Panic Disorder and AgoraphobiaPanic

Panic Disorder and Agoraphobia
Panic disorder and agoraphobia are unlinked in DSM-5. Thus, the former DSM-IV diagnoses of panic
disorder with agoraphobia, panic disorder without agoraphobia, and agoraphobia without history of
panic disorder are now replaced by two diagnoses, panic disorder and agoraphobia, each with separate
criteria. The co-occurrence of panic disorder and agoraphobia is now coded with two diagnoses. This
change recognizes that a substantial number of individuals with agoraphobia do not experience panic
symptoms. The diagnostic criteria for agoraphobia are derived from the DSM-IV descriptors for agoraphobia,
although endorsement of fears from two or more agoraphobia situations is now required, because
this is a robust means for distinguishing agoraphobia from specific phobias. Also, the criteria for
agoraphobia are extended to be consistent with criteria sets for other anxiety disorders (e.g., clinician
judgment of the fears as being out of proportion to the actual danger in the situation, with a typical
duration of 6 months or more).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคตื่นตระหนกและโรคกลัวที่ชุมชนโรคตื่นตระหนกและโรคกลัวที่ชุมชนจะไม่ได้เชื่อมโยงใน DSM-5 ดังนั้น DSM-IV อดีตวินิจฉัยของผิดปกติ มีโรคกลัวที่ชุมชน โรคตื่นตระหนกไม่ มีโรคกลัวที่ชุมชน และโรคกลัวที่ชุมชนไม่โรคตื่นตระหนกนี้จะถูกแทนที่ โดยสองวินิจฉัย โรคตื่นตระหนก และโรคกลัวที่ ชุมชน แยกแต่ละเกณฑ์ ขณะนี้มีเขียนเกิดโรคตื่นตระหนกและโรคกลัวที่ชุมชนร่วมกัน ด้วยสองวิเคราะห์ นี้เปลี่ยนแปลงรู้ว่า จำนวนบุคคลที่มีโรคกลัวที่ชุมชนไม่พบตกใจอาการ เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับโรคกลัวที่ชุมชนได้รับมาจากตัวบอก DSM-IV สำหรับโรคกลัวที่ชุมชนแต่รับรองความกลัวจากสถานการณ์โรคกลัวที่ชุมชนสอง หรือมากกว่าจำเป็น เนื่องจากนี่คือวิธีมีประสิทธิภาพสำหรับการแยกแยะโรคกลัวที่ชุมชนจากหวั่นเฉพาะ ยัง เกณฑ์สำหรับโรคกลัวที่ชุมชนขยายเพื่อให้สอดคล้องกับชุดของเงื่อนไขสำหรับโรควิตกกังวลอื่น ๆ (เช่น หน้าที่คำพิพากษาของความกลัวเป็น out of proportion to อันตรายจริงในสถานการณ์ ด้วยการทั่วไปเวลา 6 เดือนขึ้นไป)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผิดปกติของการตื่นตระหนกและ Agoraphobia
โรคตื่นตระหนกและมีความเชื่อมโยงกันอาทิเช่นใน DSM-5 ดังนั้นอดีตวินิจฉัย DSM-IV ของความหวาดกลัว
ความผิดปกติด้วยอาทิเช่นความผิดปกติของความหวาดกลัวโดยไม่ต้องอาทิเช่นและอาทิเช่นไม่มีประวัติ
ความผิดปกติของความหวาดกลัวจะถูกแทนที่โดยขณะนี้ทั้งสองวินิจฉัยเสียขวัญและอาทิเช่นแต่ละแยก
เกณฑ์ ผู้ร่วมการเกิดขึ้นของโรคตื่นตระหนกและเป็นรหัสอาทิเช่นตอนนี้มีสองวินิจฉัย นี้
การเปลี่ยนแปลงตระหนักดีว่าจำนวนมากของบุคคลที่มีอาทิเช่นไม่พบความตื่นตระหนก
อาการ เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับอาทิเช่นจะได้มาจากอธิบาย DSM-IV สำหรับอาทิเช่น,
แม้ว่าการรับรองของความกลัวสองหรือมากกว่าอาทิเช่นสถานการณ์เป็นสิ่งจำเป็นในขณะนี้เพราะ
นี้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสำหรับการแยกความแตกต่างอาทิเช่นจากโรคที่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้เกณฑ์สำหรับ
อาทิเช่นมีการขยายเพื่อให้สอดคล้องกับกำหนดเกณฑ์สำหรับความผิดปกติของความวิตกกังวลอื่น ๆ (เช่นแพทย์
คำพิพากษาของความกลัวเป็นออกจากสัดส่วนกับอันตรายที่เกิดขึ้นจริงในสถานการณ์ที่มีทั่วไป
ในช่วงระยะเวลา 6 เดือนหรือมากกว่า)