The ability to store and re-utilize

The ability to store and re-utilize lipids is important for fish to
cope with natural environments, where food levels can be
unpredictable. During a period of fasting, triacylglycerols (TAGs;
major storage lipids) undergo lipolysis, which yields three
non-esterified fatty acids (NEFAs) and one glycerol from each
TAG molecule. The NEFAs are delivered to peripheral tissues and
are used for ATP production via beta-oxidation (Yeaman, 2004).
The liver is the major site of lipid storage in lean fish species,
including torafugu (Takifugu rubripes) and Japanese flounder
(Paralichthys olivaceus) (Ando et al., 1993; Kaneko et al., 2013). In
contrast, fatty fish species such as red seabream (Pagrus major)
and rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) have specialized visceral
adipose tissue. These fish also have adipocytes in skeletal muscle
(Han et al., 2013; Sänger, 1993), and their hepatic lipid levels are
generally lower than those of adipose tissue and skeletal muscle
(Kaneko et al., 2013; Kause et al., 2007; Regost et al., 2001). Therefore,
the liver and adipose tissues (either visceral or intramuscular)
are likely to be major lipid sources under fasting conditions in lean
and fatty fish species, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถในการจัดเก็บ และการใช้ไขมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับปลารับมือกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติ ที่สามารถเป็นอาหารระดับไม่สามารถคาดเดา ในช่วงระยะเวลาของการถือศีลอด triacylglycerols (แท็กสำคัญการเก็บรักษาไขมัน) ได้รับการผลิตระหว่างประเทศ ที่สามไม่ esterified กรดไขมัน (NEFAs) และกลีเซอรอลหนึ่งจากแต่ละแท็กโมเลกุล NEFAs ที่ส่งเนื้อเยื่ออุปกรณ์ต่อพ่วง และใช้สำหรับการผลิต ATP ผ่าน beta-oxidation (Yeaman, 2004)ตับเป็นตั้งสำคัญของเก็บไขมันในปลาลีtorafugu (Takifugu rubripes) และบากบั่นญี่ปุ่น(Paralichthys olivaceus) (Ando et al. 1993 พุด et al. 2013) ในความคมชัด ไขมันจากปลาสายพันธุ์เช่นแดง seabream (Pagrus หลัก)และเรนโบว์เทราท์ (สกุลปลาแซลมอนแปซิฟิก mykiss) มีเฉพาะอวัยวะภายในเนื้อเยื่อไขมัน ปลาเหล่านี้ยังมี adipocytes ในกล้ามเนื้อลาย(Han et al. 2013 Sänger, 1993) และระดับไขมันที่ตับโดยทั่วไปต่ำกว่าเนื้อเยื่อไขมันและกล้ามเนื้อลาย(พุด et al. 2013 Kause et al. 2007 Regost et al. 2001) ดังนั้นตับและเนื้อเยื่อไขมัน (อวัยวะภายใน หรือเข้ากล้ามเนื้อ)จะมีแหล่งไขมันหลักภายใต้เงื่อนไขการถือศีลอดใน leanและไขมันปลาพันธุ์ ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถในการจัดเก็บและอีกครั้งใช้ไขมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับปลาที่จะ
รับมือกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ระดับอาหารสามารถ
คาดเดาไม่ได้ ในช่วงระยะเวลาของการอดอาหาร, triacylglycerols A (แท็ก;
ไขมันในการจัดเก็บข้อมูลหลัก) ได้รับการสลายไขมันซึ่งผลตอบแทนถัวเฉลี่ยที่สาม
ที่ไม่ใช่ esterified กรดไขมัน (NEFAs) และกลีเซอรีนจากแต่ละ
TAG โมเลกุล NEFAs จะถูกส่งไปยังเนื้อเยื่อต่อพ่วงและ
ถูกนำมาใช้ในการผลิตเอทีพีผ่านเบต้าออกซิเดชัน (Yeaman, 2004)
ตับเป็นเว็บไซต์ที่สำคัญของการจัดเก็บไขมันในปลายัน
รวมทั้ง torafugu (rubripes Takifugu) และดิ้นรนญี่ปุ่น
(Paralichthys olivaceus) (Ando et al, 1993;. Kaneko et al, 2013). ใน
ทางตรงกันข้ามปลาที่มีไขมันชนิดเช่น Seabream สีแดง (Pagrus หลัก)
และเรนโบว์เทราท์ (Oncorhynchus mykiss) มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับอวัยวะภายใน
เนื้อเยื่อไขมัน ปลาเหล่านี้ยังมี adipocytes ในกล้ามเนื้อโครงร่าง
(Han et al, 2013;. แซงเจอร์ 1993) และระดับไขมันในตับของพวกเขา
โดยทั่วไปต่ำกว่าเนื้อเยื่อไขมันและกล้ามเนื้อโครงร่าง
(Kaneko, et al, 2013;.. Kause, et al, 2007. Regost, et al, 2001) ดังนั้น
ตับและเนื้อเยื่อไขมัน (ทั้งอวัยวะภายในหรือเข้ากล้ามเนื้อ)
มีแนวโน้มที่จะเป็นแหล่งไขมันที่สำคัญภายใต้เงื่อนไขการอดอาหารในแบบลีน
และไขมันปลาสายพันธุ์ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถในการจัดเก็บและใช้ไขมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับปลารับมือกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติที่ระดับอาหารสามารถไม่อาจคาดเดาได้ ในช่วงระยะเวลาของการอดอาหาร , ไตรกลีเซอรอล ( แท็ก ;ไขมันกระเป๋าหลัก ) ผ่านไลโปไลซิส ซึ่งผลผลิตสามไม่ esterified กรดไขมัน ( เนฟาส ) และกลีเซอรอลจากแต่ละแท็กโมเลกุล ที่เนฟาสส่งกระดาษทิชชู่และอุปกรณ์ต่อพ่วงที่ใช้สำหรับการผลิตเอทีพีผ่านทางเบต้าออกซิเดชัน ( ยีเมิ่น , 2547 )ตับเป็นหลัก เว็บไซต์ของไขมันที่เก็บปลาผอมรวม torafugu ( นิตยสารดนตรี rubripes ) และกินที่ญี่ปุ่น( paralichthys olivaceus ) ( อันโด et al . , 1993 ; คาเนโกะ et al . , 2013 ) ในส่วนปลาไขมันเช่น seabream สีแดง ( pagrus สาขา )แล้วเรนโบว์เทราท์เลค ( คอรินชัส mykiss ) มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับอวัยวะภายในเนื้อเยื่อไขมัน . ปลาเหล่านี้ยังมีได้ที่ในกล้ามเนื้อโครงร่าง( Han et al . , 2013 , และความโกรธ , 1993 ) และระดับไขมันของตับคือโดยทั่วไปต่ำกว่าของเนื้อเยื่อไขมันและกล้ามเนื้อลาย( คาเนโกะ et al . , 2013 ; kause et al . , 2007 ; regost et al . , 2001 ) ดังนั้นตับและไขมันเนื้อเยื่อ ( ทั้งอวัยวะภายใน หรือ 2 )มีแนวโน้มที่จะเป็นแหล่งอาหารหลักของภายใต้เงื่อนไขในปอดและไขมันชนิดปลา ตามลำดับ