1. IntroductionGiven that suicide i

1. Introduction

Given that suicide is considered as an essential psychological and social problem, there is a universal attempt to prevent it. The prevalence of contemplating suicide is 16% [1] and suicide attempt is 4.4% [2] during one’s life. The risk of death from suicide is 30–40 times more for the suicide attempters than normal population [3, 4]. Furthermore, the likelihood of death among patients with repetitive self-harm behaviors is 100 times more than general population. One suicide attempt per second and one death per 40 seconds due to suicide have been reported [5]. The rate of suicide in Iran is lower than Western societies; however, in comparison with Middle East countries it is considered high. Recently suicide attempt has gone up to 9.4 per 100,000 in Iran. Furthermore, the age of people who die from suicide has been declining (under 40) [6]. Prevention of suicide or suicidal attempt in especial psychiatric patients with or without previous attempt(s) needs indicative and selective interventions. More risk factors lead to increased likelihood of mortality and morbidity among these cases [7].

Suicide is considered as a medical problem for the public healthcare services [8]; mortality and morbidity may be increased leading to more treatment and rehabilitation costs when the medicine poisoning is the main cause of the suicidal attempts in a community. Almost 55.8% of suicide attempts in Iran occur by medicine poisoning [6]. Suicide attempt is among the highest predicators for committing suicide [3, 9]. Thus, the diagnosis of the intervening predicators in suicide attempts where medicine poisoning is involved might have an applied significance. The studies show that committing suicide is a multifactor practice and there is no unique factor to prevent it [5]. A variety of biological, social, and personal predisposing factors are introduced as the risk factors for suicide [10]. Various psychiatric disorders have been proposed as the intervening factors in suicide attempts [3, 11]. Given the fact that personality affects our emotional and behavioral patterns, it is assumed that personality profile can be employed to prevent the risk of attempts at suicide [12, 13]. Temperament traits may play an important role in the prediction of potential suicidal risk especially in patients with mood disorders as explained by Pompili et al. [14].

Studies on the records of psychiatric patients with and without suicide attempt show that those who committed suicide possessed anger, aggression, anxiety, and depression personality profiles [12]. Based on a study, depressed patients with borderline personality traits were characteristically vulnerable and had familial generalized anxiety disorder in comparison with other groups [15]. The study on suicide attempters in Portuguese public hospital refers to depression, suicidal ideation and intention, onset of major depression, namely, hopelessness, pessimism, interpersonal relations, and life events as the influential factors in suicide. A review-study on patients with borderline personality disorder reports the likelihood of suicide attempt as 5–10%, four hundred times greater than public population. Researchers estimate that 40–85% out of borderline patients have several suicide attempts and self-mutilation is one of the risk factors among these cases [16]. A study in Switzerland on opium users and alcohol consumers shows nonfatal overdose records. Furthermore, there is relation among suicide attempts, violence, and nonfatal overdose records [17]. The results of a study indicate that 21% of suicide attempters were alcohol dependent. The rate of alcohol consumption, psychological/medical problems, and emotional/sexual misuses is high among suicide attempters [18].

