‘Oppa, are you at the party already

‘Oppa, are you at the party already?’ Shin Hye asked as she rummaged her closet for what to wear. She had woken up a lot later than she had planned. These days, her alarm rarely worked. She was still feeling groggy and worn-out, but she had already promised Min Ho she would go. Jong Suk, too.  It was almost eleven o’clock, and she really didn’t plan on staying at the party too long. The sooner she arrived, the sooner she could leave.

‘Not yet, but I’m in the van on the way there. You?’

‘Still at the apartment. I’ll probably be there in an hour or less. I just woke up, actually,’ Shin Hye took out a red plaid shirt and laid it on her bed. She stared at it for a few seconds then shook her head. I’ve been wearing this one a few too many times. She turned back to the cabinet and shuffled through more hangers. Should I just wear a dress? NAH, I’ll look like I’m trying too hard. This is a casual party, Shin Hye. Besides, you don’t want him to think that you dressed up for him.

‘Are you still there?’ Min Ho asked.

‘Oh? Yeah, yeah. Sorry oppa. What were you saying?’

‘I asked if you were going to drive yourself there.’

‘I have no choice. Joon oppa disapproves of me going to this party,’ she chuckled.

‘Arasso. I was going to ask if you wanted a ride but for some reason, you don’t like the idea of me picking you up, right?’

Shin Hye giggled. ‘That’s right.’

Okay, be safe. I’ll see you in a bit.’

‘Hmm,’ Shin Hye hung up and threw her phone on the bed. She looked at more clothes, but truthfully, she couldn’t concentrate. It was the first time she was going to see Jong Suk since he dropped by unannounced at her place. At that time, she was too preoccupied with her argument with Min Ho that she hasn’t put much thought into what his visit meant. When she and Min Ho cleared things up before she left for Malaysia, she had temporarily put her issue with Lee Jong Suk on hold. It was simply something she didn’t know how to deal with.

Then there was that card that came with the flowers. ‘…Do you want to go out with me some time? – Lee Jong Suk’

She spent a long time thinking about whether to call him or to text him her response. But how does one even begin to answer that question? She hadn’t been in that situation before – having to reject a date because she’s already taken. Or she could say yes and they could hang out as friends, but she had an inkling that maybe Lee Jong Suk wanted more than that. She ended up not contacting him at all. She knew it was rude, but she’ll have to blame her schedule for that. I hope Jong Suk is too busy to notice, too.

She let out a deep sigh. Should I just tell him I’m dating Min Ho oppa? ‘Anya, anya. That will be very awkward. What if he really just wants to hang out and laughs at me?’ Shin Hye shook her head and grabbed a random white shirt and a pair of jeans. Ah, meolla. Whatever happens, happens.

 

 

‘So are you officially in?’ Min Ho asked, taking a sip from his beer bottle. He held up his billiard stick and leaned a little, focusing on his opponent’s next move. He was down by two balls.

Woo Bin easily pocketed ball number six. Min Ho scrunched up his nose. Down by three. ‘Yeah. It will probably be announced next week once everything has been signed,’ Woo Bin replied. He walked to the opposite end of the table and bent down as he eyed ball number seven. 'I'm really excited. I've always wanted to do a heist movie.'

‘Chukae,’ Min Ho smiled. ‘You’re so busy you don’t even have time to call me anymore.’

Woo Bin was about to make a shot when he suddenly stood up straight and looked at Min Ho. ‘Hyung, I’ve been texting you a lot but you barely reply. You’re so much busier than I am!’

‘I’m the sunbae, jashik-ah! Of course I have to play hard to get. You haven’t even treated me to a beer,’ Min Ho pointed his bottle at Woo Bin teasingly.

‘Even if I did, you’ll just decline because of your schedule,’ Woo Bin replied, gripping his billiard stick and bending down. He squinted his eyes in concentration and hit the cue ball. His eyes followed as it expertly nudged the maroon ball into the side pocket. He smirked. ‘I didn’t want to get heartbroken. If you want to see me so much, you should have made the first move,’ Woo Bin lifted up his glass and drank til the last drop. He turned to Min Ho, his puckered lips pointing to the eight ball only a few inches away from a corner pocket. ‘Last ball,’ he said.

Min Ho shook his head. ‘You’re too good at this.’

Just as Woo Bin positioned himself to hit ball number eight, Min Ho heard the door open and saw Jong Suk enter the room.

