8. Januar 2013Do you know the feeli

8. Januar 2013

Do you know the feeling when you wake up and though there is nothing to remind you of something special, you still think about it?
Do you know the feeling when you are sitting in the car and forgetting the time and afterwards you notice that you have thought about something special without having paid attention to the street?
Do you know the feeling when you would scream out to the world because you’re so angry that you’re head is going to break?
Do you know the feeling when you laugh the whole day and really have fun, but as soon as something reminds you of something special, reality collapses over you?
Do you know the feeling when you’ve know something for so long and you just don’t admit it because you can’t estimate what is about to happen after you do?
Then you probably have the same feeling as I do at the moment.
Mats starred at the words that he had written with a blue pen and sighed. This was no use. This faked therapy he had learned about in middle school didn’t bring any effort. Write down whatever is worrying you, you’ll feel better afterwards, because you confessed even if no one ever reads it. Rubbish, his wasn’t helping in any way.
It was shit to be in love.
Because this was the only thing this stupidity here was serving – he almost admitted it. If he had told someone about what he was thinking all day long, if someone was reading this, they would have attested love anyway. You only think about person X. When hearing a kitschy sad love song person X is coming to your mind. You always hope person X is writing. You worry as soon as you hear something uncomfortable about person X. And so on and on and on.
And all this hadn’t been a problem, if person X wouldn’t only have been a man.
Mats was good with women, he knew that. Respective magazines called him “Beau of Borussia”, in trainings lots of girls were only staring at him and he had to admit that he enjoyed it. If he only would have been in love with a woman he wouldn’t have worried at all – almost every time he gets what he wants with them. But this, he didn’t want this. Didn’t want it at all. He didn’t want him today and he hadn’t wanted him before at all. No, for god’s sake, this was nothing but trouble.
And as long as he didn’t spoke about the opposite, the pain had no chance to overwhelm him, because if there wasn’t any state of being in love, there couldn’t be any heart to break. Obvious, wasn’t it?
Mats stared at this calendar and noticed that the next national matches would be held in March. He knew it anyway, but it was nice to be reconfirmed, because until then he would hopefully have cured his torn ligament and would be with the team again. Actually it was good that the national team never had so much time together – like this he had less time to lay himself open to the other one’s presence and to hate himself a little more afterwards. And in the same second it was fucking shit, he wanted to be with him and to laugh with him.
Now it probably was better to concentrate his thoughts on the upcoming days, otherwise, if he fucked this up, we wouldn’t go with the national team at all. With the rest of the team he would be going to La Manga tomorrow so he was able to adapt himself to the sport and to finally get up his work again after he fully recovered.
Mats rolled his eyes, stood up from the kitchen chair and walked over to the sleeping room where his suitcase was laying on his bed, empty. On that side he didn’t use, that no one ever used. Of course every now and then Cathy lived here, but she had her own room – with a walk-in wardrobe, because when he had to get up for trainings early in the morning she hated to be woken, too. She knew that there was something going wrong between them and Mats knew perfectly well, what, but until today he had been too cowardly – or maybe too foresighted? – to tell her. Because, he really fear it, he didn’t want to trust her. It was possible to imagine that, if he confessed to her and asked her to keep playing her role as wag for him, she freaked out and sold the whole story to the press.
It shouldn’t bother him, it shouldn’t bother anyone, actually, especially when he thought about Hitzlsperger’s coming out this afternoon, but it did. Sure, the reactions had been nice until now, but Mats was still paying actively and anyway, he didn’t want to talk at all. As long as he didn’t tell anyone what he might be thinking, nobody’s impression on him would change.
No “I have always known that there was something about him!”, no “See!! I told you!” …
Mats walked over to this wardrobe and grabbed some underwear to put it into the suitcase, then put socks, two T-Shirts, one jeans beside it. Then to the bathroom, packing toilet bag, coming back, putting it in as well.
The doors of the wardrobe were still open when his razor had found a place in the suitcase, too, and with pressure in his chest he stepped nearer. He knew this feeling and he hated it.
You don’t go that low, he told himself, Stop it. Stop it, Mats, stop it. And just leave it there.
