This contribution gives the results

This contribution gives the results of a statistical investigation of 400 extragalactic nebulae for which Holetschek has determined total visual magnitudes. The list is complete for the brighter nebulae in the northern sky and is representative to 12.5 mag. or fainter. The classification employed is based on the forms of the photographic images. About 3 per cent are irregular, but the remaining nebulae fall into a sequence of type forms characterized by rotational symmetry about dominating nuclei. The sequence is composed of two sections, the elliptical nebulae and the spirals, which merge into each other. Luminosity relations. - The distribution of magnitudes appears to be uniform throughout the sequence. For each type or stage in the sequence, the total magnitudes are related to the logarithms of the maximum diameters by the formula, mT = C - 5 log d, where C varies progressively from type to type, indicating a variation in diameter for a given magnitude or vice versa. By applying corrections to C, the nebulae can be reduced to a standard type and then a single formula expresses the relation for all nebulae from the Magellanic Clouds to the faintest that can be classified. When the minor diameter is used, the value of C is approximately constant throughout the entire sequence. The coefficient of log d corresponds with the inverse-square law, which suggests that the nebulae are all of the same order of absolute luminosity and that apparent magnitudes are measures of distance. This hypothesis is supported by similar results for the nuclear magnitudes and the magnitudes of the brightest stars involved, and by the small range in luminosities among nebulae whose distances are already known. Distances and absolute dimensions. - The mean absolute visual magnitude, as derived from the nebulae whose distances are known, is -15.2. The statistical expression for the distance in parsecs is then log D = 4.04 + 0.2 mT. where mT is the total apparent magnitude. This leads to mean values for absolute dimensions at various stages in the sequence of types. Masses appear to be of the order of 2.6x108 Msun. Distribution and density of space. - To apparent magnitude about 16.7, corresponding to an exposure of one hour on fast plates with the 60-inch reflector, the numbers of nebulae to various limits of total magnitude vary directly with the volumes of space represented by the limits. This indicates an approximately uniform density of space, of the order of one nebula per 1017 cubic parsecs or 1.5x10-31 in C.G.S. units. The corresponding radius of curvature of the finite universe of general relativity is of the order of 2.7x1010 parsecs, or about 600 times the distance at which normal nebulae can be detected with the 100-inch reflector.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนนี้ช่วยให้ผลลัพธ์ของการตรวจสอบ 400 nebulae จักรนอกระบบที่ Holetschek กำหนด magnitudes รวมภาพสถิติ รายการเสร็จ nebulae สว่างในท้องฟ้าเหนือ และเป็นตัวแทนไป 12.5 mag. หวังที่รำไร ประเภทการจ้างขึ้นอยู่กับรูปแบบของภาพถ่าย ประมาณ 3 ร้อยผิดปกติ แต่ nebulae ที่เหลืออยู่ในลำดับของฟอร์มชนิดลักษณะสมมาตรในการหมุนเกี่ยวกับอำนาจเหนือแอลฟานั้น ลำดับที่ประกอบด้วยสองส่วน nebulae รี และ spirals ที่ผสานกัน ความสัมพันธ์ของความสว่าง -การกระจายของ magnitudes ให้สม่ำเสมอตลอดลำดับแล้ว สำหรับแต่ละชนิดหรือลำดับขั้น magnitudes รวมเกี่ยวข้องกับลอการิทึมของสมมาตรสูงสุดตามสูตร mT = C - d ล็อก 5 ที่ C แตกต่างกันไปความก้าวหน้าชนิดกับชนิด ระบุความผันแปรในเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดระบุ หรือในทางกลับกัน โดยใช้การแก้ไข C, nebulae สามารถลดลงเป็นชนิดมาตรฐานแล้ว สูตรเดียวแสดงความสัมพันธ์ของทั้งหมด nebulae จากเมฆแมเจลแลนเพื่อการ faintest ที่สามารถจำแนก เมื่อใช้เส้นผ่าศูนย์กลางเล็กน้อย ค่าของ C จะคงประมาณตลอดลำดับทั้งหมด สัมประสิทธิ์ของล็อก d ตรงกับกฎหมายผกผันสแควร์ การ nebulae หมายเดียวกันความสว่างสัมบูรณ์ทั้งหมด และปรากฏ magnitudes วัดระยะทาง สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุน โดยผลลัพธ์คล้าย magnitudes นิวเคลียร์และ magnitudes ของดาวเกี่ยวข้อง และช่วงขนาดเล็กใน luminosities ระหว่าง nebulae ที่ระยะทางที่เป็นที่รู้จักแล้ว ระยะทางและขนาดที่แน่นอน -เฉลี่ยสัมบูรณ์แสดงขนาด ตามมาจาก nebulae ที่ระยะทางที่เป็นที่รู้จักกัน เป็น-15.2 นิพจน์ทางสถิติเป็นระยะใน parsecs จะล็อก D =ภูเขา 4.04 + 0.2 mT ความส่องสว่างปรากฏรวมกัน นี้นำไปสู่หมายความว่า ค่าสำหรับมิติที่สมบูรณ์ในขั้นตอนต่าง ๆ ตามลำดับของชนิด มวลชนปรากฏ เป็นลำดับ 2.6x108 Msun การกระจายและความหนาแน่นของพื้นที่ -เพื่อความส่องสว่างปรากฏประมาณ 16.7 ที่สอดคล้องกับการสัมผัสหนึ่งชั่วโมงบนแผ่นได้อย่างรวดเร็วด้วยหรือ 60 นิ้ว จำนวน nebulae ให้ขีดจำกัดต่าง ๆ ของขนาดทั้งหมดโดยตรงกับปริมาณของพื้นที่ที่แสดง ด้วยขีดจำกัดแตกต่างกันไป นี้บ่งชี้ว่า มีความหนาแน่นสม่ำเสมอประมาณพื้นที่ ลำดับเนบิวลาหนึ่งต่อ 1017 ลูกบาศก์ parsecs หรือ 1.5x10-31 ในหน่วย C.G.S. รัศมีโค้งของจักรวาลมีจำกัดของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปสอดคล้องกันเป็นลำดับ 2.7x1010 parsecs หรือประมาณ 600 ครั้งระยะห่างที่ nebulae ปกติสามารถตรวจพบ ด้วยหรือ 100 นิ้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลงานนี้จะช่วยให้ผลการสอบสวนทางสถิติของกาแล็กซีเนบิวล่า 400 ที่ Holetschek ได้กำหนดขนาดภาพรวม รายการเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับเนบิวลาสว่างในท้องฟ้าภาคเหนือและเป็นตัวแทน 12.5 แม็ก หรือจาง การจัดหมวดหมู่การจ้างงานจะขึ้นอยู่กับรูปแบบของภาพที่ถ่ายภาพ ประมาณร้อยละ 3 เป็นความผิดปกติ แต่ฤดูใบไม้ร่วงเนบิวล่าที่เหลือเป็นลำดับรูปแบบชนิดที่โดดเด่นด้วยทรงกลดสมมาตรเกี่ยวกับการมีอำนาจเหนือนิวเคลียส ลำดับที่ประกอบด้วยสองส่วนรูปไข่เนบิวล่าและเกลียวซึ่งผสานเข้ากับแต่ละอื่น ๆ ความสัมพันธ์ที่ส่องสว่าง - การกระจายตัวของขนาดดูเหมือนจะเป็นเหมือนกันทั่วลำดับ สำหรับแต่ละประเภทหรือขั้นตอนในลำดับที่เคาะรวมที่เกี่ยวข้องกับลอการิทึมของขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดตามสูตร, MT = C - 5 ล็อก d, c ที่แตกต่างกันมีความก้าวหน้าจากชนิดพิมพ์แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในเส้นผ่าศูนย์กลางสำหรับการได้รับ ขนาดหรือในทางกลับกัน โดยใช้การแก้ไข C, เนบิวล่าสามารถลดลงได้ชนิดมาตรฐานแล้วสูตรเดียวเป็นการแสดงออกถึงความสัมพันธ์สำหรับเนบิวล่าจากเมฆแมเจลแลนจะ faintest ที่สามารถจัด เมื่อมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีการใช้ค่าของ C จะอยู่ที่ประมาณคงที่ตลอดลำดับทั้งหมด ค่าสัมประสิทธิ์ของ d เข้าสู่ระบบที่สอดคล้องกับกฎหมายผกผันสแควร์ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเนบิวล่าที่มีทั้งหมดของการสั่งซื้อเดียวกันของความสว่างแน่นอนและขนาดที่ชัดเจนมาตรการของระยะทาง สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนโดยผลที่คล้ายกันสำหรับเคาะนิวเคลียร์และขนาดของดาวที่สว่างมีส่วนร่วมและโดยช่วงเล็ก