ชื่อเรื่อง การสอบสวนโรคอาหารเป็นพิษ

ชื่อเรื่อง การสอบสวนโรคอาหารเป็นพิษ : แค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย
ตำบลมะลิกา อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23 - 24 สิงหาคม พ.ศ.2558

การสอบสวนผู้ป่วยโรคอาหารเป็นพิษแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย ตำบลมะลิกา อำเภอ แม่อาย จังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23 - 24 สิงหาคม พ.ศ.2558 วันที่ 17 สิงหาคม 2558 เวลา 09.30 น สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 เชียงใหม่ ได้รับแจ้งจากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเชียงใหม่ พบการระบากของโรคอาหารเป็นพิษ ในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย ตำบลมะลิกา อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่ ในวันที่ 13 สิงหาคม 2558 เวลา 20.00 น. ด้วยงานระบาดวิทยา โรงพยาบาลแม่อาย ได้รับแจ้งจากพยาบาลตึกผู้ป่วยนอกว่าพบผู้ป่วย เป็นคนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย มาด้วยอาการ ไข้ ปวดบิดท้อง ถ่ายเหลว รับเป็นผู้ป่วยใน จากการสอบสวนโรคช่วงเวลา 20.00 น.-21.00 น. พบผู้ป่วยที่มารับการรักษาในโรงพยาบาลจำนวน 7 ราย เป็นผู้ป่วยนอก 6 ราย และผู้ป่วยใน 1 ราย ผู้ป่วยส่วนใหญ่มาด้วยอาการ ไข้ต่ำๆ ปวดบิดท้อง ถ่ายเหลว ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ผู้ป่วยทุกรายให้ประวัติว่าและให้ประวัติว่ารับประทานอาหารที่ปรุงจากเนื้อหมูที่ซื้อมาชำแหละแบ่งกันในแค้มป์คนงานก่อสร้าง
ทีมสอบสวนโรคดำเนินการสอบสวนโรคระหว่างวันที่ 14-23 สิงหาคม 2558 การสอบสวนใช้การศึกษาเชิงพรรณนา โดยการ รวบรวมข้อมูลประวัติการเจ็บป่วยจากการทบทวนเวชระเบียนของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาที่รพ.แม่อาย รวมทั้งการสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวกับประวัติการรับประทานอาหาร โดยใช้แบบสอบสวนโรคโรคอาหารเป็นพิษเฉพาะรายที่พัฒนาเพื่อการสอบสวน และค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติมในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย (Active case finding) ได้กำหนดนิยามผู้ป่วย ดังนี้ ผู้ป่วย (Case) หมายถึง ผู้ที่อาศัยอยู่ในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย ตำบลมะลิกา อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่ ที่มีอาการถ่ายเป็นน้ำ ถ่ายเหลว ถ่ายมูกเลือก ในระหว่างวันที่ 8 – 17 สิงหาคม 2558 การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ โดยศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์รูปแบบ Retrospective Cohort study เทียบกับการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ Dose Respond ของปัจจัยต่างๆ
