In my country, bread is important o

In my country, bread is important of our everyday food. When we sit down for a meal, there is always bread on the table. For breakfast, we have bread with butter or cheese. Some people have jam or olives. For lunch, we have bread with a meat or vegetable or cheese. For example, the lunch of worker may be a loaf of bread with some yogurt. Again at dinner, we eat bread with whatever food there is on the table. When there is rice, we have bread, too. We think that if there is no bread, there is no food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศ ขนมปังมีความสำคัญของอาหารทุกวัน เมื่อเรานั่งลงอาหาร มีขนมปังบนโต๊ะเสมอ อาหารเช้า เรามีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีแยมหรือมะกอก อาหารกลางวัน เรามีขนมปังเนื้อ หรือผัก หรือชีส ตัวอย่าง อาหารกลางวันของผู้ปฏิบัติงานอาจมีก้อนขนมปังกับโยเกิร์ตบาง อีกครั้งในมื้อเย็น เรากินขนมปังกับอาหารใดไม่มีในตาราง เมื่อมีข้าว เรามีขนมปัง เกินไป เราคิดว่า ถ้ามีขนมปังไม่ มีอาหารไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศของฉันขนมปังเป็นสิ่งสำคัญของอาหารประจำวันของเรา เมื่อเรานั่งลงสำหรับการรับประทานอาหารที่มีเสมอขนมปังบนโต๊ะ สำหรับอาหารเช้าเรามีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีการจราจรติดขัดหรือมะกอก สำหรับมื้อกลางวันเรามีขนมปังกับเนื้อหรือผักหรือชีส ตัวอย่างเช่นอาหารกลางวันของคนงานอาจจะเป็นขนมปังที่มีโยเกิร์ตบาง อีกครั้งที่งานเลี้ยงอาหารค่ำที่เรากินขนมปังกับสิ่งที่อาหารที่มีอยู่ในตาราง เมื่อมีข้าวเรามีขนมปังเกินไป เราคิดว่าถ้ามีขนมปังไม่มีอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศของฉัน ขนมปังเป็นอาหารที่สำคัญของชีวิตประจำวันของเรา เมื่อเรานั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร มีเสมอขนมปังบนโต๊ะ สำหรับอาหารเช้า เราก็มีขนมปังกับเนยหรือชีส บางคนมีแยมหรือมะกอก สำหรับมื้อกลางวัน เราได้ขนมปังกับเนื้อหรือผัก หรือชีส ตัวอย่างเช่น อาหารกลางวันของพนักงานอาจจะมีขนมปังกับนมเปรี้ยว อีกครั้งที่เย็นเรากินขนมปังกับสิ่งที่มันเป็นอาหารบนโต๊ะ เมื่อมีข้าว มีขนมปังด้วย เราคิดว่า ถ้าไม่มีอาหาร ไม่มีอาหาร