3.2. Effect of liquefaction tempera

3.2. Effect of liquefaction temperature on the course of simultaneous saccharification and fermentation process
The assessment of fermentation dynamics by the CO2 release during SSF showed no significant differences in the course of the fermentation as affected by the liquefaction temperature ( data not shown). The concentration of reducing sugars in mashes liquefied at initial and peak temperature of gelatinization (T0 and Tp respectively) grew in the first day of the SSF (Fig. 1), for the other variants of experiment no such phenomenon was observed. The highest rate of reducing sugars utilization was observed in the mashes hydrolyzed at final temperature of gelatinization ( Tf), its concentration decreased to ca. 6 g L1 after 48 h of the SSF and did not significantly change by the end of the process. The final concentration of reducing sugars in other variants of experiment was similar (ca. 16–19 g L1). The glucose utilization profile was almost identical as reducing sugars (Fig. 2a). The changes in concentration of other carbohydrates (maltose, maltotriose, dextrins (DP4+)) in all studied variants of experiment were similar throughout the simultaneous saccharification and fermentation (Fig. 2a, b and c respectively). Its concentrations were established after 24 h and did not significantly change by the end of the process. The ethanol formation dynamics during studied SSF experiments is shown in Fig. 3. It was observed that slightly higher concentration of ethanol was obtained in mashes liquefied at final temperature of gelatinization (Tf) after subsequent hours of the process. The final concentration of ethanol ranged ca. 129 g L1 (ca. 16.2% v/v) for Tf variant and ca. 124–126 g L1 (15.7–15.9% v/v) in other variants of experiment. The ethanol production lasted by the second day of fermentation and did not change significantly by the end of the process. It was observed that the lowest glycerol concentration was obtained in waste wheat–rye bread mashes enzymatically liquefied at the final temperature of gelatinization (Tf) and it ranged ca. 11.8 g L1, in the case of other variants its concentration ranged ca. 12.5 g L1 for T0 and ca. 13.1 g L1 for Tp and T85 (Fig. 4a). There were found small amount of lactic acid (ca. 1.3–1.7 g L1) at the beginning of the fermentation in all studied samples (Fig. 4b), its concentration did not significantly change throughout the SSF process.
The increase in the concentration of reducing sugars and glucose within the first day of the SSF for mashes liquefied at initial and peak temperature (T0 and Tp respectively), not observed in other experimental variants, was caused by the higher rate of dextrins hydrolysis than utilization of sugars by the yeast. This was probably due to higher content of soluble dextrins (as determined by HPLC) and non-dissolved solids which probably contain some high-molecular, insoluble glucose polymers which were subsequently hydrolyzed during the