There was a spot of bother in Franc

There was a spot of bother in France these past few months when Murakami took over the ornate halls and salons of Versailles with his superflat sculptures. Apparently his playful and questionably subversive installations did not go over well with a handful of descendants of Louis XIV and other royalists who consider the UNESCO World Heritage estate sacrosanct (check The Economist, The Art Newspaper and Culture Kiosque). This isn’t the first time that a contemporary art exhibit at Versailles has been called into question either. Jeff Koons’ giant lobster was met with similar grumblings in 2008. Laurent Le Bon, the curator of the show, seemed very conscious of the foregoing dissent and wrote an almost apologetic introduction to the exhibit. He tries to separate himself from the “clashes” of historical heritage and contemporary work presented at other cultural institutions. Instead he claims Murakami’s fantasy world compliments the paradise created at Versailles and allows the viewer to reassess the nature of its baroque trappings. Murakami himself implores visitors to let down their guard and take on an impish persona for the exhibit: “I am The Cheshire Cat who greets Alice in Wonderland and chatters on as she wanders around the Chateau. With my playful smile, I invite you all to the Wonderland of Versailles.” In my humble opinion, I thought the overall effect was fabulous. I know it was my first visit to Versailles, an overwhelming place in and of itself, but seeing Murakami’s hyper colorful and surreal sculptures placed amidst the intricately painted ceilings and molded walls of Versailles bowled me over. Aside from the forceful visceral nature of the exhibition, I feel that the impetus behind Murakami’s art and Versailles are very much the same. At the heart of both is a drive to cater to the most elaborate and luxurious sentiments of their respective eras. Although the aesthetics of opulence from 17th century France and 21st century Japan differ mightily, Murakami and the legendary team of artists behind Versailles created some of the most grand, over-the-top, pop imagery of their times. No matter what, the controversy behind the “clash” or “harmony” of the Murakami Versailles exhibit will continue to drive up ticket sales before it closes on December 14.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจุดของรำคาญในฝรั่งเศสเหล่านี้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเมื่อมุระกะมิเอาไปทั่วห้องโถงสระว่ายน้ำและร้านยน้อยกับประติมากรรมของเขา superflat เห็นได้ชัดว่าติดตั้ง questionably subversive และขี้เล่นของเขาไม่ไม่ไปผ่านกับกำมือของลูกหลานของ Louis XIV และอื่น ๆ royalists ที่พิจารณามรดกโลกทรัพย์สิน sacrosanct (กาเครื่องหมายที่นักเศรษฐศาสตร์ หนังสือพิมพ์เดอะศิลปะและวัฒนธรรม Kiosque) นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่งานนิทรรศการศิลปะร่วมสมัยที่ที่เวอเซียลเลสถูกเรียกเป็นคำถามอย่างใดอย่างหนึ่ง กุ้งยักษ์ของ Koons เจฟได้พบกับ grumblings ที่คล้ายกันในปี 2008 Laurent เลอบอน ภัณฑารักษ์แสดง ประจักษ์มากตระหนัก dissent เหล่านี้ และเขียนบทนำเกือบขออภัยจัดแสดง เขาพยายามแยกตัวเองจาก "ปะทะ" มรดกทางประวัติศาสตร์และทำงานร่วมสมัยที่นำสถาบันทางวัฒนธรรมอื่น ๆ แต่ เขาอ้างว่า โลกแฟนตาซีของมุระกะมิชมเชยสวรรค์สร้างที่เวอเซียลเลส และอนุญาตให้แสดงการประเมินลักษณะของสุขของยุคบาโรก ผู้เข้าชมให้ลงยามของพวกเขา และใช้เป็นตัว impish สำหรับจัดแสดง implores มุระกะมิเอง: "ฉันเป็นแมวเชชเชอร์ที่ทักทายอลิซในแดนมหัศจรรย์ และ chatters บนเธอ wanders สถานชาโต กับรอยยิ้มขี้เล่นของฉัน ฉันขอเชิญคุณทั้งวันซายส์" แสดงความพึงพอใจ ฉันคิดว่า ผลโดยรวมเป็นนิยาย ฉันรู้ก็ชมฉันแรกเวอเซียลเลส การครอบงำทำใน และ ของตัวเอง แต่เห็นของมุระกะมิไฮเปอร์สีสัน และเหนือจริงอยู่ท่ามกลางเพดานทาสีประณีต และแบบผนังยน้อยช็อกผมมากกว่า นอกจากลักษณะอวัยวะภายในพลังของนิทรรศการ ฉันรู้สึกว่า แรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังของมุระกะมิศิลปะและเวอเซียลเลสมากเหมือนกัน หัวใจของทั้งสองเป็นไดรฟ์เพื่อให้รู้สึกอย่างประณีต และหรูหราที่สุดของช่วงของพวกเขาเกี่ยวข้อง แม้ว่าความสวยงามความหรูหราจากฝรั่งเศสศตวรรษที่ 17 และศตวรรษญี่ปุ่น แตกต่างกัน mightily มุระกะมิและทีมงานตำนานของศิลปินหลังเวอเซียลเลสสร้างบางส่วนของภาพแกรนด์มากที่สุด มากบน ป๊อปของเวลาของพวกเขา ไม่ว่าอะไร ถกเถียงหลัง "ปะทะ" หรือ "ความสามัคคี" ของการจัดแสดงมุระกะมิเวอเซียลเลสจะยังคงขับค่าขายตั๋วก่อนที่จะปิดในวันที่ 14 ธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจุดรบกวนในฝรั่งเศสเหล่านี้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเมื่อ Murakami เข้ามาในห้องโถงหรูหราและร้านแวร์ซายด้วยประติมากรรม superflat ของเขาคือ เห็นได้ชัดว่าการติดตั้งขี้เล่นและล้มล้าง questionably ของเขาไม่ได้ดีไปกว่าที่มีกำมือของลูกหลานของหลุยส์ซาร์และอื่น ๆ ที่พิจารณาที่ดินมรดกโลกที่เคารพสักการะ (ตรวจสอบทางเศรษฐศาสตร์หนังสือพิมพ์ศิลปะและวัฒนธรรม Kiosque) นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่จัดแสดงงานศิลปะร่วมสมัยที่แวร์ซายได้รับการเรียกว่าเป็นคำถามอย่างใดอย่างหนึ่ง เจฟฟ์ออกงาน 'กุ้งยักษ์ก็พบกับ grumblings ที่คล้ายกันในปี 2008 องค์ Le Bon ภัณฑารักษ์ของการแสดงที่ดูเหมือนสติมากของความขัดแย้งดังกล่าวข้างต้นและเขียนแนะนำขอโทษเกือบที่จะจัดแสดง เขาพยายามที่จะแยกตัวเองจาก "การปะทะกัน" ของมรดกทางประวัติศาสตร์และการทำงานร่วมสมัยที่นำเสนอในสถาบันทางวัฒนธรรมอื่น ๆ แต่เขาอ้างว่าโลกจินตนาการของมูราคามิชมเชยสวรรค์สร้างขึ้นในแวร์ซายและช่วยให้มุมมองในการประเมินลักษณะของเครื่องประดับของบาร็อค Murakami ตัวเองเข้ามาอ้อนวอนให้ลงยามและใช้เวลาในบุคลิกเหมือนผีตัวเล็กซุกซนของพวกเขาสำหรับการจัดแสดง "ผมแมวเชสเชียร์ที่ทักทาย Alice in Wonderland และ chatters ในขณะที่เธอเดินไปรอบ ๆ ปราสาท ด้วยรอยยิ้มขี้เล่นของผมผมขอเชิญทุกท่านที่จะ Wonderland แวร์ซาย. "ในความต่ำต้อยของฉันฉันคิดว่าผลกระทบโดยรวมเป็นนิยาย ฉันรู้ว่ามันเป็นครั้งแรกของฉันไปที่แวร์ซายเป็นสถานที่ที่ครอบงำในตัวของมันเอง แต่เห็นรูปปั้นที่มีสีสันและภาพไฮเปอร์มูราคามิวางไว้ท่ามกลางเพดานทาสีประณีตและผนังแม่พิมพ์แวร์ซายช็อกผมมากกว่า