Addressing Common Misconceptionsas

Addressing Common Misconceptions
as the public's interest in scientific
information about the development of young children is stimulated by exciting new findings, the risk of exposure to misleading or, frankly, irresponsible messages grows. Within this context, it is essential that we distinguish scientific fact from popularly accepted fiction.
Science does not support the claim that infants and young children are too young to be affected by significant stresses that negatively affect their family and caregiving environments. To the contrary, human studies with infants and children as well as animal studies have shown that adverse early infant experiences (e.g., neglectful maternal care) and serious disruptions of the prenatal environment (e.g., drug and alcohol exposure) can lead to short-term neurobehavioral and neurohormonal changes in offspring that may have long-term adverse effects on memory, learning, and behavior throughout life.34
Notwithstanding the preceding statement, there is no credible scientific evidence that supports the conclusion that all young children who have been exposed to significant early stresses will always develop stress-related disorders. In both animal and human studies, interventions that provide consistent, predictable, and nurturing care help to stimulate positive adaptation and prevent poor outcomes.16,27,35
The Science-Policy Gap
although it is well known that many young children are exposed to significant
adversity, the degree to which children’s early experiences influence their biological responsiveness to later stress is not broadly understood. Evidence that stresses experienced by parents and other caregivers can affect a child’s developing brain architecture and chemistry in a way that makes some children more susceptible to stress-related disorders later in life is also new information for most people.
A rich and growing scientific knowledge base illuminates the multiple adverse effects of early life stresses, including their long-term impacts on children’s ability to learn, adapt, and cope with stress throughout their lives. Yet little
attention has been paid to the development and implementation of strategies to prevent or reduce significant stressors that affect children and families every day. This gap between what we know about the potentially harmful developmental impacts of adversities experienced by both caregivers and children, and what we do to promote healthy coping and adaptation through informal supports, voluntary workplace practices, and formal public policies and programs, is illustrated by the following examples:
