2. Depletion of the shrimp fisherie

2. Depletion of the shrimp fisheries
The shrimp fishery in the Mexican Pacific is mainly supported by three species: Litopenaeus vannamei (white shrimp), Litopenaeus stylirostris (blue shrimp), Farfantepenaeus californiensis (brown shrimp), and to a lesser extent Farfantepenaeus brevirostris (crystal shrimp) and Trachypenaeus pacificus (zebra shrimp). Fishing of the first two species has reached critical situation, and catches of brown shrimp and crystal shrimp are at their maximum sustainable yield (INP, 1998). Shrimp farming represents the only alternative for a substantive increment of production.
In 2001, a total of 17,487 ton and 10,586 ton of shrimp were caught by the fleet from the coasts of Sinaloa and Sonora, respectively (SAGARPA/CONAPESCA, 2002); which is 78.7% of the Mexican Pacific and 48.8% of the total for Mexico. In the last two decades, shrimp catches in Sinaloa and Sonora have declined significantly, from an average annual catch of 24,316 ton and 15,718 ton, respectively, during the 1980s, to 17,587 ton and 11,012 ton, respectively, for the 1990s (Fig. 1), i.e. a reduction of 28–30%. When global shrimp catch in the entire Gulf of California is examined, the reduction is 23.5%. This deficit (10,137 ton) is worth $65–135 millions USD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.
พร่องของการประมงกุ้งประมงกุ้งเม็กซิกันแปซิฟิกได้รับการสนับสนุนโดยส่วนใหญ่สามชนิด: แวนนาไม (กุ้งขาว), แวนนา stylirostris (กุ้งสีฟ้า), Farfantepenaeus californiensis (กุ้งสีน้ำตาล) และในระดับน้อย Farfantepenaeus brevirostris ( คริสตัลกุ้ง) และ Trachypenaeus pacificus (กุ้งม้าลาย) ตกปลาของทั้งสองสายพันธุ์ได้ถึงสถานการณ์ที่สำคัญและจับกุ้งและกุ้งสีน้ำตาลคริสตัลที่มีความยั่งยืนสูงสุดของพวกเขา (INP, 1998) แสดงให้เห็นถึงการเลี้ยงกุ้งทางเลือกเดียวสำหรับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของการผลิต.
ในปี 2001 รวมทั้งสิ้น 17,487 ตันและ 10,586 ตันกุ้งถูกจับโดยกองเรือจากชายฝั่งของซีนาโลอาและโซโนราตามลำดับ (SAGARPA / CONAPESCA, 2002); ซึ่งเป็น 78.7% ของเม็กซิกันแปซิฟิกและ 48.8% จากทั้งหมดสำหรับเม็กซิโก ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาจับกุ้งซีนาโลอาและโซโนราได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญจากการจับเฉลี่ยรายปีของ 24,316 ตันและ 15,718 ตันตามลำดับในช่วงทศวรรษ 1980 เพื่อ 17,587 ตันและ 11,012 ตันตามลำดับสำหรับปี 1990 (รูปที่ 1. ) เช่นการลดลงของวันที่ 28-30% โดย เมื่อจับกุ้งทั่วโลกในอ่าวแคลิฟอร์เนียทั้งจะตรวจสอบการลดลงเป็น 23.5% นี้การขาดดุล (10,137 ตัน) มีมูลค่า $ 65-135 ล้านเหรียญสหรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การพร่องของกุ้งประมง
กุ้งประมงในเม็กซิกันแปซิฟิกส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากสามชนิด : ง vannamei ( กุ้งขาว ) ง stylirostris ( กุ้งฟ้า ) , farfantepenaeus californiensis ( กุ้งสีน้ำตาล ) และน้อยกว่าขอบเขต farfantepenaeus ถึง ( กุ้งแก้ว ) และ trachypenaeus pacificus ( ม้าลายกุ้ง )2 . การพร่องของกุ้งประมง
กุ้งประมงในเม็กซิกันแปซิฟิกส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากสามชนิด : ง vannamei ( กุ้งขาว ) ง stylirostris ( กุ้งฟ้า ) , farfantepenaeus californiensis ( กุ้งสีน้ำตาล ) และน้อยกว่าขอบเขต farfantepenaeus ถึง ( กุ้งแก้ว ) และ trachypenaeus pacificus ( ม้าลายกุ้ง )ประมง 2 ชนิดแรกได้ถึงสถานการณ์วิกฤต และจับกุ้งสีน้ำตาลและกุ้งแก้วที่ยั่งยืนของผลผลิตสูงสุด ( InP , 1998 ) การเลี้ยงกุ้งเป็นทางเลือกเดียวสำหรับการสำคัญของการผลิต .
ในปี 2001 รวม 17487 ตันและตันของกุ้ง 10586 ถูกจับโดยเรือจากชายฝั่งของรัฐซีนาโลอาและ โซโนราตามลำดับ ( sagarpa / conapesca , 2002 ) ; ซึ่งเป็น 78.7 เปอร์เซ็นต์ของเม็กซิกันแปซิฟิกและ 48.8 % ของทั้งหมด สำหรับเม็กซิโก ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา กุ้งจับในรัฐซีนาโลอา และ Sonora ได้ลดลงอย่างมาก จากโดยเฉลี่ยของ 15718 จับ 24316 ตันและตัน ตามลำดับ ในช่วงปี 1980 , 17587 ตันและ 11012 ตัน ตามลำดับ สำหรับปี 1990 ( รูปที่ 1 ) ได้แก่ การลดลงของ 28 – 30 %