Extension neglect has also been obs

Extension neglect has also been observed in a paradigm in which participants are exposed for some time to an unpleasant experience. The participants provide a continuous report of current discomfort, using an ‘affect meter.’ Later they provide a global judgment of the entire episode. Various experiences have been studied, including unpleasant films (e.g., of an amputation), immersion of the hand in cold water, exposure to loud noise, and painful medical procedures (see Kahneman, Wakker and Sarin (1997) for a review). For our purposes, an episode of discomfort can be construed as a set of unpleasant moments. The duration of the episode is the measure of extension. Valuation by prototype implies that participants will construct or remember a typical moment of the episode, and evaluate the episode as a whole by the level of unpleasantness associated with the prototypical moment} the duration of the episode will be neglected. The hypothesis of duration neglect has been confirmed in several experiments, with both ratings and choices as dependent variables (Kahneman, Wakker and Sarin, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ยังได้พบละเลยส่วนขยายในกระบวนทัศน์ที่เปิดเผยซึ่งผู้เข้าร่วมสำหรับเวลาในการกก ผู้เข้าร่วมให้สบายปัจจุบัน รายงานอย่างต่อเนื่องโดยใช้การ 'มีผลต่อมิเตอร์' ภายหลังพวกเขาให้พิพากษาโลกตอนทั้งหมด ประสบการณ์ต่าง ๆ มีการศึกษา รวมทั้งภาพยนตร์ธรรมดา ๆ (เช่น ของการ amputation), แช่มือในน้ำอุ่น สัมผัสกับเสียงดัง และเจ็บปวดขั้นตอนทางการแพทย์ (ดูที่ Kahneman, Wakker และสาริน (1997) สำหรับทบทวน) การ สำหรับวัตถุประสงค์ของเรา สามารถบังคับการตอนไม่สบายเป็นชุดของช่วงเวลาธรรมดา ๆ ช่วงตอนเป็นของส่วนขยาย ประเมินค่า โดยต้นแบบหมายถึงการที่ผู้เรียนจะสร้าง หรือจำช่วงเวลาทั่วไปตอน และประเมินตอนทั้งระดับของ unpleasantness ที่เกี่ยวข้องกับช่วงเวลา prototypical } ช่วงตอนจะเป็นที่ไม่มีกิจกรรม ได้รับการยืนยันสมมติฐานของละเลยระยะเวลาในการทดลองต่าง ๆ จัดอันดับและตัวเลือกเป็นขึ้นอยู่กับตัวแปร (Kahneman, Wakker และสา ริน 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละเลยการขยายยังได้รับการตั้งข้อสังเกตในกระบวนทัศน์ในการที่ผู้เข้าร่วมจะได้สัมผัสบางครั้งจะเป็นประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ ผู้เข้าร่วมประชุมให้รายงานอย่างต่อเนื่องของความรู้สึกไม่สบายในปัจจุบันโดยใช้ 'ส่งผลกระทบต่อเมตร. ต่อมาพวกเขาให้การตัดสินระดับโลกของเหตุการณ์ทั้งหมด ประสบการณ์ต่าง ๆ ได้รับการศึกษารวมทั้งภาพยนตร์ที่ไม่พึงประสงค์ (เช่นการตัดแขนขา) การแช่มือในน้ำเย็นสัมผัสกับเสียงดังและวิธีการทางการแพทย์ที่เจ็บปวด (ดู Kahneman, Wakker และริน (1997) สำหรับความคิดเห็น) สำหรับวัตถุประสงค์ของเราเป็นเรื่องราวของความรู้สึกไม่สบายสามารถจะตีความว่าเป็นชุดของช่วงเวลาที่ไม่พึงประสงค์ ระยะเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นตัวชี้วัดของการขยาย โดยการประเมินต้นแบบแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมจะสร้างหรือจำช่วงเวลาปกติของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและประเมินเหตุการณ์โดยรวมโดยระดับของความไม่ราบรื่นที่เกี่ยวข้องกับช่วงเวลาที่} แม่บทระยะเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะถูกละเลย สมมติฐานของการละเลยในช่วงระยะเวลาที่ได้รับการยืนยันในการทดลองหลายที่มีการประเมินและตัวเลือกที่เป็นตัวแปรตาม (Kahneman, Wakker และสาริน, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนขยายละเลยยังได้รับการพบในกระบวนทัศน์ที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับบางครั้งประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ ผู้เข้าร่วมที่ให้รายงานอย่างต่อเนื่องของความรู้สึกไม่สบายในปัจจุบัน ใช้ ' ส่งผลกระทบต่อเมตร ทีหลังจะให้ความยุติธรรมระดับโลกของตอนทั้งหมด ประสบการณ์ต่าง ๆได้ถูกศึกษา รวมถึงภาพยนตร์ที่ไม่พึงประสงค์ เช่น การตัดขา )ของมือแช่ในน้ำเย็น การสัมผัสกับเสียงดัง และกระบวนการทางการแพทย์ที่เจ็บปวด ( ดู wakker Kahneman และ , สาริน ( 1997 ) สำหรับรีวิว ) สำหรับวัตถุประสงค์ของเรา ตอนไม่สบายสามารถตีความเป็นชุดของไม่เป็นเวลา ระยะเวลาของตอนจะวัดการการประเมินโดยต้นแบบแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมจะสร้างหรือจำช่วงเวลาปกติของตอน และประเมินตอนโดยรวมจากระดับของความรู้สึกแย่ๆที่เกี่ยวข้องกับช่วงเวลา } แบบระยะเวลาตอนจะถูกละเลย สมมติฐานของระยะเวลาที่ละเลยได้รับการยืนยันในการทดลองหลาย ๆมีทั้งคะแนนและตัวเลือกเป็น ตัวแปร ( Kahneman และ wakker , สาริน , 1997 )