He didn’t stop, took out Manuel’s jersey and pressed it to his face, waited for some seconds, afterwards the fabric went into the suitcase as well, firmly hid under his other clothes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

8. Januar 2013

คุณรู้ความรู้สึกเมื่อคุณตื่นขึ้นมา และแม้ว่าไม่มีอะไรจะเตือนคุณถึงสิ่งพิเศษ คุณยังคงคิดถึง?
คุณรู้ความรู้สึกเมื่อคุณนั่งอยู่ในรถ และลืมเวลา และหลังจากนี้ คุณสังเกตเห็นว่า คุณมีความคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษไม่มีจ่ายให้ความสนใจกับถนน?
คุณรู้ความรู้สึกเมื่อคุณจะร้องออกไปทั่วโลก เพราะคุณกำลังโกรธมากที่คุณใหญ่จะทำลาย?
คุณรู้ความรู้สึกเมื่อคุณหัวเราะทั้งวัน และสนุกจริง ๆ แต่เป็นสิ่งที่เตือนคุณของสิ่งที่พิเศษ ยุบจริงกว่าคุณ?
คุณรู้ความรู้สึกเมื่อคุณได้ทราบสำหรับดังนั้นยาวและคุณเพียงไม่ยอมรับมันได้เนื่องจากคุณไม่สามารถประเมินอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากที่คุณทำ?
แล้วคุณอาจจะมีความรู้สึกเดียวกันกับฉันที่ขณะนี้
เสื่อ starred ในคำที่เขาเขียน ด้วยปากกาสีน้ำเงิน และถอนหายใจ นี้ใช้ไม่ได้ บำบัด faked นี้เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับในโรงเรียนมัธยมไม่ได้มาเลย จดไว้เพียงเป็นกังวลคุณ คุณจะรู้สึกดีขึ้นภายหลัง เนื่องจากคุณสารภาพว่า แม้ว่าไม่มีใครเคยอ่านเรื่อง Rubbish เขาไม่ได้ช่วยในทางใด ๆ
มันเป็นขี้ในรัก
นี้เพราะสิ่งเดียวที่ความโง่นี้ที่นี่มีบริการ – เขาเกือบจะยอมรับมัน ถ้าเขาได้บอกคนเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้คิดตลอดวัน ถ้าใครได้อ่านข้อความนี้ พวกเขาจะรับรองความรักต่อไป เพราะคุณคิดว่า เกี่ยวกับคน X เมื่อได้ยินคนเพลงรักเศร้าหย่อน X มาเพื่อใจของคุณ คุณเสมอหวังเขียนคน X คุณกังวลทันทีที่คุณได้ยินสิ่งที่อึดอัดเกี่ยวกับบุคคล X และอื่น ๆ และใน และในการ
และทั้งหมดนี้ไม่ได้รับปัญหา ถ้าคน X ไม่เท่าได้อวสานเป็น
เสื่อดีกับผู้หญิง เขารู้ นิตยสารนั้น ๆ เรียกว่าเขา "โบคู่" ในอบรม ของหญิงมีเฉพาะจ้องเขา และเขาต้องยอมรับว่า เขาชอบมัน ถ้าเขาเท่านั้นจะได้รักกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้ห่วงเลย – เกือบทุกครั้งที่เขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการได้ แต่นี้ เขาไม่ต้องการ ไม่ต้องมันเลย เขาไม่ต้องการให้เขาวันนี้ และเขาไม่ได้ต้องให้เขาก่อนเลย ไม่ สำหรับพระสาเก นี้คืออะไรแต่ปัญหา
และตราบใดที่เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับตรงข้าม ความเจ็บปวดมีโอกาสล้นเขา เนื่องจากถ้าไม่มีรัฐใดเป็นที่รัก ไม่มีหัวใจใด ๆ จะ ชัดเจน ไม่มัน?