The increase of suicide rate and the use of medicine poisoning method by the suicide attempters in Iran [6] as well as the scarcity of studies on the relationship between personality profile and suicide attempt using medicine poisoning were the main reasons for the present study [18]. Considering personality profiles may provide us with precise aspects of suicide attempts. The current study aims to explore the relationship between personality profiles and committing suicide via medicine poisoning method among the hospitalized patients in the University hospital of Sina in Tabriz, Iran, using the Millon Clinical Multiaxial Inventory third version (MCM-III).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำที่ฆ่าตัวตายถือเป็นปัญหาทางจิตใจ และสังคมเป็นสำคัญ มีความพยายามสากลไป ความชุกของการฆ่าตัวตายคิดเป็น 16% [1] และพยายามฆ่าตัวตายเป็น 4.4% [2] ในช่วงหนึ่งของชีวิต ความเสี่ยงของการเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายเป็น 30 – 40 ครั้งมากกว่า attempters ฆ่าตัวตายมากกว่าประชากรปกติ [3, 4] นอกจากนี้ โอกาสการตายในกลุ่มผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมทำร้ายตนเองซ้ำได้ 100 เท่ามากกว่าประชากรทั่วไป หนึ่งฆ่าตัวตายพยายามต่อวินาที และเสียชีวิตหนึ่งต่อวินาทีเนื่องจากฆ่าตัวตายได้รับรายงาน [5] อัตราการฆ่าตัวตายในอิหร่านเป็นต่ำกว่าสังคมตะวันตก อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศตะวันออกกลาง ก็ถือว่าสูง พยายามฆ่าตัวตายเมื่อเร็ว ๆ นี้ ได้หายไปถึง 9.4 ต่อ 100000 ในอิหร่าน นอกจากนี้ อายุของคนที่ตายจากการฆ่าตัวตายได้ถูกลดลง (ต่ำกว่า 40) [6] พยายามป้องกัน การฆ่าตัวตาย หรืออยากฆ่าตัวตายในผู้ป่วยจิตเวชเฉพาะกระทู้ หรือ ไม่ attempt(s) ก่อนหน้านี้ต้องรักษาตัวชี้ให้เห็น และเลือก ปัจจัยเสี่ยงที่เพิ่มมากขึ้นทำให้เพิ่มโอกาสของการตายและ morbidity ในกรณีเหล่านี้ [7]Suicide is considered as a medical problem for the public healthcare services [8]; mortality and morbidity may be increased leading to more treatment and rehabilitation costs when the medicine poisoning is the main cause of the suicidal attempts in a community. Almost 55.8% of suicide attempts in Iran occur by medicine poisoning [6]. Suicide attempt is among the highest predicators for committing suicide [3, 9]. Thus, the diagnosis of the intervening predicators in suicide attempts where medicine poisoning is involved might have an applied significance. The studies show that committing suicide is a multifactor practice and there is no unique factor to prevent it [5]. A variety of biological, social, and personal predisposing factors are introduced as the risk factors for suicide [10]. Various psychiatric disorders have been proposed as the intervening factors in suicide attempts [3, 11]. Given the fact that personality affects our emotional and behavioral patterns, it is assumed that personality profile can be employed to prevent the risk of attempts at suicide [12, 13]. Temperament traits may play an important role in the prediction of potential suicidal risk especially in patients with mood disorders as explained by Pompili et al. [14].Studies on the records of psychiatric patients with and without suicide attempt show that those who committed suicide possessed anger, aggression, anxiety, and depression personality profiles [12]. Based on a study, depressed patients with borderline personality traits were characteristically vulnerable and had familial generalized anxiety disorder in comparison with other groups [15]. The study on suicide attempters in Portuguese public hospital refers to depression, suicidal ideation and intention, onset of major depression, namely, hopelessness, pessimism, interpersonal relations, and life events as the influential factors in suicide. A review-study on patients with borderline personality disorder reports the likelihood of suicide attempt as 5–10%, four hundred times greater than public population. Researchers estimate that 40–85% out of borderline patients have several suicide attempts and self-mutilation is one of the risk factors among these cases [16]. A study in Switzerland on opium users and alcohol consumers shows nonfatal overdose records. Furthermore, there is relation among suicide attempts, violence, and nonfatal overdose records [17]. The results of a study indicate that 21% of suicide attempters were alcohol dependent. The rate of alcohol consumption, psychological/medical problems, and emotional/sexual misuses is high among suicide attempters [18].The increase of suicide rate and the use of medicine poisoning method by the suicide attempters in Iran [6] as well as the scarcity of studies on the relationship between personality profile and suicide attempt using medicine poisoning were the main reasons for the present study [18]. Considering personality profiles may provide us with precise aspects of suicide attempts. The current study aims to explore the relationship between personality profiles and committing suicide via medicine poisoning method among the hospitalized patients in the University hospital of Sina in Tabriz, Iran, using the Millon Clinical Multiaxial Inventory third version (MCM-III).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำระบุว่าการฆ่าตัวตายถือเป็นปัญหาทางด้านจิตใจและทางสังคมที่สำคัญมีความพยายามที่เป็นสากลเพื่อป้องกันไม่ให้ ความชุกของการใคร่ครวญการฆ่าตัวตายเป็น 16% [1] และพยายามฆ่าตัวตายคือ 4.4% [2] ในช่วงชีวิตหนึ่งของ ความเสี่ยงของการเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายเป็น 30-40 ครั้งสำหรับ attempters ฆ่าตัวตายของประชากรกว่าปกติ [3, 4] นอกจากนี้น่าจะเป็นของการเสียชีวิตของผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมทำร้ายตัวเองซ้ำ 100 ครั้งกว่าประชากรทั่วไป พยายามฆ่าตัวตายหนึ่งต่อสองและคนตายละ 40 วินาทีเนื่องจากการฆ่าตัวตายได้รับรายงาน [5] อัตราการฆ่าตัวตายในอิหร่านต่ำกว่าสังคมตะวันตกนั้น แต่เมื่อเทียบกับประเทศในตะวันออกกลางก็ถือว่าสูง เมื่อเร็ว ๆ นี้พยายามฆ่าตัวตายได้หายไปถึง 9.4 ต่อ 100,000 ในอิหร่าน นอกจากนี้อายุของผู้ที่เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายได้รับการลดลง (40) [6] การป้องกันการฆ่าตัวตายหรือพยายามฆ่าตัวตายในผู้ป่วยจิตเวชโดยเฉพาะที่มีหรือไม่มีความพยายามก่อนหน้า (s) ที่บ่งบอกถึงความต้องการการแทรกแซงและการคัดเลือก ปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ นำไปสู่โอกาสที่เพิ่มขึ้นของอัตราการตายและการเจ็บป่วยในหมู่กรณีเหล่านี้ [7]. ฆ่าตัวตายถือเป็นปัญหาทางการแพทย์การให้บริการดูแลสุขภาพของประชาชน [8]; อัตราการตายและการเจ็บป่วยอาจจะเพิ่มขึ้นนำไปสู่การรักษาที่มากขึ้นและค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟูเมื่อยาพิษเป็นสาเหตุหลักของความพยายามฆ่าตัวตายในชุมชน เกือบ 55.8% ของพยายามฆ่าตัวตายในอิหร่านเกิดขึ้นจากยาพิษ [6] พยายามฆ่าตัวตายเป็นหนึ่งใน predicators สูงสุดสำหรับการฆ่าตัวตาย [3, 9] ดังนั้นการวินิจฉัยของ predicators แทรกแซงในการพยายามฆ่าตัวตายที่เป็นพิษยามีส่วนเกี่ยวข้องอาจมีความสำคัญนำไปใช้ การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการฆ่าตัวตายคือการปฏิบัติ Multifactor และไม่มีปัจจัยที่ไม่ซ้ำกันเพื่อป้องกันไม่ให้มัน [5] ความหลากหลายของชีวภาพสังคมและปัจจัย predisposing ส่วนบุคคลจะนำมาเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย [10] โรคทางจิตเวชต่างๆได้รับการเสนอให้เป็นปัจจัยแทรกแซงในการพยายามฆ่าตัวตาย [3, 11] ให้ความจริงที่บุคลิกภาพมีผลต่อรูปแบบทางอารมณ์และพฤติกรรมของเรามันจะสันนิษฐานว่ารายละเอียดบุคลิกภาพที่สามารถใช้ในการป้องกันความเสี่ยงจากความพยายามที่จะฆ่าตัวตาย [12, 13] ลักษณะอารมณ์อาจมีบทบาทสำคัญในการทำนายความเสี่ยงฆ่าตัวตายที่อาจเกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของอารมณ์ตามที่อธิบายไว้โดย Pompili et al, [14]. การศึกษาเกี่ยวกับการบันทึกของผู้ป่วยจิตเวชที่มีและไม่มีความพยายามฆ่าตัวตายแสดงว่าผู้ที่ฆ่าตัวตายมีความโกรธความก้าวร้าวความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าโปรไฟล์บุคลิกภาพ [12] ขึ้นอยู่กับการศึกษาผู้ป่วยซึมเศร้าที่มีลักษณะบุคลิกภาพชายแดนมีความเสี่ยงลักษณะพิเศษและมีครอบครัวโรควิตกกังวลทั่วไปในการเปรียบเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ [15] การศึกษา attempters การฆ่าตัวตายในโรงพยาบาลของรัฐโปรตุเกสหมายถึงภาวะซึมเศร้าคิดฆ่าตัวตายและความตั้งใจที่เริ่มมีอาการของภาวะซึมเศร้าที่สำคัญคือความสิ้นหวังมองในแง่ร้าย, ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและเหตุการณ์ในชีวิตเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลในการฆ่าตัวตาย การทบทวนการศึกษาในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของชายแดนบุคลิกรายงานโอกาสในการพยายามฆ่าตัวตายเป็น 5-10% สี่ร้อยครั้งยิ่งใหญ่กว่าประชากรของประชาชน นักวิจัยคาดว่า 40-85% ของผู้ป่วยออกจากเส้นเขตแดนได้พยายามฆ่าตัวตายหลายคนและการตัดตัวเองเป็นหนึ่งในปัจจัยความเสี่ยงท่ามกลางกรณีเหล่านี้ [16] การศึกษาในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ผู้ใช้ฝิ่นและผู้บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แสดงระเบียน nonfatal ยาเกินขนาด นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ที่พยายามฆ่าตัวตายในหมู่ความรุนแรงและมีการบันทึกยาเกินขนาด nonfatal [17] ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า 21% ของ attempters ฆ่าตัวตายขึ้นอยู่กับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อัตราการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทางจิตวิทยา / ปัญหาทางการแพทย์และทางอารมณ์ / misuses ทางเพศสูงในหมู่ attempters ฆ่าตัวตาย [18]. เพิ่มขึ้นของอัตราการฆ่าตัวตายและการใช้วิธีการที่เป็นพิษยาโดย attempters การฆ่าตัวตายในอิหร่าน [6] เช่นเดียวกับ ความขาดแคลนของการศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างรายละเอียดบุคลิกภาพและความพยายามฆ่าตัวตายโดยใช้ยาพิษเป็นเหตุผลหลักสำหรับการศึกษาปัจจุบัน [18] พิจารณาโปรไฟล์บุคลิกภาพอาจให้เรามีแง่มุมที่แม่นยำของการพยายามฆ่าตัวตาย การศึกษาในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างรูปบุคลิกภาพและการฆ่าตัวตายผ่านทางวิธีการรักษาด้วยยาพิษในหมู่ผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยใน Sina Tabriz อิหร่านโดยใช้ Millon คลินิก multiaxial สินค้าคงคลังรุ่นที่สาม (MCM-III)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ

ระบุว่า การฆ่าตัวตายเป็นปัญหาทางจิตวิทยาและสังคมที่สำคัญมีความพยายามสากลเพื่อป้องกันไม่ให้มัน ความชุกของการคิดฆ่าตัวตายเป็น 16 % [ 1 ] และพยายามฆ่าตัวตายเป็น 4.4% [ 2 ] ในช่วงหนึ่งของชีวิต ความเสี่ยงของการเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายคือ 30 – 40 เท่าเพื่อฆ่าตัวตายผู้ที่พยายามกว่าประชากรปกติ [ 3 , 4 ] นอกจากนี้โอกาสของการเสียชีวิตของผู้ป่วย ด้วยซ้ำตนเองต่อพฤติกรรมมากกว่าประชากรทั่วไปถึง 100 เท่า คนฆ่าตัวตายต่อวินาทีและตายหนึ่งต่อ 40 วินาทีเนื่องจากการฆ่าตัวตายได้รับการรายงาน [ 5 ] อัตราการฆ่าตัวตายในอิหร่านน้อยกว่าสังคมตะวันตก อย่างไรก็ตาม ในการเปรียบเทียบกับประเทศในตะวันออกกลางนั้น ถือว่ามีสูง เมื่อเร็ว ๆนี้ ฆ่าตัวตายไปแล้วถึง 94 ต่อ 100000 ในอิหร่าน นอกจากนี้ยังพบว่า อายุของผู้ที่ตายจากการฆ่าตัวตายได้เสื่อม ( อายุ 40 ) [ 6 ] การป้องกันการฆ่าตัวตายหรือพยายามฆ่าตัวตายในผู้ป่วยจิตเวชโดยเฉพาะ หรือไม่พยายามก่อนหน้า ( s ) และความต้องการแสดงให้เห็นถึงการคล้อย ปัจจัยความเสี่ยงที่มากขึ้นทำให้เพิ่มโอกาสของการตายและการเจ็บป่วยของผู้ป่วยเหล่านี้

