Although in the early day ASEAN sou

Although in the early day ASEAN sought to
stabilize the region politically, the grouping has
started out as a geo-political organization, set up in
response to the fluid regional political situation at that
time, but its dynamic has shifted the direction towards
economic cooperation during the 1970s, and later
towards economic integration, especially from the
1990s onwards.
In February 1976 during the First ASEAN
Summit in Bali, economic cooperation, not economic
integration, moved onto the ASEAN agenda. The
Declaration of ASEAN Concord called for economic
cooperative action by member states, aiming at the
promotion of their national and regional development
programs, by utilizing as far as possible the resources
available in the ASEAN region to broaden the
complementarity of their respective economies, while
hoping that regional cooperation in large-scale
industries in critical sectors could spur economic
development via industrialization.
It was globalization and growing economic
regionalism that forced ASEAN to make an economic
turnaround toward enlarging their market, attracting
investments, cutting costs, increasing efficiency,
improving productivity, and thus generating jobs and
raising people’s incomes.
At the Fourth ASEAN Summit in 1992, member
countries agreed to create the ASEAN Free Trade
Area (AFTA), a step toward regional economic
integration, in which tariff and non-tariff barriers to
trade among the members would be reduced and
eventually abolished. However, ASEAN regional free
trade alone was (and is) seen as inadequate for the
regional grouping to be able to tap effectively into
unprecedented opportunities as well as cope with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าในช่วงวัน อาเซียนพยายามรักษาเสถียรภาพในภูมิภาคทางการเมือง มีการจัดกลุ่มเริ่มต้นจากการเป็นองค์กรทางภูมิศาสตร์การเมือง ตั้งค่าในสถานการณ์ทางการเมืองภูมิภาคของเหลวนั้นเวลา แต่แบบไดนามิกได้เลื่อนในทิศทางการร่วมมือทางเศรษฐกิจใน ช่วงปี 1970 และรุ่นที่ใหม่กว่าไปสู่การรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการทศวรรษ 1990 เป็นต้นไปในปี 1976 กุมภาพันธ์ระหว่างอาเซียนครั้งแรกสุดยอดในบาหลี เศรษฐกิจ เศรษฐกิจไม่รวม ย้ายเข้าสู่วาระการประชุมอาเซียน การประกาศของอาเซียนคอนคอร์ดเรียกเศรษฐกิจสหกรณ์ดำเนินการ โดยรัฐสมาชิก เล็งไปที่การส่งเสริมการพัฒนาประเทศ และระดับภูมิภาคของพวกเขาโปรแกรม โดยใช้ทรัพยากรเท่าที่เป็นไปในภูมิภาคอาเซียนในการขยายการเขาประเทศของพวกเขาตามลำดับ ในขณะที่หวังว่าความร่วมมือระดับภูมิภาคในขนาดใหญ่อุตสาหกรรมในภาคธุรกิจที่สำคัญที่สามารถกระตุ้นเศรษฐกิจการพัฒนาทางด้านโลกาภิวัตน์และการเติบโตทางเศรษฐกิจregionalism ที่บังคับอาเซียนจะทำให้การเศรษฐกิจตอบสนองต่อการขยายตลาดของพวกเขา ดึงดูดเงินลงทุน ต้นทุน เพิ่มประสิทธิภาพ การตัดเพิ่มผลผลิต และดังนั้น การสร้างงาน และเพิ่มรายได้ของประชาชนที่ประชุมสุดยอดอาเซียนสี่ใน 1992 สมาชิกประเทศตกลงที่จะสร้างการค้าเสรีอาเซียนพื้นที่ (AFTA), ขั้นตอนเศรษฐกิจภูมิภาครวม ในอุปสรรคซึ่งภาษีและไม่ใช่ภาษีเพื่อการค้าระหว่างสมาชิกจะลดลง และยกเลิกในที่สุด อย่างไรก็ตาม ภูมิภาคอาเซียนฟรีการค้าเพียงอย่างเดียว (และเป็น) มองว่าไม่เพียงพอสำหรับการกลุ่มภูมิภาคเพื่อให้สามารถเจาะได้อย่างมีประสิทธิภาพโอกาสประวัติการณ์รวมทั้งการรับมือกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงแม้ว่าในวันต้นอาเซียนพยายามที่จะ
รักษาเสถียรภาพของภูมิภาคทางการเมืองการจัดกลุ่มได้
เริ่มต้นจากการเป็นองค์กรทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองตั้งขึ้นใน
การตอบสนองต่อของเหลวสถานการณ์ทางการเมืองในภูมิภาคที่ว่า
เวลา แต่แบบไดนามิกได้เปลี่ยนทิศทางไปสู่
ความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่าง ปี 1970 และต่อมา
ต่อการบูรณาการทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก
ปี 1990 เป็นต้นไป.
ในกุมภาพันธ์ 1976 ในช่วงแรกของอาเซียน
ประชุมสุดยอดในบาหลี, ความร่วมมือทางเศรษฐกิจไม่เศรษฐกิจ
บูรณาการย้ายเข้าสู่วาระการประชุมอาเซียน
ปฏิญญาอาเซียนคองคอร์ดเรียกร้องให้ทางเศรษฐกิจ
ร่วมมือกระทำโดยประเทศสมาชิกเล็งที่
โปรโมชั่นของการพัฒนาชาติและระดับภูมิภาคของพวกเขา
โปรแกรมโดยใช้เท่าที่จะทำได้ทรัพยากรที่
มีอยู่ในภูมิภาคอาเซียนที่จะขยาย
complementarity ของเศรษฐกิจของตนในขณะที่
หวัง ว่าความร่วมมือในภูมิภาคขนาดใหญ่
อุตสาหกรรมในภาคที่สำคัญสามารถกระตุ้นเศรษฐกิจ
การพัฒนาทางอุตสาหกรรม.
มันเป็นโลกาภิวัตน์และการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของ
ภูมิภาคที่บังคับให้อาเซียนที่จะทำให้เศรษฐกิจ
การตอบสนองต่อการขยายตลาดของพวกเขาดึงดูด
การลงทุน, การตัดค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ,
การปรับปรุงการผลิต และทำให้การสร้างงานและ
เพิ่มรายได้ของผู้คน.
ในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่สี่ในปี 1992 สมาชิก
ประเทศตกลงที่จะสร้างอาเซียนการค้าเสรี
พื้นที่ (AFTA) ซึ่งเป็นขั้นตอนต่อเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค
บูรณาการในการที่ภาษีและไม่ใช่ภาษีอุปสรรคต่อการ
ค้าในหมู่ สมาชิกจะได้รับการลดลงและ
ในที่สุดก็ยกเลิก อย่างไรก็ตามเสรีอาเซียนในระดับภูมิภาค
การค้าอย่างเดียว (และ) เห็นเป็นไม่เพียงพอสำหรับ
การจัดกลุ่มในระดับภูมิภาคเพื่อให้สามารถแตะอย่างมีประสิทธิภาพใน
โอกาสเป็นประวัติการณ์เช่นเดียวกับการรับมือกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าในช่วงต้นวันอาเซียนพยายามความมั่นคงภูมิภาคทางการเมือง การรวมกลุ่มได้เริ่มออกเป็นกอองค์กรทางการเมือง , การตั้งค่าในการตอบสนองต่อสถานการณ์ทางการเมืองในภูมิภาคที่ของไหลเวลา แต่ของแบบไดนามิกได้ปรับทิศทางไปสู่ความร่วมมือทางเศรษฐกิจในช่วงปี 1970 และต่อมาเพื่อการบูรณาการทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะจากปี 1990 เป็นต้นไป2519 ในอาเซียนครั้งแรกการประชุมสุดยอดในบาหลี , ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ , เศรษฐกิจไม่รวม , ย้ายไปยังอาเซียนวาระ . ที่ปฏิญญาอาเซียน คอนคอร์ด เรียกว่า เศรษฐกิจสหกรณ์ดำเนินการโดยประเทศสมาชิก เล็งไปที่การส่งเสริมและการพัฒนาภูมิภาคแห่งชาติของตนโปรแกรม โดยใช้ทรัพยากรเท่าที่เป็นไปได้ที่มีอยู่ในภูมิภาคอาเซียนเพื่อขยายข้อมูลเศรษฐกิจของตน ในขณะที่หวังว่าความร่วมมือระดับภูมิภาคในขนาดใหญ่อุตสาหกรรมในภาคที่สำคัญสามารถกระตุ้นเศรษฐกิจการพัฒนาทางภาคอุตสาหกรรมมันเป็นกระแสโลกาภิวัตน์และการเติบโตทางเศรษฐกิจภูมิภาคที่บังคับให้เศรษฐกิจอาเซียนตอบสนองต่อการขยายตลาดของพวกเขา ดึงดูดการลงทุน ลดต้นทุน เพิ่มประสิทธิภาพปรับปรุงประสิทธิภาพ และดังนั้นจึง สร้าง งานและการเพิ่มรายได้ของประชาชนในการประชุมสุดยอดอาเซียน ครั้งที่ 4 ในปี 1992 , สมาชิกประเทศตกลงที่จะสร้างการค้าเสรีอาเซียนพื้นที่ ( AFTA ) , ขั้นตอนต่อเศรษฐกิจภูมิภาคการบูรณาการ ซึ่งภาษีและอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษีให้การค้าระหว่างสมาชิกจะลดลง และในที่สุดก็ยุบ อย่างไรก็ตาม ภูมิภาคอาเซียน ฟรีการค้าคนเดียว ( และ ) เห็นเป็นไม่เพียงพอสำหรับการจัดกลุ่มภูมิภาคไม่สามารถเคาะลงได้อย่างมีประสิทธิภาพโอกาสประวัติการณ์เช่นเดียวกับ รับมือกับ