3. Results and discussion3.1. Proxi

3. Results and discussion
3.1. Proximate compositions
Proximate compositions of foot, mantle and viscera of Asian
hard clam are shown in Table 1. Amongst all the portions, foot
had the lowest moisture content with the highest protein and
carbohydrate contents (P < 0.05). On the other hand, the mantle
possessed the highest moisture content with the lowest protein
content (P < 0.05). All clam portions contained protein as the major
component, constituting 9.09–12.75% (wet weight basis). Based on
dry weight, mantle had the highest protein content (57.55%),
followed by foot (54.63%) and viscera (49.27%) portions, respectively.
Based on wet weight basis, the highest fat (6.58%) and ash
(2.58%) contents were found in the viscera, followed by mantle
(3.53% and 1.94%) and foot (1.58% and 1.23%), respectively. When
considering fat content based on dry weight, it was found that viscera
had the highest content (33.68%). Xie et al. (2012) reported
that Asian hard clam, M. meretrix, harvested from the coast of
China contained 10.5–15.5% protein, 4.1–8.3% carbohydrate,
1.1–6.8% fat and 12.8–22.4% ash. Siphon and mantle of Pacific clam
(Panopea abrupt) had the moisture and protein contents of
74.82–80.37% and 14.32–15.29%, respectively (Oliveira et al.,
2011). Fat contents of siphon (0.73%) and mantle (2.57%) were
different. The surf clam (Mactra violacea) edible portion consisted
of 80 % moisture, 11.9 % protein, 1 % fat and 3.2% ash (Laxmilatha,
2009). For freshwater mussels, Unio terminalis and Potamida
littoralis, their whole body contained 80.4–81.7% moisture, 11.9–
12.0% protein, 1.1–2.6% lipid and 1.6–1.7% ash (Ersoy & Sereflisan,
2010). The results indicated that proteins constituted as the major
component in Asian hard clam harvested from the coast of the
Andaman Sea, regardless of portion. Nevertheless, fat and ash contents
varied with the portions tested. For carbohydrate, the foot
showed the highest content (33.55%, dry weight basis) (P < 0.05),
whereas mantle and viscera had very low content. The major carbohydrates
in mollusks are glycogens, which serve as a source of
energy (De Zwaan, 1983). The variation in chemical composition
of clams is mainly attributed to biological factors, including species,
maturity stages, diet, season, harvest area and processing
condition (Mahmoud, Linder, Fanni, & Parmentier, 2008). Moreover,
the differences in compositions between the foot, mantle
and viscera relate closely to the different functions of these tissues
in the live animal (Gosling, 2003). The results revealed that Asian
hard clam harvested from the coast of the Andaman Sea could be
a rich source of nutrients, including proteins, fats and minerals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. เคียงองค์องค์เคียงเท้า หิ้ง และศพของเอเชียหอยที่ยากจะแสดงในตารางที่ 1 หมู่ทั้งหมดส่วน เท้ามีเนื้อหาที่ มีโปรตีนสูงความชื้นต่ำ และเนื้อหาคาร์โบไฮเดรต (P < 0.05) ในทางกลับกัน หิ้งต้องมีเนื้อหาที่ มีโปรตีนต่ำความชื้นสูงเนื้อหา (P < 0.05) ส่วนหอยทั้งหมดประกอบด้วยโปรตีนเป็นหลักการส่วนประกอบ ค่า 9.09-12.75% (ข้อมูลพื้นฐานน้ำหนักเปียก) ขึ้นอยู่กับน้ำหนักรถ หิ้งมีราคาสูงโปรตีน (57.55%),ตาม ด้วยส่วนศพ (49.27%) และเท้า (54.63%) ตามลำดับตามเกณฑ์น้ำหนักเปียก fat สูงสุด (6.58%) และเถ้าเนื้อหา (2.58%) พบในศพ ตามหิ้ง(3.53% และ 1.94%) และเท้า (1.58% และ 1.23%), ตามลำดับ เมื่อพิจารณาไขมันตามน้ำหนักแห้ง พบว่าศพมีเนื้อหาสูงสุด (33.68%) รายงานของ al. et เจีย (2012)ที่เอเชียยากหอย M. meretrix เก็บเกี่ยวจากชายฝั่งของจีนอยู่ 15.5 ล้านคน-10.5% โปรตีน คาร์โบไฮเดรต 4.1 – 8.3%1.1 – 6.8% ไขมันและ 12.8-22.4% เถ้า กาลักน้ำและหิ้งของหอยแปซิฟิก(Panopea อย่างทันทีทันใด) มีความชื้นและโปรตีนเนื้อหาของ74.82 – 80.37 14.32-15.29% และตามลำดับ (Oliveira et al.,2011) มีเนื้อหาไขมันของกาลักน้ำ (0.73%) และหิ้ง (2.57%)แตกต่างกัน ส่วนการกินหอย (Mactra violacea) ประกอบด้วยความชื้น 80% โปรตีน 11.9% ไขมัน 1% และ 3.2% ขี้เถ้า (Laxmilatha2009). For freshwater mussels, Unio terminalis and Potamidalittoralis, their whole body contained 80.4–81.7% moisture, 11.9–12.0% protein, 1.1–2.6% lipid and 1.6–1.7% ash (Ersoy & Sereflisan,2010). The results indicated that proteins constituted as the majorcomponent in Asian hard clam harvested from the coast of theAndaman Sea, regardless of portion. Nevertheless, fat and ash contentsvaried with the portions tested. For carbohydrate, the footshowed the highest content (33.55%, dry weight basis) (P < 0.05),whereas mantle and viscera had very low content. The major carbohydratesin mollusks are glycogens, which serve as a source ofenergy (De Zwaan, 1983). The variation in chemical compositionof clams is mainly attributed to biological factors, including species,maturity stages, diet, season, harvest area and processingcondition (Mahmoud, Linder, Fanni, & Parmentier, 2008). Moreover,the differences in compositions between the foot, mantleand viscera relate closely to the different functions of these tissuesin the live animal (Gosling, 2003). The results revealed that Asianhard clam harvested from the coast of the Andaman Sea could bea rich source of nutrients, including proteins, fats and minerals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 องค์ประกอบที่ใกล้เคียงองค์ประกอบใกล้เคียงเสื้อคลุมของเท้าและอวัยวะภายในของเอเชียหอยยากที่จะแสดงในตารางที่1 ในบรรดาทุกส่วนเท้ามีต่ำสุดความชื้นที่มีโปรตีนสูงและเนื้อหาคาร์โบไฮเดรต(P <0.05) ในทางกลับกัน, เสื้อคลุมมีความชื้นสูงที่สุดที่มีโปรตีนต่ำสุดที่เนื้อหา(P <0.05) ส่วนหอยทั้งหมดที่มีโปรตีนเป็นหลักส่วน constituting 9.09-12.75% (โดยน้ำหนักเปียก) ขึ้นอยู่กับน้ำหนักแห้งเสื้อคลุมมีปริมาณโปรตีนสูงที่สุด (57.55%) ตามมาด้วยการเดินเท้า (54.63%) และอวัยวะภายใน (49.27%) ส่วนตามลำดับ. ขึ้นอยู่กับน้ำหนักเปียกไขมันสูงสุด (6.58%) และเถ้า(2.58 %) เนื้อหาที่พบในอวัยวะภายในตามด้วยแมนเทิล(3.53% และ 1.94%) และเท้า (1.58% และ 1.23%) ตามลำดับ เมื่อพิจารณาปริมาณไขมันขึ้นอยู่กับน้ำหนักแห้งพบว่าอวัยวะภายในมีเนื้อหาที่สูงที่สุด(33.68%) Xie et al, (2012) รายงานว่าหอยเอเชียยากเมตรmeretrix เก็บเกี่ยวจากชายฝั่งของประเทศจีนที่มีโปรตีน10.5-15.5% คาร์โบไฮเดรต 4.1-8.3% ไขมัน 1.1-6.8% และเถ้า 12.8-22.4% สูบฉีดและเสื้อคลุมของหอยแปซิฟิก(Panopea ฉับพลัน) มีความชื้นและปริมาณโปรตีนของ74.82-80.37% และ 14.32-15.29% ตามลำดับ (Oliveira et al., 2011) ปริมาณไขมันของกาลักน้ำ (0.73%) และเสื้อคลุม (2.57%) เป็นที่แตกต่างกัน หอยท่อง (Mactra violacea) ประกอบด้วยส่วนที่กินของความชื้น80% โปรตีน 11.9% ไขมัน 1% และเถ้า 3.2% (Laxmilatha, 2009) สำหรับหอยน้ำจืด terminalis Unio และ Potamida littoralis ทั้งร่างกายของพวกเขาที่มีความชื้น 80.4-81.7% 11.9- 12.0% โปรตีน, ไขมัน 1.1-2.6% และเถ้า 1.6-1.7% (Ersoy และ Sereflisan, 2010) ผลการวิจัยพบว่าโปรตีนประกอบด้วยเป็นสำคัญองค์ประกอบในหอยยากเอเชียเก็บเกี่ยวจากชายฝั่งของทะเลอันดามันโดยไม่คำนึงถึงส่วน อย่างไรก็ตามปริมาณไขมันและเถ้าที่แตกต่างกันกับส่วนที่ผ่านการทดสอบ สำหรับคาร์โบไฮเดรตเท้าแสดงให้เห็นว่าเนื้อหาที่สูงที่สุด (33.55% โดยน้ำหนักแห้ง) (P <0.05) ในขณะที่เสื้อคลุมอวัยวะภายในและมีปริมาณที่ต่ำมาก คาร์โบไฮเดรตที่สำคัญในหอยเป็น glycogens ซึ่งทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของพลังงาน(De Zwaan, 1983) การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบทางเคมีของหอยเป็นส่วนใหญ่ประกอบกับปัจจัยทางชีวภาพรวมทั้งชนิดขั้นตอนครบกําหนด, อาหาร, ฤดูกาลพื้นที่การเก็บเกี่ยวและการประมวลผลสภาพ(มาห์มูด, ลินเดอ, Fanni และ Parmentier 2008) นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างในองค์ประกอบระหว่างเท้าเสื้อคลุมที่และอวัยวะภายในที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันของเนื้อเยื่อเหล่านี้ในสัตว์มีชีวิต(กอสลิง, 2003) ผลการศึกษาพบว่าเอเชียหอยยากที่เก็บเกี่ยวจากชายฝั่งของทะเลอันดามันที่อาจจะเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารอาหารรวมทั้งโปรตีนไขมันและแร่ธาตุ