Zhu Yao returned to being Yin Xin,

Zhu Yao returned to being Yin Xin, her Version 6.0 character, and the Gods still only existed in legends. Then, what was going on with the Dragons that filled the sky, carrying much sense of presence, and the Phoenix she saw back then? Were they all illusions? She suddenly felt as though she had finally managed to beat a boss, only to have the developers making an announcement of a rollback scheduled in a few minutes.

And she realized that she had an additional debuff on her body.

She had been restricted by a divine art which even uncle grandmaster had never seen before, preventing her from leaving a hundred miles away from Fluorescent Wind Sect.

As an experienced shut-in, she had no qualms about not leaving her house, but the main point was, she still had a quest to complete though? Since she had returned to being Yin Xin, then the bug before still had to be fixed. Initially, she had wanted to first clear up the misunderstanding between Mo Xianxian and Fluorescent Wind Sect. However, the scenario had never progressed in the direction she predicted since the very beginning. Fluorescent Wind Sect had already been rolled over much earlier than expected. Although not a single personnel had died, it was still similar to what Mo Xianxian would have done, and even worse than that.

Unexpectedly, she had been unconscious for three months, however, the four Phoenixes that would raze the Divine Realm to the ground had yet to appear. Did that mean she had not failed the quest yet, and the bug could still be fixed?

And she had suddenly turned into that egg. She clearly remembered every detail of that incident, yet now, it felt as though she simply had a dream, and when she woke up, the Gods had still not re-emerged yet. With a mind-burning development like this, she felt that her intelligence wasn’t enough at all.

In regards to these matters which she couldn’t understand, Zhu Yao decided… not to think about them.

After lying for three months, it’s about time for her to head out for some fresh air.

However, the moment she pushed on the door, she felt like she had been transported to another world again.

With trembling fingers, she pointed at the patch of grass in front of her. “Master… What’s that unknown living creature that looks like a white furball?”

“Rabbit.” Yu Yan still had that unchanging expressionless look.

“That’s what green ball-like thing with wings on top of that tree?”

“Bird.” Yu Yan continued to answer.

“That colorful ball over there?”

“Chicken.”

“That brown round pillar-like thing over there?”

“Monkey.”

“Then what about that pig with a long tail over at the hillside?”

“That’s a horse!”

Stop joking around. That’s a horse? Was there any horse that would have a belly so fat that it could literally touch the ground? Why was it in only three months, all of the animals had transformed? Sweeping a single glance around her surroundings, every single one was freshly and finely fat, limitlessly nearing the shape of a ball. Especially that celestial crane in the sky. Stop forcing yourself to fly. Aren’t your little wings tired? Being as round as you are, you’re about to fall already, hey.

…

Alright, it had already fallen down.

Yu Yan sighed, before explaining. “Teacher raised them.”

“Ah?” Zhu Yao was startled. Her grandmaster raised them? Who could raise their animals to such an extent? His ancestors must had owned a pig farm, right?

As she thought of this, a white figure flew over from the distant sky, and a moment later, he landed in front of them. That person was precisely the uncle who was filled with fatherly love.

Yu Yan nodded to him, and greeted. “Teacher.”

“Dad… Ah pui. Grandmaster.” Their temperament was too similar. It was all out of pure conditional reflex.

A large cloth bag was carried by her grandmaster’s shoulders, and his smile was still as kind and warm as before. Suddenly, with a swing, he placed the bag down and opened it. He then proceeded to taking out a celestial fruit, and handed it to Zhu Yao.

“For me?” Zhu Yao blanked.

Uncle grandmaster still did not speak, and simply smiled even more warmly.

Zhu Yao stared at that fresh and juicy celestial fruit, and then, turned to look at those unique “pig” shaped living creatures all around her. The corner of her lips twitched. She did not want to become as fresh and refined as them.

“Hoho… Thank you, grandmaster. But… it’s fine. I don’t like to eat fruits.”

Uncle grandmaster smiled, and then, once again, continued to pull out desserts, confectioneries, and various snacks… With large assortments of delicacies in his hand, one simply had to name it, and he would have it. With sparkling eyes, he passed them to her with intentions filled with love.