เสื่อจ้องไปที่ปฏิทินนี้ และพบว่า ตรงกันชาติถัดไปจะจัดขึ้นในเดือนมีนาคม เขารู้ได้อย่างไรก็ตาม แต่ก็ยินดีที่จะ reconfirmed เพราะจนแล้ว เขาจะหวังได้หายเอ็นของเขาฉีก และจะอยู่กับทีมอีกครั้ง จริง ก็ดีที่ทีมชาติไม่มีเวลากันเช่นนี้เขามีเวลาในการวางพระองค์มากเปิดอีกเครื่องหนึ่งของสถานะ และเกลียดตัวเองน้อยมากภายหลัง และในวินาทีเดียวกัน มันถูกเป็นร่วมเพศคน เขาอยากอยู่กับเขา และหัวเราะกับเขา.
ตอนนี้มันคงเป็นการเน้นความคิดของเขากำลังมาถึงวัน อื่น ๆ ถ้าเขาระยำนี้ขึ้น เราจะไม่ไปกับทีมชาติเลย กับส่วนเหลือของทีมงานเขาจะไปการ์ตูนลาพรุ่งนี้ให้ เขาปรับตัวเองเพื่อเล่นกีฬา และในที่สุด ได้รับงานของเขาอีกครั้งหลังจากเขาฟื้นตัวเต็ม
เสื่อม้วนตา ขึ้นยืนจากเก้าอี้ห้องครัว และเดินไปที่กระเป๋าเดินทางของเขาถูกวางห้องนอนบนเตียงของเขาว่าง ด้านที่ เขาไม่ได้ใช้ ว่า ใครเคยใช้ แน่นอนทุกขณะนี้แล้ว Cathy อาศัยอยู่ที่นี่ แต่เธอมีห้องของตนเอง มีตู้เสื้อผ้าห้อง เพราะเมื่อเขาได้รับการอบรมเช้าตรู่ เธอขี้เกียจจะตื่น เกินไป เธอรู้ว่า มีบางสิ่งบางอย่างผิดไประหว่างพวกเขา และเสื่ออย่างดี รู้อะไร แต่วันนี้ เขาได้ขี้ ขลาดเกินไป- หรือ foresighted บางทีเกินไป -จะบอกเธอ เนื่องจาก เขาจริง ๆ กลัวนั้น เขาไม่ได้ต้องการใจเธอ มันเป็นไปได้ที่จะคิดว่า ถ้าเขาสารภาพกับเธอ และขอให้เล่นบทบาทเป็น wag เขา เธอ freaked ออก และขายเรื่องราวทั้งหมดให้กด
มันไม่ควรรบกวนเขา มันไม่ควรรบกวนคน จริง โดยเฉพาะเมื่อเขาคิดว่า เกี่ยวกับของ Hitzlsperger มาออกบ่ายนี้ แต่มันไม่ได้ แน่นอน ปฏิกิริยาที่ได้ดีจนถึงขณะนี้ แต่เสื่อยังคงจ่ายอย่างแข็งขัน และอย่างไรก็ตาม เขาไม่อยากพูดเลย ตราบใดที่เขาไม่ได้บอกใครว่าเขาอาจจะคิด ของไม่มีใครประทับใจบนเขาจะเปลี่ยนแปลง.
ไม่ "ฉันได้เสมอที่รู้จักกันว่า มีบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเขา" "ดู!! ไม่ ฉันบอกคุณ "...
เสื่อเดินผ่านเพื่อตู้เสื้อผ้านี้ และคว้าบางชุดชั้นในใส่ลงในกระเป๋าเดิน แล้วใส่ถุงเท้า เสื้อยืดสอง กางเกงยีนส์หนึ่งข้างก็ แล้วห้องน้ำ บรรจุภัณฑ์ถุงน้ำ กลับ มาใส่ในเป็น
ประตูตู้เสื้อผ้าถูกปิดเมื่อมีดโกนเขาได้พบที่ในกระเป๋าเดินทาง เกินไป และ ด้วยความกดดันในอกของเขา เขาก้าว nearer เขารู้ความรู้สึกนี้ และเขาเกลียดชังมัน
คุณไม่ไปที่ต่ำ เขาบอกตัวเอง หยุดมัน หยุดมัน เสื่อ หยุด และปล่อยให้มันมี
เขาไม่หยุด เอาออกของมานูเอลเจอร์ซีย์ และกดต่อหน้า รอบางวินาที หลังจากนั้น ผ้าเดินเข้าไปในกระเป๋าเดินเช่น อย่างซ่อนใต้เขาเสื้อผ้าอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

8 . มกราคม 2013

คุณรู้เมื่อคุณตื่น และแม้ไม่มีอะไรที่จะเตือนคุณบางอย่างที่พิเศษ เธอยังคิดเกี่ยวกับมัน ?
