Glucose Tolerance and Insulin Sensi

Glucose Tolerance and Insulin Sensitivity
Acute caffeine administration has been found to impair glucose tolerance and to decrease insulin sensitivity in a number of controlled clinical trials. 42 , 43 , 44 , 45 Several randomized controlled trials have examined the effect of coffee consumption for 2–4 weeks on serum glucose and insulin levels. When healthy volunteers who usually consumed an average of 560 mg/d of caffeine from coffee or tea consumed only decaffeinated coffee for 14 days, average fasting blood glucose levels decreased significantly. 46 Interestingly, substituting caffeinated coffee providing 850 mg/d for 20 days did not significantly increase fasting blood glucose compared to decaffeinated coffee. More recently, the effects of coffee consumption on serum glucose and insulin levels were examined in two studies originally designed to assess the effect of coffee consumption on plasma homocysteine concentrations. 47 In one trial, participants who normally consumed 5–8 cups/d of coffee were assigned in random order to a 4-week period in which they consumed one liter of filtered coffee daily providing 1100 mg/d of caffeine and a 4-week period in which they consumed no coffee. Although fasting glucose levels did not differ between the two treatment periods, serum insulin levels increased during the period that coffee was consumed, suggesting decreased insulin sensitivity. In a separate crossover trial, participants who normally consumed more than 6 cups of coffee daily consumed 870 mg/d of caffeine, 900 ml/d of coffee providing 870 mg/d of caffeine, and a placebo for 2 weeks each in a randomly assigned order. 47 Serum insulin levels were nonsignificantly increased during the coffee period compared to placebo, but fasting glucose levels did not differ among the three groups.
Although acute and short-term trials of caffeine and coffee consumption have not demonstrated improvements in glucose tolerance or insulin sensitivity, the results of several epidemiological studies suggest that long-term, habitual coffee consumption may help maintain normal glucose tolerance. Several cross-sectional studies in Japan, 48 Spain, 49 and Sweden 50 have found coffee intake to be inversely associated with the incidence of impaired glucose tolerance after an oral glucose load. Additionally, a prospective cohort study of more than 1100 Dutch men and women found that coffee intake was inversely associated with the risk of developing impaired glucose tolerance over the next 6 years. 