Limited availability of family leave after the birth or adoption of a baby, and little financial support for parents who wish to stay at home with their newborns but do not have the economic resources to make ends meet in the absence of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แก้ไขความเข้าใจผิดทั่วไปเป็นที่สนใจของประชาชนในทางวิทยาศาสตร์ข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาของเด็กจะถูกกระตุ้น โดยค้นพบใหม่ที่น่าตื่นเต้น ความเสี่ยงของการเข้าใจผิด หรือ ตรงไปตรงมา ความรับผิดชอบข้อความขยาย ภายในบริบทนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญว่า เราแยกแยะข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์จากนิยายที่ยอมรับกันแพร่หลายวิทยาศาสตร์สนับสนุนอ้างว่า ทารกและเด็กเล็กเป็นวัยรุ่นได้รับผลกระทบจากความตึงเครียดที่สำคัญที่ส่งผลเสียต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขา caregiving และครอบครัว ที่ขัด การศึกษามนุษย์กับทารก และเด็กรวมทั้งศึกษาสัตว์ได้แสดงให้เห็นว่า ประสบการณ์ทารกเริ่มแรกอาการไม่พึงประสงค์ (เช่น ละเลยดูแลมารดา) และหยุดชะงักอย่างจริงจังในสภาพแวดล้อมก่อนคลอด (เช่น แอลกอฮอล์และสารเสพติดแสง) สามารถนำไปสู่ neurobehavioral ระยะสั้นและการเปลี่ยนแปลง neurohormonal ในลูกหลานที่อาจมีผลกระทบระยะยาวหน่วยความจำ การเรียน และลักษณะการทำงานตลอด life.34แม้จะมีคำสั่งก่อนหน้านี้ มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ไม่น่าเชื่อถือที่สนับสนุนข้อสรุปที่ว่า เด็กทั้งหมดที่มีการสัมผัสกับความเครียดช่วงที่สำคัญจะได้พัฒนาความเครียดผิดปกติ ในการศึกษาทั้งในสัตว์ และมนุษย์ กิจกรรมที่ให้การดูแลที่สอดคล้องกัน คาดเดา และบำรุงช่วย ให้กระตุ้นปรับตัวบวก outcomes.16,27,35 ไม่ดีช่องว่างนโยบายวิทยาศาสตร์แม้ว่าจะเป็นที่รู้จัก ให้เด็กสัมผัสถึงสำคัญความทุกข์ยาก ระดับเด็กซึ่งประสบการณ์อิทธิพลการตอบสนองทางชีวภาพเพื่อความเครียดภายหลังไม่เป็นวงกว้างที่เข้าใจก่อน หลักฐานที่มีประสบการณ์ โดยผู้ปกครอง และผู้ดูแลอื่น ๆ อาจส่งผลต่อเด็กพัฒนาสมองสถาปัตยกรรม และเคมีที่ทำให้เด็กบางคนไวต่อความเครียดที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติในชีวิตยังเป็นข้อมูลใหม่สำหรับคนส่วนใหญ่ฐานความรู้ทางวิทยาศาสตร์มากมาย และเติบโตสว่างหลายผลกระทบของช่วงชีวิตเครียด รวมทั้งผลกระทบระยะยาวความสามารถของเด็กการเรียนรู้ ปรับตัว และรับมือกับความเครียดตลอดชีวิต ยังน้อยใส่ในการพัฒนาและการนำกลยุทธ์ในการป้องกัน หรือลดความเครียดอย่างมีนัยสำคัญที่มีผลต่อเด็กและครอบครัวทุกวัน ช่องว่างระหว่างสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับผลกระทบต่อพัฒนาการอาจเป็นอันตรายโดยทั้งเด็กและผู้ดูแล adversities และการส่งเสริมสุขภาพรับมือและปรับตัวรองรับเป็นทาง ปฏิบัติการอาสาสมัครที่ทำงาน และนโยบายสาธารณะอย่างเป็นทางการ และ โปรแกรม จะแสดง โดยตัวอย่างต่อไปนี้:จำกัดของครอบครัวออกจากหลังคลอดหรือทารก และสนับสนุนทางการเงินสำหรับผู้ปกครองที่ต้องการอยู่ที่บ้านกับทารกแรกเกิดของพวกเขา แต่ไม่มีทรัพยากรทางเศรษฐกิจจะทำให้บุตรขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Addressing ความเข้าใจผิดทั่วไป
เป็นที่สนใจของประชาชนในทางวิทยาศาสตร์
ข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาของเด็กเล็กจะถูกกระตุ้นโดยการค้นพบใหม่ที่น่าตื่นเต้นมีความเสี่ยงจากการสัมผัสกับความเข้าใจผิดหรือตรงไปตรงข้อความที่ขาดความรับผิดชอบเติบโต ในบริบทนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราแยกแยะความเป็นจริงทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับจากนวนิยายที่นิยม.
