Gum disease is caused by an accumul

Gum disease is caused by an accumulation of plaque on the tooth surface at the junction between the tooth and the gum. The plaque hardens to form tartar, or calculus, on the teeth, and as it thickens, the gums start to recede, allowing pockets to form below the gum margin. As the condition progresses, the tissues below the gum margin become more susceptible to disease and destruction.

In addition to poor dental hygiene, other factors that may contribute to the development of gingivitis and gum disease include:

Improper brushing technique
Poorly fitting fillings and dental prostheses
Smoking, which significantly increases the risk of gum disease
Chronic ill-health (e.g. gum disease may be a symptom of coeliac disease, HIV/AIDS or cancer)
Genetic factors
Hormonal changes (e.g. menopause, pregnancy and puberty)
Stress
Some prescribed medicines (including some heart drugs and antibiotics)
Tooth grinding
Diabetes (due to an increased risk of infection)
Excessive consumption of sugar or alcohol
Deficiency of key nutrients, including vitamins A, C and folic acid, and the minerals zinc, iron and calcium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคเหงือกเกิดจากการสะสมของคราบแบคทีเรียบนผิวฟันที่แยกระหว่างฟันและเหงือก คราบจุลินทรีย์แข็งตัวในรูปแบบหินปูน หรือแคลคูลัส ฟัน และเป็นงวด เหงือกเริ่มทดถอย ทำให้ช่องว่างด้านล่างขอบเหงือก เป็นเงื่อนไขยะ เนื้อเยื่อด้านล่างขอบเหงือกกลายเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อโรคและการทำลายนอกจากสุขภาพฟันดี ปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจนำไปสู่การพัฒนาของโรคเหงือกอักเสบ ได้แก่:การแปรงฟันไม่เหมาะสม ไม่เหมาะสมอุดฟันและ สูบบุหรี่ ซึ่งเพิ่มความเสี่ยงโรคเหงือก เรื้อรังป่วยเป็นโรค (เช่นโรคเหงือกอาจเป็นอาการของโรค coeliac เอดส์ หรือมะเร็ง)ปัจจัยทางพันธุกรรม เปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน (เช่นวัยหมดประจำเดือน ตั้งครรภ์ และวัยแรกรุ่น) ความเครียด บางอย่างกำหนดยา (รวมทั้งยาหัวใจและยาปฏิชีวนะบางอย่าง) ฟันบด โรคเบาหวาน (เนื่องจากเพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อ) บริโภคน้ำตาลหรือแอลกอฮอล์มากเกินไป การขาดสารอาหารที่สำคัญ รวมถึงวิตามิน A, C และ กรดโฟลิค และแร่ธาตุสังกะสี เหล็ก และแคลเซียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคเหงือกที่เกิดจากการสะสมของคราบจุลินทรีย์บนผิวฟันที่จุดเชื่อมต่อระหว่างฟันและเหงือก แผ่นแข็งตัวในรูปแบบเคลือบฟันหรือแคลคูลัสบนฟันและเป็นมันข้นเหงือกเริ่มที่จะลดลงช่วยให้กระเป๋าแบบฟอร์มด้านล่างขอบเหงือก . เป็นเงื่อนไขดำเนินเนื้อเยื่อด้านล่างขอบเหงือกกลายเป็นอ่อนแอมากขึ้นต่อการเกิดโรคและการทำลายนอกจากสุขภาพฟันไม่ดีปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจนำไปสู่การพัฒนาของโรคเหงือกอักเสบและโรคเหงือกรวมถึง: เทคนิคการแปรงฟันที่ไม่เหมาะสมอุดเหมาะสมไม่ดีและขาเทียมทันตกรรมสูบบุหรี่ที่มีนัยสำคัญเพิ่มความเสี่ยงของโรคเหงือกเรื้อรังสุขภาพไม่ดี (เช่นโรคเหงือกอาจเป็นอาการของโรค celiac เอชไอวี / เอดส์หรือโรคมะเร็ง) ปัจจัยทางพันธุกรรมการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน (เช่นวัยหมดประจำเดือนการตั้งครรภ์และวัยแรกรุ่น) ความเครียดบางยาที่กำหนด (รวมถึง บางยาเสพติดหัวใจและยาปฏิชีวนะ) ฟันบดโรคเบาหวาน (เนื่องจากการเพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อ) การบริโภคที่มากเกินไปของน้ำตาลหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์การขาดสารอาหารที่สำคัญรวมทั้งวิตามิน A, C และกรดโฟลิกและแร่ธาตุสังกะสีธาตุเหล็กและแคลเซียม