Zhu Yao suddenly felt her belly aching. Logically speaking, she was his junior, and she should humbly accept the things that her senior was giving her. And her master had said that her grandmaster had especially c

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาว Zhu กลับเป็น หยินซิ ตัวละครของเธอรุ่น 6.0 และพระเจ้ามีอยู่เพียงในตำนาน แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับมังกรที่เต็มท้องฟ้า แบกความรู้สึกสมจริงมาก ฟีนิกซ์ที่เธอเห็นกลับมาแล้ว พวกเขาถูกภาพลวงตาทั้งหมด เธอก็รู้สึกว่าเธอก็มีจัดการเพื่อตีบอส เพียงเพื่อให้นักพัฒนาทำการประกาศการย้อนกลับในไม่กี่นาทีและเธอรู้ว่า เธอมีเพิ่มเติมดีบัฟบนร่างกายของเธอเธอได้ถูกจำกัด โดยเป็นศิลปะทิพย์ grandmaster ซึ่งแม้แต่ลุงไม่เคยเห็นก่อน ป้องกันไม่ให้เธอออกจากร้อยไมล์ห่างจากนิกายลมเรืองแสงเป็น shut-in มีประสบการณ์ เธอไม่ลังเลที่ไม่ออกจากบ้านของเธอ แต่จุดหลัก คือ เธอยังมีเควสให้เสร็จสมบูรณ์แม้ว่า เนื่องจากเธอได้กลับไปเป็นหยินซิ แล้ว bug ก่อนยังคงมีการแก้ไข ตอนแรก เธอได้อยากแรก ล้างความเข้าใจผิดระหว่าง Mo Xianxian และนิกายลมเรืองแสง อย่างไรก็ตาม สถานการณ์มีไม่ความก้าวหน้าในทิศทางที่เธอคาดการณ์ไว้ตั้งแต่ต้น นิกายลมเรืองแสงได้แล้วได้ยกยอดมากเร็วกว่าที่คาดไว้ แม้ว่าไม่มีบุคลากรที่เดียวเสียชีวิต ก็ยังคงคล้ายกับ Mo Xianxian จะทำอะไร และแม้แต่เลวที่โดยไม่คาดคิด เธอได้สติสามเดือน แต่ Phoenixes สี่ที่จะรบกวนดินแดนแห่งสวรรค์กับพื้นดินยังไม่ได้มีปรากฏ ไม่ว่า เธอไม่ได้ล้มเหลวเควสท์ยัง และยังสามารถแก้ไขข้อผิดพลาดและเธอก็ได้กลายเป็นไข่ที่ เธอจำได้ทุกรายละเอียดของเหตุการณ์ที่ชัดเจน แต่ตอนนี้ มันรู้สึกเหมือนกับว่าเธอก็มีความฝัน และเมื่อเธอตื่นขึ้นมา พระเจ้าก็ยังคงไม่ใหม่โผล่ออกมายัง มีการเผาไหม้จิตใจพัฒนาเช่นนี้ เธอรู้สึกว่า สติปัญญาของเธอไม่เพียงพอเลยในเรื่องเหล่านี้ ซึ่งเธอไม่สามารถเข้าใจ ยาวซื่อตัดสินใจ...จะไม่คิดถึงพวกเขาหลังจากนอนอยู่สามเดือน มันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่เธอจะมุ่งหน้าออกสำหรับอากาศบริสุทธิ์อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เธอผลักประตู รู้สึกเธอได้ถูกขนส่งไปยังโลกอื่น ๆ อีกด้วยการสั่นนิ้วมือ เธอชี้ไปที่โปรแกรมปรับปรุงของหญ้าตรงหน้า "หลัก อะไรคือชีวิตที่ไม่รู้จักที่มีลักษณะเป็น furball สีขาว"กระต่าย" Yu Yan ยังมีที่ expressionless ดูไม่เปลี่ยนแปลง"ที่คือสิ่งที่สิ่งคล้ายลูกบอลสีเขียว มีปีกที่ต้นไม้"นก" Yu Yan ยังคงตอบ"สีสันลูกที่นั่น""ไก่""ที่สีน้ำตาลรอบเสาเหมือนสิ่งนั่น""ลิง""แล้วล่ะว่าหมูหางยาวไปที่เนินเขา""นั่นเป็นม้า"หยุดล้อเล่นรอบ ที่เป็นม้า มีม้าใด ๆ ที่จะมีหน้าท้องที่ไขมันมันอาจแท้จริงสัมผัสพื้นดิน ทำไมถึงเป็นไปเพียงสามเดือน สัตว์ทั้งหมดได้เปลี่ยน ทุกหนึ่งเดียวคือกวาดรวดเร็วเดียวรอบ ๆ สภาพแวดล้อมของเธอ สด และละเอียดไขมัน limitlessly ใกล้ถึงรูปร่างของลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เซเลสเทียลเครนในท้องฟ้า หยุดบังคับให้ตัวเองบิน ปีกของคุณน้อยไม่เหนื่อย เป็นที่รอบคุณเป็น คุณจะลดลงแล้ว เฮ้…ไม่เป็นไร มันมีอยู่แล้วหล่นลงYu Yan ถอนหายใจ ก่อนที่จะอธิบาย "ครูยกให้พวกเขา""อา" ยาว Zhu ตกใจไป Grandmaster ของเธอยกให้พวกเขา คนอาจเลี้ยงสัตว์ของพวกเขาถึงขนาด บรรพบุรุษของเขาต้องได้เป็นเจ้าของฟาร์มหมู ขวาเธอคิดว่า นี้ ตัวเลขสีขาวบินผ่านจากฟากฟ้าไกล และช่วงหลัง เขาเป็นเจ้าของที่ดินด้านหน้า คนที่ถูกลุงที่เต็มไป ด้วยความรัก fatherly ได้อย่างแม่นยำYu Yan เลยต้องให้เขา และรับการต้อนรับ "ครู""พ่อ... อา ปุย Grandmaster" อารมณ์ของพวกเขาเป็นเหมือน มันก็ออกทั้งหมดของสะท้อนเงื่อนไขที่บริสุทธิ์ถุงผ้าขนาดใหญ่ดำเนินการ โดยไหล่ grandmaster ของเธอ และรอยยิ้มของเขาก็ยังคงเป็นที่ดี และอบอุ่นเป็นก่อน ทันใดนั้น ด้วยการเหวี่ยง เขาวางถุงลง และเปิดมัน เขาแล้วดำเนินต่อไปการออกผลไม้สวรรค์ และถ่ายทอดให้ Zhu ยาว"สำหรับฉัน" ซื่อยาวให้Grandmaster ลุงยังคง ไม่ได้พูด และเพียงแค่ยิ้มอย่างอบอุ่นยิ่งซื่อยาวจ้องที่สด และหวานฉ่ำผลไม้สวรรค์ แล้ว หันไปมองที่ไม่ซ้ำกัน "หมู" รูปชีวิตรอบข้างตัวเธอ มุมของริมฝีปากของเธอ twitched เธอไม่ต้องการกลายเป็นสดชื่น และบริสุทธิ์เป็นพวกเขา"Hoho ขอขอบคุณ grandmaster แต่...ก็ ฉันไม่ชอบกินผลไม้เลย"ลุง grandmaster ยิ้ม แล้ว อีกครั้ง ต่อเนื่องดึงออกขนมหวาน ขนม และขนมต่าง ๆ ... การจัดประเภทของอาหารในมือของเขา ขนาดใหญ่หนึ่งก็มีชื่อว่า แล้วเขาจะมี ตาเป็นประกาย เขาผ่านให้เธอ ด้วยความตั้งใจที่เต็มไป ด้วยความรักซื่อยาวก็รู้สึกปวดท้องของเธอ พูดเหตุผล เธอเขาจูเนียร์ และเธอควรน้อมรับในสิ่งที่เธอได้ทำให้เธอ และมาสเตอร์ของเธอได้กล่าวว่า grandmaster ของเธอมี c โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จู้ยาวกลับไปเป็นหยินซินตัวละคร Version 6.0 ของเธอและพระเจ้ายังคงดำรงอยู่เพียง แต่ในตำนาน แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นกับมังกรที่เต็มท้องฟ้าแบกความรู้สึกมากของการแสดงตนและฟีนิกซ์เธอเห็นกลับมาแล้ว? พวกเขาภาพลวงตาทั้งหมดหรือไม่ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอได้รับการจัดการในที่สุดก็จะต้องเอาชนะเจ้านายเท่านั้นที่จะมีนักพัฒนาที่ทำให้การประกาศของการย้อนกลับที่กำหนดในไม่กี่นาทีหนึ่ง.

