Acid value is an indicator for the

Acid value is an indicator for the edibility of oil and suitability for industrial use. Pistachio nut oil has 1.00 ± 0.03 mg KOH/g oil,which falls within the recommendation codex of 10 mg KOH/g for edible oils (Codex Alimentarius, 1999). Pistachio oils present low values of free fatty acid (FFA%) 1% oleic acid (Table 3). It is possible to deduce that oils obtained can be stored for a long time without deterioration. The results suggest that the oils are edible and can also be used in the manufacture of paint and varnishes, comparable to the results of Dosunmu and Ochu (1995). During the 12 months of storage, the acidity of control sample increased significantly (p < 0.05) from 1.00 to 1.42% (Table 3), which could
be due to production of organic acid. These results were in agreement with the literature that the free fatty acid content of walnut increased with increasing the storage periods (Al-Bachir, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่ากรดเป็นตัวบ่งชี้สำหรับคุยโวของน้ำมันและความเหมาะสมสำหรับการใช้งานอุตสาหกรรม น้ำมันถั่ว Pistachio มี 1.00 ± 0.03 มิลลิกรัม KOH / กรัมน้ำมันซึ่งตกอยู่ในคำแนะนำของ Codex 10 มิลลิกรัม KOH / กรัมน้ำมันพืช (Codex Alimentarius, 1999) น้ำมัน Pistachio ค่าต่ำปัจจุบันของกรดไขมันอิสระ (FFA%) 1% กรดโอเลอิก (ตารางที่ 3) มันเป็นไปได้ที่จะอนุมานว่าน้ำมันที่ได้รับจะถูกเก็บไว้เป็นเวลานานโดยไม่เสื่อมสภาพ ผลการชี้ให้เห็นว่าน้ำมันจะกินได้และยังสามารถใช้ในการผลิตสีและเคลือบที่เปรียบได้กับผลการ Dosunmu และ Ochu นี้ (1995) ในช่วง 12 เดือนของการจัดเก็บความเป็นกรดของตัวอย่างควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) 1.00-1.42% (ตารางที่ 3)
ซึ่งอาจจะเกิดจากการผลิตกรดอินทรีย์ ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับวรรณกรรมที่ปริมาณกรดไขมันอิสระของวอลนัทเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูล (Al-Bachir, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าของกรดที่เป็นตัวบ่งชี้สำหรับน้ำมันและอาหารที่เหมาะสมสำหรับใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม น้ำมันถั่วพิสตาชิโอ ได้ 1.00 ± 0.03 มิลลิกรัม / กรัมน้ำมันเกาะ ซึ่งอยู่ภายในข้อเสนอแนะ Codex 10 มก. โค / g ตัวขับเคลื่อนกิน ( Codex Alimentarius , 1999 ) Pistachio ขับอยู่ค่าต่ำของกรดไขมันอิสระ ( FFA ) % 1% กรดโอเลอิก ( ตารางที่ 3 )มันเป็นไปได้ที่จะอนุมานได้ขับที่สามารถเก็บไว้ได้นานโดยไม่เสื่อมคุณภาพ พบว่าน้ำมันจะถูกกิน และยังสามารถใช้ในการผลิตสีและวาร์นิช กับผล dosunmu และ ochu ( 1995 ) ในช่วง 12 เดือนที่อุณหภูมิห้อง ความเป็นกรด ด่างของตัวอย่างควบคุมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 ) จาก 1.00 ถึง 1.42 ล้านบาท ( ตารางที่ 3 )ซึ่งอาจ
เป็นเนื่องจากการผลิตกรดอินทรีย์ ผลลัพธ์เหล่านี้สอดคล้องกับวรรณกรรมที่ปริมาณกรดไขมันอิสระของวอลนัทเพิ่มขึ้นระยะเวลาเก็บ ( อัล bachir , 2004 )