40 Those who drank at least 5 cups of coffee daily had a risk of developing impaired glucose tolerance that was 50% lower than those who drank 2 cups/d or less. Coffee intake was not associated with the risk of impaired fasting glucose, suggesting that habitual coffee consumption affects post-load rather than fasting glucose metabolism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลูโคสและอินซูลินไวจัดการคาเฟอีนเฉียบพลันพบกลูโคสเสียหาย และลดความไวของอินซูลินในการทดลองทางคลินิก 42, 43, 44, 45 หลายแบบสุ่มทดลองควบคุมมีการตรวจสอบผลของการบริโภคกาแฟ 2 – 4 สัปดาห์เซรั่มระดับกลูโคสและอินซูลิน เมื่ออาสาสมัครสุขภาพดีที่บริโภคเฉลี่ย 560 mg/d ของคาเฟอีนจากกาแฟหรือชามักจะ บริโภคกาแฟที่ไม่มีกาเฟอีนเพียง 14 วัน ระดับน้ำตาลในเลือดอดเฉลี่ยลดลงอย่างมาก 46 ที่น่าสนใจ แทนกาแฟที่มีคาเฟอีนให้ 850 mg/d สำหรับ 20 วันจึงไม่เพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดการถือศีลอดเมื่อเทียบกับไม่มีกาเฟอีนกาแฟ เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผลกระทบของการบริโภคกาแฟในซีรั่มระดับกลูโคสและอินซูลินถูกตรวจสอบในการศึกษาที่สองออกแบบเดิม เพื่อประเมินผลกระทบของการบริโภคกาแฟในแอมโมเนียเข้มข้น ทดลอง 47 ในหนึ่ง กำหนดผู้เข้าร่วมที่ปกติใช้ 5-8 ถ้วย/d กาแฟ ในสุ่มรอบระยะเวลา 4 สัปดาห์ที่พวกเขาบริโภค 1 ลิตรกรองกาแฟทุกวันให้ 1100 mg/d ของคาเฟอีนและระยะเวลา 4 สัปดาห์ที่พวกเขาบริโภคกาแฟไม่ แม้ว่าระดับน้ำตาลในการถือศีลอดได้ไม่แตกต่างกันระหว่างรอบระยะเวลาการรักษาสอง เซรั่มระดับอินซูลินเพิ่มขึ้นในช่วงเวลาที่กาแฟใช้ แนะนำลดความไวของอินซูลิน แยกเวอร์ทดลอง ผู้ที่โดยปกติใช้มากกว่า 6 ถ้วยกาแฟทุกวันใช้ 870 mg/d ของคาเฟอีน มล./d กาแฟให้ 870 mg/d ของคาเฟอีน และยาหลอกสำหรับสัปดาห์ที่ 2 แต่ละลำดับที่กำหนดแบบสุ่ม ระดับอินซูลินซีรั่ม 47 nonsignificantly เพิ่มขึ้นช่วงกาแฟเมื่อเทียบกับยาหลอก แต่อดอาหารระดับน้ำตาลได้ไม่แตกต่างกันสามกลุ่มแม้ว่าทดลองเฉียบพลัน และระยะสั้นของการบริโภคคาเฟอีนและกาแฟมีแสดงการปรับปรุงในกลูโคสหรือความไวของอินซูลิน ผลการศึกษาทางระบาดวิทยาหลายแนะนำว่า การบริโภคกาแฟที่ระยะยาว เขาอาจช่วยรักษาปกติกลูโคส หลายการศึกษาภาคตัดขวางในญี่ปุ่น สเปน 48, 49 และ 50 สวีเดนพบบริโภคกาแฟจะ inversely ที่เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์ของกลูโคสบกพร่องหลังจากโหลดน้ำตาลในช่องปาก นอกจากนี้ การศึกษาสนใจงานของผู้หญิงและผู้ชายดัตช์กว่า 1100 พบที่บริโภคกาแฟ inversely ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงในการเผื่อน้ำตาลกลูโคสบกพร่องพัฒนาต่อไป 6 ปีที่ผ่านมา 40 ผู้ที่ดื่มน้อย 5 ถ้วยกาแฟทุกวันมีความเสี่ยงในการพัฒนาความอดทนกลูโคสบกพร่องที่ 50% ต่ำกว่าผู้ที่ดื่ม 2 ถ้วย/วัน หรือน้อยกว่า บริโภคกาแฟไม่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของกลูโคสศีลบกพร่อง การแนะนำว่า การบริโภคกาแฟที่เคยมีผลต่อการเผาผลาญกลูโคสโหลดหลัง มากกว่าการถือศีลอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความทนทานต่อกลูโคสอินซูลินและความไวใน
