The development of preservation met

The development of preservation methodology can be a
difficult process, as there are a plethora of variables that can affect
preservation success including (but not limited to) ensuring that
all species are equally preserved and represented in a revived culture
and that there is no selective preservation of species due to
the preservation method or the medium used for revival of cells
(Benson, 2008; Hubálek, 2003). In this study, three existing methods
were investigated for their applicability for preserving mixed
salt-tolerant bioleaching microorganisms. These included cryopreservation
at
80
C (Pegg, 2007; Fuller, 2004), liquid-drying
(Malik, 1998, 1990; Sakane et al., 1992), and cold storage at 4
C.
The viability of revived cultures was determined by total cell
counts and bioleaching activity tests, and the results were compared
to the viability of maintained live cultures as the standard
method of culture maintenance currently used in many
laboratories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาวิธีการรักษาได้อย่างมีกระบวนการที่ยาก นั่นเป็นตัวแปรที่มีผลต่อมากมายรักษาความสำเร็จรวมถึง (แต่ไม่จำกัด) ให้มั่นใจว่าทุกสายพันธุ์เก็บรักษาไว้ และแสดงวัฒนธรรมฟื้นขึ้นมาอย่างเท่าเทียมกันและที่มีอยู่รักษาไม่เลือกพันธุ์เนื่องจากวิธีการเก็บรักษาหรือสื่อที่ใช้สำหรับการฟื้นฟูของเซลล์(Benson, 2008 Hubálek, 2003) ในการศึกษานี้ มีอยู่สามวิธีมีการตรวจสอบสำหรับความเกี่ยวข้องของพวกเขาสำหรับการรักษาผสมจุลินทรีย์ที่ทนต่อเกลือ bioleaching เหล่านี้รวมช่วยที่ 80 C (เพ็กก์ 2007 Fuller, 2004) ของเหลวแห้ง(มาลิก 1998, 1990 Sakane et al. 1992), และห้องเย็นที่ 4 cกำหนดในเชิงของวัฒนธรรมฟื้นขึ้นมา โดยรวมเซลล์ตรวจนับ และทดสอบกิจกรรม bioleaching และผลการเปรียบเทียบการในเชิงของวัฒนธรรมชีวิตไว้เป็นมาตรฐานวิธีการบำรุงรักษาวัฒนธรรมปัจจุบันใช้ในหลายห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาวิธีการรักษาอาจจะเป็น
กระบวนการที่ยากเนื่องจากมีมากมายเหลือเฟือของตัวแปรที่มีผลต่อ
ความสำเร็จในการดูแลรักษารวมถึง ( แต่ไม่ จำกัด เฉพาะ) เพื่อให้มั่นใจว่า
ทุกชนิดจะถูกเก็บไว้อย่างเท่าเทียมกันและเป็นตัวแทนในวัฒนธรรมฟื้นขึ้นมา
และว่าไม่มีการเก็บรักษาการคัดเลือก ของสายพันธุ์เนื่องจาก
วิธีการเก็บรักษาหรือขนาดกลางที่ใช้สำหรับการฟื้นตัวของเซลล์
(เบนสัน 2008; Hubálek, 2003) ในการศึกษานี้สามวิธีการที่มีอยู่
ได้รับการตรวจสอบเพื่อการบังคับใช้ของพวกเขาสำหรับการรักษาผสม
เกลือใจกว้างจุลินทรีย์ bioleaching เหล่านี้เก็บรักษารวม
ที่ 80 C (Pegg, 2007 ฟุลเลอร์, 2004)? ของเหลวแห้ง
(มาลิก 1998, 1990;. Sakane et al, 1992). และเก็บในตู้เย็นที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียส
ศักยภาพของวัฒนธรรมที่ฟื้นขึ้นมาเป็น กำหนดโดยรวมมือถือ
นับและการทดสอบกิจกรรม bioleaching และผลที่ได้มาเปรียบเทียบ
เพื่อความมีชีวิตของการบำรุงรักษาวัฒนธรรมชีวิตเป็นมาตรฐาน
วิธีการบำรุงรักษาวัฒนธรรมมาใช้ในหลายปัจจุบัน
ห้องปฏิบัติการ