Justin Shoemaker is a bit of an odd

Justin Shoemaker is a bit of an odd man.

Although he was actually a shoe maker and designer, he followed it not just because of his last name, although he joked it was his destiny to do so because of it. His parents didn't take this well as they wanted their son to take up a different occupation since they didn't see this as a lucrative occupation choice. But in the end, he refused and chose this path for himself.

The decision was partly made due to the fact that he had a foot fetish as well. He thought being a designer for women's shoes would surround him in tons of beautiful feet, but life had a strange way of throwing curveballs at him. It wasn't as he expected, but he continued anyway in hopes of being able to fulfill his perverted desires.

He even went so far as to move to Korea as he loved the feet of Asian women in particular. He found more success there and being new to the culture and everything surrounding him, Justin fell in love with Korean pop music. His favorite group turned out to be a group of three, TaeTiSeo, and he watched them grow musically ever since they debuted. As luck would find it, Justin was able to land a job to design shoes for some pop artists and groups, TaeTiSeo included.

It was the turn in his life he so desired and he became a private specialist for them. The artists needed shoes and heels that fit them for every special event as well as their performances and Justin was the man to go to. Often times, he would remake their footwear even twice a month to ensure the quality and fit was absolutely pristine. Needless to say, he was happy with his career for various reasons.

Now deep in his path, he became fluent in Korean and had his own little shop, though most of his revenue and visits came from the Korean idols and their agencies. Occasionally, he would have random people enter, but it wasn't nearly as often as the singers. Justin became acquainted with some of them as well, and he could call them friends even if they didn't think the same about him.

Currently midday at his store with nothing surrounding him but women's shoes, Justin was sitting around the counter about to nod off to sleep. A sudden entrance woke up him and as he lifted his head up, he saw a refreshing face. A short blonde walked into the room and it was Taeyeon. It seemed about to be the time for her tri-monthly visit.

"Hello Taeyeon, it's that time again?" He welcomed a bit overly ecstatic at her arrival.

"Yeah. You're not busy, are you?"

"No, I was just about to fall asleep!" He replied, inciting a giggle from her.

Taeyeon took a few steps forward wearing some sandal heels, pink and glittery. Justin surreptitiously took a few peeks while she looked around, making sure she didn't catch him looking down there.

"Need another pair?" He said, now looking at them in plain sight.

"Yes, these still fit but I think new ones would feel more comfortable!"

"Sure thing. Want me to measure you again?"

Taeyeon nodded and Justin reached under the desk to take out some measuring tape. It was a bit ridiculous to have to measure their feet in a span of a few times a month, but he didn't mind. Shoes were one of the material possessions women couldn't get enough of and Justin was just lucky enough to be caught in the middle of all of this.

The two made their way over to a chair and Taeyeon slipped out of her footwear and held one foot out in the open. Justin grabbed it gently in his hands and rubbed a bit. To Taeyeon, the purpose was to measure the size of her foot and she didn't think anything of it. But Justin, this was the few minutes of ecstasy he could get while working in this otherwise lonely shop of his

