Problem-based learning purposefully

Problem-based learning purposefully combines cognitive
and metacognitive teaching and learning. It is an approach
that has been around since the late 1960s (Neufeld &
Barrows, 1974) and engages language students in learning
how to learn while they also learn language and content.
Roschelle (1999) held that problem-based learning is
rooted in John Dewey’s project-based pedagogy of the early
20th century (e.g., Dewey, 1929, 1933, 1938). Within the
area of second language learning and teaching, problembased
learning aligns with approaches in which students
learn the target language by using it, rather than being
presented with and then practicing predetermined language
structures. Approaches based on similar principles
include task-based learning (Ellis, 2003; Skehan, 1998;
Willis, 1996), content-based learning (Garner & Borg, 2005;
Rodgers, 2006), and project-based learning (Alan & Stoller,
2005; Lee, 2002; Moss & Van Duzer, 1998). What makes
problem-based learning unique is its core focus on learning
through solving real, open-ended problems to which
there are no fixed solutions (Ertmer, Lehman, Park, Cramer,
& Grove, 2003). Students work alone or in groups first to
understand a particular problem and then to find possible
solutions to it.
This brief describes how problem-based learning aligns
with research on second language acquisition, gives guidelines
for teachers and administrators on implementing
problem-based learning in classes or programs for adults
learning English as a second language (ESL), and outlines
the benefits and challenges of a problem-based learning
approach with adult English language learners.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาการเรียนรู้ทุกรวมองค์ความรู้และอภิปัญญาการเรียนการสอน และการเรียนรู้ มันเป็นวิธีการที่ได้รับรอบตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 60 (ยเฟลด์ &Barrows, 1974) และเกี่ยวเรียนภาษาในการเรียนรู้วิธีการเรียนรู้ในขณะที่พวกเขายังเรียนรู้ภาษาและเนื้อหาRoschelle (1999) ถือว่า เป็นปัญหาจากการเรียนรู้ใน John Dewey ตามโครงการศึกษาของช่วงต้นศตวรรษที่ 20 (เช่น Dewey, 1929, 1933, 1938) ภายในการของภาษาการเรียนรู้ และการส อน problembasedการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับแนวทางในการที่นักเรียนเรียนภาษาเป้าหมาย โดยใช้ แทนนำเสนอ และฝึกภาษาที่กำหนดไว้แล้วโครงสร้าง วิธียึดหลักคล้ายรวมถึงงานการเรียนรู้ (Ellis, 2003 Skehan, 1998Willis, 1996) ตามเนื้อหาการเรียนรู้ (การ์เนอร์และบอร์ก 2005นายใหญ่ 2006), และโครงการการเรียนรู้ (Alan & Stoller2005 Lee, 2002 มอส & Van Duzer, 1998) สิ่งที่ทำให้ปัญหาเรียนไม่ซ้ำกันเป็นการเน้นหลักการเรียนรู้ผ่านการแก้ปัญหาที่แท้จริง แบบเปิดซึ่งมีวิธีแก้ไขไม่ถาวร (Ertmer, Lehman สวน Cramerและโกรฟ 2003) นักเรียนทำงานเดี่ยว หรือกลุ่มแรกเข้าใจปัญหาเฉพาะแล้วหาไปได้วิธีแก้ไขมันบทสรุปนี้อธิบายวิธีปัญหาเรียนสอดคล้องด้วยงานวิจัยการซื้อสองภาษา ให้คำแนะนำสำหรับครูและผู้ดูแลเกี่ยวกับการใช้งานปัญหาจากการเรียนรู้ในชั้นเรียนหรือโปรแกรมสำหรับผู้ใหญ่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาสอง (ESL), และเค้าร่างประโยชน์และความท้าทายของการเรียนรู้ที่ใช้ปัญหาวิธี ด้วยเรียนภาษาอังกฤษสำหรับผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนรู้ปัญหาตามเด็ดเดี่ยวรวมองค์ความรู้
การเรียนการสอนและการเรียนรู้อภิปัญญาและ มันเป็นวิธีการ
ที่ได้รับรอบตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1960 (Neufeld &
หย็อย 1974) และเข้าร่วมนักเรียนภาษาในการเรียนรู้
วิธีการที่จะเรียนรู้ในขณะที่พวกเขายังได้เรียนรู้ภาษาและเนื้อหา.
