We found that gift-givers consisten

We found that gift-givers consistently overestimate the extent
to which feelings of appreciation are driven by gift price.
Whereas gift-givers assumed that gift-recipients would be more appreciative of larger gifts than smaller ones, the recipients in our studies
did not agree. Instead, their reactions to the larger gifts were not
significantly stronger than their reactions to the smaller (i.e., less
expensive) gifts.
In contrast to previous research on gift exchange
that has typically asked participants to imagine giving or receiving
gift items (cf. Caplow, 1982; Ruth, Otnes, & Brunel, 1999; Teigen,
Olsen, & Solas, 2005), the present work draws upon participants’
reactions to receiving both real (Studies 1 and 2) and imagined
items (Study 3), finding a similar pattern of results across all three
studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราพบว่า ของขวัญฏิบตัสิอย่างสม่ำเสมอควรเลือกขอบเขตซึ่งความรู้สึกของความชื่นชมจะขับเคลื่อน โดยราคาของขวัญ ในขณะที่ของขวัญฏิบตัสิสันนิษฐานว่า ผู้รับของขวัญจะเป็นที่ชื่นชมของขวัญใหญ่กว่าคนเล็ก ผู้รับในการศึกษาของเรามากขึ้นไม่ยอมรับ แทน ปฏิกิริยาของพวกเขาของขวัญขนาดใหญ่ไม่ได้significantly ดีกว่าปฏิกิริยาที่มีขนาดเล็ก (เช่น น้อยของขวัญราคาแพง) ตรงกันข้ามกับงานวิจัยก่อนหน้านี้อัตราแลกเปลี่ยนของขวัญที่มักจะขอให้ลองนึกถึงการให้ หรือรับผู้เข้าร่วมรายการของของขวัญ (เทียบ Caplow, 1982 Ruth, Otnes และบรู เนล 1999 Teigenโอลเซ่น & Solas, 2005), การทำงานปัจจุบันวาดตามของผู้เข้าร่วมปฏิกิริยาจะได้รับ (ศึกษา 1 และ 2) ทั้งสองจริง และจินตนาการรายการ finding (ศึกษา 3), ลายคล้ายผลทั่วทั้งสามการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราพบว่าผู้ให้ของขวัญอย่างต่อเนื่องประเมินค่าสูงขอบเขต
ที่ความรู้สึกของความกตัญญูจะขับเคลื่อนด้วยราคาขายของที่ระลึก.
ในขณะที่ผู้ให้ของขวัญสันนิษฐานว่าของขวัญผู้รับจะมีมากขึ้นเห็นคุณค่าของของขวัญที่มีขนาดใหญ่กว่าคนเล็กผู้รับในการศึกษาของเรา
ไม่เห็นด้วย แต่ปฏิกิริยาของพวกเขาไปยังของขวัญขนาดใหญ่ไม่ได้
มีนัยสำคัญ Fi อย่างมีความแข็งแรงมากกว่าปฏิกิริยาของพวกเขาที่จะมีขนาดเล็กลง (กล่าวคือน้อย
ของขวัญราคาแพง).
ในทางตรงกันข้ามกับการวิจัยก่อนหน้านี้ในการแลกเปลี่ยนของที่ระลึก
ที่ได้ถามผู้เข้าร่วมโดยทั่วไปที่จะจินตนาการให้หรือรับ
รายการของขวัญ (cf Caplow 1982; รู ธ Otnes และบรูเนล 1999; ไทเก้น,
โอลเซ่นและ Solas, 2005) การทำงานในปัจจุบันเสมอเมื่อผู้เข้าร่วม
ปฏิกิริยาที่จะได้รับทั้งจริง (การศึกษาที่ 1 และ 2) และคิด
รายการ (การศึกษาที่ 3) Fi nding รูปแบบคล้ายกันของผลทั่วทั้งสาม
การศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบว่าผู้ให้ของขวัญเสมอ อย่ามองข้ามขอบเขตซึ่งความรู้สึกของความชื่นชมจะขับเคลื่อนโดยราคาของขวัญในขณะที่ผู้ให้ของขวัญถือว่าผู้รับของขวัญจะ มากของของขวัญที่มีขนาดใหญ่กว่าคนเล็กผู้รับในการศึกษาของเราไม่ได้ตกลง แต่ปฏิกิริยาของของขวัญที่มีขนาดใหญ่ไม่ได้signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อแข็งแกร่งกว่าปฏิกิริยาของพวกเขาในขนาดเล็ก ( เช่น น้อยกว่าแพง ) ของขวัญในทางตรงกันข้ามกับการวิจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนของขวัญที่มักจะถามผู้คิดให้หรือได้รับรายการของขวัญ ( CF . caplow , 1982 ; รู ธ , otnes และบรูเนล , 1999 ; ไทเกิ้น ,โอลเซ่น และ โซลาส , 2005 ) , งานปัจจุบันวาดเมื่อเข้าร่วม 'ปฏิกิริยาที่ได้รับทั้งจริง ( การศึกษา 1 และ 2 ) และจินตนาการรายการ ( พบ 3 ) จึงหาลักษณะของผลลัพธ์ทั้งสามศึกษา