การบริหารคาเฟอีนแบบเฉียบพลันได้รับพบว่าทำให้เสียความทนทานต่อกลูโคสและเพื่อลดความไวของอินซูลินในจำนวนของการทดลองทางคลินิกควบคุม 42, 43, 44, 45 หลายทดลองควบคุมแบบสุ่มได้ตรวจสอบผลกระทบของการบริโภคกาแฟสำหรับ 2-4 สัปดาห์ในกลูโคสและระดับอินซูลิน เมื่ออาสาสมัครสุขภาพดีที่มักจะบริโภคเฉลี่ย 560 มิลลิกรัม / D ของคาเฟอีนจากกาแฟหรือชาบริโภคกาแฟไม่มีคาเฟอีนเพียง 14 วัน, ระดับน้ำตาลในเลือดเฉลี่ยลดลงอย่างมีนัยสำคัญ 46 ที่น่าสนใจแทนกาแฟมีคาเฟอีนให้ 850 มก. / วันเป็นเวลา 20 วันไม่ได้มีนัยสำคัญเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดอดอาหารเมื่อเทียบกับกาแฟไม่มีคาเฟอีน เมื่อเร็ว ๆ นี้ผลกระทบของการบริโภคกาแฟในซีรั่มกลูโคสและระดับอินซูลินที่ถูกตรวจสอบในการศึกษาทั้งสองได้รับการออกแบบมาเพื่อประเมินผลกระทบของการบริโภคกาแฟในความเข้มข้น homocysteine ​​พลาสม่า 47 ในการพิจารณาคดีหนึ่งในผู้เข้าร่วมที่บริโภคได้ตามปกติ 5-8 ถ้วย / D ของกาแฟที่ได้รับมอบหมายในการสุ่มระยะเวลา 4 สัปดาห์ในการที่พวกเขาบริโภคหนึ่งลิตรกรองกาแฟทุกวันให้ได้ 1,100 มิลลิกรัม / D ของคาเฟอีนและระยะเวลา 4 สัปดาห์ ช่วงเวลาที่พวกเขาบริโภคไม่มีกาแฟ แม้ว่าระดับน้ำตาลในการอดอาหารไม่แตกต่างกันระหว่างระยะเวลาการรักษาสองระดับอินซูลินในซีรั่มเพิ่มขึ้นในช่วงระยะเวลาที่ได้รับการบริโภคกาแฟบอกความไวของอินซูลินลดลง ในการทดลองทางครอสโอเวอร์ที่แยกจากผู้เข้าร่วมที่บริโภคได้ตามปกติมากกว่า 6 ถ้วยกาแฟทุกวันการบริโภค 870 mg / d ของคาเฟอีน 900 มล. / D กาแฟให้ 870 mg / d ของคาเฟอีนและยาหลอกเป็นเวลา 2 สัปดาห์ในแต่ละสุ่ม ใบสั่ง. 47 ระดับอินซูลินเซรั่มเพิ่มขึ้น nonsignificantly ในช่วงเวลากาแฟเทียบกับยาหลอก แต่ระดับการอดอาหารน้ำตาลกลูโคสไม่ได้แตกต่างกันระหว่างทั้งสามกลุ่ม.
แม้ว่าการทดลองแบบเฉียบพลันและระยะสั้นของคาเฟอีนและการบริโภคกาแฟยังไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงในความทนทานต่อกลูโคสหรือความไวของอินซูลิน, ผลจากการศึกษาทางระบาดวิทยาหลายชี้ให้เห็นว่าในระยะยาวการบริโภคกาแฟเป็นนิสัยอาจช่วยรักษาความทนทานต่อกลูโคสปกติ การศึกษาภาคตัดขวางหลายในประเทศญี่ปุ่น 48 สเปนและสวีเดน 49 50 พบปริมาณกาแฟที่จะเชื่อมโยงผกผันกับอุบัติการณ์ของความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องหลังจากโหลดกลูโคสในช่องปาก นอกจากนี้การศึกษาการศึกษาในอนาคตมากกว่า 1100 คนดัตช์และหญิงพบว่าการบริโภคกาแฟมีความสัมพันธ์ผกผันกับความเสี่ยงของการพัฒนาความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องในช่วง 6 ปีข้างหน้า 40 ผู้ที่ดื่มน้อยกว่า 5 ถ้วยกาแฟทุกวันมีความเสี่ยงของการพัฒนาความทนทานต่อกลูโคสที่มีความบกพร่องที่เป็น 50% ต่ำกว่าผู้ที่ดื่ม 2 ถ้วย / วันหรือน้อยกว่า การบริโภคกาแฟไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของน้ำตาลกลูโคสในเลือดบกพร่องบอกว่านิสัยการบริโภคกาแฟมีผลกระทบต่อการโพสต์โหลดมากกว่าการอดอาหารการเผาผลาญกลูโคส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทนกลูโคส และความไวต่ออินซูลินการบริหารคาเฟอีนเฉียบพลันมีพบความทนต่อกลูโคสลดลง และเพื่อลดความไวของอินซูลินในจํานวนควบคุมการทดลองทางคลินิก . 