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชูเมกเกอร์จัสตินเป็นบิตของการเป็นคนแปลก ถึงแม้ว่าเขาชงรองเท้า และออกแบบ เขาตามมันไม่ใช่ เพราะเขาชื่อ แม้เขาพูดติดตลกมันเป็นชะตากรรมของเขาจะดัง พ่อแม่ไม่ได้ใช้นี้ดีพวกเขาต้องการให้บุตรของพวกเขาไปใช้ประกอบอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นนี้เป็นทางเลือกอาชีพที่ร่ำรวย แต่ในสุด เขาปฏิเสธ และเลือกเส้นทางนี้ บางส่วนทำการตัดสินใจเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าเช่น เขาคิดว่า ถูกออกแบบสำหรับรองเท้าผู้หญิงจะล้อมรอบเขาเป็นตันของเท้าสวย แต่แบบแปลก ๆ ของการขว้างปา curveballs ที่เขามีชีวิต มันไม่ได้เป็นตามที่คาด แต่เขายังคงต่อไปความสามารถในการตอบสนองความต้องการของเขา perverted แม้เขาเพื่อให้ห่างไกลเป็นไปเกาหลีเป็นรักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะ เขาพบความสำเร็จมีมากขึ้น และเป็นใหม่วัฒนธรรมและทุกสิ่งที่ล้อมรอบเขา จัสตินตกรักกับเพลงป๊อปเกาหลี ของกลุ่มให้ กลุ่มที่สาม TaeTiSeo และเขาเฝ้าดูพวกเขาขยายไนท์คลับนับตั้งแต่พวกเขาออกมา เป็นโชคจะพบมัน จัสตินได้ที่ดินงานการออกแบบรองเท้าศิลปินป๊อปและกลุ่ม TaeTiSeo รวม ก็เปิดในชีวิตดังนั้นต้อง และกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนตัวสำหรับพวกเขา ศิลปินจำเป็นรองเท้าและส้นเท้าที่เหมาะสมกับทุกกิจกรรมเป็นการแสดงของพวกเขา และจัสตินเป็นคนไป บ่อยครั้ง เขาจะ remake รองเท้าของพวกเขาได้สองเดือนเพื่อให้คุณภาพ และเหมาะสมบริสุทธิ์จริง ๆ จำเป็นต้องพูด เขามีความสุขกับอาชีพของเขาด้วยเหตุผลต่าง ๆ กัน ตอนนี้ลึกลงไปในเส้นทางของเขา เขาเริ่มคล่องในภาษาเกาหลี และมี เขาเองร้านน้อย แม้ว่าส่วนใหญ่ของรายได้ของเขาและเยี่ยมชมมาจากสื่อเกาหลีและหน่วยงานของตน บางครั้ง เขาจะมีคนสุ่มป้อน แต่มันไม่ได้เกือบเป็นมักจะเป็นนักร้องที่ จัสตินกลายเป็นความคุ้นเคยกับบางส่วนของพวกเขาเป็นอย่างดี และเขาสามารถเรียกเพื่อนแม้ว่าพวกเขาไม่ได้คิดว่า เกี่ยวกับเขา ขณะนี้กลางวันที่ร้านเขามีอะไรล้อมรอบเขาแต่รองเท้า จัสตินได้นั่งใกล้เคาน์เตอร์จะปิดหน้านอน เข้าฉับพลันตื่นขึ้นเขา และ ตามเขายกศีรษะขึ้น เขาเห็นใบหน้าสดชื่น บลอนด์สั้นเดินเข้าไปในห้อง และก็ Taeyeon เหมือนกับเวลาเที่ยวตรีรายเดือนของเธอ "สวัสดี Taeyeon มันคือเวลานั้นอีกครั้ง เขายินดีสุขสันต์เล็กเกินไปห้องของเธอ "ใช่ คุณไม่ว่าง คุณ" "ไม่ ผมเกือบจะหลับ" เบิกบาน inciting เป็นหัวจากเธอ Taeyeon เอากี่ก้าวไปข้างหน้าสวมส้นรองเท้าแตะบาง สีชมพู และ glittery จัสตินเอากี่ peeks surreptitiously ในขณะที่เธอมองรอบ ๆ ทำให้แน่ใจว่า เธอไม่ได้จับเขามองลงมี "ต้องการคู่อื่น" เขากล่าวว่า ตอนนี้ มองพวกเขาในสายตาธรรมดา "ใช่ เหล่านี้ยังคงพอดีแต่คิดว่าคนใหม่จะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น! " "ตาย ต้องให้วัดอีก" Taeyeon พยักหน้า และจัสตินถึงใต้โต๊ะจะออกเทปบางวัด มันไร้สาระมากจะมีการวัดเท้าของพวกเขาในระยะเวลากี่เดือน แต่เขาไม่ได้รังเกียจ รองเท้ามีทรัพย์สินวัสดุที่ผู้หญิงไม่สามารถรับเพียงพอของอย่างใดอย่างหนึ่ง และจัสตินมาเพียงติดอยู่ตรงกลางทั้งหมดนี้ สองทำทางผ่านให้กับ และ Taeyeon เล็ดรอดออกจากรองเท้าของเธอ และจัดเท้าหนึ่งออกเปิด จัสตินคว้าเบา ๆ ในมือของเขา และ rubbed บิต การ Taeyeon วัตถุประสงค์คือการ วัดขนาดของเท้าของเธอ และเธอไม่ได้คิดอะไรของมัน แต่จัสติน นี้ไม่กี่นาทีของ ecstasy ที่เขาได้รับในขณะที่ทำงานในร้านนี้อย่างโดดเดี่ยวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จัสตินช่างทำรองเท้าเป็นบิตของคนแปลก. แม้ว่าเขาจะเป็นจริงผู้ผลิตและนักออกแบบรองเท้าที่เขาตามมันไม่ได้เป็นเพียงเพราะนามสกุลของเขาแม้ว่าเขาจะพูดติดตลกว่ามันเป็นโชคชะตาของเขาจะทำเช่นนั้นเพราะมัน พ่อแม่ของเขาไม่ได้ใช้เวลานี้เดียวกับที่พวกเขาต้องการลูกชายของพวกเขาจะใช้เวลาถึงอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นว่านี่เป็นทางเลือกอาชีพที่ร่ำรวย