Propositional logic, also known as

Propositional logic, also known as sentential logic, is that branch of logic that studies ways of combining or altering statements or propositions to form more complicated statements or propositions. Joining two simpler propositions with the word "and" is one common way of combining statements. When two statements are joined together with "and", the complex statement formed by them is true if and only if both the component statements are true. Because of this, an argument of the following form is logically valid:

One of the fundamental concerns in philosophy is that with truth. But what kind of things are true?—what is truth a property of? The traditional answer is that it is propositions which are true or false, where propositions are to be distinguished from sentences. There are four main arguments for denying that it is sentences which are true or false and for introducing the apparatus of propositions to stand as the bearers of truth.
Firstly, "sentence" is a grammatical concept and not all grammatically well-formed sentences appear to express anything which is capable of being true or false: for example, "All green ideas sleep furiously". This sentence is grammatically well-formed, but clearly meaningless. Some sentences, we shall say, do not express any proposition at all.
Secondly, some sentences are ambiguous. We normally explain this by saying that one sentence (string of words) is capable of expressing more than one proposition: for example, "Flying aeroplanes can be dangerous", which can mean either that being a pilot can be a dangerous activity, or that aeroplanes can be dangerous when they are flying about in the sky.
Thirdly, different sentences can have the same meaning. We would normally think of translation from one language to another to be possible because sentences from different languages can express the same proposition: for example, "It is raining", "Il pleut" and "Es regnet".
Fourthly, we tend to think that there is some meaning in common between the indicative, interrogative and imperative sentences in the table below, and this is normally explained by differentiating their assertoric force from their propositional content.
Propositionsare distinct from sentences. For one thing, proposition, which is an expression of judgment, is made up of concepts while sentence is made up ofwords. In a declarative sentence, the proposition is not the sentence itself, but that which is expressed or asserted, which is either true or false. In other words, a sentence is not the bearer of truth or falsehood. These are properties of propositions.

Definition: A proposition or statement is a sentence which is either true or false.
