The model of a united nation was te

The model of a united nation was tested by the Helvetian Republic (1798–1803) imposed by Napoleon Bonaparte, who tried to make Switzerland a centralized nation. The republic abolished the domination of some cantons by others, all cantons became full partners in the confederation, and the first democratic parliament was established. The inadequacy of the centralized model rapidly became evident, and in 1803 Napoleon reestablished the federal organization. After the collapse of his empire in 1814, the twenty-two cantons signed a new federal pact (1815), and the neutrality of Switzerland was recognized by the European powers.

Tension among the cantons took the form of conflict between liberals and conservatives, between industrialized and rural cantons, and between Protestant and Catholic cantons. The liberals struggled for popular political rights and the creation of federal institutions that would allow Switzerland to become a modern state. The conservative cantons refused to revise the 1815 Pact, which guaranteed their sovereignty and gave them more power within the confederation than their population and economy warranted. This tension resulted in the civil war of the Sonderbund (1847), in which the seven Catholics cantons were defeated by federal troops. The constitution of the federal state provided a better means of integration for the cantons. The constitution of 1848 gave the country its present shape except for the creation of the canton of Jura, which separated from the canton of Bern in 1978.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบของประเทศสหรัฐได้รับการทดสอบ โดยสาธารณรัฐ Helvetian (1798-1803) ที่กำหนด โดยนโปเลียนโบนาปาร์ต ที่พยายามที่จะทำให้ส่วนกลางประเทศสวิตเซอร์แลนด์ สาธารณรัฐยุติการปกครองของกลุ่มบางคนอื่น กลุ่มทั้งหมดกลายเป็น คู่เต็มในที่สมาพันธ์ และประชาธิปไตยรัฐสภาแรกก่อตั้ง Inadequacy ของแบบจำลองส่วนกลางอย่างรวดเร็วกลายเป็นชัด และใน 1803 นโปเลียนเพลิดองค์กรของภาครัฐ หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิของเขาใน 1814 กลุ่มยี่สิบสองเซ็นข้อตกลงของรัฐบาลกลางใหม่ (1815), และความเป็นกลางของสวิตเซอร์แลนด์ถูกรับรู้ โดยอำนาจยุโรปความตึงเครียดระหว่างกลุ่มใช้รูปแบบของความขัดแย้ง ระหว่างแห่งและอนุรักษ์ ระหว่างกลุ่มอุตสาหกรรม และชนบท และ ระหว่างกลุ่ม Protestant และคาทอลิก แห่งการต่อสู้สิทธินิยมทางการเมืองและการสร้างสถาบันของภาครัฐที่จะช่วยให้ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็น รัฐสมัยใหม่ กลุ่มหัวเก่าปฏิเสธการแก้ไขสนธิสัญญา 1815 ซึ่งรับประกันว่า อำนาจอธิปไตยของตน และให้พลังงานภายในที่สมาพันธรัฐมากกว่าของประชากรและเศรษฐกิจ warranted ความตึงเครียดนี้ผลในสงครามกลางเมืองของ Sonderbund (1847), ซึ่งกลุ่มคาทอลิกเจ็ดได้พ่ายแพ้ต่อกองกำลังของรัฐบาลกลาง รัฐธรรมนูญของรัฐที่มีวิธีการรวมกลุ่มดี รัฐธรรมนูญของปี 1848 แห่งให้รูปปัจจุบันยกเว้นการสร้างของเจาของจู ที่แยกออกมาของเบิร์นในปี 1978 ประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของประเทศสหรัฐได้รับการทดสอบโดย Helvetian สาธารณรัฐ (1798-1803) ที่กำหนดโดยนโปเลียนโบนาปาร์ที่พยายามที่จะทำให้วิตเซอร์แลนด์เป็นประเทศที่ส่วนกลาง สาธารณรัฐยกเลิกการปกครองของรัฐบางคนอื่น ๆ ที่รัฐกลายเป็นคู่ค้าเต็มรูปแบบในสมาพันธ์และรัฐสภาในระบอบประชาธิปไตยครั้งแรกที่ก่อตั้งขึ้น ความไม่เพียงพอของรูปแบบรวมศูนย์อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่เห็นได้ชัดและใน 1803 นโปเลียนสถาปนาองค์กรของรัฐบาลกลาง หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรของเขาใน 1814 ที่ยี่สิบสองรัฐลงนามในข้อตกลงใหม่ของรัฐบาลกลาง (1815) และความเป็นกลางของวิตเซอร์แลนด์เป็นที่ยอมรับโดยพลังประชาชน. ความตึงเครียดในหมู่รัฐเอารูปแบบของความขัดแย้งระหว่างเสรีนิยมและอนุรักษ์นิยมระหว่าง รัฐอุตสาหกรรมและชนบทและระหว่างรัฐและโปรเตสแตนต์คาทอลิก เสรีนิยมต่อสู้เพื่อสิทธิทางการเมืองเป็นที่นิยมและสร้างสถาบันของรัฐบาลกลางที่จะช่วยให้วิตเซอร์แลนด์ที่จะกลายเป็นรัฐสมัยใหม่ รัฐอนุรักษ์นิยมปฏิเสธที่จะแก้ไขสนธิสัญญา 1815 ซึ่งรับประกันอธิปไตยและให้พวกเขามีอำนาจมากขึ้นของพวกเขาภายในสมาพันธ์กว่าประชากรและเศรษฐกิจการรับประกัน นี้ส่งผลให้ความตึงเครียดในสงครามกลางเมืองของ Sonderbund (1847) ซึ่งในเจ็ดรัฐคาทอลิกพ่ายแพ้โดยกองทัพสหรัฐ รัฐธรรมนูญของรัฐของรัฐบาลกลางให้วิธีการที่ดีขึ้นของบูรณาการสำหรับชาวสวิ รัฐธรรมนูญ 1848 ให้ประเทศรูปร่างปัจจุบันยกเว้นการสร้างตำบลจูราซึ่งแยกออกจากตำบลเบิร์นในปี 1978

