4. Consent, Political Obligation, a

4. Consent, Political Obligation, and the Ends of Government
The most direct reading of Locke's political philosophy finds the concept of consent playing a central role. His analysis begins with individuals in a state of nature where they are not subject to a common legitimate authority with the power to legislate or adjudicate disputes. From this natural state of freedom and independence, Locke stresses individual consent as the mechanism by which political societies are created and individuals join those societies. While there are of course some general obligations and rights that all people have from the law of nature, special obligations come about only when we voluntarily undertake them. Locke clearly states that one can only become a full member of society by an act of express consent (Two Treatises 2.122). The literature on Locke's theory of consent tends to focus on how Locke does or does not successfully answer the following objection: few people have actually consented to their governments so no, or almost no, governments are actually legitimate. This conclusion is problematic since it is clearly contrary to Locke's intention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. ยินยอม ข้อผูกมัดทางการเมือง และสิ้นสุดของรัฐบาล
มากสุดโดยตรงอ่านปรัชญาการเมืองของล็อกพบแนวคิดบทบาทกลางยินยอม การวิเคราะห์ของเขาเริ่มต้น ด้วยบุคคลในลักษณะที่จะไม่ต้องการอำนาจถูกต้องตามกฎหมายทั่วไปมีอำนาจ legislate หรือ adjudicate ข้อโต้แย้ง จากสภาวะนี้ธรรมชาติของเสรีภาพและความเป็นอิสระ ความเครียดของแต่ละล็อกยินยอมเป็นกลไกที่สร้างสังคมทางการเมือง และบุคคลเข้าร่วมสังคมเหล่านั้น มีแน่นอนบางทั่วไปผูกพันและสิทธิที่ทุกคนได้จากกฎหมายธรรมชาติ ภาระหน้าที่พิเศษมาเฉพาะเมื่อเราเต็มใจทำให้ ล็อกอย่างชัดเจนระบุสามารถเป็น สมาชิกเต็มรูปแบบของสังคมเท่านั้น โดยพระราชบัญญัติการยินยอม (สอง Treatises 2.122) วรรณกรรมในทฤษฎีของล็อกความยินยอมมีแนวโน้มเน้นการล็อกไม่ หรือไม่สำเร็จตอบปฏิเสธต่อไปนี้: บางคนมีจริงยินยอมให้รัฐบาลของพวกเขาดังนั้นไม่ หรือเกือบจะไม่ รัฐบาลถูกต้องจริง บทสรุปนี้เป็นปัญหาเนื่องจากชัดเจนขัดต่อเจตนาของล็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . ยินยอม การเมือง ผูกพัน และสิ้นสุดของรัฐบาล
อ่านโดยตรงมากที่สุดของปรัชญาทางการเมืองของล็อคพบแนวคิดยินยอมบทบาทสำคัญ . การวิเคราะห์ของเขาเริ่มต้นกับบุคคลในรัฐของธรรมชาติที่พวกเขาจะไม่อยู่ภายใต้อำนาจถูกต้องตามกฎหมายทั่วไปมีอำนาจที่จะออกกฎหมาย หรือวินิจฉัยชี้ขาดข้อพิพาท จากภาพนี้ธรรมชาติของเสรีภาพและความเป็นอิสระล็อคขึ้นยินยอมบุคคลเป็นกลไกที่สังคมการเมืองที่ถูกสร้างขึ้นและบุคคลร่วมสังคมเหล่านั้น ในขณะที่มีแน่นอนบางทั่วไปหน้าที่และสิทธิที่ทุกคนได้จากกฏของธรรมชาติ หน้าที่พิเศษมาเกี่ยวกับเมื่อเราเองรู้ล็อคอย่างชัดเจนว่าเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถกลายเป็นสมาชิกเต็มรูปแบบของสังคม โดยการกระทำของแสดงความยินยอม ( สองบทความ 2.122 ) วรรณกรรมของล็อคทฤษฎียินยอมมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นวิธีล๊อคไม่หรือไม่ได้ตอบโจทย์ต่อไปนี้ : มีไม่กี่คนจริงๆ ยอมรับ รัฐบาลจึงไม่มีหรือแทบไม่มี รัฐบาลก็จริง ถูกต้องตามกฎหมายข้อสรุปนี้มีปัญหา เพราะมันชัดเจนขัดกับความตั้งใจ
ของล็อค