การระบาดของโรคอาหารเป็นพิษ ในวันที่ 12 – 14 สิงหาคม 2558 2542 เกิดจากการติดเชื้อในกลุ่ม non-typhoidal salmonellae ประกอบด้วย Salmonella Group B มีผู้ป่วยจำนวนที่เข้าได้กับนิยามจำนวนทั้งสิ้น 32 ราย โดยเป็นเพศชายจำนวน 17 ราย และเพศหญิงจำนวน 15 ราย คิดเป็นร้อยละใกล้เคียงกันที่ 58.62 และ 53.57 กลุ่มวัยแรงงานที่มีจำนวนผู้ป่วยสูงที่สุดได้แก่กลุ่มอายุ 25-29 ปีคิดเป็นร้อยละ 70.00 รองลงมาได้แก่กลุ่ม 20-24 30-34 35-39 ปี คิดเป็นร้อยละ 69.23 50.00 50.00 ตามลำดับ อาการของผู้ป่วยที่พบสูงที่สุดได้แก่ ถ่ายเหลวคิดเป็นร้อยละ 96.88 รองลงมาได้แก่อาการ ปวดศีรษะ ถ่ายเป็นน้ำ ไข้ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดบิด คิดเป็นร้อยละ 93.75 93.75 65.50 59.38 ตามลำดับ จากการสอบสวนสาเหตุการระบาดพบว่าการเกิดโรคน่าจะเกิดจากเชื้อ salmonellae ที่ปนเปื้อนในเนื้อจากกระบวนการชำแหละ และการปฏิบัติไม่ถูกต้องตามหลักสุขาภิบาลอาหารและสุขวิทยาส่วนบุคคล ซึ่งพบการปนเปื้อนเชื้อในภาชนะประกอบอาหาร ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคในช่วงวันที่ 12 – 14 สิงหาคม 2558 แหล่งสัมผัสโรคร่วมกันคือ รับประทานอาหารที่ปรุงมาจากเนื้อหมูที่ชำแหละ และแบ่งร่วมกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 ระยะเวลาเริ่มป่วยส่วนมากเป็นช่วงเวลาใกล้เคียงกัน พบผู้ป่วยมากที่สุดว่ามีระยะฟักตัวของโรค 19 - 22 ชั่วโมง ซึ่งอยู่ในช่วงระยะฟักตัวของโรคอุจจาระร่วงจากเชื้อ Salmonella ที่พบบ่อยคือ 6-72 ชั่วโมง (เฉลี่ย 12-36 ชั่วโมง) การระบาดเกิดขึ้น และมีสาเหตุของการระบาดที่แหล่งโรคร่วมกัน แบบ Intermittent source ซึ่งน่าจะเป็นแหล่งโรคร่วม ในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 เวลา 18.00 การสอบสวนโรคในครั้งนี้ได้เก็บตัวอย่างสงตรวจทางห้องปฏิบัติการ จากการส่ง Rectal Swab จำนวน 2 ราย ผลคือพบเชื้อ Salmonella spp. เนื้อหมู พบเชื้อ Salmonella spp. ฟองน้ำ พบเชื้อ Salmonella spp. และเขียง พบเชื้อ Salmonella ทำให้สนับสนุนสาเหตุของการเกิดโรคในครั้งนี้ที่เกิดจากเชื้อกลุ่ม non-typhoidal salmonellae การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ ปัจจัยมีโอกาสป่วยมากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับประทาน อย่างมีนัยสำคัญสถิติ จำนวนทั้งสิ้น 11 ปัจจัย ซึ่งเกี่ยวข้องกับการบริโภคหมูที่ซื้อมาชำแหละร่วมกัน มากที่สุดได้แก่ปัจจัย ท่านรับประทานอาหารที่ปรุงจากหมู คิดเป็น 5.35 เท่า รองลงมาได้แก่ รับประทานหมูสุก ปรุงอาหาร จับเนื้อหมู เป็น 35.04 26.56 25.88 เท่าตามลำดับ จะเห็นได้ว่าผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการทำอาหารจากหมูตัวนี้มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคอาหารเป็นพิษในครั้งนี้ สนับสนุนด้วยการทำการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ Dose Respond ของปัจจัยคนที่บริโภคเนื้อหมูจะเห็นว่าปริมาณการกินมีความสัมพันธ์กับจำนวนผู้ป่วยโดยผู้ที่รับประทานหมูมากกว่า 1 มื้อมีความเสี่ยงเป็น 33.00 เท่าของผู้ที่ไม่ได้รับประทานหมู การควบคุมและป้องกันโรคในการระบาดครั้งนี้ ได้มีการให้สุขศึกษากับผู้ประกอบการเน้นในเรื่องการล้างมือด้วยสบู่หลังออกจากห้องน้ำ ก่อนและหลังสัมผัสเนื้อดิบและก่อนสัมผัสอาหารปรุงสุก และพัฒนาสื่อให้เข้าถึงทุกสัญชาติโดยเฉพาะประเทศเพื่อบ้าน และรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
. การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษอาการและอาการแสดงทางคลินิก เข้าได้กับนิยามของผู้ป่วย ตามเกณฑ์นิยาม โรคติดเชื้อ ของกองระบาดวิทยา มีระยะฟักตัวของโรค ตั้งแต่ 6 - 48 ชั่วโมง มีค่าเฉลี่ย 27 ชั่วโมง ซึ่งใกล้เคียงกับ ระยะฟักตัวของเชื้อ Salmonella spp. ซึ่งมีระยะฟักตัว 6 - 72 ชั่วโมง เฉลี่ย 12 – 36 ชั่วโมง ข้อมูลทางระบาดวิทยาซึ่งจากการศึกษาเชิงพรรณนาและการสอบสวนโรค แสดงให้เห็นว่า โรคดังกล่าวเกิดจากการรับประทานอาหารที่ เป็นปัจจัยเสี่ยง โดยอาหารที่เป็นสาเหตุคือ เนื้อหมูที่ชำแหละแบ่งกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558ซึ่งเป็นการระบาดในลักษณะแหล่งโรคร่วม (Common source outbreak)
ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ จากการส่ง Rectal Swab จำนวน 2 ราย ผลคือพบเชื้อ Salmonella spp. เนื้อหมู พบเชื้อ Salmonella spp. ฟองน้ำ พบเชื้อ Salmonella spp. และเขียง พบเชื้อ Salmonella spp ดังนั้นสรุปได้ว่าสาเหตุของการระบาดของโรคในครั้งนี้ เกิดจากการรับประทานเนื้อหมู ที่มีเชื้อ Salmonella spp. ปนเปื้อนอยู่อาจโดยการชำแหละที่ไม่ถูกต้องจึงเกิดการปนเปื้อน หรือการที่มีรับประทานอาหารที่ไม่ผ่านความร้อน และสุขอนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อเรื่องการสอบสวนโรคอาหารเป็นพิษ: แค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23-24 สิงหาคม พ.ศ.2558การสอบสวนผู้ป่วยโรคอาหารเป็นพิษแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาตำบลแม่อายจังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23-24 สิงหาคม พ.ศ.2558 วันที่ 17 สิงหาคม 2558 เวลา 09.30 น.สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 เชียงใหม่ได้รับแจ้งจากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเชียงใหม่พบการระบากของโรคอาหารเป็นพิษในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่ในวันที่ 13 สิงหาคม 2558 เวลา 20.00 น.ด้วยงานระบาดวิทยาโรงพยาบาลแม่อายได้รับแจ้งจากพยาบาลตึกผู้ป่วยนอกว่าพบผู้ป่วยเป็นคนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายมาด้วยอาการไข้ปวดบิดท้องถ่ายเหลวรับเป็นผู้ป่วยในจากการสอบสวนโรคช่วงเวลา 20.00 น.. -21.00 น.น.พบผู้ป่วยที่มารับการรักษาในโรงพยาบาลจำนวน 7 รายเป็นผู้ป่วยนอก 6 รายและผู้ป่วยใน 1 รายผู้ป่วยส่วนใหญ่มาด้วยอาการไข้ต่ำ ๆ ปวดบิดท้องถ่ายเหลวปวดเมื่อยกล้ามเนื้อผู้ป่วยทุกรายให้ประวัติว่าและให้ประวัติว่ารับประทานอาหารที่ปรุงจากเนื้อหมูที่ซื้อมาชำแหละแบ่งกันในแค้มป์คนงานก่อสร้างทีมสอบสวนโรคดำเนินการสอบสวนโรคระหว่างวันที่ 14-23 สิงหาคม 2558 การสอบสวนใช้การศึกษาเชิงพรรณนาโดยการรวบรวมข้อมูลประวัติการเจ็บป่วยจากการทบทวนเวชระเบียนของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาที่รพ.