แต่ในท้ายที่สุดเขาปฏิเสธและเลือกเส้นทางนี้สำหรับตัวเอง. การตัดสินใจที่ถูกสร้างขึ้นมาส่วนหนึ่งเป็นเพราะความจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าเช่นกัน เขาคิดว่าการเป็นนักออกแบบรองเท้าผู้หญิงจะล้อมรอบเขาตันของเท้าที่สวยงาม แต่ชีวิตมีวิธีการที่แปลกประหลาดของการขว้างปา curveballs ไปที่เขา มันไม่ได้ในขณะที่เขาคาดว่า แต่เขายังคงอยู่แล้วในความหวังของความสามารถในการตอบสนองความต้องการของเขาในทางที่ผิด. เขาได้ไปไกลที่สุดเท่าที่จะย้ายไปยังประเทศเกาหลีในขณะที่เขารักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาพบว่ามีความสำเร็จมากขึ้นและเป็นวัฒนธรรมใหม่และทุกอย่างรอบตัวเขาจัสตินตกหลุมรักกับเพลงป๊อปเกาหลี กลุ่มที่เขาชื่นชอบจะกลายเป็นกลุ่มของสามแททิซอและเขาเฝ้าดูพวกเขาเติบโตดนตรีนับตั้งแต่พวกเขาเดบิวต์ เป็นโชคดีจะพบว่ามันจัสตินก็สามารถที่จะที่ดินงานการออกแบบรองเท้าสำหรับบางศิลปินป๊อปและกลุ่มแททิซอรวม. มันเป็นทางกลับกันในชีวิตของเขาเพื่อที่เขาต้องการและเขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนตัวสำหรับพวกเขา ศิลปินรองเท้าที่จำเป็นและส้นเท้าที่เหมาะสมกับพวกเขาสำหรับทุกเหตุการณ์พิเศษเช่นเดียวกับการแสดงของพวกเขาและจัสตินเป็นคนที่จะไป บ่อยครั้งที่เขาจะ remake รองเท้าของพวกเขาแม้เดือนละสองครั้งเพื่อให้มีคุณภาพและเหมาะสมเป็นที่เก่าแก่อย่าง จำเป็นต้องพูดเขาก็มีความสุขกับอาชีพของเขาด้วยเหตุผลต่างๆ. ตอนนี้ลึกลงไปในเส้นทางของเขาเขาก็กลายเป็นความชำนาญในภาษาเกาหลีและมีร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง แต่ส่วนใหญ่ของรายได้และการเข้าชมของเขามาจากไอดอลเกาหลีและหน่วยงานของพวกเขา บางครั้งเขาจะมีคนสุ่มใส่ แต่มันก็ไม่ได้เกือบเป็นมักจะเป็นนักร้อง จัสตินกลายเป็นความคุ้นเคยกับบางส่วนของพวกเขาเป็นอย่างดีและเขาจะโทรหาเพื่อนของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คิดเหมือนกันเกี่ยวกับเขา. เที่ยงวันปัจจุบันที่ร้านของเขามีอะไรที่อยู่รอบตัวเขา แต่รองเท้าผู้หญิง, จัสตินก็นั่งอยู่รอบเคาน์เตอร์จะพยักหน้า ออกไปนอน ทางเข้าอย่างฉับพลันตื่นขึ้นมาเขาและในขณะที่เขายกหัวของเขาขึ้นเขาเห็นใบหน้าที่สดชื่น สีบลอนด์สั้นเดินเข้ามาในห้องและมันเป็นแทยอน มันดูเหมือนจะเป็นเวลาสำหรับการเยี่ยมชมไตรรายเดือนของเธอ. "สวัสดีค่ะแทยอนก็ถึงเวลานั้นอีกครั้ง?" เขายินดีบิตมีความสุขมากเกินไปที่เธอเข้ามา. "ใช่. คุณไม่ได้ยุ่งแล้วคุณล่ะ?" "ไม่ฉันเป็นเพียงเกี่ยวกับการนอนหลับ!" เขาตอบว่าเอาตัวรอดขำจากเธอ. แทยอนเอาไม่กี่ขั้นตอนข้างหน้าสวมใส่รองเท้าส้นรองเท้าบางสีชมพูและ glittery จัสตินแอบเอา peeks ไม่กี่ในขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้จับเขามองลงไปที่นั่น. "Need คู่อื่นได้หรือไม่" เขาบอกว่าตอนนี้กำลังมองหาที่พวกเขาอยู่ในสายตาธรรมดา. "ใช่เหล่านี้ยังคงพอดี แต่ฉันคิดว่าคนใหม่จะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น!" "สิ่งที่แน่ใจ. ต้องการให้ฉันไปวัดคุณอีกครั้ง?" แทยอนพยักหน้าและจัสตินถึงใต้โต๊ะที่จะใช้ บางเทปวัด มันเป็นบิตไร้สาระที่จะมีการวัดเท้าของพวกเขาในช่วงเวลาไม่กี่เดือน แต่เขาไม่ได้ใจ รองเท้าเป็นหนึ่งในทรัพย์สินที่เป็นวัตถุที่ผู้หญิงไม่สามารถรับเพียงพอของและจัสตินก็โชคดีพอที่จะถูกจับในช่วงกลางของทั้งหมดนี้. ทั้งสองเดินไปที่เก้าอี้และแทยอนหลุดออกจากรองเท้าของเธอและจัดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง เท้าออกในการเปิด จัสตินคว้ามันเบา ๆ อยู่ในมือของเขาและลูบเล็กน้อย แทยอนเพื่อวัตถุประสงค์ที่จะวัดขนาดของเท้าของเธอและเธอไม่ได้คิดอะไรของมัน แต่จัสตินนี้เป็นไม่กี่นาทีของความปีติยินดีที่เขาจะได้รับในขณะที่ทำงานในร้านนี้เหงาอย่างอื่นของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จัสตินช่างทำรองเท้าเป็นบิตของคนแปลก