In that split second, Min Ho heard raucous laughter outside. People were probably busy getting drunk and partying. He and Woo Bin, both feeling exhausted, decided to stay away from the crowd and hide out in Lee Jong Suk’s empty play room. Once in a while, people would open the door; but as soon as they see Min Ho and Woo Bin looking back at them, they apologize and close the door right away. It made Min Ho guilty that they were hogging what was probably the coolest room in Jong Suk’s house, but he was thankful for the privacy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'Oppa เป็นคุณที่พรรคแล้ว?' ชิน Hye ขอเป็นนาง rummaged ตู้เสื้อผ้าของเธอสำหรับสิ่งที่สวมใส่ เธอได้ตื่นขึ้นมากกว่าเธอได้วางแผน วันนี้ ปลุกเธอไม่ค่อยทำงาน เธอยังคงรู้สึก groggy และเชื้อ แต่เธอได้แล้วสัญญาว่า โฮจิมินห์นาทีเธอจะไป Jong Suk เกินไป  ก็เกือบเอ็ดโมง และเธอจริง ๆ ไม่ได้วางแผนพักงานยาวเกินไป รักเธอถึง รักเธอไม่

' ยังไม่ได้ แต่ในตู้มามี คุณ? "

' ยังคงที่อพาร์ทเมนท์ อาจจะมีในอีกหนึ่งชั่วโมง หรือน้อยกว่านั้น ฉันเพิ่งตื่น จริง Shin Hye เอาออกแบบเสื้อลายสก๊อตสีแดง และวางไว้บนเตียงของเธอ เธอจ้องไปที่มันสำหรับสองสามวินาที แล้วจับหัวของเธอ ฉันเคยถูกสวมใส่นี้กี่ครั้งมากเกินไป เธอหันกลับไปยังคณะรัฐมนตรี และสับผ่าน hangers เพิ่มเติม ควรฉันเพียงสวมใส่เครื่องแต่งกาย NAH ฉันจะดูเหมือนฉันพยายามหนักเกินไป นี่คือปาร์ตี้สบาย ๆ Shin Hye นอกจาก คุณไม่ต้องการให้เขาคิดว่า คุณแต่งขึ้นสำหรับเขา

'มีคุณยัง ' โฮจิมินห์นาทีถาม

'Oh ใช่ ใช่ Oppa ขอ สิ่งคุณพูดหรือไม่ '

'ถามถ้า คุณกำลังจะขับรถเองมีการ'

' มีทางเลือกไม่ Joon oppa disapproves ของฉันไปพรรคนี้ เธอเบา ๆ

'Arasso ผมไปถาม ถ้าคุณต้องนั่ง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง คุณไม่ชอบความคิดของผมรับคุณขึ้น ขวา?'

Shin Hye กระดี๊กระด๊าไป 'ถูกต้อง'

เอาล่ะ สามารถเซฟ เจอในบิต '

'อืมม Shin Hye แขวนไว้ และโยนโทรศัพท์ของเธอบนเตียงนอน เธอมอง ที่เสื้อผ้าเพิ่มเติม แต่ จริง ๆ เธอไม่มีสมาธิเลย มันเป็นครั้งแรกที่เธอไปเห็น Jong Suk ตั้งแต่เขาหลุดด้วยเบคอนที่เธอ ในขณะนั้น เธอหวั่นใจเกินไปกับอาร์กิวเมนต์ของเธอกับโฮจิมินห์นาทีที่เธอไม่ได้คิดมากไปชมเขาขึ้น เมื่อเธอและโฮจิมินห์นาทีล้างสิ่งที่ขึ้นก่อนเธอซ้ายสำหรับมาเลเซีย เธอได้ชั่วคราวระงับปัญหาของเธอกับ Lee Jong Suk มันเป็นเพียงสิ่งที่เธอไม่รู้วิธีการจัดการกับการ

แล้วมีการ์ดที่มาพร้อมกับดอกไม้ ‘…คุณต้องไปเที่ยวกับฉันบางครั้ง – Lee Jong Suk'

เธอใช้เวลานานคิดว่า เขา หรือข้อความเขาตอบเธอ แต่ว่าไม่หนึ่งแม้จะเริ่มตอบคำถามนี้ เธอไม่ได้แล้วในก่อน – ต้องปฏิเสธวันเนื่องจากเธอถูกแล้ว หรือเธออาจตอบว่า ใช่ และพวกเขาสามารถวางออกเป็นเพื่อน แต่เธอมีเฉลียวทีที่ Lee Jong Suk ต้องมากกว่าที่ เธอสิ้นสุดขึ้นไม่ติดต่อเขาเลย เธอรู้ว่า มันหยาบ แต่เธอจะต้องตำหนิเธอกำหนดการที่ ฉันหวังว่า Jong Suk จะไม่สังเกตเห็น เกินไป.

