7. ConclusionA simple model shows t

7. Conclusion
A simple model shows that managerial agency problems can make countries with weak legal systems vulnerable to the effects of a sudden loss of investor confidence. Countries with only weakly enforceable minority shareholder rights are particularly vulnerable. If such a country experiences even a small loss of confidence, outside investors reassess the likely amount of expropriation by managers and adjust the amount of capital they are willing to provide. The result can be a fall in asset values and a collapse of the exchange rate.

In cross-country regressions, corporate governance variables explain more of the variation in exchange rates and stock market performance during the Asian crisis than do macroeconomic variables. This result is not sensitive to changing the sample period, altering the precise definition of variables, or dropping outliers.

This does not mean that macroeconomic explanations are not important in the Asian crisis. While there is no agreement among economists about the relative importance of the current account, reserves, foreign debt, monetary policy, and fiscal policy for emerging markets in 1997–98, there is widespread agreement that macroeconomic policies are important in particular instances. However, as our results show, these variables do not have simple or direct effects in determining the extent of the crisis across emerging market countries in 1997–98.

Our evidence suggests that corporate governance in general, and the de facto protection of minority shareholder rights in particular, matters a great deal for the extent of exchange rate depreciation and stock market decline in 1997–98. Although our results do not indicate which countries are vulnerable to a loss of confidence, they do suggest that the extent of exchange rate and stock market collapse in response to a loss of confidence is affected by investor protection. Corporate governance can be of first-order importance in determining the extent of macroeconomic problems in crisis situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7. บทสรุปแบบธรรมดาแสดงว่า ปัญหาการบริหารงานสามารถทำให้ประเทศที่ มีระบบกฎหมายที่อ่อนแอเสี่ยงต่อผลกระทบของการสูญเสียความเชื่อมั่นของนักลงทุน ประเทศที่ มีสิทธิ์ผู้ถือหุ้นส่วนน้อยสามารถบังคับใช้อ่อนเฉพาะที่มีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าประเทศดังกล่าว ได้สูญเสียความมั่นใจเล็ก นอกนักลงทุนประเมินยอดแนวโน้มของเวนคืนเป็นผู้จัดการ และปรับจำนวนทุนที่พวกเขายินดีที่ให้ ผลร่วงในมูลค่าสินทรัพย์และการล่มสลายของอัตราแลกเปลี่ยนก็ได้ในทางรู้จัก ตัวแปรกำกับอธิบายการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนและตลาดหุ้นในช่วงวิกฤตเอเชียมากขึ้นกว่าทำตัวแปรเศรษฐกิจมหภาค ผลลัพธ์นี้ไม่ไวต่อการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาตัวอย่าง เปลี่ยนคำจำกัดความแม่นยำของตัวแปร หรือปล่อย