Since penicillin was introduced in

Since penicillin was introduced in the 1940s, antimicrobials
have reigned supreme as a means to prevent, protect and defend
against infections in both humans and animals, especially in
Western cultures. Antimicrobials have traditionally been placed in
the feed of agricultural animals as a means to prevent infections
amongst intensively farmed poultry and livestock. A side effect of
this practice was the promoted growth and performance of the
animal, both desirable animal husbandry traits. One study showed
a link between antimicrobials used as a growth promoter and
diminished bile salt hydrolase activity, a gut-bacteria produced
enzyme. This subsequently caused an increase in the host's lipid
metabolism and, consequently, growth (Lin, 2014). Sub-therapeutic
and overuse of antimicrobials in human and animal therapy and
feed have been linked to the increased antimicrobial resistance
observed worldwide (WHO, 2014). Each year, at least two million
people in the United States are infected with bacteria that are
resistant to at least one of the drugs designed to combat it, and
approximately 23,000 individuals die as a direct result (CDC, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่แนะนำในปี 1940 ยาต้านจุลชีพยาเพนนิซิลลินมีครองราชย์สูงสุดเป็นวิธีการป้องกัน ปกป้อง และจากการติดเชื้อในมนุษย์และสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัฒนธรรมตะวันตก ยาต้านจุลชีพแบบดั้งเดิมไว้ในอาหารสัตว์ทางการเกษตรเป็นวิธีการป้องกันการติดเชื้อในหมู่สัตว์ปีกเข้ม farmed และปศุสัตว์ ผลข้างเคียงของปฏิบัตินี้เป็นการส่งเสริมการเติบโตและประสิทธิภาพของการสัตว์ ลักษณะทั้งสองต้องการสัตว์เลี้ยง หนึ่งการศึกษาพบว่าเชื่อมโยงระหว่างยาต้านจุลชีพที่ใช้เป็นที่เจริญ และลดลงกิจกรรม hydrolase เกลือน้ำดี ลำไส้แบคทีเรียผลิตเอนไซม์ นี้ต่อมาเกิดการเพิ่มขึ้นในไขมันของโฮสต์เผาผลาญแล้ว จึง เจริญเติบโต (Lin, 2014) รักษาย่อยและมากเกินไปของยาต้านจุลชีพในการรักษามนุษย์ และสัตว์ และดึงข้อมูลเชื่อมโยงเพื่อเพิ่มความทนทานต่อยาต้านจุลชีพสังเกตทั่วโลก (ที่ 2014) แต่ละปี น้อยสองล้านคนในสหรัฐอเมริกามีการติดเชื้อแบคทีเรียที่มีกันได้ของยาที่ออกแบบมาเพื่อต่อสู้กับมัน และประมาณ 23,000 คนตายเป็นผลโดยตรง (CDC, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากยาปฏิชีวนะเป็นที่รู้จักในปี 1940 ยาต้านจุลชีพ
ได้ปกครองสูงสุดเป็นวิธีที่จะป้องกันไม่ให้การปกป้องและคุ้มครอง
จากการติดเชื้อทั้งในมนุษย์และสัตว์โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
วัฒนธรรมตะวันตก ยาต้านจุลชีพมีประเพณีที่วางไว้ใน
ฟีดของสัตว์ทางการเกษตรเป็นวิธีการป้องกันการติดเชื้อ
ในหมู่สัตว์ปีกทำไร่ไถนาอย่างหนาแน่นและปศุสัตว์ ผลข้างเคียงของ
การปฏิบัตินี้ได้รับการเจริญเติบโตและประสิทธิภาพการทำงานของเลื่อน
สัตว์ทั้งลักษณะการเลี้ยงสัตว์ที่พึงประสงค์ หนึ่งการศึกษาแสดงให้เห็น
ความเชื่อมโยงระหว่างยาต้านจุลชีพใช้เป็นโปรโมเตอร์การเจริญเติบโตและ
ลดลงกิจกรรมเกลือน้ำดีไฮโดรเลส, ไส้แบคทีเรียผลิต
เอนไซม์ คราวนี้เกิดจากการเพิ่มขึ้นของระดับไขมันในเลือดของโฮสต์
การเผาผลาญอาหารและดังนั้นการเจริญเติบโต (หลิน 2014) ตการรักษา
และมากเกินไปของยาต้านจุลชีพในการรักษามนุษย์และสัตว์และ
อาหารสัตว์ที่ได้รับการเชื่อมโยงกับการดื้อยาเพิ่มขึ้น
การปฏิบัติทั่วโลก (WHO 2014) ในแต่ละปีไม่น้อยกว่าสองล้าน
คนในสหรัฐอเมริกามีการติดเชื้อแบคทีเรียที่มี
ความทนทานต่อการอย่างน้อยหนึ่งของยาเสพติดที่ออกแบบมาเพื่อต่อสู้กับมันและ
ประมาณ 23,000 บุคคลที่ตายเป็นผลโดยตรง (CDC, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่เพนนิซิลินแนะนำในทศวรรษที่ 1940 , ยาต้านจุลชีพได้ปกครองสูงสุด เป็นวิธีการป้องกัน ปกป้องต้านการติดเชื้อทั้งในมนุษย์และสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัฒนธรรมตะวันตก ยาต้านจุลชีพมีผ้าถูกวางไว้ในให้อาหารสัตว์เกษตรเป็นวิธีการป้องกันการติดเชื้อท่ามกลาง intensively farmed สัตว์ปีกและปศุสัตว์ ผลข้างเคียงของการฝึกนี้คือการส่งเสริมการเจริญเติบโตและประสิทธิภาพของสัตว์ ทั้งการเลี้ยงสัตว์คุณลักษณะที่พึงประสงค์ . หนึ่งการศึกษาแสดงการเชื่อมโยงระหว่างยาต้านจุลชีพที่ใช้เป็นโปรโมเตอร์ และการเจริญเติบโตลงกิจกรรมไฮโดรเลสเกลือน้ำดี และลำไส้แบคทีเรียที่ผลิตเอนไซม์ นี้ต่อมาได้เป็นเหตุให้เพิ่มขึ้นในโฮสต์ของลิพิดเมแทบอลิซึมและ , จึง , การเจริญเติบโต ( หลิน , 2014 ) การย่อยและ overuse ของยาต้านจุลชีพในมนุษย์และสัตว์ การรักษา และอาหารที่ได้รับการเชื่อมโยงกับการดื้อต่อสารต้านจุลชีพเพิ่มขึ้นสังเกตทั่วโลก ( 2014 ) ในแต่ละปีไม่น้อยกว่าสองล้านบาทคนในสหรัฐอเมริกามีการติดเชื้อแบคทีเรียที่เป็นป้องกันอย่างน้อยหนึ่งของยาเสพติดได้รับการออกแบบเพื่อต่อสู้กับมัน และประมาณ 23 , 000 บุคคลตายเป็นผลโดยตรง ( CDC , 2013 )