เธอให้ออกล่องลึก ควรฉันเพียงแค่บอกฉันมาเดท oppa โฮจิมินห์นาที ' Anya, anya ที่จะตกใจมาก ถ้าเขาแค่ต้องการออกไปเที่ยว และหัวเราะทีที? " Hye ชินจับศีรษะของเธอ และคว้าคู่ของกางเกงยีนส์และเสื้อเชิ้ตสีขาวแบบสุ่ม อา meolla สิ่งที่เกิดขึ้น เกิดการ





'ดังนั้นคุณในทาง ' โฮจิมินห์นาทีถาม การจิบจากขวดเบียร์ของเขา เขาจัดขึ้นเขาไม้บิลเลียด และพิงเล็กน้อย กำลังฝ่ายตรงข้ามของเขาถัดไป เขาถูกลง โดยสองลูก

วูช่องง่าย ๆ แทงลงหลุมลูกหก นาทีโฮจิมินห์ท้อขึ้นจมูกของเขา ลง โดยสาม ' ใช่ มันจะอาจจะประกาศสัปดาห์หน้าเมื่อมีการเซ็นชื่อทุกอย่าง วูช่องตอบกลับ เขาเดินไปยังท้ายตารางตรงกันข้าม และงอลงเขาตาลูกเจ็ด ' ฉันตื่นเต้นจริง ๆ ที่ ฉันเคยอยากจะทำหนังตายเกิด '

'Chukae นาทีโฮยิ้ม 'คุณได้ไม่ว่างดังนั้นคุณไม่ได้เวลาโทรหาผมอีกต่อไป'

วูช่องที่ทำการยิงเมื่อเขาก็ยืนขึ้นตรง และมองหมินทร์ ' Hyung ฉันได้รับ texting คุณมากแต่คุณแทบไม่ตอบ คุณมายมากกว่าฉัน!'

"ฉัน sunbae, jashik-อา แน่นอนแล้วจะเล่นยากไป คุณไม่ได้รับฉันกับเบียร์ โฮนาทีชี้เขาขวดที่วูช่อง teasingly.

'แม้ว่าฉันไม่ได้ คุณจะเพียงแค่ปฏิเสธเนื่องจากตารางเวลาของคุณ วูช่องตอบกลับ จับยึดไม้ของเขาบิลเลียด และดัดลง เขา squinted ตาในความเข้มข้น และตีลูกสัญลักษณ์ ตาตามเป็นอย่างกลมกลืน nudged ลูกน้ำตาลแดงในกระเป๋าข้าง เขา smirked ' ไม่ต้องการรับ heartbroken ถ้าคุณต้องการฉันมาก คุณควรทำการย้ายครั้งแรก ช่องวูยกขึ้นเขาแก้ว และดื่ม til ฝากสุดท้าย เขาหันไปที่โฮจิมินห์นาที ริมฝีปากของเขา puckered ชี้ไปที่ลูกแปดเท่ากี่นิ้วจากมุมกระเป๋า 'สุดท้ายลูก เขากล่าว

โฮจิมินห์นาทีจับศีรษะของเขา 'คุณกำลังดีที่นี้'

เหมือนช่องวูตำแหน่งตัวเองในการตีลูกหมายเลข 8 โฮจิมินห์นาทีประตูเปิดได้ยิน และเห็น Jong Suk ป้อนห้อง

ในที่แยกที่สอง โฮจิมินห์นาทีได้ยินเสียงหัวเราะหลายภายนอก คนคงไม่ว่างรับเมา และปาร์ตี้ได้ เขาและวูช่อง ทั้งสองรู้สึกเหนื่อย ตัดสินใจจากฝูงชน และหลบซ่อนในห้องว่างเปล่าเล่น Lee Jong Suk นาน ๆ คนจะเปิดประตู แต่ทันทีที่พวกเขาดูนาทีโฮจิมินห์และวูช่องมองไปที่พวกเขา พวกเขาขอโทษ และปิดประตูทันที มันทำให้โฮจิมินห์นาทีผิดที่พวกเขาได้ hogging อะไรแนะนำห้องพักยอดเยี่ยมบ้าน Jong Suk แต่เขาขอบคุณสำหรับความเป็นส่วนตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