Roschelle (1999) ถือได้ว่าการเรียนรู้ปัญหาที่ใช้เป็น
รากฐานในจอห์น ดิวอี้ของการเรียนการสอนตามโครงการของต้น
ศตวรรษที่ 20 (เช่นดิวอี้ 1929 1933 1938) ภายใน
พื้นที่ของการเรียนรู้ภาษาที่สองและการเรียนการสอนใช้ปัญหา
การเรียนรู้ที่สอดคล้องกับวิธีการที่นักเรียน
ได้เรียนรู้ภาษาเป้าหมายโดยใช้มันแทนที่จะถูก
นำเสนอด้วยแล้วการฝึกภาษาที่กำหนด
โครงสร้าง วิธีบนพื้นฐานของหลักการที่คล้ายกัน
รวมถึงการเรียนรู้ตามงาน (เอลลิส 2003; Skehan 1998;
วิลลิส, 1996) เนื้อหาการเรียนรู้ (การ์เนอร์และแอนเดอ 2005
ร็อดเจอร์ส, 2006) และตามโครงการการเรียนรู้ (อลันและโตล
2005 ลี 2002; & มอสแวน Duzer, 1998) สิ่งที่ทำให้
ปัญหาการเรียนรู้ที่ไม่ซ้ำกันคือการมุ่งเน้นหลักในการเรียนรู้
ผ่านการแก้จริงปัญหาปลายเปิดที่
ไม่มีการแก้ปัญหาถาวร (Ertmer, เลห์แมนปาร์คแครมเมอ
และโกรฟ, 2003) นักศึกษาจะได้ทำงานคนเดียวหรือกลุ่มแรกที่จะ
เข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งแล้วที่จะหาที่เป็นไปได้
แก้ปัญหาไป.
สั้น ๆ นี้อธิบายวิธีการเรียนรู้ปัญหาตามสอดคล้อง
กับงานวิจัยเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาที่สองให้แนวทาง
สำหรับครูและผู้บริหารในการใช้
การเรียนรู้ปัญหาอยู่ใน ชั้นเรียนหรือโปรแกรมสำหรับผู้ใหญ่
เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง (ESL) และการแสดง
ผลประโยชน์และความท้าทายของการเรียนรู้ปัญหาตาม
วิธีการที่มีผู้ใหญ่เรียนภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนแบบใช้ปัญหาเป็นฐาน มีปัญญา รวมการสอนกลวิธีการเรียนรู้ มันเป็นวิธีการที่ได้รับรอบตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1960 ( นูเฟลด์ &barrows , 1974 ) และเกี่ยวนักเรียนในการเรียนรู้ภาษาวิธีการเรียนรู้ในขณะที่พวกเขายังได้เรียนรู้ภาษาและเนื้อหาroschelle ( 2542 ) กล่าวว่า การเรียนรู้ คือจอห์นดิวอี้ rooted ในโครงการสอนของแต่เช้าศตวรรษที่ 20 ( e.g . , ดิวอี้ , 1929 , 1933 , 1938 ) ภายในพื้นที่ที่สองภาษาหลักการเรียนการสอนการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับแนวทางที่นักเรียนเรียนรู้ภาษาเป้าหมายโดยการใช้มันมากกว่าเป็นนำเสนอด้วยแล้ว การกำหนดภาษาโครงสร้าง แนวทางบนพื้นฐานของหลักการที่คล้ายคลึงกันรวมถึงการเรียนรู้ภาษา ( Ellis , 2003 ; skehan , 1998 ;วิลลิส , 1996 ) เนื้อหาการเรียนรู้ ( การ์เนอร์ & Borg , 2005Rodgers , 2006 ) และการเรียนรู้แบบโครงงาน ( Alan & สโตลเล่อร์2005 ; ลี , 2002 ; มอส และรถตู้ duzer , 1998 ) อะไรที่ทำให้การเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก ที่ไม่ซ้ำกันคือเน้นหลักของการเรียนรู้ผ่านการแก้ปัญหาปลายเปิด ซึ่งจริงไม่มีการแก้ไข โซลูชั่น ( ertmer เลห์แมน , สวนสาธารณะ , Cramer ,& Grove , 2003 ) นักเรียนทำงานคนเดียวหรือในกลุ่มแรกเข้าใจปัญหาเฉพาะแล้วหาที่สุดโซลูชั่นเพื่อมันนี้ได้อธิบายถึงวิธีการสร้างการเรียนรู้สั้นกับงานวิจัยเกี่ยวกับสองภาษา ให้แนวทางสำหรับครูและผู้บริหารในการใช้การเรียนรู้ในชั้นเรียนหรือโปรแกรมสำหรับผู้ใหญ่การเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง ( ESL ) และสรุปประโยชน์และความท้าทายของการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นหลักวิธีการเรียนภาษาอังกฤษสำหรับผู้ใหญ่