แม่อายรวมทั้งการสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวกับประวัติการรับประทานอาหารโดยใช้แบบสอบสวนโรคโรคอาหารเป็นพิษเฉพาะรายที่พัฒนาเพื่อการสอบสวนและค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติมในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย (ใช้งานค้นหากรณีและปัญหา) ได้กำหนดนิยามผู้ป่วยดังนี้ผู้ป่วย (กรณี) หมายถึงผู้ที่อาศัยอยู่ในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่ที่มีอาการถ่ายเป็นน้ำถ่ายเหลวถ่ายมูกเลือกในระหว่างวันที่ 8 – 17 สิงหาคม 2558 การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์โดยศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์รูปแบบ Cohort คาดศึกษาเทียบกับการวิเคราะห์ความสัมพันธ์การตอบสนองต่อยาของปัจจัยต่าง ๆการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษ ในวันที่ 12 – 14 สิงหาคม 2558 2542 เกิดจากการติดเชื้อในกลุ่ม non-typhoidal salmonellae ประกอบด้วย Salmonella Group B มีผู้ป่วยจำนวนที่เข้าได้กับนิยามจำนวนทั้งสิ้น 32 ราย โดยเป็นเพศชายจำนวน 17 ราย และเพศหญิงจำนวน 15 ราย คิดเป็นร้อยละใกล้เคียงกันที่ 58.62 และ 53.57 กลุ่มวัยแรงงานที่มีจำนวนผู้ป่วยสูงที่สุดได้แก่กลุ่มอายุ 25-29 ปีคิดเป็นร้อยละ 70.00 รองลงมาได้แก่กลุ่ม 20-24 30-34 35-39 ปี คิดเป็นร้อยละ 69.23 50.00 50.00 ตามลำดับ อาการของผู้ป่วยที่พบสูงที่สุดได้แก่ ถ่ายเหลวคิดเป็นร้อยละ 96.88 รองลงมาได้แก่อาการ ปวดศีรษะ ถ่ายเป็นน้ำ ไข้ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดบิด คิดเป็นร้อยละ 93.75 93.75 65.50 59.38 ตามลำดับ จากการสอบสวนสาเหตุการระบาดพบว่าการเกิดโรคน่าจะเกิดจากเชื้อ salmonellae ที่ปนเปื้อนในเนื้อจากกระบวนการชำแหละ และการปฏิบัติไม่ถูกต้องตามหลักสุขาภิบาลอาหารและสุขวิทยาส่วนบุคคล ซึ่งพบการปนเปื้อนเชื้อในภาชนะประกอบอาหาร ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคในช่วงวันที่ 12 – 14 สิงหาคม 2558 แหล่งสัมผัสโรคร่วมกันคือ รับประทานอาหารที่ปรุงมาจากเนื้อหมูที่ชำแหละ และแบ่งร่วมกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 ระยะเวลาเริ่มป่วยส่วนมากเป็นช่วงเวลาใกล้เคียงกัน พบผู้ป่วยมากที่สุดว่ามีระยะฟักตัวของโรค 19 - 22 ชั่วโมง ซึ่งอยู่ในช่วงระยะฟักตัวของโรคอุจจาระร่วงจากเชื้อ Salmonella ที่พบบ่อยคือ 6-72 ชั่วโมง (เฉลี่ย 12-36 ชั่วโมง) การระบาดเกิดขึ้น และมีสาเหตุของการระบาดที่แหล่งโรคร่วมกัน แบบ Intermittent source ซึ่งน่าจะเป็นแหล่งโรคร่วม ในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 เวลา 18.00 การสอบสวนโรคในครั้งนี้ได้เก็บตัวอย่างสงตรวจทางห้องปฏิบัติการ จากการส่ง Rectal Swab จำนวน 2 ราย ผลคือพบเชื้อ Salmonella spp. เนื้อหมู พบเชื้อ Salmonella spp. ฟองน้ำ พบเชื้อ Salmonella spp. และเขียง พบเชื้อ Salmonella ทำให้สนับสนุนสาเหตุของการเกิดโรคในครั้งนี้ที่เกิดจากเชื้อกลุ่ม non-typhoidal salmonellae การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ ปัจจัยมีโอกาสป่วยมากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับประทาน อย่างมีนัยสำคัญสถิติ จำนวนทั้งสิ้น 11 ปัจจัย ซึ่งเกี่ยวข้องกับการบริโภคหมูที่ซื้อมาชำแหละร่วมกัน มากที่สุดได้แก่ปัจจัย ท่านรับประทานอาหารที่ปรุงจากหมู คิดเป็น 5.35 เท่า รองลงมาได้แก่ รับประทานหมูสุก ปรุงอาหาร จับเนื้อหมู เป็น 35.04 26.56 25.88 เท่าตามลำดับ จะเห็นได้ว่าผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการทำอาหารจากหมูตัวนี้มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคอาหารเป็นพิษในครั้งนี้ สนับสนุนด้วยการทำการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ Dose Respond ของปัจจัยคนที่บริโภคเนื้อหมูจะเห็นว่าปริมาณการกินมีความสัมพันธ์กับจำนวนผู้ป่วยโดยผู้ที่รับประทานหมูมากกว่า 1 มื้อมีความเสี่ยงเป็น 33.00 เท่าของผู้ที่ไม่ได้รับประทานหมู การควบคุมและป้องกันโรคในการระบาดครั้งนี้ ได้มีการให้สุขศึกษากับผู้ประกอบการเน้นในเรื่องการล้างมือด้วยสบู่หลังออกจากห้องน้ำ ก่อนและหลังสัมผัสเนื้อดิบและก่อนสัมผัสอาหารปรุงสุก และพัฒนาสื่อให้เข้าถึงทุกสัญชาติโดยเฉพาะประเทศเพื่อบ้าน และรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน . การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษอาการและอาการแสดงทางคลินิกเข้าได้กับนิยามของผู้ป่วยตามเกณฑ์นิยามโรคติดเชื้อของกองระบาดวิทยามีระยะฟักตัวของโรคตั้งแต่ 6-48 ชั่วโมงมีค่าเฉลี่ย 27 ชั่วโมงซึ่งใกล้เคียงกับระยะฟักตัวของเชื้อสายโอซึ่งมีระยะฟักตัว 6-72 ชั่วโมงเฉลี่ย 12 – 36 ชั่วโมงข้อมูลทางระบาดวิทยาซึ่งจากการศึกษาเชิงพรรณนาและการสอบสวนโรคแสดงให้เห็นว่าโรคดังกล่าวเกิดจากการรับประทานอาหารที่เป็นปัจจัยเสี่ยงโดยอาหารที่เป็นสาเหตุคือเนื้อหมูที่ชำแหละแบ่งกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558ซึ่งเป็นการระบาดในลักษณะแหล่งโรคร่วม (ทั่วไปแหล่งระบาดของโรค)ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการจากการส่งกวาดไส้จำนวน 2 รายผลคือพบเชื้อสายโอเนื้อหมูพบเชื้อสายโอฟองน้ำพบเชื้อสายโอและเขียงพบเชื้อซัลเบียสดังนั้นสรุปได้ว่าสาเหตุของการระบาดของโรคในครั้งนี้เกิดจากการรับประทานเนื้อหมูที่มีเชื้อสายโอปนเปื้อนอยู่อาจโดยการชำแหละที่ไม่ถูกต้องจึงเกิดการปนเปื้อนหรือการที่มีรับประทานอาหารที่ไม่ผ่านความร้อนและสุขอนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อเรื่องการสอบสวนโรคอาหารเป็นพิษ:
อำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23-24 สิงหาคม ตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่วันที่ 23-24 สิงหาคม พ.ศ. 2558 วันที่ 17 สิงหาคม 2558 เวลา 09.30 นสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 เชียงใหม่ พบการระบากของโรคอาหารเป็นพิษ ตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่ในวันที่ 13 สิงหาคม 2558 เวลา 20.00 น ด้วยงานระบาดวิทยาโรงพยาบาลแม่อาย เป็นคนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายมาด้วยอาการไข้ปวดบิดท้องถ่ายเหลวรับเป็นผู้ป่วยในจากการสอบสวนโรคช่วงเวลา 20.00 น. -21.00 น 7 รายเป็นผู้ป่วยนอก 6 รายและผู้ป่วยใน 