Spatially referenced stock assessme

Spatially referenced stock assessment has only recently been attempted.
Currently, there is a growing interest in the development of marine GIS,
both to visualize these spatial data sets and to provide a platform for further
stock assessments and forecasting. As a result, a GIS incorporating
spatially referenced fisheries data and assessment models would contribute
significantly toward integrating this with other data sources and providing
quantitative and qualitative management advice, and therefore to
consequently improving integrated resources management.
Booth’s (1999, 2000b) studies correlated fishing effort with observed
age-structured fishing mortality to present a spatial perspective of the status
of the resource. Yield-per-recruit modeling was expanded in Maury and
Gascuel’s (1999) study providing insight into spatial problems inherent to
the delineation of marine protected areas and how these might affect fishing
operations. These models encapsulate three fundamental aspects to
fisheries modeling, all of which are spatiotemporally explicit: the environment,
the fish stock, and the fishing fleet.
Corsi et al. (2000) applied an equilibrium biomass production modeling
approach to assess the abundance of the Italian demersal resources as
a function of spatially distributed fishing effort. Peña et al. (2000) further
simplified the stock dynamics model and used a GIS to estimate the nominal
yield of jack mackerel (Carangidae) using fishing ground information,
and observed yield and sea surface temperature gradients. Using real-time
fishing catch and location data, together with near-real-time satellite imagery,
a transition probability matrix was used to calculate nominal yields at
various thermal gradients. A low-level GIS used by Cruz-Trinidad et al. (1997)
conducted a cost-return analysis of the trawl fishery of Brunei Darussalam,
south of the Philippines, where optimal fishing patterns were determined
using profitability indicators under various economic and operational scenarios.
Walden et al. (2000) also developed a simple, yet real-time, GIS for
the New England groundfish fisheries. This GIS evaluated various possible
fine-scale time-area closures to assess the projected mortality reductions
and losses in revenue of three principal demersal fish species: Atlantic cod
(Gadus morhua), haddock (Melanogrammus aeglefinus), and yellowtail flounder
(Pleuronectes ferrugineus).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่งได้พยายามประเมินหุ้นอ้างอิง spatiallyปัจจุบัน มีดอกเบี้ยเติบโตในการพัฒนา GIS ทางทะเลเห็นภาพเหล่านี้ชุดข้อมูลเชิงพื้นที่ และ เพื่อให้มีเพิ่มเติมการประเมินสินค้าคงคลังและการคาดการณ์ เป็นผล GIS ที่เพจอ้างอิง spatially ประมงรูปแบบข้อมูลและการประเมินจะมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญต่อการรวมนี้กับแหล่งข้อมูลอื่น ๆ และให้แนะนำการจัดการเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ และการการปรับปรุงการจัดการทรัพยากรแบบบูรณาการดังนั้นของบูธ (1999, 2000b) สังเกตศึกษาพยายามตกปลาที่มีความสัมพันธ์กับโครงสร้างอายุปลาตายจะนำเสนอมุมมองเชิงพื้นที่ของสถานะของทรัพยากร ขยายผลต่อผู้สมัครโมเดลใน Maury และของ Gascuel (1999) ศึกษาให้เข้าใจในปัญหาเชิงพื้นที่การอำนาจทางทะเลคุ้มครองพื้นที่และวิธีเหล่านี้อาจมีผลต่อการตกปลาการดำเนินการ รุ่นเหล่านี้ซ่อนสามขั้นพื้นฐานด้านการประมงการสร้างโมเดล ทั้งหมด spatiotemporally ชัดเจน: สิ่งแวดล้อมสต็อกปลา และเรือตกปลาCorsi et al. (2000) ใช้สร้างแบบจำลองการผลิตชีวมวลที่สมดุลวิธีการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากร demersal อิตาลีเป็นฟังก์ชันของประมง spatially กระจาย เพิ่มเติม Peña et al. (2000)ประยุกต์สินค้ารุ่น และใช้ GIS เป็นการประเมินกำหนดผลผลิตของปลาทูแจ็ค (วงศ์ปลาหางแข็ง) ใช้ตกปลาดินข้อมูลและสังเกตผลและทะเลผิวอุณหภูมิไล่ระดับสี ใช้แบบเรียลไทม์ตกปลาจับและตำแหน่งที่ตั้งข้อมูล พร้อมกับภาพถ่ายดาวเทียมใกล้--เวลาจริงเปลี่ยนความน่าเป็นเมทริกซ์ถูกใช้เพื่อคำนวณอัตราผลตอบแทนที่การไล่ระดับสีความร้อนต่าง ๆ GIS ระดับล่างที่ใช้โดยครูซตรินิแดด et al. (1997)วิเคราะห์ต้นทุน-ผลตอบแทนของการทำประมงใช้อวนลากของบรูไนภาคใต้ของฟิลิปปินส์ ซึ่งกำหนดรูปแบบการตกปลาที่ดีที่สุดใช้ตัวชี้วัดผลกำไรภายใต้สถานการณ์ทางเศรษฐกิจ และการดำเนินงานต่าง ๆวอลเดน et al. (2000) ยัง พัฒนา ที่ ง่าย แต่แบบเรียลไทม์ GIS สำหรับgroundfish ประมงอังกฤษใหม่ GIS นี้ประเมินต่าง ๆ ไปได้ปิดตั้งเวลาปรับระดับการประเมินลดคาดการณ์อัตราการตายขาดรายได้จากพันธุ์ปลา demersal หลักสาม: cod แอตแลนติก(Gadus morhua), แฮดดัค (แถบดำ aeglefinus), และปลาบากบั่น(Pleuronectes ferrugineus)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สันนิฐานอ้างอิงการประเมินหุ้นเพิ่งจะได้รับความพยายาม. ปัจจุบันมีความสนใจเพิ่มขึ้นในการพัฒนาระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ทางทะเลทั้งที่จะเห็นภาพชุดข้อมูลเชิงพื้นที่เหล่านี้และเพื่อให้เป็นเวทีสำหรับการเพิ่มเติมการประเมินผลและการคาดการณ์สต็อก เป็นผลให้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ผสมผสานข้อมูลการประมงอ้างอิงตำแหน่งและรูปแบบการประเมินที่จะมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญต่อการบูรณาการกับแหล่งข้อมูลอื่นๆ และการให้คำแนะนำการจัดการเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพและดังนั้นจึงจะส่งผลให้การปรับปรุงการจัดการทรัพยากรแบบบูรณาการ. บูธ (1999, 2000b) การประมงการศึกษาความสัมพันธ์ ความพยายามที่มีการสังเกตการตายตกปลาอายุโครงสร้างที่จะนำเสนอมุมมองเชิงพื้นที่ของสถานะของทรัพยากร อัตราผลตอบแทนต่อการรับสมัครการสร้างแบบจำลองได้รับการขยายตัวในโมรีและGascuel ของ (1999) การศึกษาข้อมูลเชิงลึกในการให้ปัญหาเชิงพื้นที่โดยธรรมชาติเพื่อวาดภาพของพื้นที่คุ้มครองทางทะเลและวิธีการเหล่านี้อาจมีผลต่อการประมงการดำเนินงาน รูปแบบเหล่านี้แค็ปซูลสามด้านพื้นฐานในการสร้างแบบจำลองการประมงซึ่งทั้งหมดเป็น spatiotemporally อย่างชัดเจน: สภาพแวดล้อม. หุ้นปลาและกองเรือประมงCorsi et al, (2000) นำไปใช้ผลิตพลังงานชีวมวลสมดุลการสร้างแบบจำลองวิธีการในการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์น้ำในแหล่งข้อมูลที่อิตาลีเป็นฟังก์ชั่นของความพยายามประมงกระจายตำแหน่ง Peña et al, (2000) ต่อง่ายหุ้นรูปแบบการเปลี่ยนแปลงและใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการประมาณที่ระบุผลผลิตของปลาทูแจ็ค(Carangidae) โดยใช้ข้อมูลที่พื้นดินตกปลาและสังเกตผลผลิตและการไล่ระดับสีอุณหภูมิผิวน้ำทะเล การใช้เวลาจริงประมงจับและข้อมูลสถานที่ร่วมกับใกล้เวลาจริงภาพถ่ายดาวเทียมเมทริกซ์น่าจะได้รับการเปลี่ยนแปลงที่ใช้ในการคำนวณอัตราผลตอบแทนตามที่ระบุในการไล่ระดับสีความร้อนต่างๆ ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในระดับต่ำที่ใช้โดยครูซ-et al, ตรินิแดด (1997) ดำเนินการวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนจากการประมงอวนลากของบรูไนที่ทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์ที่รูปแบบการตกปลาที่ดีที่สุดได้รับการพิจารณาโดยใช้ตัวชี้วัดในการทำกำไรภายใต้สถานการณ์ทางเศรษฐกิจและการดำเนินงานต่างๆ. วอล et al, (2000) นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาที่เรียบง่าย แต่เวลาจริงระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์สำหรับนิวอิงแลนด์ประมงgroundfish ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์นี้การประเมินต่างๆที่เป็นไปได้ปรับขนาดพื้นที่ปิดเวลาในการประเมินการลดอัตราการเสียชีวิตที่คาดการณ์และการสูญเสียรายได้ในสามของสายพันธุ์ปลาสัตว์น้ำหลักคือปลาแอตแลนติก(Gadus morhua) ปลาทะเลชนิดหนึ่ง (Melanogrammus aeglefinus) และดิ้นรน yellowtail (Pleuronectes ferrugineus)