The phenotype we have encountered a

The phenotype we have encountered as a result of generating DCs with a sulfate-modifying mutation in the glycan (or genetic absence of the major core protein syndecan-4) in vivo is characterized by a reduction in migration potential in association with an increase in maturation. Although these may be independently related to the mutation, they are also linked in the setting of DC function following activation with unique stimuli. The effect of mutation on reducing early Akt phosphorylation following CCL21 stimulation may be sufficient to inhibit migration signaling by CCL21-responsive DCs. This is in a setting in which the altered glycan chain in mutants can impair the ability of the glycan to serve as a co-receptor for GPCR signaling. Following exposure to a maturation signal such as a bacterial endotoxin, DC antigen uptake is typically shut down after a transient increase [40–42]. This is followed by an upregulation of CCR7 and a concomitant increase in CCL19- and CCL21-driven traffic [43–45]. This allows DCs to shift from immature cells proficient in antigen uptake to mature lymph node migratory cells that are relatively more efficient in MHC restricted antigen presentation and the priming of naive T cells [42,46]. It should be recognized, however, that maturation and migration are not always coupled and may be induced in DCs relatively independently in some settings. In one study, human monocyte-derived DCs showed increased migration upon exposure to soluble glycan, without necessarily the equivalent change in maturation [47]. Also, BMDCs deficient in heparinase or transfected with CCR7 receptor showed reduced and increased migration, respectively, with minimal or no change in maturation [48,49].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กนิเราประสบเป็นผลมาจากการสร้าง DCs กับการปรับเปลี่ยนซัลเฟตกลายพันธุ์ใน glycan (หรือพันธุกรรมขาดหลักโปรตีน syndecan-4) ใน vivo เป็นลักษณะในการลดการย้ายถิ่นที่มีศักยภาพในการเพิ่มการเจริญเติบโต แม้ว่าเหล่านี้อาจจะอิสระเกี่ยวข้องกับการกลายพันธุ์ พวกเขาจะเชื่อมโยงในการตั้งค่าของฟังก์ชัน DC ต่อเปิดใช้งานกับสิ่งเร้าที่ไม่ซ้ำกัน ผลของการกลายพันธุ์บนลดต้น Akt phosphorylation ต่อ CCL21 กระตุ้นอาจเพียงพอในการยับยั้งการส่งสัญญาณ โดย DCs CCL21 ตอบสนองการโยกย้าย ในการตั้งค่าในซึ่ง ห่วงโซ่ที่มีการเปลี่ยนแปลง glycan ในกลายพันธุ์สามารถทำให้เสียความสามารถของ glycan ที่เป็นการรับร่วมสำหรับ GPCR ส่งสัญญาณ ต่อรับสัญญาณการเจริญเติบโตเช่นสารพิษแบคทีเรีย DC antigen ดูดซึมเป็นปกติปิดลงหลังจากชั่วคราวเป็นเพิ่ม [40-42] นี่คือตาม ด้วย upregulation เป็นของ CCR7 และมั่นใจเพิ่มขึ้นใน CCL19 และ CCL21-ขับเคลื่อนการจราจร [43 – 45] ซึ่ง DCs จะเปลี่ยนจากความเชี่ยวชาญในการดูดซึมของ antigen อ่อนเซลล์เซลล์อพยพทิ่มผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในงานนำเสนอของ antigen เอ็มเอชซีจำกัดและด้วยความไร้เดียงสา T เซลล์ [42,46] มันควรจะรู้จัก อย่างไรก็ตาม การเจริญเติบโตและการโยกย้ายไม่ควบคู่เสมอ และอาจจะเกิดใน DCs ค่อนข้างอิสระในการตั้งค่าบางอย่าง ในการศึกษา DCs โมโนไซต์มามนุษย์แสดงให้เห็นว่าการโยกย้ายเพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับ glycan ละลาย โดยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงเทียบเท่าในการเจริญเติบโต [47] ยัง BMDCs ขาดใน heparinase หรือ transfected กับ CCR7 ตัวรับพบลดลง และเพิ่มการโยกย้าย ตามลำดับ กับน้อยที่สุด หรือไม่เปลี่ยนแปลงการเจริญเติบโต [48,49]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟีโนไทป์ที่เราได้พบเป็นผลมาจากการสร้างศูนย์กระจายสินค้าที่มีการกลายพันธุ์ซัลเฟตการปรับเปลี่ยนใน