Exchange rate policies surely exace

Exchange rate policies surely exacerbated Asia=s problems. Governments in each of the
crisis countries kept their exchange rates fixed (or changed them at very predictable rates) in the
early 1990s, and gave every indication that these policies would remain intact in the future. These
policies helped encourage short-term capital inflows, since investors perceived little likelihood of
a loss from exchange rate movements. They also kept the prices of tradable goods and services
relatively fixed, while the prices of non-tradable goods and services (especially construction and
property) rose as a result of the investment boom. As a consequence, the real exchange rate
(measured as the ratio of the prices of tradables to nontradables) began to gradually appreciate
(that is, the ratio fell). Several studies have attempted to estimate the extent of the overvaluation
of the Asian currencies in early 1997. Although methodologies and data sources differ somewhat,
most analyses suggest that currencies became modestly overvalued, especially between 1994 and
1996.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายอัตราแลกเปลี่ยนก็เลวร้ายเอเชีย =ปัญหา s รัฐบาลในแต่ละประเทศวิกฤตอัตราแลกเปลี่ยนของราคาคงที่ (หรือเปลี่ยนไปได้มากราคา) เก็บไว้ในช่วงปี 1990 และให้ทุกตัวบ่งชี้ว่า นโยบายเหล่านี้จะยังคงเหมือนเดิมในอนาคต เหล่านี้นโยบายช่วยเหลือสนับสนุนเงินทุนระยะสั้นไหล เนื่องจากนักลงทุนมองเห็นโอกาสน้อยขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยนเคลื่อนไหว พวกเขายังเก็บราคาของ tradable สินค้าและบริการค่อนข้างถาวร ในขณะที่ราคาของ tradable ไม่ใช่สินค้าและบริการ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานก่อสร้าง และกุหลาบแห่ง) จากการลงทุนบูม เป็นสัจจะ อัตราแลกเปลี่ยนแท้จริง(วัดเป็นอัตราส่วนของราคาของ tradables เพื่อ nontradables) เริ่มค่อย ๆ ชื่นชม(นั่นคือ อัตราการล้ม) หลายการศึกษาได้พยายามที่จะประเมินขอบเขตของการ overvaluationสกุลเงินเอเชียในช่วงต้นปี 1997 แม้ว่าแหล่งข้อมูลและวิธีการแตกต่างกันค่อนข้างวิเคราะห์ส่วนใหญ่แนะนำว่า สกุลเงินเป็น overvalued ทั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างปี 1994 และ1996

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายอัตราแลกเปลี่ยนก็เลวร้ายปัญหาเอเชีย = s รัฐบาลในแต่ละวิกฤตประเทศคงอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ (หรือมีการเปลี่ยนแปลงได้ในราคาที่คาดการณ์มาก) ในช่วงปี1990 และให้ข้อบ่งชี้ว่านโยบายเหล่านี้จะยังคงเหมือนเดิมในอนาคตทุกคน เหล่านี้นโยบายช่วยส่งเสริมให้เงินทุนไหลเข้าระยะสั้นเนื่องจากนักลงทุนรับรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ ความน่าจะเป็นของการสูญเสียจากการเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยน พวกเขายังเก็บไว้ราคาของสินค้าซื้อขายและบริการที่ได้รับการแก้ไขค่อนข้างขณะที่ราคาของสินค้าที่ไม่ได้ซื้อขายและบริการ(โดยเฉพาะอย่างยิ่งการก่อสร้างและทรัพย์สิน) เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากการลงทุนบูม เป็นผลให้อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง(วัดอัตราส่วนของราคาของ tradables เพื่อ nontradables) เริ่มจะค่อยๆชื่นชม(นั่นคืออัตราการลดลง) การศึกษาหลายแห่งได้พยายามที่จะประเมินขอบเขตของ overvaluation ที่สกุลเงินเอเชียในช่วงต้นปี1997 ถึงแม้ว่าวิธีการและแหล่งข้อมูลที่แตกต่างกันบ้างวิเคราะห์ส่วนใหญ่แนะนำให้กลายเป็นสกุลเงิน overvalued อย่างสุภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างปี 1994 และ 1996

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายอัตราแลกเปลี่ยนย่อม exacerbated เอเชีย = s ปัญหา รัฐบาลของแต่ละประเทศไว้
วิกฤตอัตราแลกเปลี่ยนของพวกเขาซ่อมหรือเปลี่ยนพวกเขาในอัตราที่ทายมาก ) ใน
ช่วงต้นทศวรรษ 1990 และให้ทุกข้อบ่งชี้ว่านโยบายเหล่านี้จะยังคงเหมือนเดิมในอนาคต นโยบายเหล่านี้ช่วยส่งเสริมให้
เงินทุนไหลเข้าระยะสั้น เนื่องจากนักลงทุนมองว่าโอกาสน้อยของ
ความสูญเสียจากการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยน พวกเขายังเก็บราคาของสินค้าที่ซื้อขายและบริการ
ค่อนข้างคงที่ ในขณะที่ราคาของการไม่ซื้อขายสินค้าและบริการ ( โดยเฉพาะการก่อสร้างและ
คุณสมบัติ ) เพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นผลจากการลงทุนบูม เป็นผลให้อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง
( วัดเป็น อัตราส่วนของราคา tradables เพื่อ nontradables ) เริ่มค่อยๆ ขอบคุณ
( นั่นคืออัตราส่วนลดลง ) การศึกษาหลายแห่งได้พยายามที่จะประเมินขอบเขตของ overvaluation
ของสกุลเงินเอเชียในช่วงต้นปี 1997 แม้ว่าวิธีการและแหล่งข้อมูลที่แตกต่างกันค่อนข้าง
วิเคราะห์ส่วนใหญ่เสนอว่าสกุลเงิน overvalued ก็สุภาพเรียบร้อย โดยเฉพาะระหว่างปี 1994 และ
1996