Democracy Building: ElectionsVoting

Democracy Building: Elections

Voting Systems


There are basically two systems in parliamentary elections,
- the Majority Election System
- the Proportional Representation System.
Both systems do have advantages and shortcomings and there is no generally accepted preference. Two important points to be considered are equal and just influence of every vote on the electoral result and stability of the political system.


Majority Election System

With the majority election system, only one member of parliament is to be elected per constituency [area and group of voters living therein that is taken as a unit in the election process].

Basic Idea

The most qualified personality shall be selected to represent the constituency.

Characteristics, Pros and Cons
• With the majority election system, small parties have no chance to win a mandate unless there are some constituencies with a population having political views differing much from those in the rest of the country. With the size constituencies in big nations do have (some 100,000 voters) this is rather unlikely. Therefore the majority election system will inevitably lead to parties uniting or building blocks (tight alliances) until only two major players remain on the political scene. So voters are forced to select between the candidates of two big parties basically. While the this tends to create a stable parliamentary majority for the government it is not likely to represent a pluralistic modern society adequately.
• Supporters of a minority party might feel not being represented by the member of parliament rooted in their region because he or she represents the other party and other political concepts.
• In a big nation, one member of parliament is going to represent some 100,000 inhabitants. Evidently these people do not live in towns of exactly this size. To assign fairly equal numbers of inhabitants to every constituency, several villages and and small towns must be grouped to form a constiuency while large cities must be divided into several constituencies. There is no "natural", evident rule of assignment.
In the past years it has repeatedly been reported that minor changes in the definition of constituencies were deliberately planned by governments of several countries (U.K., France and others) to ensure that their party could win a few mandates in a situation where government and opposition party have almost the same strength.
The trick herein is the following: if there is a constituency with a solid majority for the government party, subtract a few towns voting overwhelmingly for the government and add them to a neighboring constituency where the government party just needs a few percents more of the votes to win the election and exchange these towns for a few towns known to be voting for the opposition - so the government's party will win both seats.
In principle, this kind of manipulation is just as much electoral fraud as counting some votes twice or having some votes uncounted. The problem is: the existing old borders of a constituency might have been created by the same kind of manipulation by a former government and it is almost impossible to find a really neutral solution.
