The objectives of this experiment w

The objectives of this experiment were to improve blue swimming crab, Portunus pelagicus, rearing techniques by
investigating (1) the applied frequency of feeding and (2) the effect of shelter on crab larvae survival. The results showed
that the feeding frequency at 2 times (0900 hrs and 1500 hrs), 4 times (0700 hrs, 1300 hrs, 1900 hrs and 2300 hrs) and 6 times
(0700 hrs, 1100 hrs, 1500 hrs, 1900 hrs, 2300 hrs and 0300 hrs) per day did not affect the survival rate of crab larvae from the
zoea I (Z1) to first crab (C1) stages. The survival rate of crab larvae from the megalopa (M) to C1 stages with shelter was
higher than without shelter, and the type of shelter affected the survival rate of the crab larvae. The survival rate of the C1
stage with artificial seaweed made of plastic shield membrane (36.61±3.64%) and artificial seaweed made of polyvinyl rope
(35.79±6.04%) as shelters were not significantly different and higher than for artificial plastic grass as shelter (22.18±4.00%).
In addition, the survival rates of the C1 stage with vertical shelter, horizontal shelter and a combination of vertical and horizontal
shelter on the bottom of the tank were not significantly different. This study recommends that crab larvae rearing with
shelters is important for increasing the survival rate and that the type of shelter affected the survival rate of crab larvae

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้ได้ปรับปรุงปูว่ายน้ำสีฟ้า Portunus pelagicus เทคนิคโดยการเพาะเลี้ยงตรวจสอบ (1) ใช้ความถี่ของการให้อาหารและ (2)ผลของการพักอาศัยปูตัวอ่อนรอด ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าที่ความถี่ของการให้อาหาร 2 ครั้ง (0900 น.และ 15.00 น.), ครั้งที่ 4 (0700 น. น. 1300 น. 1900 และ 2300 น.) และ ครั้งที่ 6(0700 น. 1100 น. 15.00 น. 1900 น. น. 2300 และ 0300 น.) ต่อวันได้ไม่มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนของปูจากการzoea ผม (Z1) ปู (C1) ขั้นแรก อัตรารอดของปูตัวอ่อนจาก megalopa (M) ไป C1 ระยะพร้อมพักอาศัยได้สูงกว่าไม่ มีกำบัง และชนิดของการอยู่อาศัยผลกระทบอัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนของปู อัตราอยู่รอด C1กับสาหร่ายเทียมที่ทำจากพลาสติกโล่ห์เมมเบรน (36.61±3.64%) และสาหร่ายเทียมที่ทำจากเชือกโพลีไวนิล(35.79±6.04%) เป็นที่พักอาศัยไม่มากแตกต่างกัน และสูงกว่าสำหรับหญ้าเทียมพลาสติกเป็นกำบัง (22.18±4.00%)นอกจากนี้ อัตราการอยู่รอดของ C1 ระยะแนวกำบัง กำบังแนวนอน และแนวตั้งและแนวนอนพักอาศัยที่ด้านล่างของถังไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษานี้แนะนำปูที่มีการเพาะเลี้ยงตัวอ่อนพิงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มอัตราการอยู่รอด และชนิดของที่พักอาศัยได้รับผลกระทบอัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการทดลองครั้งนี้มีการปรับปรุงการปูม้า, ปูม้า, เทคนิคการเลี้ยงโดย
การตรวจสอบ (1) ใช้ความถี่ของการให้อาหารและ (2) ผลกระทบจากการที่พักพิงอยู่รอดลูกปู ผลการศึกษาพบ
ว่าการกินอาหารที่ความถี่ 2 ครั้ง (0900 และ 1500 นน) ครั้งที่ 4 (0700 นน 1300, 1900 และ 2300 นน) และครั้งที่ 6
(0700 น 1100 น 1500 น 1900 น, 2300 ชั่วโมงและ 0300 ชั่วโมง) ต่อวันไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออัตราการรอดตายของลูกปูจาก
ระยะซูเอียผม (Z1) เพื่อปูครั้งแรก (C1) ขั้นตอน อัตราการรอดตายของลูกปูจากเมกาโลปา (M) ขั้นตอน C1 กับที่พักพิงเป็น
ที่สูงกว่าโดยไม่ต้องอาศัยและประเภทของที่พักอาศัยได้รับผลกระทบอัตราการรอดตายของลูกปู อัตราการรอดตายของ C1
เวทีกับสาหร่ายทะเลเทียมที่ทำจากเยื่อโล่พลาสติก (36.61 ± 3.64%) และสาหร่ายทะเลเทียมที่ทำจากเชือกโพลีไวนิล
(35.79 ± 6.04%) ในขณะที่พักพิงไม่แตกต่างกันและสูงกว่าหญ้าเทียมพลาสติกเป็นที่พักพิง ( 22.18 ± 4.00%).
นอกจากนี้ยังมีอัตราการรอดตายของขั้นตอน C1 กับที่พักอาศัยแนวตั้งแนวนอนและที่พักพิงรวมกันของแนวตั้งและแนวนอน
ที่พักพิงที่ด้านล่างของถังไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาครั้งนี้ขอแนะนำให้เลี้ยงตัวอ่อนของปูที่มี
ที่พักอาศัยเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มอัตราการอยู่รอดและว่าประเภทของที่พักอาศัยได้รับผลกระทบอัตราการรอดตายของลูกปู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เพื่อปรับปรุงปูว่ายน้ำสีน้ำเงินปูม้า เทคนิคการเลี้ยงดูโดย
สืบ ( 1 ) ใช้ความถี่ของการให้อาหาร และ ( 2 ) ผลของที่พักอาศัยบนปูวัยอ่อนรอด ผลการศึกษาพบว่า ความถี่ของการให้อาหารที่
2 ครั้ง ( 0900 น. และ 1500 ชั่วโมง ) 4 ครั้ง ( 0700 น. 1300 น. 1900 น. และ 23.00 น. ) และ 6 ครั้ง
( 0700 น. 11.00 น. 1 , 500 ชั่วโมง1900 น. 23.00 น. และ 0300 น. ) ต่อวันไม่มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปูจาก
เอีย ( Z1 ) ปู ( C1 ) ขั้นตอน อัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปูจากระยะเมกาโลปา ( M ) C1 ระยะพักคือ
สูงกว่าไม่มีที่พักพิง และประเภทของที่พักอาศัย มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของปูตัวหนอน อัตราการรอดตายของ C1
เวทีกับสาหร่ายเทียมที่ทำจากแผ่นพลาสติกโล่ ( 0.0036 ± 3.64 % ) และสาหร่ายเทียมที่ทำจากไวนิลเชือก
( 35.79 ± 6.04 เปอร์เซ็นต์ ) ไม่แตกต่างกันอย่างลิบลับ และสูงกว่าหญ้าเทียมพลาสติกบัง ( 22.18 ± 4.00% ) .
นอกจากนี้ อัตรารอดของเวที C1 กับที่พักอาศัย แนวตั้ง , ที่พักในแนวนอนและแนวตั้งและแนวนอน
การรวมกันของที่พักในด้านล่างของถัง ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การศึกษานี้แนะนำว่า การเลี้ยงปูวัยอ่อนด้วย
ที่พักอาศัยเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเพิ่มอัตราการรอดชีวิตและประเภทของที่พักอาศัย มีผลต่ออัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนปู