Oxygen is the final electron acceptor of the aerobic respiratory
electron transport system (Gnaiger, 2009). The ETS method
(Packard et al., 1971, 1974) saturates the mitochondrial ETS with
NADH and succinate, and ETSmicrosomalwith NADPH. It then uses a tetrazolium
salt 2-(4-iodophenyl)-3-(4-nitrophenyl)-5-phenyltetrazolium
chloride (INT), often called tetrazolium violet, as the electron acceptor.
The reaction generates the reduced tetrazolium which is, in the parlance
of organic chemistry, a formazan. In this process 1 mol of O2 consumed
is equivalent, stoichiometrically, to 2 mol of INT reduced and 2 mol of
formazan produced. The formazan is measured spectrophotometrically
at 490 nm. This is a measurement of the ability of mitochondria and microsomes
to transfer, physiologically, electrons from substrates (NADH,
NADPH and succinate) to a final electron acceptor. It is the respiratory capacity
(or potential respiration) and in the parlance of enzymology, the
maximum velocity of the ETS, its Vmax.
Oxygen is the final electron acceptor of the aerobic respiratory
electron transport system (Gnaiger, 2009). The ETS method
(Packard et al., 1971, 1974) saturates the mitochondrial ETS with
NADH and succinate, and ETSmicrosomalwith NADPH. It then uses a tetrazolium
salt 2-(4-iodophenyl)-3-(4-nitrophenyl)-5-phenyltetrazolium
chloride (INT), often called tetrazolium violet, as the electron acceptor.
The reaction generates the reduced tetrazolium which is, in the parlance
of organic chemistry, a formazan. In this process 1 mol of O2 consumed
is equivalent, stoichiometrically, to 2 mol of INT reduced and 2 mol of
formazan produced. The formazan is measured spectrophotometrically
at 490 nm. This is a measurement of the ability of mitochondria and microsomes
to transfer, physiologically, electrons from substrates (NADH,
NADPH and succinate) to a final electron acceptor. It is the respiratory capacity
(or potential respiration) and in the parlance of enzymology, the
maximum velocity of the ETS, its Vmax.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ออกซิเจนสุดท้ายอิเล็กตรอนพระนาสิกของแอโรบิกการหายใจ
ระบบการขนส่งอิเล็กตรอน ( gnaiger , 2009 ) ets วิธี
( Packard et al . , 1971 , 1974 ) saturates ตัด ETS กับ
และ NADH ซิ และ etsmicrosomalwith nadph . จากนั้นใช้เกลือ tetrazolium
2 - ( 4-iodophenyl ) - 3 - ( 4-nitrophenyl ) - 5-phenyltetrazolium
คลอไรด์ ( INT ) , มักจะเรียกว่า tetrazolium ไวโอเล็ตเป็นอิเล็กตรอนพระนาสิก .
ปฏิกิริยาสร้างลดลง tetrazolium ซึ่งในสำนวนพูด
เคมีอินทรีย์ , ปฏิบัติการ . ในขั้นตอนนี้ 1 โมลของ O2 ใช้
เป็นเทียบเท่า stoichiometrically , 2 โมลของ int ลดลงและ 2 โมลของ
ปฏิบัติการผลิต ส่วนปฏิบัติการวัดนี้
ที่ 490 nm . นี้คือการวัดความสามารถของไมโตคอนเดรีย และไมโครโซม
การโอน อาทิ อิเล็กตรอนจากพื้นผิว ( NADH และ
nadph , ซิ ) กับพระนาสิกอิเล็กตรอนสุดท้าย มันคือ
ความจุหายใจ ( หรือศักยภาพการหายใจ ) และในคำพูดของเอนไซม์วิทยา ,
ความเร็วสูงสุดของ ETS , Vmax .
การแปล กรุณารอสักครู่..