Nigeria is one of the countries in

Nigeria is one of the countries in Sub-Saharan Africa (SSA)
where self-suffi ciency in food production remains a critical
challenge even in the absence of wars and natural disasters
(ADB, 1999). It is reported that the population in SSA is rising
at about 2.5% which outstrips food production that is growing
at about 1.5%. The results of population pressure and the
demand of land for non-agricultural uses lead to decrease in
available agricultural land and consequently small farm size.
Olutawosin and Olaniyan (2001) noted that Nigeria is a nation
of smallholder farmers cultivating an average of 2 hectares per
household under traditional system of farming. Spencer (1991)
opined that about 90% of food production in SSA (Nigeria
inclusive) comes from smallholder farmers under traditional
system of farming. In a situation of small farm size, agricultural
intensifi cation is the key to effectively addressing the problem
of self-insuffi ciency in food production (Pinstrup-Anderson and
Pandya–Lorch, 1994). Agricultural intensifi cation is defi ned as
the production of more food per unit area of land. Agricultural
intensifi cation is usually portrayed either as an opportunity or as
a threat to the environment. The advocates of the concept argue
that it holds great promise as an instrument to simultaneously
alleviate poverty and meet food needs at all times while the
opponents express great concern that it may lead to degradation
of natural resources and unparalleled loss of soil nutrients. No
doubt, agriculture is the most important user of environmental
services including water, forests, pastures and soil nutrients.
Hence, intensive land use without appropriate soil management
practices leads to environmental degradation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไนจีเรียเป็นประเทศในแอฟริกาใต้ซาฮารา (SSA) อย่างใดอย่างหนึ่งที่ ciency suffi ตนเองในการผลิตอาหารยังคง ความสำคัญความท้าทายในการขาดงานของสงครามและภัยธรรมชาติ(ADB, 1999) แต่ก็มีรายงานว่า ประชากรใน SSA ขึ้นประมาณ 2.5% ซึ่ง outstrips การผลิตอาหารที่มีการเติบโตประมาณ 1.5% ผลของความดันของประชากรและความต้องการของลูกค้าเป้าหมายไม่ใช่เกษตรใช้ลดในมีเกษตรและขนาดฟาร์มขนาดเล็กดังนั้นOlutawosin และ Olaniyan (2001) กล่าวว่า ไนจีเรียเป็นประเทศของเกษตรกรเกษตรกรที่เพาะปลูกเฉลี่ยของเฮกเตอร์ 2 ต่อครัวเรือนภายใต้ระบบดั้งเดิมของนา สเปนเซอร์ (1991)opined ที่ประมาณ 90% ของการผลิตอาหารใน SSA (ไนจีเรียมาจากเกษตรกรเกษตรกรภายใต้ดั้งเดิมรวม)ระบบการทำฟาร์ม ในสถานการณ์ของฟาร์มขนาดเล็กขนาด เกษตรintensifi cation เป็นกุญแจสำคัญที่จะจัดการกับปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพของตนเอง insuffi ciency ในการผลิตอาหาร (Pinstrup แอนเดอร์สัน และPandya–Lorch, 1994) เกษตร intensifi cation เป็น defi บริษัทฯ เป็นการผลิตอาหารมากขึ้นต่อหน่วยพื้นที่ของที่ดิน เกษตรintensifi cation มีเซ็กส์มักจะ เป็นโอกาส หรือเป็นคุกคามต่อสิ่งแวดล้อม สนับสนุนแนวคิดการโต้แย้งแสดงสัญญาที่ดีเป็นเครื่องมือให้พร้อมบรรเทาความยากจน และตอบสนองความต้องการอาหารตลอดเวลาในขณะนี้ฝ่ายตรงข้ามแสดงดีกังวลว่ามันอาจจะย่อยสลายทรัพยากรธรรมชาติและระบุการสูญเสียสารอาหารในดิน ไม่ใช่สงสัย เป็นผู้ที่สำคัญที่สุดของสิ่งแวดล้อมบริการที่รวมสารอาหารน้ำ ป่าไม้ pastures และดินดังนั้น ใช้ที่ดินแบบเร่งรัด โดยไม่มีการจัดการดินที่เหมาะสมปฏิบัตินำไปสู่การสร้างสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไนจีเรียเป็นหนึ่งในประเทศที่อยู่ในทะเลทรายซาฮารา (SSA)
ที่ประสิทธิภาพในตนเอง suffi ในการผลิตอาหารที่สำคัญยังคงเป็น
ความท้าทายแม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีของสงครามและภัยพิบัติทางธรรมชาติ
(ADB, 1999) มีรายงานว่าประชากรใน SSA จะเพิ่มขึ้น
ประมาณ 2.5% ซึ่งลิบลับการผลิตอาหารที่มีการเติบโต
อยู่ที่ประมาณ 1.5% ผลของความดันของประชากรและ
ความต้องการของที่ดินสำหรับการใช้งานนอกภาคเกษตรนำไปสู่การลดลงใน
ที่ดินเพื่อการเกษตรที่มีอยู่และขนาดฟาร์มขนาดเล็กดังนั้น.
