SiO2/epoxy nanocomposites were form

SiO2/epoxy nanocomposites were formed in situ via a special sol–gel technique supplied by hanse chemie AG, in which silica nanoparticles
with an average diameter of 25 nm were almost perfectly dispersed in the epoxy matrix. The static/dynamic modulus, microhardness,
and fracture toughness of the nanocomposites were found to be enhanced with increasing silica content up to 14 vol.%
(23 wt.%). The results confirmed that the homogeneously distributed nanoparticles are able to improve both the stiffness and toughness
of the epoxy. Significant improvements were observed for both stiffness and toughness when the interparticle distance was smaller than
the nanoparticle diameter. Under this condition, the interphase may construct a three dimensional physical network, which will finally
dominate the performances of these nanocomposites. From the experimental observations, it is proposed that the critical thickness of the
interphase surrounding a spherical nanoparticle is in the range of the particle’s radius, which is crucial to many modelling studies.
2006 Acta Materialia Inc. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิทเหล่า SiO2/อีพ็อกซี่ เกิดในแหล่งกำเนิดผ่านเทคนิคพิเศษโซลเจลโดย hanse chemie AG ในซึ่งเก็บกักซิลิกามีเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ 25 nm ได้กระจายในเมตริกซ์อีพ็อกซี่สมบูรณ์ โมดูลัสคง/แบบ microhardnessและพบว่ากระดูกเหนียวของสิทเหล่านี้จะเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเนื้อหาซิลิก้าสูงถึง 14 vol.%(23 wt.%) ผลการยืนยันว่า เก็บกักกระจาย homogeneously จะสามารถปรับปรุงความแข็งและความเหนียวการ ปรับปรุงที่สำคัญถูกตั้งข้อสังเกตทั้งความแข็งและเหนียวเมื่อระยะ interparticle มีขนาดเล็กกว่าเส้นผ่าศูนย์กลาง nanoparticle สูง ภายใต้เงื่อนไขนี้ รูปที่อาจสร้างเป็นสามมิติเครือข่าย ซึ่งในที่สุดครองการแสดงสิทเหล่านี้ จากการสังเกตทดลอง จะมีเสนอที่ความหนาที่สำคัญของการรูป nanoparticle สูงทรงกลมล้อมรอบอยู่ในช่วงของรัศมีของอนุภาค ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการศึกษาแบบจำลองจำนวนมาก 2006 acta Materialia Inc. โดย Elsevier จำกัด สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

nanocomposites SiO2 / อีพ็อกซี่กำลังก่อตัวขึ้นในแหล่งกำเนิดทางเทคนิคโซลเจลพิเศษที่จัดทำโดย Hanse Chemie AG ซึ่งในอนุภาคนาโนซิลิกา
ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ย 25 นาโนเมตรก็แยกย้ายกันเกือบจะสมบูรณ์แบบในเมทริกซ์อีพ็อกซี่ คง / โมดูลัสแบบไดนามิกแข็ง,
และแตกหักของนาโนคอมพอสิตที่ถูกพบว่ามีการเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มปริมาณซิลิกาถึง 14 Vol.%
(23 WT.%) ผลยืนยันว่าอนุภาคนาโนกระจายเป็นเนื้อเดียวกันมีความสามารถที่จะปรับปรุงทั้งความแข็งและความเหนียว
ของอีพ็อกซี่ การปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับทั้งความแข็งและความเหนียวเมื่อระยะทาง interparticle เป็นขนาดเล็กกว่า
เส้นผ่าศูนย์กลางอนุภาคนาโน ภายใต้สภาพเช่นนี้อินเตอร์อาจสร้างเครือข่ายทางกายภาพสามมิติซึ่งในที่สุดก็จะ
ครองแสดงของนาโนคอมพอสิตเหล่านี้ จากการสังเกตการทดลองจะเสนอว่ามีความหนาที่สำคัญของ
อินเตอร์รอบอนุภาคนาโนทรงกลมอยู่ในช่วงของรัศมีของอนุภาคซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างแบบจำลองการศึกษาจำนวนมาก. the
2006 Acta Materialia อิงค์เผยแพร่โดยเอลส์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์