P1. IntroductionNumerous fossils ha

P1. Introduction
Numerous fossils have been discovered in Thailand over the past fifty years, and especially during the last decade. Some of the earliest reports of fossils in Thailand were on fish from the North in 1916 and on trilobites from the Carboniferous Period in Phatthalung Province in the South in 1920 (Department of Mineral Resources (DMR), 1969; SUTEETHORN, 2002). The known fossil record in Thailand ranges from Cambrian trilobites up to Holocene pollen. Although these fossils are considered part of the national heritage, many of them face multitudinous threats. Numerous fossils have been damaged and the sites destroyed during the process of mining lignite, sand, limestone, and other economically important rocks. Additional fossils have ended up in private collections both locally and overseas. Some of the fossils have been used to make jewelry and other items. To protect these fossils and fossil sites and to increase awareness of fossils in the public, the Department of Mineral Resources (DMR) with the collaboration of other organizations, such as the National Park, Wildlife and Plant Conservation Department, universities, local governments, public enterprises, and some private enterprises, have set up paleontological parks and museums in Thailand. In this paper, after a brief overview of the fossil record in Thailand, we will describe paleoparks, museums, and some prominent fossil sites (Fig. 1 ), examine their importance for paleontology and conservation, and discuss what the future may hold.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

P1 แนะนำซากดึกดำบรรพ์จำนวนมากได้ถูกค้นพบในประเทศไทย ปี 50 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ช่วงทศวรรษ บางรายงานแรกสุดของซากดึกดำบรรพ์ในประเทศไทยมีปลาเหนือ 1916 และ trilobites จากระยะ Carboniferous จังหวัดพัทลุงภาคใต้ในปี 1920 (แผนกของแร่ทรัพยากร (ทรัพยากรธรณี), 1969 SUTEETHORN, 2002) คอร์ดฟอสซิลรู้จักในประเทศไทยตั้งแต่ยุคแคมเบรียน trilobites ถึงละอองเกสร Holocene แม้ว่าซากดึกดำบรรพ์เหล่านี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของมรดกแห่งชาติ หลายหน้าคุกคาม multitudinous ซากดึกดำบรรพ์จำนวนมากได้รับความเสียหาย และไซต์ทำลายในระหว่างกระบวนการของการทำเหมืองลิกไนต์ ทราย หินปูน และหินอื่น ๆ อย่างสำคัญ ซากดึกดำบรรพ์ที่เติมได้สิ้นสุดในคอลเลกชันส่วนตัวทั้งในประเทศ และต่างประเทศ บางส่วนของซากดึกดำบรรพ์มีการใช้เครื่องประดับและสินค้าอื่น ๆ ป้องกันซากดึกดำบรรพ์และฟอสซิลไซต์เหล่านี้ และ เพื่อเพิ่มความตระหนักของซากดึกดำบรรพ์ในที่สาธารณะ การแผนกของแร่ทรัพยากร (ทรัพยากรธรณี) ด้วยความร่วมมือขององค์กรอื่น เช่นอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพืชอนุรักษ์กรม มหาวิทยาลัย รัฐบาลท้องถิ่น องค์กรสาธารณะ และ บริษัทเอกชนบาง มีชุด paleontological อุทยานและพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย ในเอกสารนี้ หลังจากอธิบายภาพรวมของเรกคอร์ฟอสในประเทศไทย เราจะอธิบาย paleoparks พิพิธภัณฑ์ และบางไซต์ฟอสเด่น (Fig. 1), ตรวจสอบความสำคัญสำหรับบรรพชีวินวิทยาและการอนุรักษ์ และหารือเกี่ยวกับสิ่งที่อนาคตอาจค้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