[ 7 ]การฆ่าตัวตายเป็นปัญหาทางการแพทย์สำหรับบริการสุขภาพสาธารณะ [ 8 ] ; การตายและการเจ็บป่วยที่อาจจะเพิ่มขึ้นทำให้ค่าใช้จ่ายในการรักษา และการฟื้นฟูสมรรถภาพเมื่อกินยาพิษเป็นสาเหตุหลักของผู้พยายามฆ่าตัวตายในชุมชน เกือบ 5 % ของการพยายามฆ่าตัวตายในอิหร่านเกิดขึ้นด้วยยาพิษ [ 6 ]ที่พยายามฆ่าตัวตายเป็นหนึ่งในที่สูงที่สุด predicators ให้ฆ่าตัวตาย [ 3 , 4 ] ดังนั้น การวินิจฉัยของ predicators แทรกแซงในพยายามฆ่าตัวตายที่เกี่ยวข้องกับพิษยาอาจมีการใช้ความ การศึกษาพบว่า การฆ่าตัวตายเป็นเรื่องที่ฝึกกัน multifactor และไม่มีปัจจัยป้องกัน [ 5 ] ความหลากหลายทางชีวภาพของสังคมส่วนบุคคล และ ปัจจัย จะแนะนำเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย [ 10 ] ความผิดปกติทางจิตต่างๆได้รับการเสนอเป็นปัจจัยในการพยายามฆ่าตัวตายแทรกแซง [ 11 ] ให้ความจริงที่บุคลิกภาพมีผลต่อรูปแบบพฤติกรรมและอารมณ์ของเรามันจะสันนิษฐานว่าโปรไฟล์บุคลิกภาพสามารถใช้เพื่อป้องกันความเสี่ยงของการพยายามฆ่าตัวตาย [ 12 , 13 )อารมณ์ลักษณะอาจมีบทบาทสำคัญในการทำนายศักยภาพความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางอารมณ์โดยอธิบาย pompili et al . [ 14 ] .