glycan (หรือพันธุกรรมตัวตนของ syndecan-4 โปรตีนแกนหลัก) ในร่างกายมีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการลดศักยภาพในการย้ายข้อมูลในการเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโต . ถึงแม้ว่าเหล่านี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการกลายพันธุ์อย่างอิสระเพื่อที่พวกเขาจะเชื่อมโยงในการตั้งค่าการทำงานของซีต่อไปนี้การเปิดใช้งานกับสิ่งเร้าที่ไม่ซ้ำกัน ผลของการกลายพันธุ์ในการลดการกระตุ้น phosphorylation CCL21 ต้นสิ้นคิดต่อไปนี้อาจจะเพียงพอที่จะยับยั้งการส่งสัญญาณการย้ายถิ่นโดยพล CCL21 ตอบสนอง นี้อยู่ในการตั้งค่าที่ห่วงโซ่ glycan การเปลี่ยนแปลงในการกลายพันธุ์สามารถทำให้เสียความสามารถในการ glycan ที่จะทำหน้าที่เป็นผู้ร่วมรับสำหรับ GPCR ส่งสัญญาณ ต่อไปนี้การสัมผัสกับสัญญาณการเจริญเติบโตเช่นแบคทีเรีย endotoxin ดี.ซี. การดูดซึมแอนติเจนมักจะถูกปิดตัวลงหลังจากที่เพิ่มขึ้นชั่วคราว [40-42] นี้จะตามด้วย upregulation ของ CCR7 และเพิ่มขึ้นไปด้วยกันใน CCL19- และ CCL21 ขับเคลื่อนการจราจร [43-45] นี้จะช่วยให้พลที่จะเปลี่ยนจากเซลล์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมีความเชี่ยวชาญในการดูดซึมแอนติเจนผู้ใหญ่ต่อมน้ำเหลืองเซลล์การอพยพย้ายถิ่นที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน MHC จำกัด นำเสนอแอนติเจนและรองพื้นของเซลล์ทีไร้เดียงสา [42,46] มันควรจะได้รับการยอมรับ แต่ที่การเจริญเติบโตและการย้ายถิ่นไม่ได้คู่เสมอและอาจจะเหนี่ยวนำให้เกิดใน DCs ค่อนข้างเป็นอิสระในการตั้งค่าบางอย่าง ในการศึกษาของมนุษย์พล monocyte มาแสดงให้เห็นว่าการโยกย้ายที่เพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับ glycan ที่ละลายน้ำได้โดยไม่จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงในการเจริญเติบโตเทียบเท่า [47] นอกจากนี้ BMDCs ขาด heparinase หรือ transfected กับรับ CCR7 แสดงให้เห็นว่าลดลงและการย้ายถิ่นตามลำดับเพิ่มขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดหรือไม่มีเลยในการเจริญเติบโต [48,49]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะที่เราพบ ผลผลิต DCS กับซัลเฟตที่มีการกลายพันธุ์ในไกลแคน ( หรือขาดทางพันธุกรรมของสาขาหลักของโปรตีน syndecan-4 ) โดยเป็นลักษณะการลดศักยภาพในการโยกย้ายในความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นในวุฒิภาวะ ถึงแม้ว่าเหล่านี้อาจเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่พวกเขาจะเชื่อมโยงในการตั้งค่าการทำงานของ DC ต่อไปนี้การกระตุ้นด้วยสิ่งเร้าที่ไม่ซ้ำกัน ผลของการกลายพันธุ์ในการลดต้นการกระตุ้น ccl21 akt ฟอสโฟริเลชันต่อไปนี้อาจจะเพียงพอที่จะยับยั้งการส่งสัญญาณโดยการ ccl21 DCS . นี่เป็นบรรยากาศที่เปลี่ยนแปลงไปไกลเคนโซ่ในมนุษย์กลายพันธุ์สามารถบั่นทอนประสิทธิภาพความสามารถของไกลแคนเป็นโคตัวรับส่งสัญญาณ gpcr . ต่อไปนี้เป็นสัญญาณการเติบโต เช่น นโดท็อกซินแบคทีเรีย , DC แอนติเจนโดยการปิดตัวลง หลังจากมีเพิ่มขึ้น 40 – [ 42 ] นี้ตามด้วยการเพิ่มขึ้นของ ccr7 ระหว่างและเกิดใน ccl19 - ccl21 ขับเคลื่อนการจราจร– 45 [ 43 ] นี้จะช่วยให้การควบคุมการเปลี่ยนจากเด็กเป็นผู้ใหญ่มีความเชี่ยวชาญในการดูดเซลล์แอนติเจนเซลล์ต่อมน้ำเหลืองอพยพที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการนำเสนอแอนติเจน MHC จำกัด และรองพื้นของไร้เดียงสาเซลล์ T [ 42,46 ] มันควรจะได้รับการยอมรับ อย่างไรก็ตาม การโยกย้ายและจะไม่เสมอคู่และอาจจะนำสินค้าที่ค่อนข้างอิสระในการตั้งค่าบางอย่าง ในการศึกษาหนึ่ง ตับมนุษย์ได้แสดงการเพิ่มขึ้นของสินค้าเมื่อได้ไกลแคน โดยไม่จําเป็นต้องเปลี่ยนเทียบเท่าในวุฒิภาวะ [ 47 ] นอกจากนี้ bmdcs ขาด heparinase หรือ transfected กับ ccr7 receptor พบลดลงและเพิ่มขึ้นการโยกย้าย ตามลำดับ ในการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดหรือไม่มีเลย [ 48,49 ]