1 รายผู้ป่วยส่วนใหญ่มาด้วยอาการไข้ต่ำ ๆ ปวดบิดท้องถ่ายเหลวปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ 14-23 สิงหาคม 2558 การสอบสวนใช้การศึกษาเชิงพรรณนาโดยการ (ค้นพบกรณีที่ใช้งาน) ได้กำหนดนิยามผู้ป่วยดังนี้ผู้ป่วย (Case) หมายถึง ตำบลมะลิกาอำเภอแม่อายจังหวัดเชียงใหม่ที่มีอาการถ่ายเป็นน้ำถ่ายเหลวถ่ายมูกเลือกในระหว่างวันที่ 8-17 สิงหาคม 2558 การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ ศึกษาการศึกษาย้อนหลังเทียบกับการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ปริมาณการตอบสนอง ในวันที่ 12-14 สิงหาคม 2558 2542 เกิดจากการติดเชื้อในกลุ่มที่ไม่ typhoidal เชื้อแบคทีเรีย Salmonella ประกอบด้วยกลุ่ม B 32 รายโดยเป็นเพศชายจำนวน 17 รายและเพศหญิงจำนวน 15 รายคิดเป็นร้อยละใกล้เคียงกันที่ 58.62 และ 53.57 25-29 ปีคิดเป็นร้อยละ 70.00 รองลงมา ได้แก่ กลุ่ม 20-24 30-34 35-39 ปีคิดเป็นร้อยละ 69.23 50.00 50.00 ตามลำดับ ถ่ายเหลวคิดเป็นร้อยละ 96.88 รองลงมา ได้แก่ อาการปวดศีรษะถ่ายเป็นน้ำไข้ปวดกล้ามเนื้อปวดบิดคิดเป็นร้อยละ 93.75 65.50 93.75 59.38 ตามลำดับ เชื้อแบคทีเรียชนิดนี้ 12-14 สิงหาคม 2558 แหล่งสัมผัสโรคร่วมกันคือ และแบ่งร่วมกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 19-22 ชั่วโมง Salmonella ที่พบบ่อยคือ 6-72 ชั่วโมง (เฉลี่ย 12-36 ชั่วโมง) การระบาดเกิดขึ้น แบบที่มาเป็นระยะ ๆ ซึ่งน่าจะเป็นแหล่งโรคร่วมในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 เวลา 18.00 น จากการส่ง Swab ทวารหนักจำนวน 2 รายผลคือพบเชื้อ Salmonella spp เนื้อหมูพบเชื้อ Salmonella spp ฟองน้ำพบเชื้อ Salmonella spp และเขียงพบเชื้อ Salmonella ที่ไม่ typhoidal เชื้อแบคทีเรียชนิดนี้การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ อย่างมีนัยสำคัญสถิติจำนวนทั้งสิ้น 11 ปัจจัย มากที่สุด ได้แก่ ปัจจัยท่านรับประทานอาหารที่ปรุงจากหมูคิดเป็น 5.35 เท่ารองลงมา ได้แก่ รับประทานหมูสุกปรุงอาหารจับเนื้อหมูเป็น 35.04 26.56 25.88 เท่าตามลำดับ ปริมาณการตอบสนอง 1 มื้อมีความเสี่ยงเป็น 33.00 เท่าของผู้ที่ไม่ได้รับประทานหมู เข้าได้กับนิยามของผู้ป่วยตามเกณฑ์นิยามโรคติดเชื้อของกองระบาดวิทยามีระยะฟักตัวของโรคตั้งแต่ 6-48 ชั่วโมงมีค่าเฉลี่ย 27 ชั่วโมงซึ่งใกล้เคียงกับระยะฟักตัวของเชื้อ Salmonella spp ซึ่งมีระยะฟักตัว 6-72 ชั่วโมงเฉลี่ย 12-36 ชั่วโมง แสดงให้เห็นว่า เป็นปัจจัยเสี่ยงโดยอาหารที่เป็นสาเหตุคือเนื้อหมูที่ชำแหละแบ่งกันในวันที่ 11 สิงหาคม (แหล่งที่มาของการระบาดของโรคที่พบบ่อย) ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการจากการส่ง Swab ทวารหนักจำนวน 2 รายผลคือพบเชื้อ Salmonella spp เนื้อหมูพบเชื้อ Salmonella spp ฟองน้ำพบเชื้อ Salmonella spp และเขียงพบเชื้อ Salmonella spp เกิดจากการรับประทานเนื้อหมูที่มีเชื้อ Salmonella spp และสุขอนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อเรื่องการสอบสวนโรคอาหารเป็นพิษ : แค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย
ตำบลมะลิกาอำเภอแม่อาย 23 - 24 สิงหาคมจังหวัดเชียงใหม่วันที่พ . ศ 2558

.การสอบสวนผู้ป่วยโรคอาหารเป็นพิษแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อาย 23 - 24 สิงหาคมจังหวัดเชียงใหม่วันที่พ . ศ . 2558 วันที่ 17 สิงหาคม 2558 เวลา 0930 นสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 เชียงใหม่ได้รับแจ้งจากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเชียงใหม่พบการระบากของโรคอาหารเป็นพิษในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อาย Thanawat Thongtan13 สิงหาคม 2558 เวลา 2000 น . ด้วยงานระบาดวิทยาโรงพยาบาลแม่อายได้รับแจ้งจากพยาบาลตึกผู้ป่วยนอกว่าพบผู้ป่วยเป็นคนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายมาด้วยอาการไข้ปวดบิดท้องถ่ายเหลวรับเป็นผู้ป่วยในจากการสอบสวนโรคช่วงเวลา 20.00 น . -21.00 น .พบผู้ป่วยที่มารับการรักษาในโรงพยาบาลจำนวน 7 รายเป็นผู้ป่วยนอก 6 รายและผู้ป่วยใน 1 รายผู้ป่วยส่วนใหญ่มาด้วยอาการไข้ต่ำๆปวดบิดท้องถ่ายเหลวปวดเมื่อยกล้ามเนื้อทีมสอบสวนโรคดำเนินการสอบสวนโรคระหว่างวันที่ 14-23 สิงหาคม 2558 การสอบสวนใช้การศึกษาเชิงพรรณนาโดยการรวบรวมข้อมูลประวัติการเจ็บป่วยจากการทบทวนเวชระเบียนของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาที่รพ .แม่อายรวมทั้งการสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวกับประวัติการรับประทานอาหารโดยใช้แบบสอบสวนโรคโรคอาหารเป็นพิษเฉพาะรายที่พัฒนาเพื่อการสอบสวนและค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติมในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อาย ( Active การ )ดังนี้ผู้ป่วย ( คดี ) หมายถึงผู้ที่อาศัยอยู่ในแค้มป์คนงานก่อสร้างโรงพยาบาลแม่อายตำบลมะลิกาอำเภอแม่อาย Thanawat Thongtan ที่มีอาการถ่ายเป็นน้ำถ่ายเหลวถ่ายมูกเลือกในระหว่างวันที่ 8 – 17 สิงหาคม 2558โดยศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์รูปแบบย้อนหลังการศึกษาไปข้างหน้าเทียบกับการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ยาตอบสนองของปัจจัยต่างๆ
การระบาดของโรคอาหารเป็นพิษในวันที่ 12 14 –สิงหาคม 2558 2542 เกิดจากการติดเชื้อในกลุ่มไม่ typhoidal ซาลประกอบด้วย Salmonella กลุ่ม B มีผู้ป่วยจำนวนที่เข้าได้กับนิยามจำนวนทั้งสิ้น 32 รายโดยเป็นเพศชายจำนวน 17 ราย15 รายคิดเป็นร้อยละใกล้เคียงกันที่ 5862 และ 53.57 กลุ่มวัยแรงงานที่มีจำนวนผู้ป่วยสูงที่สุดได้แก่กลุ่มอายุ 25-29 ปีคิดเป็นร้อยละ 70.00 รองลงมาได้แก่กลุ่ม 20-24 ฟอร์มการ 35-39 . คิดเป็นร้อยละ 69.23 50.00 5000 ตามลำดับอาการของผู้ป่วยที่พบสูงที่สุดได้แก่ถ่ายเหลวคิดเป็นร้อยละ 96.88 รองลงมาได้แก่อาการปวดศีรษะถ่ายเป็นน้ำไข้ปวดกล้ามเนื้อปวดบิดคิดเป็นร้อยละ 93.75 93.75 65.50 5938 ตามลำดับจากการสอบสวนสาเหตุการระบาดพบว่าการเกิดโรคน่าจะเกิดจากเชื้อที่ปนเปื้อนในเนื้อจากกระบวนการชำแหละและการปฏิบัติไม่ถูกต้องตามหลักสุขาภิบาลอาหารและสุขวิทยาส่วนบุคคลซาลปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคในช่วงวันที่ 