SSF. This was observed earlier by Zhang et al. [32]. After the fermentations were completed some quantities of residual dextrins were determined unhydrolyzed in the mashes. This was probably caused by loss of glucoamylase activity due to insufficient temperature or a decrease in pH the medium. This could be avoided by increasing the glucoamylase dosage at the beginning of the fermentation [33]. Higher ethanol production dynamics in mashes liquefied at final temperature of gelatinization (Tf), in comparison to mash liquefied at 85 C, could be explained by lower, initial concentration of monomeric sugars which caused lower osmotic pressure upon the yeast cells [34]. On the other hand lower dynamics of ethanol production in mashes T0 and Tp in comparison to Tf could be explained by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. ผลของอุณหภูมิการ liquefaction ของกระบวนการหมักและ saccharification พร้อมการประเมินของ dynamics หมักโดยการปล่อย CO2 ใน SSF พบว่าไม่แตกต่างกันในหลักสูตรของหมักดองเป็นผลกระทบจากอุณหภูมิ liquefaction (ข้อมูลไม่แสดง) ความเข้มข้นลดน้ำตาลใน mashes หมุนอุณหภูมิเริ่มต้น และช่วงของ gelatinization (T0 และ Tp ตามลำดับ) เติบโตในวันแรกของ SSF (Fig. 1), สำหรับตัวแปรอื่น ๆ ทดลองปรากฏการณ์ดังกล่าวไม่ถูกตรวจสอบ อัตราสูงสุดของการลดการใช้ประโยชน์น้ำตาลถูกสังเกตใน mashes hydrolyzed gelatinization (Tf), ความเข้มข้นลดการ ca. 6 g L1 หลัง h 48 ของ SSF ที่อุณหภูมิสุดท้าย และไม่ไม่มีเปลี่ยน โดยการ ความเข้มข้นสุดท้ายลดน้ำตาลในตัวแปรอื่น ๆ ทดลอง (ca. 16 – 19 g L1) โพรไฟล์การใช้กลูโคสถูกเหมือนกับลดน้ำตาล (Fig. 2a) การเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของอื่น ๆ คาร์โบไฮเดรต (maltose, maltotriose, dextrins (DP4 +)) ในการย่อยทั้งหมด studied ทดลองได้คล้าย saccharification พร้อมและหมัก (Fig. 2a, b และ c ตามลำดับ) ความเข้มข้นของก่อตั้งขึ้นหลังจาก 24 ชม และไม่ได้ไม่มีเปลี่ยน โดยการ เปลี่ยนแปลงผู้แต่งเอทานอลในระหว่างศึกษาทดลอง SSF จะแสดงใน Fig. 3 มันถูกตรวจสอบว่า ความเข้มข้นสูงขึ้นเล็กน้อยของเอทานอลกล่าวใน mashes หมุนอุณหภูมิสุดท้ายของ gelatinization (Tf) หลังจากชั่วโมงภายหลังการ ความเข้มข้นสุดท้ายของเอทานอลอยู่ในช่วง ca. 129 g L1 (ca. 16.2% v/v) สำหรับตัวแปรรหัสและ ca 124 – 126 g L1 (15.7 – 15.9% v/v) ในตัวแปรอื่น ๆ ทดลอง การผลิตเอทานอลกินเวลาเป็นวันที่สองของหมักดอง และไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยการ ได้พบว่า ความเข้มข้นต่ำสุดของกลีเซอรกล่าวใน mashes ขนมปังข้าวสาลีเสีย – ไร enzymatically หมุนอุณหภูมิสุดท้ายของ gelatinization (Tf) และมันอยู่ในช่วง ca 11.8 g L1 ในกรณีที่ตัวแปรอื่นๆ ที่ความเข้มข้นอยู่ในช่วง ca 12.5 g L1 T0 และ ca. 13.1 g L1 Tp และ T85 (Fig. 4a) พบมีจำนวนกรดเล็กน้อย (ca. 1.3 – 1.7 g L1) ที่หมักในทั้งหมด studied อย่าง (Fig. 4b), ความเข้มข้นได้ไม่เปลี่ยนตลอดการ SSFเพิ่มความเข้มข้นลดน้ำตาลและกลูโคสภายในวันแรกของ SSF ที่สำหรับ mashes หมุนอุณหภูมิที่เริ่มต้น และช่วง (T0 และ Tp ตามลำดับ), ไม่พบในตัวแปรอื่น ๆ ทดลอง ที่เกิดจากไฮโตรไลซ์ dextrins อัตราสูงกว่าการใช้น้ำตาล ด้วยยีสต์ นี้ได้เนื่องจากเนื้อหาที่สูงของ dextrins ละลาย (ตามที่กำหนด โดย HPLC) และของแข็งที่ไม่ใช่ส่วนยุบซึ่งคงประกอบด้วยบางโพลิเมอร์ โมเลกุลสูง