The 1994 genocide in the central Af

The 1994 genocide in the central African Republic of Rwanda was the inevitable result of a long history of ethnic tension in an overpopulated, impoverished nation. The colonial experience under European rule destabilized what was a historic symbiotic relationship between the majority Hutu and minority Tutsi ethnic populations. The challenges of independence and self-government deepened ethnic polarization, creating refugees in neighboring countries and repression internally. The civil war of 1990–1994 resulted in the genocidal murders of 800,000 innocent civilians. When it ended, the minority Tutsis were in power. But there were repercussions in the neighboring eastern Congo where perpetrators of genocide took refuge. An eight-year war in the eastern Congo, resulting from the spill-over of ethnic tensions in Rwanda, witnessed yet another genocide and the needless deaths of more than five million Congolese from disease, malnutrition, and mass violence. The international community did not distinguish itself in dealing with either the Rwandan genocide of 1994 or the ensuing violence in the eastern Congo. A repetition of these experiences cannot be ruled out because ethnic tensions in Rwanda continue to simmer, and armed militias continue to pillage, rape, and kill in the eastern Congo. The United Nations declaration on the “Responsibility to Protect” resulted from the Rwanda debacle and is slowly gaining acceptability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุฆาต 1994 ในสาธารณรัฐแอฟริกากลางของรวันดาเป็นผลของประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในประเทศ overpopulated ขัดสนการหลีกเลี่ยงไม่ได้ ประสบการณ์อาณานิคมภายใต้กฎยุโรป destabilized สิ่งที่เป็นความสัมพันธ์ symbiotic ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ Hutu และ Tutsi ประชากรเชื้อชาติของชนกลุ่มน้อย ความท้าทายความเป็นอิสระและ self-government รายโพลาไรซ์ชาติพันธุ์ การสร้างผู้ลี้ภัยในเพื่อนบ้านประเทศและการปราบปรามภายใน เกิดสงครามกลางเมืองของ 1990-1994 ในฆาตกรรม genocidal ของพลเรือนผู้บริสุทธิ์ 800000 เมื่อจะสิ้นสุดลง ชนกลุ่มน้อยที่ Tutsis ได้ในอำนาจ แต่ยังมีร้ายในคองโกตะวันออกใกล้เคียงที่ความผิดของพันธุฆาตเอาหลบ การสงครามแปดปีในคองโกตะวันออก เกิดจากกว่าการรั่วไหลของความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในรวันดา เห็นพันธุฆาตอีกและเสียชีวิตรวดเร็วมากกว่า 5 ล้าน Congolese จากโรค ขาดสารอาหาร และความรุนแรงโดยรวม ไม่ได้แยกประเทศตัวเองในการจัดการกับการรวันดาของปี 1994 หรือความรุนแรงเพราะในคองโกตะวันออก ซ้ำของประสบการณ์เหล่านี้ไม่สามารถปกครองออกเนื่อง จากความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในรวันดายังประมาณ อาวุธหนุนต่อ pillage ข่มขืน และฆ่าในคองโกตะวันออก ปฏิญญาสหประชาชาติในการ "รับผิดชอบเพื่อป้องกัน" ผลจาก debacle รวันดา และช้าจะดึงดูด acceptability

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1994 การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในสาธารณรัฐแอฟริกากลางรวันดาเป็นผลที่แน่นอนของประวัติศาสตร์อันยาวนานของความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในพลเมืองของประเทศที่ยากจน ประสบการณ์ภายใต้การปกครองอาณานิคมยุโรป destabilized สิ่งที่เป็นความสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ตูและชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์ประชากร Tutsi ความท้าทายของความเป็นอิสระและการปกครองตนเองลึกโพลาไรซ์ชาติพันธุ์สร้างผู้ลี้ภัยในประเทศเพื่อนบ้านและการปราบปรามภายใน สงครามกลางเมืองของ 1990-1994 ส่งผลให้การฆาตกรรมการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ 800,000 พลเรือนผู้บริสุทธิ์ เมื่อมันสิ้นสุดลง Tutsis ชนกลุ่มน้อยอยู่ในอำนาจ แต่มีผลกระทบในภาคตะวันออกของคองโกเพื่อนบ้านที่กระทำผิดของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่หลบภัย สงครามแปดปีในภาคตะวันออกของคองโกที่เกิดจากการรั่วไหลมากกว่าความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในประเทศรวันดาเห็นยังการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อื่นและการเสียชีวิตที่ไม่มีความจำเป็นมากกว่าห้าล้านคองโกจากโรคขาดสารอาหารและความรุนแรงมวล ประชาคมระหว่างประเทศไม่ได้แยกแยะความแตกต่างของตัวเองในการจัดการกับทั้งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในรวันดา 1994 หรือการใช้ความรุนแรงต่อมาในภาคตะวันออกของคองโก ซ้ำจากประสบการณ์เหล่านี้ไม่สามารถตัดออกไปเพราะความตึงเครียดในประเทศรวันดายังคงเคี่ยวและกองกำลังติดอาวุธยังคงปล้นข่มขืนและฆ่าในภาคตะวันออกของคองโก ประกาศสหประชาชาติที่ "ความรับผิดชอบต่อการป้องกัน" เป็นผลมาจากน้ำท่วมรวันดาและช้าดึงดูดการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในแอฟริกากลางสาธารณรัฐรวันดา คือ หลีกเลี่ยงผลของประวัติศาสตร์อันยาวนานของเชื้อชาติความตึงเครียดใน overpopulated ยากจน , ประเทศ ประสบการณ์ภายใต้การปกครองอาณานิคมยุโรปสูญสลายเป็นสิ่งที่อาศัยความสัมพันธ์ระหว่างประวัติศาสตร์และชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยทุตซีฮูตูส่วนใหญ่ประชากรความท้าทายของความเป็นอิสระและรัฐบาลมากขึ้น ด้านชาติพันธุ์ การลี้ภัยในประเทศเพื่อนบ้าน และการเมืองภายใน สงครามกลางเมืองของปี 1990 และ 1994 ก่อให้เกิดการฆาตกรรมผู้บริสุทธิ์ 800000 genocidal ของพลเรือน เมื่อมันสิ้นสุดลงชนกลุ่มน้อยทุตซี่ อยู่ในอำนาจแต่ก็มีสะเทือนเพื่อนบ้านในคองโกตะวันออกที่ผู้กระทำผิดเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ได้ลี้ภัย แปดปีของสงครามในคองโกตะวันออก อันเป็นผลจากการล้นของความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในรวันดาเป็นอีกหนึ่งเผ่าพันธุ์ และความตายที่ไม่จําเป็นมากกว่าห้าล้านชาวคองโกจากโรคขาดสารอาหาร และการใช้ความรุนแรงชุมชนนานาชาติไม่แยกตัวเองในการจัดการกับทั้งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวรวันดา 2537 หรือหลังจากความรุนแรงในคองโกตะวันออก การเกิดขึ้นซ้ำของประสบการณ์เหล่านี้ไม่สามารถปกครองออกเนื่องจากความตึงเครียดทางชาติพันธุ์ในรวันดา เคี่ยว และติดอาวุธ militias ยังคงปล้น ข่มขืน และฆ่าในคองโกตะวันออกสหประชาชาติประกาศใน " ความรับผิดชอบในการปกป้อง " ที่เกิดจากความผิดพลาดรวันดา และค่อยๆได้รับการยอมรับ .