In Chapter 10, we discuss some of t

In Chapter 10, we discuss some of the significant problems with these kinds of risk models. For now I will simply point out that the core purpose of such risk models seems to me to be flawed. Other kinds of investments, such as stocks, bonds, mutual funds, private equity, or fine wine, do not attempt to offer fixed levels of volatility. Why should quants want to manage risk in this manner, or be asked to do so? Furthermore, if a quant is good at forecasting volatility or dispersion, there are far more interesting and productive ways to utilize these forecasts (for example, in the options markets) than there are in a risk model that governs leverage. These kinds of models often cause traders to take too little risk in more normal times and too much risk in very turbulent times. Nevertheless, they are wildly popular.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทที่ 10 เราหารือปัญหาสำคัญกับแบบจำลองความเสี่ยงต่าง ๆ เหล่านี้ สำหรับตอนนี้ ผมจะชี้ให้เห็นว่า วัตถุประสงค์หลักของแบบจำลองความเสี่ยงดังกล่าวดูเหมือนว่าฉันมีข้อบกพร่อง ชนิดอื่น ๆ ของการลงทุน หุ้น ตรา สาร กองทุน หุ้นส่วน ไวน์ ไม่พยายามที่จะนำเสนอระดับความผันผวน ทำไมควร quants ต้อง การจัดการความเสี่ยงในลักษณะนี้ ขอให้ทำเช่นนั้น นอกจากนี้ ถ้า quant ดีที่การคาดการณ์ความผันผวนหรือกระจาย มีน่าสนใจมากขึ้น และมีประสิทธิภาพวิธีใช้คาดการณ์เหล่านี้ (ตัวอย่าง ในตลาดเลือก) มากกว่าที่มีอยู่ในความเสี่ยงรุ่นที่ ควบคุมเลเวอเรจ รุ่นต่าง ๆ เหล่านี้มักจะทำให้ผู้ค้ายังน้อยเกินไปในเวลาปกติมากและเสี่ยงมากเกินไปในเวลาที่ยากลำบากมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นที่นิยมอย่างดุเดือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทที่ 10 เราจะหารือถึงบางส่วนของปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับชนิดเหล่านี้ของแบบจำลองความเสี่ยง สำหรับตอนนี้ผมก็จะชี้ให้เห็นว่าวัตถุประสงค์หลักของแบบจำลองความเสี่ยงดังกล่าวดูเหมือนว่าฉันจะต้องมีข้อบกพร่อง ชนิดอื่น ๆ ของการลงทุนเช่นหุ้นพันธบัตรกองทุนรวมตราสารทุนส่วนตัวหรือไวน์ชั้นดีที่ไม่ได้พยายามที่จะนำเสนอในระดับที่คงที่ของความผันผวน ทำไม Quants ควรต้องการที่จะจัดการกับความเสี่ยงในลักษณะนี้หรือไม่ก็ถูกขอให้ทำเพื่อ? นอกจากนี้ถ้าควอนท์เป็นสิ่งที่ดีที่ความผันผวนของการคาดการณ์หรือการกระจายตัวมีวิธีไกลน่าสนใจมากขึ้นและมีประสิทธิภาพที่จะใช้คาดการณ์เหล่านี้ (ตัวอย่างเช่นในตลาดตัวเลือก) มากกว่าที่มีอยู่ในรูปแบบที่มีความเสี่ยงที่ควบคุมการใช้ประโยชน์ ชนิดนี้ของรุ่นมักจะทำให้ผู้ประกอบการค้าที่จะเสี่ยงน้อยเกินไปในช่วงเวลาปกติมากขึ้นและมีความเสี่ยงมากเกินไปในครั้งปั่นป่วนมาก อย่างไรก็ตามพวกเขาได้รับความนิยมอย่างดุเดือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทที่ 10 เราหารือเกี่ยวกับบางส่วนของปัญหาที่สำคัญกับชนิดเหล่านี้ของแบบจำลองความเสี่ยง ตอนนี้ฉันเพียงแค่จะชี้ให้เห็นว่า วัตถุประสงค์หลักของแบบจำลองความเสี่ยงดังกล่าวดูเหมือนจะสมบูรณ์ ชนิดอื่น ๆของการลงทุนเช่นหุ้นพันธบัตรกองทุนหุ้นเอกชนร่วมกัน หรือ ไวน์ ดี อย่าพยายามให้คงที่ระดับความผันผวน . ทำไม quants ต้องการจัดการความเสี่ยงในลักษณะนี้ หรือจะถามไปทำเพื่อ ? นอกจากนี้ ถ้าจํานวนเก่งการพยากรณ์ความผันผวนหรือกระจาย มีอยู่ไกลมากขึ้นที่น่าสนใจและมีประสิทธิภาพวิธีเพื่อใช้คาดการณ์เหล่านี้ ( เช่น ในตัวตลาด ) มีความเสี่ยงมากกว่าในแบบที่ควบคุมอำนาจ เหล่านี้ชนิดของรุ่นบ่อยทำให้ผู้ค้าที่จะเสี่ยงน้อยเกินไปในเวลาปกติ และเสี่ยงเกินไปมาก ป่วนครั้ง อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นที่นิยมอย่างดุร้าย