คุณรู้เมื่อคุณกำลังนั่งอยู่ในรถ จนลืมเวลา และหลังจากนั้นคุณสังเกตเห็นว่าคุณมีความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่พิเศษโดยไม่ต้องให้ความสนใจกับถนน
คุณรู้เมื่อคุณจะกรีดร้องออกไปทั่วโลก เพราะนายโกรธ นายหัวจะแตก
คุณรู้เมื่อคุณหัวเราะได้ทั้งวัน และมีความสนุกสนาน แต่ทันทีที่บางอย่างทำให้คุณนึกถึงอะไรเป็นพิเศษ ความเป็นจริงยุบกว่าคุณ
คุณรู้ เมื่อคุณรู้มานานและคุณก็ไม่ยอมรับ เพราะคุณไม่สามารถประเมินสิ่งที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่เธอทำ ?
แล้วคุณอาจจะมีความรู้สึกเดียวกับผมในตอนนี้
เสื่อแสดงที่คำพูดที่เขาเขียนด้วยปากกาสีน้ำเงิน และถอนใจ นี้ไม่ใช้ นี้ว่า เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษาในโรงเรียนไม่ได้ทำให้ความพยายามใด ๆเขียนลงสิ่งที่เป็นกังวล คุณจะรู้สึกดีขึ้นหลังจากนั้น เพราะคุณยอมรับแม้ว่าจะไม่มีใครได้อ่านมัน ไร้สาระ เขาไม่ได้ช่วยในทางใด ๆ .
มันขี้อยู่ในความรัก .
เพราะนี่คือสิ่งเดียวนี้ความโง่ที่นี่ให้บริการ–เขาเกือบจะยอมรับมัน ถ้าจะบอกใครบางคนเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ทั้งวัน ถ้าใครได้อ่านข้อความนี้พวกเขาจะต้องพิสูจน์ความรักอยู่ดี คุณคิดแต่เรื่อง X เมื่อได้ยิน kitschy เพลงรักเศร้าๆ X จะมาถึงใจของคุณ คุณมักจะหวังว่า X ก็คือการเขียน คุณเป็นกังวลทันทีที่ได้ยินสิ่งที่อึดอัดเกี่ยวกับ X และบนและบนและบน .
และทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นปัญหา ถ้าคนไม่ X ก็มีเพียงถูกชายคนหนึ่ง .
เสื่อดี ผู้หญิงที่เขารู้จักนั้นนิตยสารที่เกี่ยวข้องเรียกเขาว่า " แฟนของโบรุสเซีย " การฝึกอบรม สาวๆก็มองเขา และเขาก็ยอมรับว่า เขาสนุกกับมัน ถ้าเพียงแต่เขาจะต้องมีความรักกับผู้หญิง เขาจะไม่กังวลที่ทั้งหมด และเกือบทุกครั้งที่เขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการกับพวกเขา แต่นี่ เขาไม่ได้ต้องการแบบนี้ ไม่ได้ต้องการมันเลยเขาไม่ได้ต้องการให้เขา วันนี้เขาไม่ได้ต้องการตัวเขามาก่อนเลย ไม่ พระเจ้า นี่มันอะไร แต่ปัญหา
และตราบใดที่เขาไม่ได้พูดเรื่องตรงข้าม ความเจ็บปวดไม่มีโอกาสที่จะเอาชนะเขา เพราะถ้าไม่มีรัฐใด ๆในเรื่องของความรัก คงไม่มีหัวใจใด ๆแบ่ง ชัดเจน ไม่ใช่เหรอ
เสื่อจ้องปฏิทินนี้และสังเกตเห็นว่าของชาติต่อไปการแข่งขันจะจัดขึ้นในเดือนมีนาคม เขารู้ว่ามันอยู่แล้ว แต่มันเป็นที่ดีที่จะได้รับการยืนยัน เพราะจนแล้วเขาก็หวังว่าจะรักษาเอ็นของเขาฉีก และจะอยู่กับทีมต่อไปอีกจริงๆแล้วมันก็เป็นเรื่องที่ดีที่ทีมชาติไม่เคยมีมากเวลาอยู่ด้วยกัน – แบบนี้เขามีเวลาน้อยในการวางตัวเปิดไปอีกทางหนึ่งของตนและเกลียดตัวเองมากขึ้นหลังจากนั้น และในแบบที่สองมันบ้าจริง เขาต้องการที่จะอยู่กับเค้า และหัวเราะกับเขา .