ละลายกลูโคสซึ่งถูก hydrolyzed มาระหว่าง SSF นี้ถูกตรวจสอบก่อนโดย Zhang et al. [32] หลังจากเสร็จสิ้นการหมักแหนม บางปริมาณ dextrins เหลือได้กำหนด unhydrolyzed ใน mashes นอกจากนี้นี้คงที่เกิดจากการขาดทุนของกิจกรรม glucoamylase เนื่องจากอุณหภูมิไม่เพียงพอหรือการลดลงของ pH สื่อ นี้สามารถหลีกเลี่ยง โดยการเพิ่มปริมาณ glucoamylase ต้นหมัก [33] Dynamics ผลิตเอทานอลสูงใน mashes ที่หมุน โดยหมุนที่ 85 C คลุกเคล้า gelatinization (Tf), อุณหภูมิสุดท้ายอาจจะอธิบาย โดยล่าง เริ่มต้นความเข้มข้นของน้ำตาล monomeric ซึ่งเกิดจากความดันออสโมติกต่ำเมื่อเซลล์ยีสต์ [34] คง สามารถอธิบาย dynamics ต่ำกว่าการผลิตเอทานอลใน mashes T0 และ Tp โดย Tf ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ผลของอุณหภูมิเหลวในหลักสูตรของ saccharification
พร้อมกันและกระบวนการหมักการประเมินของการเปลี่ยนแปลงการหมักโดยการปล่อยCO2 ในช่วง SSF พบว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในหลักสูตรของการหมักที่ได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิเหลว (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ความเข้มข้นของการลดน้ำตาลใน mashes เหลวที่อุณหภูมิเริ่มต้นและจุดสูงสุดของการเกิดเจล (T0 และ Tp ตามลำดับ) ขยายตัวในวันแรกของการ SSF (รูปที่ 1). สำหรับสายพันธุ์อื่น ๆ ของการทดลองไม่มีปรากฏการณ์ดังกล่าวพบว่า อัตราที่สูงที่สุดของการลดการใช้น้ำตาลพบว่าใน mashes ไฮโดรไลซ์ที่อุณหภูมิสุดท้ายของการเกิดเจล (Tf) ความเข้มข้นลดลงแคลิฟอร์เนีย 6 กรัม L1 หลังจาก 48 ชั่วโมงของ SSF และไม่ได้มีความหมายเปลี่ยนในตอนท้ายของกระบวนการ ความเข้มข้นสุดท้ายของการลดน้ำตาลในสายพันธุ์อื่น ๆ ของการทดลองมีความคล้ายคลึง (แคลิฟอร์เนียวันที่ 16-19 ก. L1) รายละเอียดการใช้กลูโคสเป็นเกือบจะเหมือนกันกับการลดน้ำตาล (รูป. 2a) การเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ (มอลโตส, maltotriose, dextrins (DP4 +)) ในการศึกษาสายพันธุ์ทั้งหมดของการทดลองมีความคล้ายคลึงกันทั่ว saccharification พร้อมกันและการหมัก (รูป. 2a, B และ C ตามลำดับ) ความเข้มข้นของมันถูกจัดตั้งขึ้นหลังจาก 24 ชั่วโมงและไม่ได้มีความหมายเปลี่ยนในตอนท้ายของกระบวนการ เอทานอลในช่วงการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการศึกษาทดลอง SSF แสดงในรูป 3. มันถูกตั้งข้อสังเกตว่ามีความเข้มข้นสูงขึ้นเล็กน้อยจากเอทานอลที่ได้รับใน mashes เหลวที่อุณหภูมิสุดท้ายของการเกิดเจล (Tf) หลังเวลาต่อมาของกระบวนการ ความเข้มข้นสุดท้ายของเอทานอลอยู่ระหว่างแคลิฟอร์เนีย 129 กรัม L1 (แคลิฟอร์เนีย 16.2% v / v) สำหรับตัวแปร Tf และแคลิฟอร์เนีย 124-126 กรัม L1 (15.7-15.9% v / v) ในสายพันธุ์อื่น ๆ ของการทดลอง ผลิตเอทานอกินเวลาโดยวันที่สองของการหมักและไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในตอนท้ายของกระบวนการ มันถูกตั้งข้อสังเกตว่ามีความเข้มข้นต่ำสุดกลีเซอรีนที่ได้รับในขนมปังข้าวสาลีข้าวไรย์เสีย mashes เหลวเอนไซม์ที่อุณหภูมิสุดท้ายของการเกิดเจล (Tf) และมันอยู่ในช่วงแคลิฟอร์เนีย 11.8 กรัม L1 ในกรณีของสายพันธุ์อื่น ๆ ความเข้มข้นตั้งแต่แคลิฟอร์เนีย 12.5 กรัม L1 สำหรับ T0 และแคลิฟอร์เนีย 13.1 กรัม L1 สำหรับ Tp และ T85 (รูป. 4a) ที่พบมีจำนวนเล็ก ๆ ของกรดแลคติก (แคลิฟอร์เนีย 1.3-1.7 กรัม L1) ที่จุดเริ่มต้นของการหมักในการศึกษากลุ่มตัวอย่างทั้งหมด (รูป. 4b) ความเข้มข้นไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงตลอดกระบวนการ SSF.
