‘So she’s a nice girl…’ Jung Hyo Ri

‘So she’s a nice girl…’
Jung Hyo Rin raised her pistol with one hand.
“I will shoot first.” “Okay.”
The bullets Jung Hyo Rin shot missed the plushies exquisitely. Even when they hit a plushie by some chance, it didn’t fall over.
This game was originally like this.
It was a war between the owner and the customers who were recklessly coveting the plushies!
After Jung Hyo Rin’s failure, Lee Hyun didn’t aim for the big plushies.
‘A medium-sized plushie was roughly 780 grams (~1.72 lbs). It’s a weight I’ve felt countless times whenever I sewed eyes onto plushies. It won’t be easy to take it down precisely with a BB-pellet.’
Even if it hit the center of the plushie, the force was not enough.
It was only possible by shooting a barrage.
Since he was throwing away 300 won per shot, Lee Hyun aimed carefully at a small sparrow plushie and knocked it down.
‘Success.’
Lee Hyun planned to give the sparrow plushie to his little sister.
‘Looks like I can brush off this year’s birthday present with this.’
But Jung Hyo Rin snatched the plushie.
“Are you giving this to me?” “…”
He couldn’t bear to refuse the sparkling eyes and beautiful expression that was asking him to give it to her.
“Y-you can have it.” “Thank you.”
Jung Hyo Rin embraced the plushie preciously.
The two of them also rode the merry-go-round and watched a play by college students.
On the roof of Korea University’s main building they had the opportunity to see the night view of the city and the festival.
Even when the fireworks were embellishing the sky, Jung Hyo Rin didn’t let go of Lee Hyun’s hand. She didn’t confess her feeling for him; this was her way of conveying what she felt.
Lee Hyun thought, ‘She must really like holding hands.’
* * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ดังนั้นเธอจะเปลื้อง...' จุงฮโยรินยกปืนของเธอ ด้วยมือเดียว "ฉันจะยิงครั้งแรก" "โอเค" กระสุนจุงฮโยรินยิงพลาด plushies ประณีต แม้ว่าพวกเขาโดน plushie ในบางโอกาส มันไม่ได้ล้ม เกมนี้เดิมเช่นนี้ มันเป็นสงครามระหว่างเจ้าของและผู้ใช้ที่มีเจตนาโลภ plushies หลังจากล้มเหลวจุงฮโยริน ลีฮยอนไม่ได้จุดมุ่งหมายเพื่อ plushies ใหญ่ ' Plushie มีขนาดกลางคือประมาณ 780 กรัม (~1.72 ปอนด์) น้ำหนักที่เคยรู้สึกครั้งนับไม่ถ้วนเมื่อฉันเย็บตาลง plushies ได้ มันจะไม่ง่ายที่จะลงได้อย่างแม่นยำกับ BB-เม็ด.' แม้ว่าศูนย์กลางของการ plushie ตีมัน แรงไม่เพียงพอ ก็เป็นไปได้ โดยการถ่ายภาพการโจมตี เนื่องจากเขาถูกทิ้ง 300 วอน ต่อนัด ลีฮยอนมุ่ง plushie เป็นสแปร์โรว์เล็กอย่างระมัดระวัง และล้มลง 'ความสำเร็จ' ลีฮยอนแผน plushie สแปร์โรว์ให้น้องสาวของเขา 'ดูเหมือนสามารถแปรงปิดวันเกิดปีนี้ปัจจุบันนี้' แต่จุงฮโยรินกระชาก plushie "คุณให้นี้ให้ฉัน" “…” เขาไมอาจทนปฏิเสธดวงตาที่เป็นประกายและนิพจน์ที่สวยงามที่ถูกขอเขาให้กับเธอ " Y-คุณไม่ได้" "ขอบคุณค่ะ" จุงฮโยรินกอด plushie preciously เขาทั้งสองยังขี่ merry-go-round และดูการเล่น โดยนักศึกษาวิทยาลัย บนหลังคาของอาคารหลักของมหาวิทยาลัยเกาหลี พวกเขามีโอกาสที่จะเห็นวิวเมืองและเทศกาล แม้ในขณะที่ดอกไม้ไฟถูกประดับท้องฟ้า จุงฮโยรินไม่ได้ปล่อยให้ไปของลีฮยอนมือ เธอไม่ได้สารภาพความรู้สึกของเธอสำหรับเขา เรื่องวิธีการลำเลียงสิ่งที่เธอรู้สึกได้ ลีฮยอนคิดว่า 'เธอต้องชอบจับมือกัน' * * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ดังนั้นเธอเป็นผู้หญิงที่ดี ... '
จุงฮโยรินยกปืนของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง.
"ผมจะยิงครั้งแรก." "โอเค."
กระสุนจุงฮโยรินยิงพลาด Plushies ประณีต แม้ในขณะที่พวกเขาตี plushie โดยบังเอิญบางอย่างก็ไม่ได้ลดลงกว่า.
เกมนี้ แต่เดิมเช่นนี้.
มันเป็นสงครามระหว่างเจ้าของและลูกค้าที่ได้รับมุทะลุโลภ Plushies!
หลังจากความล้มเหลวจุงฮโยริน, ลีฮยอน didn 'T จุดมุ่งหมายสำหรับ Plushies ใหญ่.