และเธอรู้ว่าเธอมี debuff เพิ่มเติมเกี่ยวกับร่างกายของเธอ.

เธอได้ถูก จำกัด โดย ศิลปะของพระเจ้าซึ่งแม้ลุงแกรนด์มาสเตอร์ไม่เคยเห็นมาก่อนเพื่อป้องกันไม่ให้เธอออกจากร้อยห่างออกไปจากฟลูออเรลมนิกาย.

ฐานะที่มีประสบการณ์ปิดในเธอมีปริปากเรื่องไม่ได้ออกจากบ้านของเธอไม่มี แต่จุดหลักคือเธอยังคงมี ภารกิจให้เสร็จสมบูรณ์ แต่? ตั้งแต่ที่เธอได้กลับไปเป็นหยินซินแล้วข้อผิดพลาดก่อนที่จะยังคงมีการได้รับการแก้ไข ตอนแรกเธออยากจะเป็นครั้งแรกชัดเจนขึ้นความเข้าใจผิดระหว่างโม Xianxian และฟลูออเรลมนิกาย แต่สถานการณ์ไม่เคยก้าวหน้าไปในทิศทางที่เธอคาดการณ์ตั้งแต่จุดเริ่มต้นมาก ฟลูออเรลมนิกายได้รับแล้วกลิ้งไปมามากก่อนหน้านี้กว่าที่คาดไว้ แม้ว่าจะไม่ได้บุคลากรที่เดียวตายมันก็ยังคงคล้ายกับสิ่งที่โม Xianxian จะได้ทำและเลวร้ายยิ่งกว่านั้น.

จู่ ๆ เธอได้รับการหมดสติไปนานสามเดือน แต่สี่ Phoenixes ที่จะทำลายอาณาจักรของพระเจ้าลงไปที่พื้น ยังไม่เคยปรากฏ ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่เคยล้มเหลวในการแสวงหายังและข้อผิดพลาดที่อาจจะยังคงได้รับการแก้ไข?

และเธอก็หันเข้าไปในไข่ที่ เธอจำได้ว่าอย่างชัดเจนรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุก ๆ ตอนนี้มันให้ความรู้สึกราวกับว่าเธอก็มีความฝันและเมื่อเธอตื่นขึ้นมาพระเจ้าก็ยังไม่โผล่ออกมาเลย ด้วยการพัฒนาความคิดของการเผาไหม้เช่นนี้เธอรู้สึกว่าหน่วยสืบราชการลับของเธอก็ไม่มากพอที่ทุกคน.

ในเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่เธอไม่เข้าใจจู้ยาว ... ตัดสินใจที่จะไม่คิดเกี่ยวกับพวกเขา.

หลังจากนอนเป็นเวลาสามเดือนก็ เกี่ยวกับเวลาที่เธอต้องออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์บางส่วน.

แต่ช่วงเวลาที่เธอผลักประตูเธอรู้สึกเหมือนเธอได้รับการเคลื่อนย้ายไปยังอีกโลกหนึ่งอีกครั้ง.

ด้วยนิ้วมือสั่นเธอชี้ไปที่แพทช์ของหญ้าในด้านหน้าของเธอ "นาย ... มีอะไรที่สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักที่มีลักษณะเช่น furball สีขาว?"

"กระต่าย." Yu Yan ยังคงมีที่มีลักษณะอารมณ์ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง.

"นั่นคือสิ่งที่สิ่งที่ลูกชอบสีเขียวที่มีปีกด้านบนของต้นไม้ที่?"

"นก." Yu Yan อย่างต่อเนื่องเพื่อตอบ.

"นั่นลูกที่มีสีสันที่นั่น?"

"ไก่."

"นั่นคือสิ่งที่สีน้ำตาลรอบเสาเหมือนที่นั่น?"

"ลิง."

"แล้วสิ่งที่เกี่ยวกับหมูที่มีหางยาวไปที่เนินเขาหรือไม่"

"นั่นคือม้า!"

