We therefore consideredthe values f

We therefore considered
the values for Lactobacillus together, because the phylogenetically
determined taxonomic position of Weissella is between the genera
Leuconostoc and Lactobacillus (Collins, Samelis, Metaxopoulos, &
Wallbanks, 1993). We concluded that all strains were susceptible
to ampicillin, chloramphenicol, erythromycin, and tetracycline
based on the results of the disk diffusion and broth micro-dilution
tests. However, certain strains were classified as resistant to these
four antibiotics based on the breakpoint values of EFSA (2008), but
sensitive according to the values suggested for lactobacilli by
Danielsen and Wind (2003). The breakpoint value of penicillin G
for the genus Leuconostoc has not been determined by EFSA
(2008), but based on the values for the genus Lactobacillus (4 mg/L) by Danielsen and Wind (2003), all strains were sensitive
to penicillin G. All strains were resistant to streptomycin according
to the breakpoint values of the genera Leuconostoc (64 mg/L)
and Lactobacillus (16 mg/L) provided by EFSA (2008). The resistance
of W. paramesenteroides to gentamicin determined by the
disk diffusion method did not agree with the MIC test result. Not
all gentamicin resistant strains exhibited high resistances in the
MIC tes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจึงถือว่าค่าของแลคโตบาซิลลัสร่วมกัน เนื่องจากการ phylogeneticallyตำแหน่งกำหนดอนุกรมวิธานของ Weissella อยู่ระหว่างสกุลการLeuconostoc และแลคโตบาซิลลัส (คอลลินส์ Samelis, Metaxopoulos, &Wallbanks, 1993) เราสรุปว่า ทุกสายพันธุ์ไวต่อกับแอมพิซิลลิน chloramphenicol, erythromycin เตตราไซคลีนขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของดิสก์แพร่และซุปไมโครเจือจางทดสอบ อย่างไรก็ตาม บางสายพันธุ์ถูกจัดเป็นทนไปยาปฏิชีวนะที่สี่ตามค่าจุดสั่งหยุดของ EFSA (2008), แต่สำคัญตามค่า lactobacilli โดยDanielsen และลม (2003) ค่าจุดสั่งหยุดของยาเพนนิซิลลิน Gสำหรับตระกูลนี้ Leuconostoc ไม่ถูกกำหนด โดย EFSA(2008), แต่ตามสกุลแลคโตบาซิลลัส (4 mg/L) ค่าของ Danielsen และลม (2003), สายพันธุ์ทั้งหมดสำคัญเพนนิซิลลินกรัม สายพันธุ์ทั้งหมดถูกทน streptomycin ตามค่าจุดสั่งหยุดของสกุล Leuconostoc (64 mg/L)และแลคโตบาซิลลัส (16 mg/L) โดย EFSA (2008) ต่อต้านของ W. paramesenteroides กับ gentamicin ตามวิธีแพร่ดิสก์ได้ไม่ตรงกับผลการทดสอบไมค์ ไม่สายพันธุ์ gentamicin ทนทั้งหมดจัดแสดงความต้านทานสูงในทดสอบไมค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นเราจึงพิจารณาค่าแลคโตบาซิลลัสกันเพราะ phylogenetically ตำแหน่งการจัดหมวดหมู่ความมุ่งมั่นของ Weissella อยู่ระหว่างจำพวกLeuconostoc และแลคโตบาซิลลัส (คอลลิน Samelis, Metaxopoulos และWallbanks, 1993) เราได้ข้อสรุปว่าทุกสายพันธุ์มีความไวในการ ampicillin, chloramphenicol, erythromycin และ tetracycline ขึ้นอยู่กับผลของการแพร่กระจายดิสก์และน้ำซุปไมโครเจือจางในการทดสอบ แต่บางสายพันธุ์จัดเป็นทนต่อการเหล่านี้สี่ยาปฏิชีวนะตามค่าเบรกพอยต์ของ EFSA (2008) แต่มีความละเอียดอ่อนตามค่าที่แนะนำสำหรับแลคโตโดยDanielsen และลม (2003) ค่าเบรกพอยต์ของ penicillin G สำหรับประเภท Leuconostoc ยังไม่ได้รับการพิจารณาโดย EFSA (2008) แต่ขึ้นอยู่กับค่าสำหรับแลคโตบาซิลลัสสกุล (4 มิลลิกรัม / ลิตร) โดย Danielsen และลม (2003) ทุกสายพันธุ์มีความไวในการpenicillin G . สายพันธุ์ทุกคนทนต่อ streptomycin ตามกับค่าเบรกพอยต์ของจำพวกLeuconostoc (64 มิลลิกรัม / ลิตร) และแลคโตบาซิลลัส (16 mg / L) ให้บริการโดย EFSA (2008) ความต้านทานของดับบลิว paramesenteroides gentamicin จะกำหนดโดยวิธีการแพร่กระจายของดิสก์ที่ไม่เห็นด้วยกับผลการทดสอบMIC ไม่ได้ทุกสายพันธุ์ที่ทนต่อ gentamicin แสดงความต้านทานสูงใน TES MIC