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของสหประชาชาติถูกทดสอบโดย helvetian สาธารณรัฐ ( 1798 ( 1803 ) ที่กำหนดโดยนโปเลียน โบนาปาร์ต ที่พยายามทำให้ประเทศสวิสเซอร์แลนด์เป็นประเทศศูนย์กลาง . สาธารณรัฐยกเลิกการปกครองของรัฐโดยคนอื่น ๆ ทั้งหมด รัฐเป็นเต็มรูปแบบพันธมิตรในสมาพันธ์ และรัฐสภาประชาธิปไตยครั้งแรกได้ก่อตั้งขึ้น ความไม่เพียงพอของส่วนกลางแบบอย่างรวดเร็วกลายเป็นประจักษ์และใน 1803 นโปเลียน reestablished องค์กรของรัฐบาลกลาง หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรของเขาใน 1814 , 22 รัฐลงนามในข้อตกลงของรัฐบาลกลางใหม่ ( 1815 ) และความเป็นกลางของสวิตเซอร์แลนด์ได้รับการยอมรับโดยมหาอำนาจยุโรป

แรงระหว่างรัฐใช้รูปแบบของความขัดแย้งระหว่างเสรีนิยมอนุรักษ์นิยมและระหว่างอุตสาหกรรมและรัฐในชนบท ,รัฐและระหว่างโปรเตสแตนต์และคาทอลิก การต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพทางการเมืองที่นิยมและการสร้างสถาบันของรัฐบาลกลางที่จะช่วยให้ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็นรัฐสมัยใหม่ ส่วนรัฐอนุลักษณ์ปฏิเสธที่จะทบทวนข้อตกลง 1815 ซึ่งรับประกันเอกราชของพวกเขาและให้พวกเขามีอำนาจมากขึ้นในสหภาพของประชากร และเศรษฐกิจมากกว่า รับประกันความตึงเครียดส่งผลให้สงครามกลางเมืองของ sonderbund ( 1847 ) ซึ่งในเจ็ดคาทอลิกรัฐแพ้กองกำลังของรัฐบาลกลาง รัฐธรรมนูญของสหพันธรัฐมีเงื่อนไขที่ดีกว่าวิธีการบูรณาการสำหรับรัฐ . รัฐธรรมนูญของประเทศที่ให้ปัจจุบันรูปร่าง ยกเว้นการสร้างของ Canton ชูรา ซึ่งแยกออกจากมณฑลแห่งเบิร์นใน




1978