ตอนนี้มันอาจดีกว่าความคิดของเขาในวันมาถึง มิฉะนั้นถ้าเขาทำแบบนี้ เราก็จะไม่ไปกับทีมชาติเลย กับส่วนที่เหลือของทีมเขาจะไป La Manga พรุ่งนี้ ดังนั้น เขาสามารถปรับตัวเองเพื่อกีฬา และในที่สุดเธอก็ได้งานของเขาอีกครั้งหลังจากที่เขากู้คืนอย่างเต็มที่
เสื่อม้วนตาของเขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ห้องครัวและเดินไปนอนในห้องที่กระเป๋าของเขาถูกวางลงบนเตียง ของเขาว่างเปล่าฝั่งนั้นเค้าไม่ได้ใช้ ที่ไม่มีใครเคยใช้ แน่นอนทุกคนตอนนี้แล้วแคที่อาศัยอยู่ที่นี่ แต่เธอมีห้องของเธอเองด้วย และเดินในตู้เสื้อผ้า เพราะเมื่อเขาได้รับการฝึกอบรมในตอนเช้า เธอเกลียดที่ต้องตื่นด้วย เขารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาและเสื่อก็รู้นี่ อะไรแต่มาจนถึงวันนี้ เขาก็ไม่กล้า หรืออาจจะเกินไป–สุขุม ? เพื่อที่จะบอกเธอ เพราะว่า เค้ากลัวว่า เขาไม่อยากที่จะไว้ใจเธอ มันเป็นไปได้ที่จะจินตนาการว่า ถ้าเขาสารภาพกับเธอ และถามเธอเพื่อให้เล่นในบทบาทของเธอในฐานะตัวตลกสำหรับเขา เธอตกใจและขายเรื่องราวทั้งหมดให้กด
มันจะไม่กวนใจเขา มันก็ไม่ได้มายุ่งกับใคร จริง ๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาคิด hitzlsperger ออกมาตอนบ่าย แต่มันทำ แน่นอน การตอบสนองได้ดีจนถึงตอนนี้ แต่เสื่อยังจ่ายอย่าง และเขาไม่อยากพูดเลย ตราบใดที่เขาไม่ได้บอกใครเลยว่าเขาอาจจะคิด ไม่มีใครประทับใจบนเขาจะเปลี่ยนไป
ไม่ " ฉันได้รู้จักกันเสมอว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับเขา " ไม่ " เห็น !ฉันบอกคุณแล้ว " . . . . . . .
เสื่อเดินไปที่ตู้เสื้อผ้านี้และคว้าชุดชั้นในที่จะใส่กระเป๋า แล้วใส่ถุงเท้า , เสื้อยืด , กางเกงยีนส์ที่ด้านข้าง แล้วห้องน้ำ , ถุงบรรจุ , เข้าห้องน้ำแล้วกลับมาใส่มันเช่นกัน
ประตูตู้เสื้อผ้าเปิดอยู่เมื่อมีดโกนของเขาได้พบสถานที่ในกระเป๋าด้วย และความดันในหน้าอกของเขา เขาก้าวใกล้เขารู้ว่าความรู้สึกนี้และเขาเกลียด .
คุณอย่าไปต่ำแบบนั้น เค้าบอกเอง หยุดเถอะ หยุด , เสื่อ , หยุด และทิ้งมันไว้ตรงนั้น
เขาไม่ได้หยุด เอามานูเอลของ Jersey และกดให้ใบหน้าของเขา รอสักครู่หลังจากนั้นเข้าไปในกระเป๋าผ้าเช่นกัน แน่นซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้าของเขาอื่น ๆ .