หยุดล้อเล่นรอบ นั่นเป็นม้า? อยู่ที่นั่นม้าใด ๆ ที่จะมีหน้าท้องเพื่อให้ไขมันที่แท้จริงมันสามารถสัมผัสพื้นดิน? ทำไมมันในเวลาเพียงสามเดือนทั้งหมดของสัตว์ได้เปลี่ยน? กวาดทันทีเดียวรอบสภาพแวดล้อมของเธอทุกคนเดียวก็สดและไขมันประณีตเท่าไหร่เท่ากันใกล้รูปร่างของลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เครนท้องฟ้าในท้องฟ้า หยุดการบังคับให้ตัวเองที่จะบิน ไม่ได้ปีกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณเหนื่อย? การเป็นรอบที่เป็นคุณคุณกำลังจะตกแล้วเฮ้.

...

เอาล่ะมันก็ลดลงแล้วลง.

Yu Yan ถอนหายใจก่อนที่จะอธิบาย "อาจารย์ยกพวกเขา."

"อา?" จู้ยาวก็ต้องสะดุ้ง แกรนด์มาสเตอร์ของเธอฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร ใครจะเลี้ยงสัตว์ของพวกเขาดังกล่าวเท่า? บรรพบุรุษของเขาจะต้องเป็นเจ้าของฟาร์มหมูใช่ไหม?

ขณะที่เธอคิดว่านี้เป็นรูปสีขาวบินอยู่เหนือมาจากฟากฟ้าไกลและสักครู่ต่อมาเขาเป็นเจ้าของที่ดินในด้านหน้าของพวกเขา คนที่เป็นได้อย่างแม่นยำลุงที่เต็มไปด้วยความรักของพ่อ.

Yu Yan พยักหน้าให้เขาและได้รับการต้อนรับ "ครู."

"พ่อ ... อาปุย แกรนด์มาสเตอร์. "อารมณ์ของพวกเขาก็เหมือนกับ มันคือทั้งหมดที่ออกมาสะท้อนเงื่อนไขบริสุทธิ์.

ถุงผ้าขนาดใหญ่ได้ดำเนินการโดยแกรนด์มาสเตอร์ไหล่เธอและรอยยิ้มของเขาก็ยังคงเป็นชนิดและอบอุ่นเป็นมาก่อน ทันใดนั้นมีการแกว่งเขาวางกระเป๋าลงและเปิดมัน จากนั้นเขาก็ดำเนินการต่อไปการออกผลไม้สวรรค์และมอบให้จู้ยาว.

"สำหรับผม?" จู้ยาวพ์.

ลุงแกรนด์มาสเตอร์ยังไม่ได้พูดและก็ยิ้มมากยิ่งขึ้นอย่างอบอุ่น.

จู้ยาวจ้องที่ผลไม้สวรรค์ที่สดและฉ่ำ แล้วหันไปมองไปที่ผู้ที่ไม่ซ้ำกัน "หมู" สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่มีรูปร่างรอบตัวเธอ มุมของริมฝีปากของเธอกระตุก เธอไม่ได้ต้องการที่จะกลายเป็นสดและการกลั่นเป็นพวกเขา.

"โฮะ ... ขอบคุณแกรนด์มาสเตอร์ แต่ ... ก็ปรับ ฉันไม่ชอบกินผลไม้. "

ลุงแกรนด์มาสเตอร์ยิ้มและจากนั้นอีกครั้งหนึ่งอย่างต่อเนื่องที่จะดึงออกขนม, ขนมหวานและของว่างต่างๆ ... ด้วย assortments ใหญ่ของอาหารในมือของเขาคนหนึ่งก็มีชื่อให้มันและเขา จะได้มัน ด้วยดวงตาเป็นประกายที่เขาเดินผ่านพวกเขาไปด้วยความตั้งใจของเธอเต็มไปด้วยความรัก.

จู้ยาวก็รู้สึกปวดท้องของเธอ เหตุผลพูดเธอเป็นจูเนียร์ของเขาและเธอเจียมควรจะยอมรับสิ่งที่ผู้บริหารระดับสูงของเธอทำให้เธอ และต้นแบบของเธอได้กล่าวว่าแกรนด์มาสเตอร์ของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งค