P1
บทนำฟอสซิลจำนวนมากได้รับการค้นพบในประเทศไทยที่ผ่านมาห้าสิบปีและโดยเฉพาะในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา บางส่วนของรายงานที่เก่าแก่ที่สุดของฟอสซิลในประเทศไทยได้ในปลาจากภาคเหนือในปี 1916 และใน trilobites จากระยะเวลาแระในจังหวัดพัทลุงในภาคใต้ในปี 1920 (กรมทรัพยากรธรณี (DMR), 1969; SUTEETHORN, 2002) บันทึกฟอสซิลที่รู้จักกันในประเทศไทยตั้งแต่ trilobites Cambrian ถึงเกสรโฮโลซีน แม้ว่าฟอสซิลเหล่านี้ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของมรดกของชาติมากของพวกเขาเผชิญกับภัยคุกคามหลากหลาย ฟอสซิลจำนวนมากได้รับความเสียหายและเว็บไซต์ที่ถูกทำลายในระหว่างขั้นตอนของการทำเหมืองลิกไนต์ทราย, หินปูน, หินและอื่น ๆ ที่สำคัญทางเศรษฐกิจ ฟอสซิลเพิ่มเติมได้สิ้นสุดลงในคอลเลกชันส่วนตัวทั้งในประเทศและต่างประเทศ บางส่วนของฟอสซิลที่ได้รับการใช้ในการทำเครื่องประดับและรายการอื่น ๆ เพื่อป้องกันฟอสซิลเหล่านี้และเว็บไซต์ฟอสซิลและเพื่อเพิ่มความตระหนักของฟอสซิลในที่สาธารณะที่กรมทรัพยากรธรณี (DMR) ด้วยความร่วมมือขององค์กรอื่น ๆ เช่นอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืชกรมอนุรักษ์, มหาวิทยาลัย, รัฐบาลท้องถิ่นของประชาชน ผู้ประกอบการและผู้ประกอบการภาคเอกชนที่มีการตั้งค่าสวนสาธารณะและพิพิธภัณฑ์บรรพชีวินวิทยาในประเทศไทย ในบทความนี้หลังจากภาพรวมคร่าวๆของซากดึกดำบรรพ์ในประเทศไทยเราจะอธิบาย paleoparks พิพิธภัณฑ์และบางเว็บไซต์ฟอสซิลที่โดดเด่น (รูปที่ 1). ตรวจสอบความสำคัญของพวกเขาสำหรับซากดึกดำบรรพ์และการอนุรักษ์และหารือเกี่ยวกับสิ่งที่ในอนาคตอาจจะมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

P1 . บทนำ
มากมายฟอสซิลถูกค้นพบในประเทศไทยกว่า 50 ปีที่ผ่านมา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา บางส่วนของรายงานแรกสุดของซากในประเทศไทยเป็นปลาจากทางเหนือในปี 1916 และไทรโลไบต์จากการสืบพันธุ์ในจังหวัดพัทลุงในภาคใต้ในปี 1920 ( กรมทรัพยากรธรณี ( DMR ) , 1969 ; suteethorn , 2002 )รู้จักบันทึกซากฟอสซิลในประเทศไทยในช่วงยุคแคมเบรียนไทรโลไบท์ถึงสมัยโฮโลซีนเกสร แม้ว่าซากฟอสซิลเหล่านี้ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของมรดกแห่งชาติ หลายของพวกเขาหน้าประดังภัยคุกคาม ซากฟอสซิลจำนวนมากได้รับความเสียหาย และเว็บไซต์ที่ถูกทำลายในระหว่างกระบวนการของการทำเหมืองลิกไนต์ หินปูน และหิน ทราย ที่สำคัญทางเศรษฐกิจอื่น ๆฟอสซิลเพิ่มเติมได้จบลงในคอลเลกชันส่วนตัวทั้งในประเทศและต่างประเทศ บางส่วนของฟอสซิลได้ใช้ในการทำเครื่องประดับและรายการอื่น ๆ ปกป้องซากฟอสซิลเหล่านี้เว็บไซต์และเพื่อเพิ่มความตระหนักของซากดึกดำบรรพ์ในที่สาธารณะ กรมทรัพยากรธรณี ( DMR ) ด้วยความร่วมมือจากองค์กรอื่น ๆ เช่น อุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและกรมอนุรักษ์พืชมหาวิทยาลัยท้องถิ่น รัฐบาล รัฐวิสาหกิจ และเอกชน ได้จัดตั้งอุทยานบรรพชีวินวิทยาและพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย ในกระดาษนี้ หลังจากการสรุปภาพรวมของบันทึกฟอสซิลในประเทศไทย เราจะอธิบาย paleoparks พิพิธภัณฑ์ และแหล่งซากดึกดำบรรพ์ที่โดดเด่น ( รูปที่ 1 ) ศึกษาความสำคัญของซากดึกดำบรรพ์และการอนุรักษ์ธรรมชาติและหารือเกี่ยวกับสิ่งที่อนาคตถือ