ๆ ในความส่องสว่างในกลุ่มเนบิวล่าที่มีระยะทางที่เป็นที่รู้จักกันอยู่แล้ว ระยะทางและขนาดที่แน่นอน - ค่าเฉลี่ยขนาดภาพที่แน่นอนตามที่ได้รับมาจากเนบิวล่าที่มีระยะทางที่เป็นที่รู้จักกันเป็น -15.2 การแสดงออกทางสถิติสำหรับระยะทางในพาร์เซกแล้วเข้าสู่ระบบ D = 4.04 + 0.2 mT ที่ mT เป็นขนาดที่เห็นได้ชัดรวม นี้นำไปสู่​​หมายถึงค่าสำหรับขนาดที่แน่นอนในขั้นตอนต่างๆในลำดับประเภท มวลชนปรากฏเป็นคำสั่งของ 2.6x108 Msun การกระจายและความหนาแน่นของพื้นที่ - ในการที่ชัดเจนเกี่ยวกับขนาด 16.7 สอดคล้องกับการสัมผัสของหนึ่งชั่วโมงบนจานได้อย่างรวดเร็วด้วยสะท้อนแสงขนาด 60 นิ้วที่ตัวเลขของเนบิวล่าข้อ จำกัด ของขนาดต่างๆรวมแตกต่างกันโดยตรงกับปริมาณของพื้นที่ตัวแทนจากข้อ จำกัด ที่ นี้แสดงให้เห็นความหนาแน่นเครื่องแบบประมาณของพื้นที่ของการสั่งซื้อของหนึ่งในเนบิวลาต่อ 1,017 ลูกบาศก์พาร์เซกหรือ 1.5x10-31 ในหน่วย CGS รัศมีที่สอดคล้องกันของความโค้งของจักรวาล จำกัด ของสัมพัทธภาพทั่วไปของคำสั่งของ 2.7x1010 พาร์เซกหรือประมาณ 600 เท่าของระยะห่างที่เนบิวล่าปกติสามารถตรวจพบได้ด้วยสะท้อนแสง 100 นิ้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสนับสนุนนี้จะช่วยให้ผลการตรวจสอบสถิติของ 400 และฟิสิกส์ดาราศาสตร์โอลิมปิกเนบิวลาที่ holetschek ตัดสินใจรวมภาพขนาด รายการที่สมบูรณ์สำหรับสว่างเนบิวลาบนท้องฟ้าเหนือ และเป็นผู้แทนหรือ 12.5 เท่า นั้น . การจ้างงานจะขึ้นอยู่กับรูปแบบของภาพที่ถ่ายได้ เกี่ยวกับร้อยละ 3 เป็นปกติเหลือ แต่เนบิวลาตกอยู่ในลำดับของประเภทของรูปแบบลักษณะสมมาตรการหมุนเกี่ยวกับในนิวเคลียส . ลําดับที่ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ ส่วนของเนบิวลาและวงรีเกลียวซึ่งผสานลงในแต่ละอื่น ๆ ความสว่างความสัมพันธ์ - การกระจายของขนาดจะเหมือนกันตลอดทั้งลำดับ สำหรับแต่ละประเภทหรือขั้นตอนในลำดับขนาดทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับลอการิทึมของจำนวนสูงสุดตามสูตร ตัน = C - เข้าสู่ระบบ D ที่ C แตกต่างกันไปทุกที จากประเภทประเภทที่ระบุการเปลี่ยนแปลงในขนาดให้ขนาดหรือในทางกลับกัน โดยการแก้ไข Cเนบิวลาจะลดลงเป็นพิมพ์มาตรฐาน และเป็นสูตรเดียวแสดงความสัมพันธ์สำหรับเนบิวลาจากเมฆแมเจลแลนจะ faintest ที่สามารถจัด เมื่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเล็กจะใช้ ค่าของ C ประมาณคงที่ตลอดลำดับทั้งหมด สัมประสิทธิ์ของเข้าสู่ระบบ D สอดคล้องกับกฎกำลังสองผกผัน ,ซึ่งบ่งบอกว่าเนบิวลามีทั้งหมดของเดียวกันที่แน่นอนและชัดเจน มีมาตรการที่เรืองแสงขนาดของระยะห่าง สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนโดยผลที่คล้ายกันสำหรับขนาดนิวเคลียร์และขนาดของดาวที่สว่างที่สุดที่เกี่ยวข้องและโดยช่วงเล็กๆ ใน luminosities ของเนบิวลา ซึ่งระยะทางก็รู้จักกันอยู่แล้ว ระยะทางและขนาดสัมบูรณ์- หมายถึง ขนาดภาพที่สมบูรณ์ ที่ได้รับจากเนบิวลาที่มีระยะทางที่รู้จักกันเป็น - 15.2 . สถิติการแสดงออกต่อระยะทางในพาร์เซกจากนั้นเข้าสู่ระบบ D = 4.04 ภูเขาที่ 0.2 ตันมีความส่องสว่างปรากฏรวม จึงหมายถึงค่าสัมบูรณ์มิติที่ระยะต่าง ๆในลำดับของประเภท มวลปรากฏเป็นคำสั่งของ 2.6x108 msun .การกระจายและความหนาแน่นของพื้นที่ - ขนาดภาพประมาณ 16.7 ที่ต้องมีการหนึ่งชั่วโมงบนจานได้อย่างรวดเร็วกับ 60 นิ้วสะท้อนตัวเลขของเนบิวลาจะกัดต่างๆขนาดรวมแปรผันกับปริมาณของพื้นที่ที่แสดงโดยจำกัด นี้บ่งชี้ว่า มีความหนาแน่นประมาณเครื่องแบบของพื้นที่ของเนบิวลา 778 ลูกบาศก์พาร์เซกหรือ 1 ต่อ 15x10-31 ใน c.g.s. หน่วย รัศมีความโค้งของจักรวาลที่ขอบเขตของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปคือลำดับที่ของ 2.7x1010 พาร์เซกหรือประมาณ 600 ครั้ง ระยะห่างที่เนบิวลาปกติสามารถตรวจพบ 100 นิ้วด้วยกระจกสะท้อนแสง