42 , 43 , 44 , 45 หลายการทดลองควบคุมแบบมีการตรวจสอบผลของการบริโภคกาแฟ 2 – 4 สัปดาห์ ในระดับน้ำตาลในเลือดและอินซูลิน เมื่ออาสาสมัครสุขภาพที่มักจะบริโภคเฉลี่ย 560 mg / d ของคาเฟอีนจากกาแฟหรือชากาแฟไม่มีคาเฟอีนบริโภคเพียง 14 วัน เฉลี่ยการอดอาหารระดับน้ำตาลในเลือดลดลงอย่างมีนัยสำคัญ 46 ทั้งนี้ แทนกาแฟคาเฟอีนให้ 850 มิลลิกรัมต่อวันเป็นเวลา 20 วัน ไม่เพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดตอนเช้าเมื่อเทียบกับกาแฟที่ไม่มีกาเฟอีน . เมื่อเร็วๆ นี้ ผลของการบริโภคกาแฟในกลูโคสและระดับอินซูลินในเลือดตรวจสองการศึกษาถูกออกแบบมาเพื่อศึกษาผลของการบริโภคกาแฟในพลาสมาโฮโมเข้มข้น 47 ในหนึ่งการทดลอง ผู้เข้าร่วมการบริโภคตามปกติ 5 – 8 แก้ว / วัน ของกาแฟที่ได้รับมอบหมายในการสุ่มจะสุ่มระยะเวลาที่พวกเขาบริโภคหนึ่งลิตร กรองกาแฟทุกวันให้ 1 , 100 มิลลิกรัมต่อวันของคาเฟอีนและสัปดาห์ที่ 4 ระยะเวลาที่พวกเขาบริโภค ไม่มีกาแฟ แม้ว่าระดับกลูโคสอดอาหารไม่แตกต่างระหว่างสองการรักษาระยะเวลา เพิ่มระดับอินซูลิน เซรั่ม ในระหว่างที่กาแฟถูกทำลาย จะลดความไวของอินซูลิน ในการทดลองการแยกผู้คนมากกว่า 6 ถ้วยของกาแฟทุกวัน บริโภค 870 มิลลิกรัมต่อวันของคาเฟอีน , 900 มล. / D กาแฟให้ 870 มิลลิกรัมต่อวันของคาเฟอีน และ ยาหลอกเป็นเวลา 2 สัปดาห์ในแต่ละแบบสุ่มลำดับ เซรั่มระดับอินซูลินเพิ่มขึ้น 47 น้ำอสุจิในระหว่างรอบระยะเวลาเมื่อเทียบกับยาหลอก กาแฟ แต่ระดับกลูโคสอดอาหารไม่แตกต่างระหว่างสามกลุ่มแม้ว่าเฉียบพลันระยะสั้น และการทดลองของคาเฟอีนและการบริโภคกาแฟไม่มีแสดงในการปรับปรุงความทนทานต่อกลูโคสหรือความไวของอินซูลิน ผลการศึกษาระบาดวิทยาหลายแนะนำว่าในระยะยาวการบริโภคกาแฟเป็นประจำอาจช่วยรักษาความทนกลูโคสปกติ หลายภาคการศึกษาในญี่ปุ่น สเปน และสวีเดน 48 49 50 พบบริโภคกาแฟเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับการเกิดความทนกลูโคสบกพร่องหลังจากโหลดกลูโคสในช่องปาก นอกจากนี้ ในอนาคตการศึกษาไปข้างหน้ามากกว่า 1 , 100 คน ดัตช์ และหญิงพบว่า บริโภคกาแฟเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเกิดความทนกลูโคสบกพร่องในอีก 6 ปี 40 ผู้ดื่มอย่างน้อย 5 ถ้วยของกาแฟทุกวัน มีความเสี่ยงของการพัฒนาความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องที่ 50% ลดลงกว่าผู้ที่ดื่ม 2 แก้ว / วัน หรือน้อยกว่า บริโภคกาแฟไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่มีการอดอาหารกลูโคส บอกว่านิสัยการบริโภคกาแฟมีผลต่อโพสต์โหลดมากกว่าการอดอาหารการเผาผลาญกลูโคส