Definition:If a proposition is true, then we say its truth value is true, and if a proposition is false, we say its truth value is false. Are these propositions?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แคลคูลัสเชิงประพจน์ เรียกอีกอย่างว่า sentential ตรรกะ เป็นที่สาขาของตรรกะที่ศึกษาวิธีการรวม หรือเปลี่ยนแปลงคำสั่งหรือเริ่มคำสั่งที่ซับซ้อนมากขึ้นหรือขั้น เข้าขั้นสองง่ายกว่า ด้วยคำ "และ" เป็นวิธีการทั่วไปการรวมงบการ เมื่องบสองใจรวมกัน "และ" ยอดซับซ้อนที่เกิดขึ้น โดยพวกเขาเป็นจริงถ้าและเดียวหากทั้งสองประโยคที่ประกอบด้วย ด้วยเหตุนี้ อาร์กิวเมนต์ของแบบฟอร์มต่อไปนี้เป็นเหตุผลที่ถูกต้อง:หนึ่งเกี่ยวกับปรัชญาพื้นฐานว่าความจริง แต่ชนิดของสิ่งที่เป็นจริง? — อะไรคือความจริง คุณสมบัติของ คำตอบเดิมคือ ว่า เป็นขั้นที่เป็นจริงหรือเท็จ เริ่มที่จะแตกต่างจากประโยค มีสี่หลักอาร์กิวเมนต์ สำหรับการปฏิเสธเป็นประโยคที่เป็นจริง หรือเท็จ และแนะนำเครื่องเริ่มจะยืนเป็น bearers จริงประการแรก "ประโยค" เป็นแนวคิดทางไวยากรณ์ และประโยคตามหลักไวยากรณ์ถูกต้องไม่ปรากฏในการ แสดงอะไรที่มีความสามารถในความเป็นจริง หรือเท็จ: ตัวอย่าง "ความคิดสีเขียวทั้งหมดนอนอย่างดุเดือด" ประโยคนี้ถูกตามหลักไวยากรณ์ถูกต้อง แต่ไม่ชัดเจน บางประโยค เราจะพูด ไม่แสดงข้อเสนอใด ๆ เลยประการที่สอง บางประโยคไม่ชัดเจน เราปกติอธิบายโดยพูดประโยคที่หนึ่ง (สายคำ) มีความสามารถในการแสดงข้อเสนอมากกว่าหนึ่ง: "บิน aeroplanes สามารถอันตราย" ซึ่งอาจหมายถึง อย่างใดอย่างหนึ่งว่า นักบินสามารถเป็นกิจกรรมที่อันตราย ตัวอย่าง หรือว่า aeroplanes สามารถเป็นอันตรายเมื่อพวกเขาจะเดินทางเกี่ยวกับท้องฟ้าประการ ประโยคที่แตกต่างกันสามารถมีความหมายเดียวกัน โดยปกติเราคิดว่า การแปลจากภาษาหนึ่งไปอีกจะเป็นไปได้เนื่องจากประโยคจากภาษาต่าง ๆ สามารถแสดงข้อเสนอเดียวกัน: ตัวอย่าง "ฝน" "Il pleut" และ "เอส regnet"Fourthly เรามักจะคิดว่า มีบางความหมายกันระหว่างประโยคตัวชี้ให้เห็น interrogative และความจำเป็นในตารางด้านล่างนี้ และนี้ปกติจะอธิบาย โดยความแตกต่างของพวกเขากำลัง assertoric จากเนื้อหา propositional Propositionsare แตกต่างจากประโยค สำหรับสิ่งหนึ่ง เสนอ ซึ่งเป็นค่าของคำพิพากษา ขึ้นเป็นแนวคิดในขณะที่ประโยคขึ้น ofwords ในประโยค declarative ข้อเสนอที่ไม่ใช่ประโยคเอง แต่ที่จะแสดง หรือ คน ซึ่งเป็นจริง หรือเท็จ ในคำอื่น ๆ ประโยคไม่ได้รับเงินจริงหรือ falsehood นี่คือคุณสมบัติของขั้นนิยาม: ข้อเสนอหรือคำสั่งเป็นประโยคที่เป็นจริง หรือเท็จ นิยาม: ถ้าข้อเสนอที่เป็นจริง แล้วเราบอกค่าความจริงเป็นจริง และถ้าข้อเสนอที่เป็นเท็จ เราบอกค่าความจริงเป็นเท็จ ขั้นเหล่านี้บ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตรรกะประพจน์ยังเป็นที่รู้จักตรรกะ sentential เป็นสาขาของตรรกะที่ที่ศึกษาวิธีการของการรวมหรือการแก้ไขถ้อยคำหรือข้อเสนอในรูปแบบงบซับซ้อนมากขึ้นหรือข้อเสนอ เข้าร่วมสองข้อเสนอที่เรียบง่ายที่มีคำว่า "และ" เป็นหนึ่งในวิธีการทั่วไปของงบการเงินรวม เมื่อสองงบมีร่วมกันกับ "และ" คำสั่งที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากพวกเขาเป็นความจริงถ้าหากทั้งงบองค์ประกอบที่เป็นจริง ด้วยเหตุนี้ข้อโต้แย้งของรูปแบบดังต่อไปนี้คือเหตุผลที่ถูกต้อง: หนึ่งในความกังวลในปรัชญาพื้นฐานคือว่าด้วยความจริง แต่สิ่งที่ชนิดของสิ่งที่เป็นจริง? อะไรคือความจริงของสถานที่ให้บริการหรือไม่ คำตอบแบบดั้งเดิมคือว่ามันเป็นข้อเสนอที่เป็นจริงหรือเท็จที่ข้อเสนอที่จะประสบความสำเร็จจากประโยค มีสี่ข้อโต้แย้งหลักสำหรับการปฏิเสธว่ามันเป็นประโยคที่เป็นจริงหรือเท็จและอุปกรณ์สำหรับการแนะนำของข้อเสนอที่จะยืนอยู่ในฐานะผู้ถือของความเป็นจริงที่มี. ประการแรก "ประโยค" เป็นแนวคิดหลักไวยากรณ์และไม่ทั้งหมดตามหลักไวยากรณ์รูปแบบที่ดีประโยคที่ปรากฏ แสดงอะไรที่สามารถเป็นจริงหรือเท็จ: ยกตัวอย่างเช่น "ทุกความคิดสีเขียวนอนคึก" ประโยคนี้เป็นหลักไวยากรณ์ที่ดีขึ้น แต่ความหมายได้อย่างชัดเจน บางประโยคที่เราจะบอกว่าไม่ต้องแสดงเรื่องใด ๆ เลย. ประการที่สองประโยคบางอย่างที่ไม่ชัดเจน ปกติแล้วเราจะอธิบายเรื่องนี้โดยบอกว่าหนึ่งประโยค (สตริงของคำ) มีความสามารถในการแสดงมากกว่าหนึ่งข้อเสนอ: ยกตัวอย่างเช่น "เครื่องบินบินอาจเป็นอันตราย" ซึ่งอาจหมายถึงทั้งที่เป็นนักบินสามารถเป็นกิจกรรมที่เป็นอันตรายหรือว่า เครื่องบินอาจเป็นอันตรายได้เมื่อพวกเขากำลังบินอยู่บนท้องฟ้า. ประการที่สามประโยคที่แตกต่างกันสามารถมีความหมายเหมือนกัน เราจะคิดตามปกติของการแปลจากภาษาหนึ่งไปยังอีกที่จะเป็นไปได้เพราะประโยคจากภาษาที่แตกต่างกันสามารถแสดงเรื่องเดียวกันตัวอย่างเช่น "มีฝนตก", "Il pleut" และ "Es regnet". ประการที่สี่เรามักจะคิดว่า ว่ามีความหมายบางอย่างในการร่วมกันระหว่างบ่งบอกประโยคคำถามและความจำเป็นในตารางด้านล่างนี้และจะมีการอธิบายตามปกติโดยความแตกต่างของแรง assertoric ของพวกเขาจากเนื้อหาประพจน์ของพวกเขา. Propositionsare แตกต่างจากประโยค สำหรับสิ่งหนึ่งเรื่องซึ่งคือการแสดงออกของการตัดสิน, ถูกสร้างขึ้นจากแนวความคิดในขณะที่ประโยคที่ถูกสร้างขึ้น ofwords ในประโยคบอกเล่า, เรื่องที่ไม่ได้เป็นประโยคที่ตัวเอง แต่สิ่งที่แสดงหรือถูกกล่าวหาซึ่งเป็นจริงหรือเท็จ ในคำอื่น ๆ เป็นประโยคที่ไม่ได้เป็นผู้ถือของความเป็นจริงหรือเท็จ เหล่านี้เป็นสมบัติของข้อเสนอ. คำที่เกี่ยวข้อง: ข้อเสนอหรือคำสั่งเป็นประโยคซึ่งเป็นจริงหรือเท็จ. ความหมาย: ถ้าเรื่องที่เป็นความจริงแล้วเราบอกว่าค่าความจริงที่เป็นความจริงและถ้าเรื่องที่เป็นเท็จที่เราพูดความจริง ค่าที่เป็นเท็จ เป็นข้อเสนอเหล่านี้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตรรกวิทยาประพจน์ เรียกว่า sentential ตรรกะเป็นสาขาของตรรกศาสตร์ที่ศึกษาวิธีการของการรวมหรือการแก้ไขข้อความ หรือข้อเสนอในรูปแบบข้อความที่ซับซ้อนมากขึ้นหรือข้อเสนอ . เข้าร่วมง่ายกว่าสองข้อเสนอกับคำว่า " และ " เป็นวิธีที่พบโดยทั่วไปของการรวมงบ เมื่อสองงบมีร่วมกันกับ " และ "ซับซ้อนงบเกิดขึ้นโดยพวกเขาเป็นจริงถ้าและเพียงถ้าทั้งสององค์ประกอบข้อความเป็นจริง ด้วยเหตุนี้ อาร์กิวเมนต์ของแบบฟอร์มต่อไปนี้เป็นตรรกะที่ถูกต้อง :

หนึ่งในความกังวลหลักปรัชญากับความจริง แต่สิ่งที่ชนิดของสิ่งที่มีจริง - อะไรคือความจริงคุณสมบัติของ ? คำตอบแบบดั้งเดิมคือว่ามันเป็นข้อเสนอที่เป็นจริงหรือเท็จที่ข้อเสนอมีจะแตกต่างจากประโยค มี 4 เหตุผลหลักสำหรับการปฏิเสธว่ามันเป็นประโยคที่เป็นจริงหรือเท็จ และแนะนำเครื่องมือของข้อเสนอที่จะยืนเป็นสัญลักษณ์ของความจริง .