แม้ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นผู้ผลิตรองเท้าและนักออกแบบ เขาไล่ตามมันไม่เพียงเพราะชื่อของเขา , ถึงแม้ว่า เขากล่าวติดตลกว่า มันเป็นโชคชะตาของเขาที่จะทำเช่นนั้น เพราะมัน พ่อแม่ของเขาไม่ใช้เวลานี้เป็นอย่างดีเช่นที่พวกเขาต้องการลูกชายของตนจะใช้เป็นอาชีพที่แตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นนี้เป็นทางเลือกอาชีพ lucrative แต่ในท้ายที่สุดเขาปฏิเสธและเลือกเส้นทางนี้เอง

ตัดสินใจเป็นส่วนหนึ่งเกิดขึ้นเนื่องจากความจริงที่ว่าเขามีเครื่องรางเท้าได้เป็นอย่างดี เขาคิดว่าการเป็นนักออกแบบรองเท้าของผู้หญิงจะล้อมเขาไว้ในตันของเท้าที่สวยงาม แต่ชีวิตมีวิธีการแปลกๆ โยนโค้งล่ะเขา ไม่ใช่อย่างที่เขาคิด แต่เขายังคงอย่างไรก็ตามในความหวังที่จะสามารถตอบสนองความต้องการของเขาในทางที่ผิด

เขาถึงขั้นย้ายไปเกาหลี เขารักเท้าของผู้หญิงเอเชียโดยเฉพาะ เขาพบความสำเร็จมากขึ้นและมีการใหม่กับวัฒนธรรม และทุกอย่างรอบตัวเขา จัสตินชอบเพลงป๊อปเกาหลี กลุ่มที่ชื่นชอบของเขากลับกลายเป็น กลุ่มสาม แททิซอ และเขาเฝ้าดูพวกเขาเติบโตทางดนตรีตั้งแต่พวกเขาเปิดตัว เป็นโชคดีจะเจอมันจัสตินสามารถที่ดินงานออกแบบรองเท้าสำหรับป๊อปศิลปินและกลุ่มแททีซออยู่

มันเปิดในชีวิตของเขา เขาต้องการให้เขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนบุคคลสำหรับพวกเขา ศิลปินต้องการรองเท้าและรองเท้าที่พอดีกับพวกเขาสำหรับทุกเหตุการณ์พิเศษรวมทั้งการแสดงของพวกเขาและจัสตินเป็นผู้ชายไป บ่อยครั้งเขาจะสร้างรองเท้าของพวกเขาแม้เดือนละสองครั้งเพื่อให้แน่ใจว่ามีคุณภาพและเหมาะสมเป็นอย่างบริสุทธิ์ ไม่อยากจะพูดเลยว่า เขามีความสุขกับอาชีพของเขาสำหรับเหตุผลต่าง ๆ .

ลึกในเส้นทางของเขา เขากลายเป็นทั้งในเกาหลี และมีร้านค้าเล็ก ๆน้อย ๆของเขาเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของรายได้และการเข้าชมที่มาจากไอดอลเกาหลีและหน่วยงานของพวกเขา บางครั้ง เขาจะต้องมีคนสุ่มเข้าแต่มันไม่ได้เกือบเป็นมักจะเป็นนักร้อง จัสตินมีความคุ้นเคยกับบางส่วนของพวกเขาได้เป็นอย่างดี และเขาจะเรียกพวกเพื่อน ๆถ้าพวกเขาไม่คิดเหมือนกับเขา

ตอนนี้เที่ยงที่ร้านของเขามีอะไรรอบๆตัวเขา แต่ผู้หญิงรองเท้าจัสตินนั่งเคาน์เตอร์จะหลับจะนอน ทางเข้าก็ตื่นเขาและเขายกศีรษะของเขาขึ้นเขาเห็นใบหน้าที่สดชื่น สีบลอนด์สั้นเดินเข้าไปในห้องและมันคือแทยอน . ดูเหมือนจะเป็นเวลาที่ไตร นางเดือนเยี่ยม

" สวัสดีแทยอน มันเป็นเวลาอีกครั้ง ? เขายินดีบิตมากเกินไปปลาบปลื้มยินดีที่เธอมาถึง

" ครับ คุณไม่ได้ยุ่งอยู่เหรอ ? "

" ไม่ ฉันกำลังจะหลับ " เขาตอบว่า การขำ

จากเธอแทยอนไปไม่กี่ก้าวออกมาสวมรองเท้าส้นบาง สีชมพู ปักเลื่อม . จัสติน surreptitiously เอาแอบดูนิดหน่อยในขณะที่เธอมองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจับเขาไม่ได้มองข้างล่าง

" ต้องคู่อื่น " ? เขาบอกว่า ตอนนี้มองพวกเขาในสายตาธรรมดา

" ครับ อันนี้ยังพอ แต่คิดว่าใหม่จะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้น "

" แน่นอน อยากให้วัดที่คุณอีกครั้ง ?

แทยอนพยักหน้าและจัสตินถึงอยู่ใต้โต๊ะเพื่อหยิบบางเทปวัด มันเป็นบิตไร้สาระที่จะต้องวัดเท้าของพวกเขาในช่วงเวลาไม่กี่เดือน แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจ รองเท้าเป็นหนึ่งในวัสดุเงินทองผู้หญิงไม่สามารถรับเพียงพอและจัสตินก็โชคดีพอที่จะอยู่ในตรงกลางของเรื่องนี้