' A plushie ขนาดกลางได้ประมาณ 780 กรัม (~ 1.72 ปอนด์) มันน้ำหนักฉันรู้สึกนับครั้งไม่ถ้วนเมื่อใดก็ตามที่ฉันเย็บตาบน Plushies มันจะไม่เป็นเรื่องง่ายที่จะเอามันลงได้อย่างแม่นยำด้วย BB-เม็ด.
แม้ว่ามันตีศูนย์กลางของ plushie ที่แรงไม่พอ.
มันเป็นเพียงที่เป็นไปได้โดยการยิงเขื่อน.
นับตั้งแต่ที่เขาถูกขว้างปาออกไป 300 ₩ ต่อยิงลีฮยอนมุ่งเป้าไปอย่างระมัดระวังใน plushie กระจอกขนาดเล็กและเคาะมันลง.
'ที่ประสบความสำเร็จ.
ลีฮยอนวางแผนที่จะให้ plushie นกกระจอกกับน้องสาวคนเล็กของเขา.
' ดูเหมือนว่าฉันสามารถแปรงออกวันเกิดปีนี้ปัจจุบันกับเรื่องนี้.
แต่ Jung Hyo Rin คว้า plushie ได้.
"คุณจะให้กับฉันแบบนี้?" " ... "
เขาทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธดวงตาเป็นประกายสวยงามและการแสดงออกที่ถูกขอให้เขาให้กับเธอ.
"Y-คุณสามารถมีได้ "" ขอบคุณ. "
จุงฮโยรินกอด plushie preciously.
ทั้งสองของพวกเขายังขี่ม้ารอบและเฝ้าดูการเล่นโดยนักศึกษา.
บนหลังคาของอาคารหลักของมหาวิทยาลัยเกาหลีของพวกเขามีโอกาสที่จะเห็นเวลากลางคืน มุมมองของเมืองและเทศกาล.
แม้เมื่อดอกไม้ไฟที่ถูกตกแต่งท้องฟ้าจุงฮโยรินไม่ปล่อยให้ไปจากมือของลีฮยอน เธอไม่ได้สารภาพความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา นี่เป็นวิธีการถ่ายทอดในสิ่งที่เธอรู้สึกว่า.
ลีฮยอนคิดว่าเธอจะต้องชอบจับมือ.
* * * * * * * * * * * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" งั้นเธอก็เป็นผู้หญิงที่ดี . . . "จอง ฮโย รินยกปืนพกของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง" ผมจะยิงก่อน " " ตกลงกระสุนจอง ฮโย ริน ยิงพลาดพลัชชี่สวยงาม แม้เมื่อพวกเขาตี plushie โดยโอกาส มันไม่ได้ล้มเกมนี้ก็เป็นคนแบบนี้แหละมันเป็นสงครามระหว่างเจ้าของร้านกับลูกค้าที่อยากได้อย่างพวกพลัชชี่ !หลังจากความล้มเหลวของจองฮโย ริน อี ฮยอนไม่ได้มุ่งหวังพลัชชี่ขนาดใหญ่" plushie ขนาดกลางได้ประมาณ 780 กรัม ( ~ 1.72 ปอนด์ ) มันหนัก ผมรู้สึกนับครั้งไม่ถ้วนเมื่อฉันเย็บตาลงพลัชชี่ . มันไม่ง่ายที่จะจัดการมันได้อย่างแม่นยำกับ BB เม็ด .แม้ว่าจะกดปุ่มกลางของ plushie แรงไม่เพียงพอมันเป็นเพียงที่เป็นไปได้โดยการยิงเขื่อน .ตั้งแต่ที่เขาทิ้ง 300 วอนต่อยิงลีฮยุนเล็งอย่างระมัดระวัง plushie นกกระจอกเล็ก และล้มลง" " ความสำเร็จลีฮุนวางแผนไว้ให้นกกระจอก plushie น้องสาวตัวน้อยของเขาดูเหมือนว่าผมจะแปรงออกวันเกิดปีนี้ของขวัญด้วย .แต่จอง ฮโย รินคว้า plushie ." คุณจะให้ผมเหรอ ? " . . . . . . . "เขาไม่อาจจะปฏิเสธ ดวงตาเป็นประกายสวยด้วยที่ถามเค้าให้มันกับเธอ" คุณสามารถมีได้ " . . " ขอบคุณ " .จอง ฮโย รินกอด plushie อย่างดีพวกเขาสองคนยังนั่งม้าหมุน และเฝ้าดูการเล่นโดยนักศึกษาวิทยาลัยบนหลังคาของอาคารหลักของมหาวิทยาลัยเกาหลี พวกเขาได้รับโอกาสที่จะได้เห็นวิวกลางคืนของเมืองและเทศกาลเมื่อดอกไม้ไฟตกแต่งฟ้าจอง ฮโย รินไม่ได้ไปจากมือของลีฮุน เธอไม่ได้บอกความรู้สึกของเธอให้เขา นี่เป็นวิธีที่เธอถ่ายทอดสิ่งที่เขารู้สึกลีฮยอนคิดว่า " เธอต้องชอบจับมือ’* * *