Conventional chemotherapeutics have

Conventional chemotherapeutics have been employed in cancer treatment for decades due to their efficacy in killing the malignant cells, but the other side of the coin showed off-target effects, onset of drug resistance and recurrences. To overcome these limitations, different approaches have been investigated and suicide gene therapy has emerged as a promising alternative. This approach consists in the introduction of genetic materials into cancerous cells or the surrounding tissue to cause cell death or retard the growth of the tumor mass. Despite promising results obtained both in vitro and in vivo, this innovative approach has been limited, for long time, to the treatment of localized tumors, due to the suboptimal efficiency in introducing suicide genes into cancer cells. Nanoparticles represent a valuable non-viral delivery system to protect drugs in the bloodstream, to improve biodistribution, and to limit side effects by achieving target selectivity through surface ligands. In this scenario, the real potential of suicide genes can be translated into clinically viable treatments for patients. In the present review, we summarize the recent advances of inorganic nanoparticles as non-viral vectors in terms of therapeutic efficacy, targeting capacity and safety issues. We describe the main suicide genes currently used in therapy, with particular emphasis on toxin-encoding genes of bacterial and plant origin. In addition, we discuss the relevance of molecular targeting and tumor-restricted expression to improve treatment specificity to cancer tissue. Finally, we analyze the main clinical applications, limitations and future perspectives of suicide gene therapy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chemotherapeutics ทั่วไปได้รับการว่าจ้างในการรักษาโรคมะเร็งมานานหลายทศวรรษเนื่องจากประสิทธิภาพของพวกเขาในการฆ่าเซลล์มะเร็ง แต่อีกด้านหนึ่งของเหรียญแสดงผลกระทบออกจากเป้าหมาย เริ่มมีอาการดื้อยาและเกิดขึ้นประจำ เพื่อเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ วิธีที่แตกต่างกันได้รับการตรวจสอบ และฆ่าตัวตายยีนบำบัดได้กลายเป็นทางเลือกแนวโน้ม วิธีการนี้ประกอบด้วยการนำวัสดุทางพันธุกรรมในเซลล์มะเร็งหรือเนื้อเยื่อรอบ ๆ เป็นสาเหตุการตายของเซลล์ หรือชะลอการเจริญเติบโตของเนื้องอกในมวล แม้แนวโน้มผลได้ ทั้งในหลอดทดลอง และในสัตว์ ทดลอง นวัตกรรมนี้ถูกจำกัด นาน การรักษาเนื้องอกแปล เนื่องจากประสิทธิภาพสภาพในการแนะนำการฆ่าตัวตายยีนในเซลล์มะเร็ง เก็บกักแทนคุณค่าระบบส่งปลอดไวรัสเพื่อป้องกันยาเสพติดในกระแสเลือด เพิ่ม biodistribution และจำกัดผลข้างเคียง โดยบรรลุเป้าหมายใวผ่านผิว ligands ในสถานการณ์สมมตินี้ ศักยภาพจริงของยีนฆ่าตัวตายสามารถแปลเป็นการรักษาทางการแพทย์ทำงานได้สำหรับผู้ป่วย ในรีวิวอยู่ เราสรุปพัฒนาการล่าสุดของเก็บกักอนินทรีย์เป็นเวกเตอร์ที่ไม่ไวรัสในแง่ของประสิทธิภาพการรักษา ปัญหาการพัฒนาการกำหนดเป้าหมาย เราอธิบายยีนหลักฆ่าตัวตายที่ใช้ในการรักษา โดยเฉพาะเน้นพิษเข้ารหัสยีนของแบคทีเรียและพืช นอกจากนี้ เราหารือเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องของโมเลกุลเป้าหมายและเนื้องอกจำกัดนิพจน์การปรับปรุงความจำเพาะการรักษามะเร็งเนื้อเยื่อ ในที่สุด เราวิเคราะห์หลักการใช้ทางคลินิก ข้อจำกัด