•While the majority election system seems to be straightforward and simple at first glance, it leads to rather complex decisions that are not transparent to voters. This is definitely not a basis to create trust in democracy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาคารประชาธิปไตย: การเลือกตั้งออกเสียงลงคะแนนระบบมีพื้นสองระบบอยู่ในการเลือกตั้งรัฐสภา- ส่วนใหญ่ระบบการเลือกตั้ง. - ระบบสัดส่วนแทนทั้งสองระบบจะมีข้อดีและข้อบกพร่องและไม่มีการตั้งค่าที่ยอมรับโดยทั่วไป สองจุดสำคัญที่จะได้รับการพิจารณาเป็นอิทธิพลที่เท่าเทียมกันและเป็นเพียงการโหวตผลการเลือกตั้งและความมั่นคงของระบบการเมือง. ทุกส่วนใหญ่ระบบการเลือกตั้งด้วยระบบการเลือกตั้งส่วนใหญ่มีเพียงสมาชิกคนหนึ่งของรัฐสภาคือการได้รับการเลือกตั้งต่อการเลือกตั้ง[พื้นที่และกลุ่มของ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่อาศัยอยู่ในนั้นที่จะนำมาเป็นหน่วยในกระบวนการเลือกตั้ง]. แนวคิดพื้นฐานบุคลิกภาพมีคุณภาพมากที่สุดจะได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนการเลือกตั้ง. ลักษณะข้อดีและข้อเสีย•ด้วยระบบการเลือกตั้งส่วนใหญ่งานเลี้ยงเล็ก ๆ มีโอกาสที่จะชนะอาณัติไม่มี ยกเว้นในกรณีที่มีบางหน่วยงานที่มีประชากรที่มีมุมมองทางการเมืองที่แตกต่างกันมากจากผู้ที่อยู่ในส่วนที่เหลือของประเทศ กับการเลือกตั้งในประเทศที่มีขนาดใหญ่จะมี (บางคนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง 100,000) นี้ค่อนข้างน่าเป็น ดังนั้นระบบการเลือกตั้งส่วนใหญ่ย่อมจะนำไปสู่การเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันบุคคลหรือกลุ่มอาคาร (พันธมิตรแน่น) จนกว่าเพียงสองผู้เล่นที่สำคัญยังคงอยู่ในที่เกิดเหตุทางการเมือง ดังนั้นผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ถูกบังคับให้เลือกระหว่างผู้สมัครของทั้งสองฝ่ายใหญ่พื้น ในขณะนี้มีแนวโน้มที่จะสร้างรัฐสภาส่วนใหญ่ที่มีเสถียรภาพของรัฐบาลก็ไม่น่าจะเป็นตัวแทนของสังคมสมัยใหม่หลายฝ่ายอย่างเพียงพอ. •สนับสนุนของบุคคลที่ชนกลุ่มน้อยที่อาจจะรู้สึกไม่ได้รับการแสดงโดยสมาชิกของรัฐสภาหยั่งรากลึกในภูมิภาคของพวกเขาเพราะเขาหรือเธอแสดงให้เห็นถึง บุคคลอื่นและแนวความคิดทางการเมืองอื่น ๆ . •ในประเทศขนาดใหญ่หนึ่งในสมาชิกของรัฐสภาเป็นไปเพื่อเป็นตัวแทนของบาง 100,000 คนที่อาศัยอยู่ เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในเมืองต่าง ๆ ว่าขนาดนี้ การกำหนดจำนวนเท่าเป็นธรรมของคนที่อาศัยอยู่ในการเลือกตั้งทุกครั้งและหลายหมู่บ้านและเมืองเล็ก ๆ จะต้องมีการจัดกลุ่มในรูปแบบ constiuency ในขณะที่เมืองใหญ่จะต้องแบ่งออกเป็นหลายหน่วยงาน ไม่มี "ธรรมชาติ" เป็นกฎที่เห็นได้ชัดของการกำหนด. ในปีที่ผ่านมาจะได้รับซ้ำ ๆ รายงานว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในความหมายของการเลือกตั้งมีการวางแผนโดยเจตนาโดยรัฐบาลของหลายประเทศ (อังกฤษ, ฝรั่งเศสและอื่น ๆ ) เพื่อให้แน่ใจว่าบุคคลที่พวกเขาสามารถทำได้ ชนะเอกสารบางอย่างในสถานการณ์ที่รัฐบาลและพรรคฝ่ายค้านมีเกือบความแข็งแรงเดียวกัน. เคล็ดลับในที่นี้คือต่อไปนี้: ถ้ามีการเลือกตั้งด้วยเสียงข้างมากที่มั่นคงสำหรับพรรครัฐบาลลบการออกเสียงลงคะแนนในเมืองไม่กี่อย่างท่วมท้นสำหรับรัฐบาลและเพิ่ม พวกเขาในการเลือกตั้งที่พรรครัฐบาลที่อยู่ใกล้เคียงก็ต้องร้อยละไม่กี่มากขึ้นของคะแนนเสียงที่จะชนะการเลือกตั้งและแลกเปลี่ยนเมืองเหล่านี้ไม่กี่เมืองที่รู้จักกันจะได้รับการลงคะแนนให้ฝ่ายค้าน -. เพื่อให้พรรคของรัฐบาลที่จะชนะที่นั่งทั้งในหลักการชนิดของการจัดการนี้เป็นเพียงการโกงการเลือกตั้งมากที่สุดเท่าที่นับคะแนนสองครั้งหรือบางส่วนมีคะแนนโหวตบางไม่ได้นับ ปัญหาคือ: พรมแดนเก่าที่มีอยู่ของการเลือกตั้งที่อาจได้รับการสร้างขึ้นโดยชนิดเดียวกันของการจัดการโดยรัฐบาลในอดีตและมันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะหาทางออกที่เป็นกลางจริงๆ. •ในขณะที่ระบบการเลือกตั้งส่วนใหญ่น่าจะเป็นตรงไปตรงมาและเรียบง่ายที่ ได้อย่างรวดเร็วก่อนจะนำไปสู่การตัดสินใจที่ค่อนข้างซับซ้อนที่ไม่โปร่งใสให้กับผู้มีสิทธิเลือกตั้ง นี้แน่นอนไม่ได้เป็นพื้นฐานในการสร้างความเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างประชาธิปไตย : การเลือกตั้ง