นอกเหนือจากธรรมชาติที่มีพลังผลักดันของการจัดนิทรรศการผมรู้สึกว่าแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังศิลปะ Murakami และแวร์​​ซายเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน ที่เป็นหัวใจของทั้งสองคือไดรฟ์เพื่อตอบสนองความรู้สึกที่ซับซ้อนและหรูหราที่สุดในยุคของตน แม้ว่าความสวยงามของความมั่งคั่งจากศตวรรษที่ 17 ประเทศฝรั่งเศสและประเทศญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 21 มีความแตกต่างอย่างมากที่ Murakami และทีมในตำนานของศิลปินที่อยู่เบื้องหลังแวร์ซายสร้างบางส่วนของแกรนด์มากที่สุดมากกว่าที่ด้านบนภาพป๊อปอัพครั้งของพวกเขา ไม่ว่าสิ่งที่ความขัดแย้งที่อยู่เบื้องหลัง "ปะทะ" หรือ "ความสามัคคี" ของการจัดแสดง Murakami แวร์ซายจะยังคงขับรถขึ้นขายตั๋วก่อนที่จะปิดวันที่ 14 ธันวาคมไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีจุดรบกวนในฝรั่งเศสในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาเมื่อมูราคามิยึดห้องโถงหรูหราและร้านของแวร์ซายด้วยรูปปั้น superflat ของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาขี้เล่น และ questionably ถูกติดตั้งไม่ข้ามไปดี มีกำมือของลูกหลานของ Louis XIV และหน้าอื่น ๆที่พิจารณามรดกโลกอสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นที่เคารพสักการะอย่างสูง ( ตรวจสอบจากนักเศรษฐศาสตร์หนังสือพิมพ์และ kiosque ศิลปะวัฒนธรรม ) นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จัดแสดงงานศิลปะร่วมสมัยที่แวร์ซายส์ ถูกเรียกเข้ามาถามเช่นกัน เจฟฟ์ คูนส์ ' กุ้งมังกรยักษ์ก็พบกับ grumblings คล้ายกันใน 2008 Laurent Le Bon , ภัณฑารักษ์ของการแสดง ดูเหมือนสติของความขัดแย้งดังกล่าว และเขียนคำนำเกือบเสียใจไปจัดแสดงเขาพยายามที่จะแยกตัวเองจาก " การปะทะ " ของมรดกทางประวัติศาสตร์และงานร่วมสมัยที่นำเสนอที่สถาบันทางวัฒนธรรมอื่น ๆ แต่เขาอ้างว่า มุราคามิ เป็นโลกแฟนตาซีชมเชยสวรรค์สร้างที่แวร์ซายและช่วยให้ผู้ชมเพื่อดูธรรมชาติของบาร็อคเครื่องประดับมูราคามิเองอ้อนวอนผู้ระวังตัวของพวกเขาและใช้เวลาในบุคลิกขี้เล่นสำหรับนิทรรศการ : " ผมเป็นแมวเชสเตอร์ที่ทักทายอลิซในดินแดนมหัศจรรย์ และ chatters มองดูเธอเดินโต๋เต๋ไป ชาโตว์ ด้วยรอยยิ้มขี้เล่นของผม , ผมขอเชิญคุณที่จะฝันของแวร์ซายส์ " ในความเห็นของผม ผมคิดว่า ผลโดยรวมที่เป็นเยี่ยม ฉันรู้ว่ามันเป็นครั้งแรกของฉันใน Versailles ,น่าหนักใจที่ ใน และ ของตัวเอง แต่เห็นมุราคามิก็ไฮเปอร์ที่มีสีสันและภาพประติมากรรมอยู่ท่ามกลางประณีตทาสีเพดานและผนังแม่พิมพ์ของแวร์ซายส์ ขว้างฉันไป นอกเหนือจากธรรมชาติจากพลังของนิทรรศการ ฉันรู้สึกว่าแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังศิลปะและ Versailles มุราคามิก็มีมากเหมือนกันที่เป็นหัวใจของทั้งสองเป็นไดรฟ์เพื่อตอบสนองความต้องการที่ซับซ้อนที่สุดและหรูหราในความรู้สึกนึกคิดของแต่ละยุคสมัย แต่ความสวยของความมั่งคั่งจากฝรั่งเศสและญี่ปุ่นศตวรรษที่ 17 ศตวรรษที่ 21 แตกต่างมากมายก่ายกอง มุรากามิ และตำนานของทีมศิลปินที่อยู่เบื้องหลัง Versailles สร้างบางส่วนของแกรนด์มากที่สุด กว่าด้านบน ปรากฏภาพของเวลาของพวกเขา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นการโต้เถียงหลัง " ปะทะ " หรือ " ความสามัคคี " ของมูราคามิ แวร์ซาย จัดแสดงจะยังคงผลักดันยอดขายตั๋วก่อนที่จะปิดในวันที่ 14 ธันวาคม