และมุมมองในอนาคตของการรักษาด้วยยีนฆ่าตัวตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาเคมีบำบัดแบบเดิมได้รับการว่าจ้างในการรักษาโรคมะเร็งมานานหลายทศวรรษเนื่องจากประสิทธิภาพของพวกเขาในการฆ่าเซลล์มะเร็ง แต่อีกด้านหนึ่งของเหรียญที่แสดงให้เห็นว่าผลกระทบปิดเป้าหมายการโจมตีของยาเสพติดและความต้านทานต่อการกลับเป็นซ้ำ เพื่อเอาชนะข้อ จำกัด เหล่านี้วิธีการที่แตกต่างกันได้รับการตรวจสอบและการรักษาด้วยการฆ่าตัวตายของยีนได้กลายเป็นทางเลือกที่มีแนวโน้ม วิธีการนี้ประกอบด้วยในการแนะนำของสารพันธุกรรมในเซลล์มะเร็งหรือเนื้อเยื่อรอบที่จะทำให้เกิดการตายของเซลล์หรือชะลอการเจริญเติบโตของมวลเนื้องอก แม้จะมีผลที่มีแนวโน้มได้รับทั้งในหลอดทดลองและในร่างกาย, วิธีการใหม่นี้ได้รับการ จำกัด เวลานานในการรักษาเนื้องอกในท้องถิ่นเนื่องจากประสิทธิภาพในการก่อให้เกิดผลลัพธ์ในการแนะนำยีนฆ่าตัวตายเป็นเซลล์มะเร็ง อนุภาคนาโนแทนระบบการจัดส่งที่มีคุณค่าไม่ใช่ไวรัสเพื่อป้องกันยาเสพติดในกระแสเลือดเพื่อปรับปรุง biodistribution และเพื่อ จำกัด ผลข้างเคียงจากการบรรลุเป้าหมายการเลือกผ่านแกนด์พื้นผิว ในสถานการณ์สมมตินี้มีศักยภาพที่แท้จริงของยีนที่ฆ่าตัวตายสามารถแปลเป็นวิธีการรักษาที่มีศักยภาพทางการแพทย์สำหรับผู้ป่วย ในการตรวจสอบปัจจุบันเราสรุปความก้าวหน้าล่าสุดของอนุภาคนาโนนินทรีย์ที่เป็นพาหะของเชื้อไวรัสที่ไม่ใช่ในแง่ของประสิทธิภาพการรักษาเป้าหมายกำลังการผลิตและความปลอดภัยปัญหา เราอธิบายยีนฆ่าตัวตายหลักที่ใช้ในการรักษาในปัจจุบันโดยเน้นเฉพาะในยีนสารพิษการเข้ารหัสของเชื้อแบคทีเรียและพืชกำเนิด นอกจากนี้เราจะหารือถึงความเกี่ยวข้องของการกำหนดเป้าหมายในระดับโมเลกุลและการแสดงออกของเนื้องอกที่ จำกัด ในการปรับปรุงการรักษาความจำเพาะเนื้อเยื่อมะเร็ง สุดท้ายเราวิเคราะห์ประยุกต์ใช้ทางคลินิกหลักข้อ จำกัด และมุมมองในอนาคตของการรักษาด้วยยีนฆ่าตัวตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

chemotherapeutics ธรรมดาได้ถูกใช้ในการรักษาโรคมะเร็งสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากความสามารถของพวกเขาในการฆ่าเซลล์มะเร็ง แต่อีกด้านหนึ่งของเหรียญโชว์ออฟ ผลเป้าหมาย การดื้อยาและการเกิดขึ้นอีก . ที่จะเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ วิธีที่แตกต่างกันได้รับการสอบสวนและยีนบำบัดการฆ่าตัวตายได้กลายเป็นทางเลือกที่สดใส วิธีการนี้ประกอบด้วยในเบื้องต้นของวัสดุทางพันธุกรรมในเซลล์มะเร็ง หรือ เนื้อเยื่อรอบๆ ทำให้เซลล์ตาย หรือชะลอการเจริญเติบโตของก้อนเนื้อร้าย ทั้งๆที่สัญญาผลลัพธ์ที่ได้ทั้งในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลอง วิธีการใหม่นี้ได้รับการ จำกัด เวลานาน การรักษา เป็นเนื้องอก เนื่องจากประสิทธิภาพ suboptimal ในการนำยีนฆ่าตัวตายเป็นเซลล์มะเร็ง นาโนเป็นตัวแทนที่มีคุณค่าไม่ใช่ไวรัสระบบการป้องกันยาเสพติดในกระแสเลือดเพื่อปรับปรุง biodistribution และเพื่อ จำกัด การเลือกเป้าหมายข้างเคียง โดยผ่านอะตอมบนพื้นผิว ในสถานการณ์สมมตินี้ ศักยภาพที่แท้จริงของยีนฆ่าตัวตายสามารถแปลเป็นยาได้ การรักษาผู้ป่วย ในการตรวจสอบ ณปัจจุบัน เราสรุปความก้าวหน้าล่าสุดของอนุภาคอนินทรีย์เป็นปลอดไวรัสเวกเตอร์ในแง่ของการรักษาประสิทธิภาพเป้าหมายปัญหาความจุและความปลอดภัย เราอธิบายหลักในปัจจุบันใช้ในการฆ่าตัวตายยีนบำบัดโดยเน้นเฉพาะในการเข้ารหัสยีนของแบคทีเรียและสารพิษ ผลิตภัณฑ์ของโรงงาน นอกจากนี้เรายังหารือเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องของโมเลกุลเป้าหมายและเนื้องอกจำกัดการแสดงออกเพื่อปรับปรุงการเพาะเนื้อเยื่อมะเร็ง สุดท้ายเราศึกษาหลักการใช้งานทางคลินิก ข้อจำกัดและมุมมองในอนาคตของยีนบำบัดฆ่าตัวตาย