'oppa เธอที่งานปาร์ตี้แล้ว ' ชินเฮถามขณะที่เธอค้นตู้เสื้อผ้าของเธอ สำหรับสิ่งที่สวมใส่ เธอตื่นช้ากว่าที่เธอวางแผนไว้ วันนี้ปลุกเธอไม่ค่อยทำงาน เธอยังรู้สึกมึนงง และหมดแรง แต่เธอสัญญากับมินโฮ เธอ จะ ไป มั้ย จอง ซุก ด้วย   ก็เกือบ 11 โมง และเธอก็ไม่คิดจะอยู่ในงานปาร์ตี้ที่ยาวเกินไปไม่ช้าก็เร็วเธอจะมาถึง ในไม่ช้า เธอทิ้ง

'not หรือยัง แต่ผมอยู่ในรถตู้ระหว่างทาง คุณ '

'still ที่อพาร์ทเม้นท์ ผมจะอยู่ตรงนั้นในชั่วโมงหรือน้อยกว่า ผมเพิ่งตื่นจริงๆ " ชินเฮเอาเสื้อลายสก๊อตสีแดง มาวางไว้บนเตียงของเธอ เธอจ้องมองมันอยู่สองสามวินาที แล้วส่ายหน้า ทำไมฉันใส่อันนี้ไม่กี่ด้วยหลายครั้งเธอหันกลับไปยังคณะรัฐมนตรีและสับผ่านไม้แขวนอีก ทำไมฉันควรจะใส่ชุด ผมจะดูว่าผมพยายามมากไป นี่เป็นปาร์ตี้สบายๆ ชินฮเย นอกจากคุณ ฉันไม่อยากให้เขาคิดว่าคุณแต่งตัวแบบนี้เพื่อเค้า

' นายอย่ายังอยู่มั้ย ' มินโฮถาม

โอ้ ? ใช่ ใช่ ขอโทษคะ พี่ คุณพูดว่าอะไรนะ ? '

" ถาม ถ้าเธอจะทำให้ตัวเองมี '

" ข้าไม่มีทางเลือก พี่จุนไม่เห็นด้วยกับฉันจะไปงานปาร์ตี้นี้ได้ ' เธอหัวเราะ

'arasso . ฉันกำลังจะถามว่า อยากนั่ง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอไม่ชอบความคิดของฉันมารับนาย ใช่มั้ย ? '

ชินเฮหัวเราะคิกคัก . ' ใช่ '

โอเค ปลอดภัย แล้วเจอกันนะค่ะ

'hmm ' ชินฮเยวางสายแล้วโยนโทรศัพท์ไว้บนเตียง เธอมองไปที่เสื้อผ้ามากขึ้น แต่ความจริงแล้วเธอไม่สามารถมีสมาธิ มันเป็นครั้งแรกที่เธอจะได้เจอจุงซุกตั้งแต่เขาทิ้งโดยไม่ได้บอกที่บ้านเธอ ตอนนั้น เธอก็สาละวนกับการโต้แย้งของเธอกับมินโฮว่า เธอไม่ได้ใส่มากคิดในสิ่งที่เยี่ยมชมของเขาหมายถึง เมื่อเธอและมินโฮล้างสิ่งขึ้นก่อนที่เธอจะออกจากมาเลเซีย เธอมีปัญหาชั่วคราวใส่เธอกับลีจุงซุกไว้มันเป็นแค่บางอย่างที่เธอไม่ได้รู้วิธีการจัดการกับ

มีการ์ดที่มากับดอกไม้ ไหม . . . . . . อยากไปกับผมบ้าง ? ( ลีจงซอค '

เธอใช้เวลานานคิดถึงว่าจะเรียกหรือข้อความเธอตอบสนองเขา แต่อย่างไร แม้เริ่มตอบคำถามนั้นด้วยเหรอเธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้นก่อน และต้องปฏิเสธนัดเพราะว่าเธอเรียบร้อยแล้ว หรือ เธอจะตอบตกลง และพวกเขาจะไปเที่ยวเป็นเพื่อน แต่เธอมีวี่แววว่าบางที ลี จอง ซุก ต้องการมากกว่านั้น สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาเลย เธอรู้ว่ามันไม่สุภาพ แต่เธอจะต้องตำหนิตารางเวลาเธอ ทำไมฉันหวังว่าจองซุกเป็นยุ่งเกินไปที่จะแจ้งให้ทราบด้วย