โหวตระบบโดยทั่วไปมี 2 ระบบในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ,
- ระบบเลือกตั้งเสียงข้างมาก
- ระบบสัดส่วน .
ทั้งสองระบบมีข้อดีและข้อบกพร่องและไม่มีได้รับการยอมรับโดยทั่วไปค่าสองจุดที่สำคัญที่จะพิจารณา เท่าเทียมกัน และ อิทธิพล แค่ทุกโหวตต่อผลการเลือกตั้ง และเสถียรภาพของระบบการเมือง




ส่วนใหญ่ระบบการเลือกตั้งด้วยเสียงข้างมากในการเลือกตั้งระบบเพียงหนึ่งในสมาชิกของรัฐสภาที่ได้รับเลือกต่อพื้นที่เขตเลือกตั้งของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง [ และกลุ่มอาศัยอยู่ในนั้นที่ถ่ายเป็นหน่วยในกระบวนการการเลือกตั้ง ]



ความคิดพื้นฐานบุคลิกภาพที่เหมาะสมมากที่สุดจะถูกเลือกให้เป็นตัวแทนเขตเลือกตั้ง .

ลักษณะข้อดีและข้อเสีย
- ด้วยระบบเลือกตั้งส่วนใหญ่ พรรคเล็ก ไม่มีโอกาสที่จะชนะการเลือกตั้งอาณัติ เว้นแต่มีบางกับประชากรมีมุมมองทางการเมืองที่แตกต่างกันมากจากที่ในส่วนที่เหลือของประเทศ ด้วยขนาดของประเทศที่ใหญ่ได้ ( บาง 100000 คน ) นี้ค่อนข้างยาก เพราะฉะนั้นระบบการเลือกตั้งส่วนใหญ่ย่อมจะนำไปสู่การสร้างบล็อก ( หรือพรรคพันธมิตรคับ ) จนกว่าจะมีเพียงสองผู้เล่นรายใหญ่อยู่ในฉากการเมือง ดังนั้น ผู้ที่ถูกบังคับให้เลือกระหว่างสองผู้สมัครของพรรคการเมืองใหญ่ โดยทั่วไปในขณะนี้มีแนวโน้มที่จะสร้างเสถียรภาพให้กับรัฐบาลเสียงข้างมากของรัฐสภามันไม่น่าจะเป็นตัวแทนของพหุสังคมสมัยใหม่พอสมควร
- ผู้สนับสนุนพรรคชนกลุ่มน้อยอาจจะรู้สึกไม่ได้ถูกแสดงโดยสมาชิกของรัฐสภา rooted ในภูมิภาคของพวกเขาเพราะเขาหรือเธอเป็นตัวแทนของพรรคอื่น ๆและแนวคิดทางการเมืองอื่น ๆ
- ในประเทศใหญ่หนึ่งในสมาชิกของรัฐสภาจะเป็นตัวแทน 100000 ชาว . เห็นได้ชัดว่า คนเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในเมืองตรงนี้ขนาด การกำหนดค่อนข้างเท่ากับตัวเลขของชาวทุกเขตเลือกตั้ง และหลายหมู่บ้านและเมืองเล็ก ๆต้องถูกจัดกลุ่มในรูปแบบ constiuency ในขณะที่เมืองใหญ่ต้องแบ่งออกเป็นหลายองค์กร . ไม่มี " ธรรมชาติ " กฎชัดเจนของภารกิจ