เพิ่มความเข้มข้นของการที่ ลดน้ำตาลและน้ำตาลกลูโคสในวันแรกของการ SSF สำหรับ mashes เหลวที่อุณหภูมิเริ่มต้นและจุดสูงสุด (T0 และ Tp ตามลำดับ) ได้ตั้งข้อสังเกตในการทดลองสายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกิดจากอัตราที่สูงขึ้นของการย่อยสลาย dextrins กว่าการใช้น้ำตาลจากยีสต์ นี่อาจจะเป็นเพราะเนื้อหาที่สูงขึ้นของ dextrins ที่ละลายน้ำได้ (ตามที่กำหนดโดยวิธี HPLC) และของแข็งที่ไม่ละลายน้ำซึ่งอาจจะมีบางอย่างที่สูงโมเลกุลพอลิเมอกลูโคสที่ไม่ละลายน้ำซึ่งถูกไฮโดรไลซ์ต่อมาในช่วง SSF นี้ได้รับการตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้โดย Zhang et al, [32] หลังจากหมักเสร็จสมบูรณ์บางปริมาณ dextrins ที่เหลือคํานวณ unhydrolyzed ใน mashes ซึ่งอาจเกิดจากการสูญเสียของกิจกรรม glucoamylase เนื่องจากอุณหภูมิไม่เพียงพอหรือการลดลงของค่า pH กลางที่ นี้อาจจะหลีกเลี่ยงได้โดยการเพิ่มปริมาณ glucoamylase ที่จุดเริ่มต้นของการหมักที่ [33] สูงกว่าการเปลี่ยนแปลงการผลิตเอทานอลใน mashes เหลวที่อุณหภูมิสุดท้ายของการเกิดเจล (Tf) ในการเปรียบเทียบกับ Mash เหลวที่ 85 องศาเซลเซียสสามารถอธิบายได้โดยที่ต่ำกว่าความเข้มข้นเริ่มต้นของน้ำตาล monomeric ซึ่งก่อให้เกิดแรงดันที่ต่ำกว่าเมื่อเซลล์ยีสต์ [34] การเปลี่ยนแปลงในทางกลับกันการลดลงของการผลิตเอทานอลใน mashes T0 และ Tp ในการเปรียบเทียบกับ Tf สามารถอธิบายได้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ผลของอุณหภูมิ , ในหลักสูตรของกระบวนการหมัก
เส้นพร้อมกัน และการประเมินการเปลี่ยนแปลงและปล่อย CO2 ระหว่าง SSF ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในหลักสูตรของการหมัก เช่น ผลกระทบจากการแปรรูปอุณหภูมิ ( ข้อมูลไม่แสดง )ความเข้มข้นของน้ำตาลรีดิวซ์ใน mashes เหลวที่เริ่มต้นและอุณหภูมิสูงสุดของเจลาติไนเซชัน ( t0 และ TP ตามลำดับ ) ขยายตัว ในวันแรกของ SSF ( รูปที่ 1 ) สำหรับตัวแปรอื่น ๆเช่นปรากฏการณ์การทดลองไม่พบ . อัตราสูงสุดของการลดการใช้น้ำตาลที่พบใน mashes ไฮโดรไลซ์ที่อุณหภูมิสุดท้ายของเจลาติไนเซชัน ( TF )ความเข้มข้นของลดลงประมาณ 6 g l1 หลังจาก 48 ชั่วโมงของ SSF และไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการสิ้นสุดของกระบวนการ ที่ความเข้มข้นสุดท้ายลดน้ำตาลในตัวแปรอื่น ๆ ในการทดลองที่คล้ายกัน ( 16 ประมาณ 19 กรัม ( L1 ) กลูโคสใช้โปรไฟล์ที่เกือบจะเหมือนกันเป็นลดน้ำตาล ( รูปที่ 2A ) การเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของคาร์โบไฮเดรต ( น้ำตาลมอลโตไทรโอส , ,เดกซ์ตริน ( dp4 ) ในการศึกษาสายพันธุ์ของการทดลองที่คล้ายกันตลอดเส้นพร้อมกันและหมัก ( รูปที่ 2A , B และ C ตามลำดับ มีความเข้มข้นขึ้น หลังจาก 24 ชั่วโมง และไม่ได้แตกต่างโดยสิ้นกระบวนการ การสร้างพลวัตในเอทานอลโดย SSF การทดลองแสดงในรูปที่ 3 .พบว่ามีความเข้มข้นของเอทานอลได้ในอุณหภูมิสุดท้ายของเหลวที่ mashes เจลาติไนเซชัน ( TF ) ภายหลังต่อมาเวลาของกระบวนการ ความเข้มข้นของเอทานอลมีค่าประมาณ 129 กรัมสุดท้าย L1 ( ประมาณ 16.2 % v / v ) และตัวแปร TF ca 124 – 126 g l1 ( 4 ) 15.9 % v / v ) ในตัวแปรอื่น ๆของการทดลองการผลิต เอทานอล ซึ่งจากวันที่สองของการหมักและไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการสิ้นสุดของกระบวนการ พบว่า ความเข้มข้นของกลีเซอรอลต่ำสุดได้ในเศษขนมปังข้าวสาลีและข้าวไร mashes enzymatically เหลวที่อุณหภูมิสุดท้ายของเจลาติไนเซชัน ( TF ) และมีค่าประมาณ 11.8 g l1 ในกรณีของตัวแปรอื่น ๆมีค่าความเข้มข้นของประมาณ 125 g l1 t0 G . L1 13.1 สำหรับและสำหรับ TP และ t85 ( รูปที่ 4 ) พบจำนวนเล็ก ๆของกรดแลคติก ( ประมาณ 1.3 - 1.7 g l1 ) ที่จุดเริ่มต้นของระยะเวลาในการศึกษาทั้งหมด ( รูปที่ 4B ) , ความเข้มข้นของไม่พบการเปลี่ยนแปลงตลอดทั้งกระบวนการ SSF .
การเพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาลรีดิวซ์และกลูโคสภายในวันแรกของ SSF สำหรับ mashes เหลวที่เริ่มต้นและอุณหภูมิสูงสุด ( t0 และ TP ตามลำดับ ) ไม่พบในตัวแปรทดลองอื่น ๆ เกิดจากอัตราการใช้น้ำตาลเด็กซ์ตรินมากกว่าโดยยีสต์นี้อาจจะเนื่องจากเนื้อหาสูงของปริมาณเดกซ์ตริน ( ตามที่กำหนดโดย HPLC ) และไม่ละลาย ซึ่งอาจประกอบด้วยบางสูงโมเลกุล ไม่ละลายกลูโคสพอลิเมอร์ซึ่งต่อมาไฮโดรไลซ์ใน SSF . นี้พบว่าก่อนหน้านี้โดย Zhang et al . [ 32 ] หลังจาก fermentations เสร็จบางปริมาณตกค้างของเด็กซ์ทรินเป็น unhydrolyzed ใน mashes .