เธอถอนหายใจลึก ทำไมฉันควรจะบอกเขาว่าฉันคบกับพี่มินโฮ ทำไม 'anya อันย่า . จะอึดอัดมากนะ ถ้าเขาแค่อยากไปเที่ยว และหัวเราะเยาะฉันเหรอ ' ชินเฮส่ายหน้าแล้วคว้าเสื้อเชิ้ตสีขาวแบบสุ่มและคู่ของกางเกงยีนส์ ไหมอ่า meolla . อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทำไมเหรอ





'so คุณอย่างเป็นทางการใน ? ' มินโฮถาม , การจิบจากขวดเบียร์เขาหยิบไม้บิลเลียดของเขาและพิงเล็กน้อย เน้นของฝ่ายตรงข้ามของเขาต่อไป เขาลงมาสองลูก

วูบินได้อย่างง่ายดายแทงบอลหมายเลข 6 มินโฮ scrunched ขึ้นจมูกของเขา ทำไมลง สาม อะไร 'yeah . มันอาจจะประกาศในสัปดาห์ถัดไปเมื่อทุกอย่างได้ถูกลงนาม ' วูบินตอบ เขาเดินไปที่ปลายตรงข้ามของโต๊ะและก้มหน้าลง เขาจ้องมองลูกบอลหมายเลขเจ็ด" ฉันตื่นเต้นจริงๆ ฉันต้องการอยู่เสมอที่จะทำการภาพยนตร์ . '

'chukae " มินโฮยิ้ม คุณยุ่งมาก คุณก็ไม่มีเวลาที่จะโทรหาฉันอีก '

วูบินกำลังจะยิง เมื่อจู่ๆ เขาก็ยืนตัวตรง และมองมินโฮ พี่ครับ ผมส่งข้อความไปหาคุณมาก แต่คุณแทบจะไม่ตอบ คุณมาก busier กว่าฉัน ! '

ฉันเป็นรุ่นพี่ jashik อ่า !แน่นอน ฉันต้องเล่นยากที่จะได้รับ คุณไม่เคยเลี้ยงเบียร์ " มินโฮชี้ขวดของเขาที่วูบิน teasingly

'even ถ้าผมทำ คุณจะแค่ปฏิเสธไปเพราะตารางเวลาของคุณ , ' วูบินตอบ จับไม้บิลเลียดของเขาและก้มลง เขา squinted ตาของเขาในความเข้มข้นและกดปุ่มลูกคิว เขามองตามมันอย่างเชี่ยวชาญสะกิดบอลสีแดงเข้าด้านข้างกระเป๋าเขาแสยะยิ้ม ' ผมไม่อยากอกหัก . ถ้าคุณอยากเจอผมมาก คุณควรสร้างก้าวแรก ' วูบินยกแก้วและดื่มจนหยดสุดท้าย เขาหันไปหามินโฮ ก็ริมฝีปากของเขาชี้ไปยังลูกบอลแปดเพียงไม่กี่นิ้วจากมุมกระเป๋า ' ลูก ' เขาพูด

มินโฮส่ายหัว . คุณเก่งเกินไป . . .

เพียงวูบินตำแหน่งตัวเองที่จะตีลูกหมายเลขแปด มินโฮได้ยินเสียงประตูเปิด และเห็นจุงซุกเข้าไปในห้อง

ในเสี้ยววินาทีนั้น มินโฮได้ยินเสียงหัวเราะอยู่ข้างนอก คนอาจจะยุ่งได้รับการเมาและปาร์ตี้ เขา และ วูบิน ทั้งสองรู้สึกเหนื่อยจึงตัดสินใจที่จะอยู่ห่างจากฝูงชนและหลบ ลี จอง ซุก ว่างเปล่า เล่นห้อง นานๆ ครั้งคนที่จะเปิดประตู แต่ทันทีที่พวกเขาเห็นมินโฮกับวูบินมองกลับมาที่เขา เขาขอโทษ แล้วปิดประตูทันที มันทำให้มินโฮรู้สึกผิดที่พวกเขาใช้สิ่งที่อาจเป็นห้องที่เจ๋งที่สุดในบ้าน จอง ซุก แต่เขารู้สึกขอบคุณสำหรับความเป็นส่วนตัว