วิทยาศาสตร์ไม่สนับสนุนการอ้างว่าทารกและเด็กเล็กเป็นเด็กเกินไปที่จะรับผลกระทบจากความเครียดที่สำคัญที่ส่งผลกระทบต่อครอบครัวและการดูแลสภาพแวดล้อมของพวกเขา ไปในทางตรงกันข้ามการศึกษาของมนุษย์กับเด็กทารกและเด็กเช่นเดียวกับการศึกษาในสัตว์ทดลองได้แสดงให้เห็นว่าไม่พึงประสงค์ประสบการณ์ทารกต้น (เช่นการดูแลมารดาละเลย) และการหยุดชะงักอย่างรุนแรงของสภาพแวดล้อมก่อนคลอด (เช่นยาเสพติดและการดื่มสุรา) สามารถนำไปสู่ระยะสั้น neurobehavioral และ neurohormonal การเปลี่ยนแปลงในลูกหลานที่อาจมีผลกระทบในระยะยาวในหน่วยความจำการเรียนรู้และพฤติกรรมตลอด life.34
แม้จะมีคำสั่งก่อนหน้านี้ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือว่าสนับสนุนข้อสรุปที่ว่าเด็กหนุ่มทุกคนที่ได้รับการสัมผัสกับอย่างมีนัยสำคัญ ความเครียดในช่วงต้นมักจะมีการพัฒนาความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับความเครียด ทั้งในสัตว์และมนุษย์การศึกษาการแทรกแซงที่ให้สอดคล้องคาดการณ์และการบำรุงดูแลช่วยเหลือเพื่อกระตุ้นให้เกิดการปรับตัวในเชิงบวกและป้องกันไม่ให้คนยากจน outcomes.16,27,35
วิทยาศาสตร์นโยบาย Gap
แม้ว่ามันจะเป็นที่รู้จักกันดีว่าเด็กหนุ่มสาวจำนวนมากกำลังเผชิญกับอย่างมีนัยสำคัญ
ความทุกข์ยากระดับที่เด็กประสบการณ์ต้นมีผลต่อการตอบสนองทางชีวภาพของพวกเขาไปสู่ความเครียดภายหลังไม่เข้าใจในวงกว้าง หลักฐานที่แสดงว่าเน้นประสบการณ์โดยผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยอื่น ๆ สามารถส่งผลกระทบต่อสถาปัตยกรรมสมองของเด็กพัฒนาและเคมีในทางที่ทำให้เด็กบางคนที่อ่อนแอมากขึ้นเพื่อความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับความเครียดในภายหลังในชีวิตยังเป็นข้อมูลใหม่สำหรับคนส่วนใหญ่.
ที่อุดมไปด้วยและการเจริญเติบโตฐานความรู้ทางวิทยาศาสตร์ สว่างผลกระทบหลายความเครียดชีวิตในวัยเด็กรวมถึงผลกระทบระยะยาวของพวกเขาเกี่ยวกับความสามารถของเด็กที่จะเรียนรู้ปรับตัวและรับมือกับความเครียดตลอดชีวิตของพวกเขา แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ
ให้ความสนใจได้รับการจ่ายให้กับการพัฒนาและการดำเนินกลยุทธ์ในการป้องกันหรือลดการเกิดความเครียดอย่างมีนัยสำคัญที่มีผลต่อเด็กและครอบครัวทุกวัน ช่องว่างระหว่างสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับผลกระทบต่อการพัฒนาที่อาจเป็นอันตรายของความลำบากประสบการณ์โดยทั้งผู้ดูแลผู้ป่วยและเด็กและสิ่งที่เราทำเพื่อส่งเสริมการเผชิญปัญหาที่ดีต่อสุขภาพและการปรับตัวผ่านการสนับสนุนทางการการปฏิบัติในสถานที่ทำงานด้วยความสมัครใจและนโยบายสาธารณะอย่างเป็นทางการและโปรแกรมจะแสดงโดยนี้ ตัวอย่างต่อไปนี้:
ความพร้อมของการลา จำกัด ครอบครัวหลังจากที่เกิดหรือการยอมรับของทารกและการสนับสนุนทางการเงินเพียงเล็กน้อยสำหรับผู้ปกครองที่ต้องการที่จะอยู่ที่บ้านกับทารกแรกเกิดของพวกเขา แต่ไม่ได้มีทรัพยากรทางเศรษฐกิจเพื่อให้จบตรงในกรณีที่ไม่มีของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก้ไขความเข้าใจผิดตามที่ความสนใจของประชาชนในทางวิทยาศาสตร์ข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาของเด็กจะถูกกระตุ้นโดยข้อมูลใหม่ที่น่าตื่นเต้น , ความเสี่ยงของการเข้าใจผิด หรือ บอกตรงๆ ข้อความรับผิดชอบที่เติบโตขึ้น ในบริบทนี้มันเป็นสิ่งจำเป็นที่เราแยกแยะข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์จากได้รับการยอมรับแพร่หลายนิยายวิทยาศาสตร์ไม่สนับสนุนการเรียกร้องว่าทารกและเด็กเล็กจะยังเด็กเกินไปที่จะได้รับผลกระทบ โดยเน้นที่สำคัญที่ส่งผลกระทบต่อครอบครัวและการดูแลสภาพแวดล้อม ตรงกันข้าม การศึกษาของมนุษย์กับทารกและเด็กรวมทั้งการศึกษาสัตว์แสดงให้เห็นว่าทารกแรกจากประสบการณ์ ( เช่น ละเลยการดูแลมารดา ) และการหยุดชะงักอย่างรุนแรงของสภาพแวดล้อมก่อนคลอด ( เช่นยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สามารถนำไปสู่การ ) ระยะสั้นและการเปลี่ยนแปลงใน neurobehavioral neurohormonal ลูกหลานที่อาจจะมีผลข้างเคียงระยะยาว ความจำ การเรียนรู้ และพฤติกรรมตลอด life.34แต่ที่ผ่านมางบ ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือสนับสนุนข้อสรุปว่าเด็กทั้งหมดที่ได้รับสัมผัสกับความเครียดก่อนจะพัฒนาความเครียดผิดปกติ ทั้งในสัตว์และมนุษย์ศาสตร์ ส่งเสริมให้สอดคล้องกัน ทาย และฟูมฟักดูแลช่วยกระตุ้นการปรับตัวในเชิงบวกและป้องกันผลที่ไม่ดี 16,27,35วิทยาศาสตร์ช่องว่างนโยบายแม้ว่ามันจะเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีว่าเด็กหนุ่มหลายสัมผัสอย่างมีนัยสำคัญความทุกข์ยาก , ระดับที่ประสบการณ์ในวัยเด็กของเด็กมีอิทธิพลต่อการตอบสนองทางชีวภาพความเครียดภายหลังไม่กว้างครับ หลักฐานที่เน้นประสบการณ์ โดยผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยอื่น ๆที่สามารถส่งผลกระทบต่อการพัฒนาสมองของเด็ก สถาปัตยกรรม และเคมีในทางที่ทำให้เด็กเสี่ยงต่อความผิดปกติของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับในภายหลังในชีวิต ยังเป็นข้อมูลที่ใหม่สำหรับคนส่วนใหญ่ที่ร่ำรวยและเติบโตฐานความรู้ทางวิทยาศาสตร์สว่างผลกระทบหลายเน้นชีวิตในวัยเด็ก รวมทั้งผลกระทบระยะยาวของพวกเขาในเด็กสามารถเรียนรู้ ปรับตัว และรับมือกับความเครียดตลอดชีวิตของพวกเขา แต่น้อยความสนใจที่ได้รับการจ่ายเงินเพื่อการพัฒนาและการใช้กลยุทธ์เพื่อป้องกัน หรือลดระดับความเครียดที่ส่งผลกระทบต่อเด็กและครอบครัว ทุก ๆวัน มีช่องว่างระหว่างสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการพัฒนาผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายมรสุมชีวิตที่มีทั้งผู้ดูแลและเด็กและสิ่งที่เราทำเพื่อส่งเสริมการมีสุขภาพดีและการปรับตัวผ่านสนับสนุนทางการปฏิบัติในสถานที่ทำงานโดยสมัครใจ และนโยบายของรัฐอย่างเป็นทางการ และโปรแกรมจะแสดงโดยตัวอย่างต่อไปนี้ :จำกัด พร้อมทิ้งครอบครัวหลังคลอดหรือการยอมรับของเด็ก และการสนับสนุนทางการเงินสำหรับพ่อแม่ที่อยากอยู่บ้านกับทารกของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้มีทรัพยากรทางเศรษฐกิจเพื่อให้จบตรง ในกรณีที่ไม่มี