what happens at the edge of our sol

what happens at the edge of our solar system?

There are thousands of objects in orbit around the sun, including numerous minor planets such as Pluto, that exist in a large field called the Kuiper Belt, which extends to around ten billion kilometers from the center of the solar system.

You'd expect the distribution of object to fall off gradually with increasing distance from the sun, but they seem to come to a sudden halt at a point called the Kuiper Cliff. The cause might be the gravitation pull of an undiscovered planet. But at that distance from the sun, it would take a planet hundreds of years to complete one orbit, so it's unlikely that it could keep the belt so apparently clear by itself. Instead, there could be a number of Earth-size bodies orbiting at the edge of our solar system, keeping guard.

For now, that idea remains just a theory. But with more powerful telescopes such as the James Webb (due to be launched in 2018) set to be able to see the edges of the solar system clearly, the truth about the Kuiper Cliff may finally be revealed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่เกิดขึ้นที่ขอบของระบบสุริยะของเรามีมากมายของวัตถุในวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ รวมหลายวิชารองดาวเคราะห์เช่นดาวพลูโต ที่มีอยู่ในเขตข้อมูลขนาดใหญ่ที่เรียกว่าเข็มขัด Kuiper ซึ่งขยายออกไปประมาณสิบล้านกิโลเมตรจากศูนย์กลางของระบบสุริยะคุณคาดหวังว่าการกระจายของวัตถุที่จะตกออกทีละน้อย ด้วยการเพิ่มระยะห่างจากดวงอาทิตย์ แต่พวกเขาดูเหมือนจะสะดุดหยุดชะงักทันทีที่จุดเรียกว่า Kuiper หน้าผา สาเหตุอาจจะดึงแรงโน้มถ่วงของโลกไม่เคยค้นพบ แต่ที่ที่ระยะห่างจากดวงอาทิตย์ มันจะใช้เวลาดาวเคราะห์หลายร้อยปีให้เสร็จสมบูรณ์วงโคจรหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่น่าที่จะสามารถเก็บสายพานดังนั้นเห็นได้ชัดใส ด้วยตัวเอง แทน อาจมีจำนวนศพขนาดโลกโคจรที่ขอบของระบบสุริยะของเรา การเก็บรักษาสำหรับตอนนี้ คิดว่าเหลือ เพียงทฤษฎี แต่ telescopes มีประสิทธิภาพมากขึ้นเช่นเวบบ์ James (ครบกำหนดจะเปิดตัวใน 2018) ตั้งให้สามารถมองเห็นขอบของระบบสุริยะอย่างชัดเจน ความจริงเกี่ยวกับหน้าผา Kuiper อาจสุดท้ายสามารถเปิดเผยได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่เกิดขึ้นที่ขอบของระบบสุริยะของเราหรือไม่มีหลายพันของวัตถุที่อยู่ในวงโคจรรอบดวงอาทิตย์รวมทั้งดาวเคราะห์น้อยมากมายเช่นดาวพลูโตที่มีอยู่ในสนามใหญ่ที่เรียกว่าแถบไคเปอร์ซึ่งทอดตัวไปประมาณหมื่นล้านกิโลเมตรจากศูนย์กลาง ของระบบสุริยะ. ที่คุณคาดหวังการกระจายของวัตถุที่จะตกออกค่อย ๆ กับระยะทางเพิ่มขึ้นจากดวงอาทิตย์ แต่พวกเขาดูเหมือนจะมาหยุดอย่างกะทันหันที่จุดที่เรียกว่าไคเปอร์คลิฟ สาเหตุอาจจะดึงแรงโน้มถ่วงของดาวเคราะห์ที่ยังไม่ได้เปิด แต่ในระยะทางจากดวงอาทิตย์นั้นก็จะใช้เวลาหลายร้อยของโลกปีให้เสร็จสมบูรณ์วงโคจรหนึ่งดังนั้นก็ไม่น่าที่จะสามารถรักษาเข็มขัดเห็นได้ชัดให้ชัดเจนด้วยตัวเอง แต่อาจจะมีจำนวนของร่างกายขนาดเท่าโลกโคจรที่ขอบของระบบสุริยะของเราที่ทำให้ยาม. สำหรับตอนนี้ความคิดที่ว่ายังคงเป็นเพียงทฤษฎี แต่ด้วยกล้องโทรทรรศน์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเช่นเจมส์เวบบ์ (เนื่องจากจะเปิดตัวในปี 2018) กำหนดให้สามารถมองเห็นขอบของระบบสุริยะได้อย่างชัดเจนความจริงเกี่ยวกับไคเปอร์คลิฟในที่สุดก็อาจได้รับการเปิดเผย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดอะไรขึ้นที่ขอบของระบบสุริยะของเรา

มีหลายพันของวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ รวมทั้งดาวเคราะห์มากมายเช่นดาวพลูโต ที่มีอยู่ในเขตข้อมูลขนาดใหญ่เรียกเข็มขัดไคเปอร์ซึ่งขยายประมาณ 10 พันล้านกิโลเมตรจากศูนย์กลางของระบบสุริยะ

คุณคาดหวังการกระจายของวัตถุที่ตกลงมาค่อย ๆเพิ่มระยะทางจาก ดวงอาทิตย์แต่พวกเขาดูเหมือนจะมาหยุดกระทันหันในจุดที่เรียกว่าไคเปอร์หน้าผา . สาเหตุอาจจะถูกแรงโน้มถ่วงของโลกดึงไม่ได้เปิด แต่ที่ระยะห่างจากดวงอาทิตย์ก็จะใช้เวลาหลายร้อยปีให้เสร็จสมบูรณ์หนึ่งในดาวเคราะห์โคจร จึงไม่อาจเก็บเข็มขัดดูเหมือนชัดเจนด้วยตัวของมันเอง แทนอาจจะมีจำนวนของโลกขนาดร่างกายโคจรที่ขอบของระบบสุริยะของเรารักษายาม

สำหรับตอนนี้ ความคิดที่ยังคงเป็นเพียงทฤษฎี แต่ด้วยกล้องโทรทรรศน์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เช่น เจมส์ เว็บบ์ ( คาดว่าจะเปิดตัวในปี 2018 ) ตั้งค่าให้สามารถเห็นขอบของระบบสุริยะได้อย่างชัดเจน , ความจริงเกี่ยวกับหน้าผาไคเปอร์อาจถูกเปิดเผยในที่สุด .