outliersนี้ไม่ได้หมายความ ว่า คำอธิบายเศรษฐกิจมหภาคจะไม่สำคัญในวิกฤตเอเชีย ในขณะที่มีไม่มีข้อตกลงระหว่างนักเศรษฐศาสตร์เกี่ยวกับความสำคัญของบัญชีปัจจุบัน สำรอง หนี้ต่างประเทศ นโยบายการเงิน และนโยบายการคลังสำหรับตลาดเกิดใหม่ในปี 1997 – 98 มีแพร่หลายข้อตกลงนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่สำคัญในกรณีเฉพาะ อย่างไรก็ตาม เป็นที่แสดงผลของเรา ตัวแปรเหล่านี้มีผลธรรมดา หรือโดยตรงในการกำหนดขอบเขตวิกฤตในประเทศตลาดที่เกิดขึ้นใหม่ในปี 1997 – 98หลักฐานของเราแนะนำว่า กำกับโดยทั่วไป การคุ้มครองผู้ถือหุ้นส่วนน้อยกลายเป็นสิทธิโดยเฉพาะ เรื่องโปรโมชั่นสำหรับขอบเขตของการลดลงอัตราค่าเสื่อมราคาและตลาดหุ้นในปี 1997 – 98 แม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้ไม่ระบุว่า ประเทศใดมีความเสี่ยงต่อการสูญเสียความมั่นใจ พวกเขาแนะนำว่า ยุบอัตราแลกเปลี่ยนและตลาดหุ้นตอบสนองต่อการสูญเสียความเชื่อมั่นเท่าที่ได้รับผลกระทบ โดยการป้องกันนักลงทุน กำกับความสำคัญลำดับแรกในการกำหนดขอบเขตของปัญหาเศรษฐกิจมหภาคในสถานการณ์วิกฤตได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7. สรุป
รูปแบบง่ายๆแสดงให้เห็นว่าปัญหาการบริหารจัดการหน่วยงานที่สามารถทำให้ประเทศที่มีระบบกฎหมายที่อ่อนแอเปราะบางต่อผลกระทบจากการสูญเสียฉับพลันของความเชื่อมั่นนักลงทุน ประเทศที่มีสิทธิผู้ถือหุ้นเพียงบังคับใช้อย่างอ่อนชนกลุ่มน้อยที่มีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเช่นประเทศที่มีประสบการณ์แม้การสูญเสียเล็ก ๆ ของความเชื่อมั่นของนักลงทุนนอกประเมินจำนวนเงินที่มีแนวโน้มของการเวนคืนโดยผู้จัดการและปรับปริมาณของเงินทุนที่พวกเขายินดีที่จะให้ ผลที่ได้อาจจะตกอยู่ในมูลค่าของสินทรัพย์และการล่มสลายของอัตราแลกเปลี่ยนได้. ในการถดถอยข้ามประเทศตัวแปรกำกับดูแลกิจการที่อธิบายเพิ่มเติมของการเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยนและประสิทธิภาพการลงทุนในตลาดหุ้นในช่วงวิกฤตเอเชียกว่าตัวแปรทางเศรษฐกิจมหภาค นี่คือผลที่ไม่ไวต่อการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาตัวอย่างการแก้ไขคำนิยามของตัวแปรหรือลดลงผิดปกติ. นี้ไม่ได้หมายความว่าคำอธิบายทางเศรษฐกิจมหภาคที่ไม่สำคัญในภาวะวิกฤตเอเชีย ในขณะที่มีข้อตกลงในหมู่นักเศรษฐศาสตร์เกี่ยวกับความสำคัญของบัญชีปัจจุบันสำรองหนี้ต่างประเทศ, การดำเนินนโยบายการเงินและนโยบายการคลังสำหรับตลาดเกิดใหม่ใน 1997-98 ไม่มีข้อตกลงอย่างกว้างขวางว่านโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณี แต่เป็นผลของเราแสดงตัวแปรเหล่านี้ไม่ได้มีผลง่ายหรือโดยตรงในการกำหนดขอบเขตของวิกฤตที่เกิดขึ้นใหม่ทั่วประเทศตลาดใน 1997-1998. หลักฐานของเราแสดงให้เห็นว่าการกำกับดูแลกิจการทั่วไปและการป้องกันพฤตินัยของสิทธิผู้ถือหุ้นส่วนน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการจัดการที่ดีสำหรับขอบเขตของค่าเสื่อมราคาอัตราแลกเปลี่ยนและการลดลงของตลาดหุ้นใน 1997-98 แม้ว่าผลของเราไม่ได้ระบุว่าประเทศที่มีความเสี่ยงต่อการสูญเสียความเชื่อมั่นที่พวกเขาแสดงให้เห็นว่าขอบเขตของอัตราแลกเปลี่ยนและการล่มสลายของตลาดหุ้นในการตอบสนองต่อการสูญเสียความเชื่อมั่นได้รับผลกระทบจากการคุ้มครองนักลงทุน การกำกับดูแลกิจการสามารถจะมีความสำคัญลำดับแรกในการกำหนดขอบเขตของปัญหาเศรษฐกิจมหภาคในสถานการณ์วิกฤต