12 14 –สิงหาคม 2558 แหล่งสัมผัสโรคร่วมกันคือรับประทานอาหารที่ปรุงมาจากเนื้อหมูที่ชำแหละและแบ่งร่วมกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558พบผู้ป่วยมากที่สุดว่ามีระยะฟักตัวของโรค 19 - 22 ชั่วโมงซึ่งอยู่ในช่วงระยะฟักตัวของโรคอุจจาระร่วงจากเชื้อ Salmonella ที่พบบ่อยคือ 6-72 ชั่วโมง ( เฉลี่ย 12-36 ชั่วโมง ) การระบาดเกิดขึ้นแบบต่อเนื่อง 11 สิงหาคม 2558 เวลาแหล่งซึ่งน่าจะเป็นแหล่งโรคร่วมในวันที่ 1800 การสอบสวนโรคในครั้งนี้ได้เก็บตัวอย่างสงตรวจทางห้องปฏิบัติการจากการส่ง rectal swab จำนวน 2 รายผลคือพบเชื้อ Salmonella spp . เนื้อหมูพบเชื้อ Salmonella spp . ฟองน้ำพบเชื้อ Salmonella spp .และเขียงพบเชื้อ Salmonella ทำให้สนับสนุนสาเหตุของการเกิดโรคในครั้งนี้ที่เกิดจากเชื้อกลุ่มไม่ typhoidal การศึกษาระบาดวิทยาเชิงวิเคราะห์ปัจจัยมีโอกาสป่วยมากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับประทานอย่างมีนัยสำคัญสถิติซาล11 ปัจจัยซึ่งเกี่ยวข้องกับการบริโภคหมูที่ซื้อมาชำแหละร่วมกันมากที่สุดได้แก่ปัจจัยท่านรับประทานอาหารที่ปรุงจากหมูคิดเป็น 535 เท่ารองลงมาได้แก่รับประทานหมูสุกปรุงอาหารจับเนื้อหมูเป็น 35.04 26.56 2588 เท่าตามลำดับจะเห็นได้ว่าผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการทำอาหารจากหมูตัวนี้มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคอาหารเป็นพิษในครั้งนี้สนับสนุนด้วยการทำการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ยาตอบสนอง1 มื้อมีความเสี่ยงเป็น 3300 เท่าของผู้ที่ไม่ได้รับประทานหมูการควบคุมและป้องกันโรคในการระบาดครั้งนี้ได้มีการให้สุขศึกษากับผู้ประกอบการเน้นในเรื่องการล้างมือด้วยสบู่หลังออกจากห้องน้ำและพัฒนาสื่อให้เข้าถึงทุกสัญชาติโดยเฉพาะประเทศเพื่อบ้านและรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
.การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษอาการและอาการแสดงทางคลินิกเข้าได้กับนิยามของผู้ป่วยตามเกณฑ์นิยามโรคติดเชื้อของกองระบาดวิทยามีระยะฟักตัวของโรคตั้งแต่ 6 - 48 ชั่วโมง27 ชั่วโมงซึ่งใกล้เคียงกับระยะฟักตัวของเชื้อ Salmonella spp .ซึ่งมีระยะฟักตัว 6 - 72 ชั่วโมงเฉลี่ย 12 – 36 ชั่วโมงข้อมูลทางระบาดวิทยาซึ่งจากการศึกษาเชิงพรรณนาและการสอบสวนโรคแสดงให้เห็นว่าโรคดังกล่าวเกิดจากการรับประทานอาหารที่เป็นปัจจัยเสี่ยงเนื้อหมูที่ชำแหละแบ่งกันในวันที่ 11 สิงหาคม 2558 ซึ่งเป็นการระบาดในลักษณะแหล่งโรคร่วม ( แหล่งที่พบการระบาด )
ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการจากการส่ง rectal swab จำนวน 2 รายผลคือพบเชื้อ Salmonella spp . เนื้อหมูพบเชื้อ Salmonella spp . ฟองน้ำพบเชื้อ Salmonella spp .และเขียงพบเชื้อ Salmonella spp ดังนั้นสรุปได้ว่าสาเหตุของการระบาดของโรคในครั้งนี้เกิดจากการรับประทานเนื้อหมูที่มีเชื้อ Salmonella spp .ปนเปื้อนอยู่อาจโดยการชำแหละที่ไม่ถูกต้องจึงเกิดการปนเปื้อนหรือการที่มีรับประทานอาหารที่ไม่ผ่านความร้อนและสุขอนา