. " ประโยค " คือแนวคิดทางไวยากรณ์และไวยากรณ์รูปประโยคไม่ทั้งหมดก็ปรากฏแสดงอะไรที่ สามารถ เป็น จริง หรือ เท็จตัวอย่างเช่น " ไอเดียสีเขียวนอนคึก " ประโยคนี้เป็นไวยากรณ์ได้ดีขึ้นไว้อย่างชัดเจน แต่ไม่มีความหมาย บางประโยคเราก็จะพูดว่า ไม่แสดงใด ๆ ข้อเสนอทั้งหมด
ประการที่สอง บางประโยคที่คลุมเครือ ปกติเราจะอธิบายเรื่องนี้ โดยบอกว่า ประโยคเดียว ( สตริงของคำ ) คือความสามารถในการแสดงมากกว่าหนึ่งข้อเสนอ : ตัวอย่างเช่น" ที่บินเครื่องบินจะอันตราย " ซึ่งอาจหมายถึงอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นนักบินได้เป็นกิจกรรมที่อันตราย หรือ ว่า เครื่องบินอาจเป็นอันตรายเมื่อพวกเขาจะบินในท้องฟ้า .
3 ประโยคที่แตกต่างกันสามารถมีความหมายเดียวกัน เรามักจะคิดว่าของการแปลจากภาษาหนึ่งไปยังอีกที่จะเป็นไปได้เพราะประโยคจากภาษาต่าง ๆสามารถแสดงข้อเสนอเดียวกัน :ตัวอย่างเช่น " ฝนตก " , " อิล pleut " และ " es regnet " .
และเรามักจะคิดว่ามีบางความหมายร่วมกันระหว่าง 3 ถามประโยค , ขวางในตารางด้านล่าง และนี้สามารถอธิบายได้โดยการบังคับของพวกเขาจากปกติ assertoric เนื้อหาข้อเสนอของพวกเขา .
propositionsare แตกต่าง จากประโยค สำหรับสิ่งหนึ่ง , ข้อเสนอซึ่งเป็นการแสดงออกถึงความยุติธรรม ถูกสร้างขึ้นจากแนวคิด ในขณะที่ประโยคประกอบคำ . ในประโยคการประกาศ , ข้อเสนอไม่ใช่ประโยคเอง แต่ที่แสดงออกมา หรือ กล่าวหา ซึ่งจะเป็นจริงหรือเท็จ ในคำอื่น ๆ , ประโยคไม่ได้เป็นคนนำความจริงหรือความเท็จ . เหล่านี้เป็นคุณสมบัติของข้อเสนอ

ความหมาย :ข้อเสนอหรือข้อความเป็นประโยคที่ให้จริง หรือ เท็จ
นิยาม : ถ้าประพจน์ที่เป็นจริง เราก็บอกว่า ค่าของความจริง เป็นเรื่องจริง และถ้าประพจน์ที่เป็นเท็จ เราบอกว่าค่าของความจริงเป็นเท็จ มีข้อเสนอเหล่านี้