ศึกษาเกี่ยวกับประวัติของผู้ป่วยจิตเวชที่มีและไม่มีการพยายามฆ่าตัวตาย พบว่าผู้ที่ฆ่าตัวตายมีความโกรธ ความก้าวร้าว ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าโปรไฟล์บุคลิกภาพ [ 12 ] บนพื้นฐานของการศึกษาซึมเศร้าผู้ป่วยลักษณะบุคลิกภาพและลักษณะความเสี่ยง และมีคุณสมบัติทั่วไปวิตกกังวลในการเปรียบเทียบกับกลุ่ม [ 15 ] อื่น ๆ การศึกษาในผู้ที่พยายามฆ่าตัวตายในโรงพยาบาลหมายถึงโปรตุเกส depression ความคิดฆ่าตัวตายและความตั้งใจที่เริ่มมีอาการของโรคซึมเศร้า คือ ความสิ้นหวัง อคติ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลชีวิตและเหตุการณ์ที่เป็นปัจจัย ที่มีอิทธิพลในการฆ่าตัวตาย การศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับผู้ป่วยโรคบุคลิกภาพชายแดนรายงานโอกาสฆ่าตัวตาย 5 – 10% สี่ร้อยครั้ง มากกว่าประชากรในที่สาธารณะ นักวิจัยประมาณว่า 40 – 85 % ของผู้ป่วยที่พยายามฆ่าตัวตาย และเส้นมีหลายทำให้ตนเองเป็นหนึ่งในปัจจัยเสี่ยงระหว่างคดีพวกนี้ [ 16 ]การศึกษาในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ในผู้ใช้ฝิ่นและผู้บริโภคแอลกอฮอล์แสดงระเบียนเกินขนาดที่ไม่ถึงขั้นเสียชีวิต . นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ระหว่างความพยายามฆ่าตัวตาย ความรุนแรง และการใช้ยาเกินขนาดที่ไม่ถึงขั้นเสียชีวิตประวัติ [ 17 ] ผลการศึกษา พบว่า ร้อยละ 21 ของผู้ที่พยายามฆ่าตัวตายเป็นแอลกอฮอล์ขึ้นอยู่กับ อัตราการบริโภคสุรา ปัญหาทางจิตวิทยา / การแพทย์และอารมณ์ / ใช้ทางเพศสูงในหมู่ผู้ที่พยายามฆ่าตัวตาย [ 18 ] .

การเพิ่มขึ้นของอัตราการฆ่าตัวตาย และการใช้ยาโดยวิธีวางยาฆ่าตัวตายผู้ที่พยายามในอิหร่าน [ 6 ] ตลอดจนความขาดแคลนของการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโปรไฟล์บุคลิกภาพและพยายามฆ่าตัวตาย โดยใช้พิษจากยาได้ เหตุผลหลักสำหรับการศึกษา [ 18 ]พิจารณาโปรไฟล์บุคลิกภาพอาจให้กับด้านที่ถูกต้อง ของการพยายามฆ่าตัวตาย การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างโปรไฟล์บุคลิกภาพและฆ่าตัวตายโดยวิธีพิษของยาในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยชินะใน Tabriz , อิหร่าน , การใช้ทางคลินิก ซึ่งมีหลายแกน millon สินค้าคงคลัง 3 รุ่น ( mcm-iii )