Olutawosin และ Olaniyan (2001) ตั้งข้อสังเกตว่าประเทศไนจีเรียเป็นประเทศ
ของเกษตรกรรายย่อยปลูกฝังค่าเฉลี่ยของ 2 ไร่ต่อ
ของใช้ในครัวเรือนภายใต้ระบบแบบดั้งเดิมของการทำฟาร์ม สเปนเซอร์ (1991)
เห็นว่าประมาณ 90% ของการผลิตอาหารใน SSA (ไนจีเรีย
รวม) มาจากเกษตรกรรายย่อยแบบดั้งเดิมภายใต้
ระบบของการทำฟาร์ม ในสถานการณ์ที่มีขนาดฟาร์มขนาดเล็กการเกษตร
ไอออนบวก intensifi เป็นกุญแจสำคัญที่จะแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ของประสิทธิภาพในตนเอง insuffi ในการผลิตอาหาร (Pinstrup-เดอร์สันและ
พานเดรีย-Lorch, 1994) ไอออนบวก intensifi การเกษตร DEFI ned เป็น
ผลิตอาหารมากขึ้นต่อหน่วยพื้นที่ของที่ดิน การเกษตร
ไอออนบวก intensifi มักจะเป็นภาพไม่ว่าจะเป็นโอกาสหรือเป็น
ภัยคุกคามต่อสภาพแวดล้อม สนับสนุนแนวคิดเถียง
ว่ามันถือสัญญาที่ดีเป็นเครื่องมือไปพร้อม ๆ กัน
บรรเทาความยากจนและการตอบสนองความต้องการอาหารทุกครั้งในขณะที่
ฝ่ายตรงข้ามแสดงความกังวลที่ดีที่อาจนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของ
ทรัพยากรธรรมชาติและการสูญเสียที่เหนือชั้นของสารอาหารในดิน ไม่มี
ข้อสงสัยการเกษตรเป็นผู้ใช้ที่สำคัญที่สุดของสิ่งแวดล้อม
การบริการรวมทั้งน้ำป่าไม้ทุ่งหญ้าและสารอาหารในดิน.
ดังนั้นการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างเข้มข้นโดยไม่ต้องจัดการดินที่เหมาะสม
การปฏิบัติที่จะนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไนจีเรียเป็นประเทศหนึ่งในทวีปแอฟริกา ซับซาฮา ( SSA )
suffi ตนเองที่ประสิทธิภาพในการผลิตอาหารยังคงเป็นความท้าทายที่สำคัญ
แม้ในกรณีที่ไม่มีของสงครามและภัยธรรมชาติ
( ADB , 1999 ) มีรายงานว่า ประชาชนในรัฐฉานคือจัตวา
ที่ประมาณ 2.5% ซึ่ง outstrips การผลิตอาหารที่เติบโต
ประมาณ 1.5% ผลของความดันและ
ประชากรความต้องการใช้ที่ดินนอกภาคเกษตรไปสู่การลด
ที่ดินที่มีอยู่และจากนั้นฟาร์มขนาดเล็ก .
olutawosin และ olaniyan ( 2544 ) ระบุว่า ไนจีเรียเป็นประเทศ
ของโครงสร้างการปลูกเฉลี่ย 2 ไร่ต่อครัวเรือน ภายใต้ระบบแบบดั้งเดิมของ
ฟาร์ม สเปนเซอร์ ( 1991 )
เห็นว่าประมาณ 90% ของการผลิตอาหารในรัฐฉาน ( ไนจีเรีย
รวม ) มาจากเกษตรกร ภายใต้โครงสร้างระบบแบบดั้งเดิม
ของฟาร์ม ในสถานการณ์ของขนาดฟาร์มขนาดเล็กการเกษตร
intensifi ไอออนบวกคือกุญแจสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจ ปัญหาของตนเอง insuffi
ประสิทธิภาพในการผลิตอาหาร ( pinstrup Anderson และ
ปัณฑยะ– Lorch , 1994 ) intensifi การเกษตรไอออนบวกคือเดฟีเน็ดเป็น
การผลิตอาหารต่อหน่วยพื้นที่ของที่ดิน เกษตรกรรม
intensifi ไอออนบวกมักจะเป็น portrayed เป็นโอกาสหรือเป็น
เป็นภัยต่อสิ่งแวดล้อม ที่สนับสนุนแนวคิดโต้แย้ง
ที่ถือสัญญาที่ดีเป็นเครื่องมือพร้อมกัน
บรรเทาความยากจนและตอบสนองความต้องการอาหารตลอดเวลาในขณะที่
ฝ่ายตรงข้ามแสดงความกังวลมากที่อาจนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติและการสูญเสีย
หาตัวจับยากของสารอาหารในดิน
ไม่สงสัยการเกษตรเป็นผู้ใช้ที่สำคัญที่สุดของการบริการด้านสิ่งแวดล้อม
ได้แก่ น้ำ ป่าไม้ ทุ่งหญ้า และสารอาหารในดิน .
จึงเข้มข้น การใช้ที่ดิน โดยไม่เหมาะสม นำไปสู่การปฏิบัติการจัดการดิน



สิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรม