Infrared absorption bands are broad

Infrared absorption bands are broad and often overlap with neighboring bands to produce a complex absorption profile. To elucidate the structural components of the protein, it is necessary to determine the component bands that overlap and generate the composite spectrum. The amide I band is most often subject to such an analysis of secondary structure. Two resolution enhancement techniques, differentiation and Fourier self-deconvolution, are commonly used to identify the component bands. Both methods do not increase instrumental resolution, but are mathematical procedures that yield narrower component bands. Although in many cases deconvolved amide I bands have been used to determine secondary structure by curve fitting, it should be recognized that resolution enhanced spectra, especially derivative spectra do not reproduce true band intensities and relative component fractions cannot be obtained directly from them. Finally, noise is enhanced in these spectra, which, depending on initial data quality, puts a limit on the extent to which resolution can be enhanced. Despite these shortcomings, both methods are extremely useful for identifying component frequencies in complex spectra and these band positions can then be used as fixed input parameters in component band-fitting routines on the original unprocessed spectra. Before these techniques are applied, peaks due to residual water vapor must be carefully subtracted from the raw spectra, because spurious spectral contaminants like those from water vapor will also be enhanced by these methods. The sharp peaks of water vapor can be reliably subtracted by inspecting the amide I region (~1650 cm–1) of the spectrum. When H2O (in contrast to D2O) buffers are used and an analysis of the amide I band is attempted, the spectral region around 2125 cm–1 is well suited to check for the correct subtraction of liquid water because this region is usually free from protein and lipid absorbance. In some cases a complete subtraction of the water bands is not possible because water bound to proteins can exhibit altered band shapes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แถบการดูดกลืนแสงอินฟราเรดกว้างและมักจะทับซ้อนกับวงดนตรีที่อยู่ใกล้เคียงในการผลิตรายละเอียดการดูดซึมที่ซับซ้อน เพื่ออธิบายส่วนประกอบโครงสร้างของโปรตีนที่มีความจำเป็นในการกำหนดวงดนตรีส่วนประกอบที่ทับซ้อนกันและสร้างสเปกตรัมคอมโพสิต amide ฉันเป็นวงดนตรีที่ส่วนใหญ่มักจะอยู่ภายใต้การเช่นการวิเคราะห์โครงสร้างรอง สองเทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพความละเอียดความแตกต่างและฟูริเยร์ด้วยตนเอง deconvolution, มักใช้ในการระบุตัวตนของวงดนตรีที่ส่วนประกอบ ทั้งสองวิธีไม่ได้เพิ่มความละเอียดประโยชน์ แต่จะมีวิธีการทางคณิตศาสตร์ที่ผลผลิตวงดนตรีองค์ประกอบแคบ แม้ว่าในหลายกรณี deconvolved amide ฉันวงดนตรีที่ได้รับการใช้ในการกำหนดโครงสร้างทุติยภูมิโดยการปรับเส้นโค้งก็ควรจะได้รับการยอมรับว่ามติเพิ่มสเปกตรัม, โดยเฉพาะอย่างยิ่งสเปกตรัมอนุพันธ์ไม่ทำซ้ำเข้มวงดนตรีที่แท้จริงและเศษส่วนส่วนประกอบญาติไม่สามารถหาได้โดยตรงจากพวกเขา ในที่สุดเสียงจะเพิ่มขึ้นในสเปกตรัมเหล่านี้ซึ่งขึ้นอยู่กับคุณภาพข้อมูลเบื้องต้นทำให้วงเงินในขอบเขตที่ความละเอียดสามารถเพิ่ม แม้จะมีข้อบกพร่องเหล่านี้ทั้งสองวิธีมีประโยชน์อย่างมากสำหรับการระบุความถี่ในองค์ประกอบที่ซับซ้อนและสเปกตรัมเหล่านี้ตำแหน่งวงนั้นจะสามารถใช้เป็นพารามิเตอร์การป้อนข้อมูลการแก้ไขในองค์ประกอบกิจวัตรวงกระชับในสเปกตรัมที่ยังไม่ได้เดิม เทคนิคเหล่านี้ก่อนที่จะถูกนำมาใช้ยอดเนื่องจากไอน้ำที่เหลือจะต้องหักออกอย่างระมัดระวังจากสเปกตรัมดิบเพราะสารปนเปื้อนสเปกตรัมปลอมเช่นผู้ที่มาจากไอน้ำก็จะถูกเพิ่มขึ้นโดยวิธีการเหล่านี้ ยอดความคมชัดของไอน้ำที่สามารถหักได้อย่างน่าเชื่อถือโดยการตรวจสอบในภูมิภาคเอไมด์ผม (~ 1650 CM-1) ของสเปกตรัม เมื่อ H2O (ตรงกันข้ามกับ D2O) บัฟเฟอร์มีการใช้และการวิเคราะห์ของวง amide ฉันพยายามภูมิภาคสเปกตรัมรอบ 2125 CM-1 มีความเหมาะสมดีที่จะตรวจสอบสำหรับการลบที่ถูกต้องของน้ำในสถานะของเหลวเพราะภูมิภาคนี้มักจะเป็นอิสระจากโปรตีน และไขมันการดูดกลืนแสง ในบางกรณีการลบสมบูรณ์ของวงดนตรีที่น้ำเป็นไปไม่ได้เพราะน้ำที่ถูกผูกไว้กับโปรตีนสามารถแสดงรูปทรงวงเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แถบการดูดกลืนรังสีอินฟราเรดจะกว้างและมักจะทับซ้อนกับแถบเพื่อนบ้านเพื่อสร้างโปรไฟล์ของการดูดซึมที่ซับซ้อน เพื่อศึกษาโครงสร้างของโปรตีน มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบส่วนประกอบของวง ที่ทับซ้อนกันและสร้างสเปกตรัมคอมโพสิต เอไมด์ผมวงบ่อยที่สุดคือเรื่องเช่นการวิเคราะห์โครงสร้างทุติยภูมิ 2 เทคนิคเพิ่มความละเอียด ที่แตกต่าง และ ธีค โวลูชั่นตนเองฟูเรียร์ , ที่ใช้กันทั่วไปเพื่อระบุส่วนประกอบวงดนตรี ทั้งสองวิธี ไม่เพิ่มความละเอียดเป็นเครื่องมือ แต่เป็นวิธีการที่ให้ผลทางแคบ ส่วนวงดนตรี แม้ว่าในหลายกรณี deconvolved เอไมด์ผมวงได้ถูกใช้เพื่อกำหนดโครงสร้างโดยการปรับเส้นโค้ง , มันควรจะได้รับการยอมรับว่าสามารถปรับปรุงความละเอียด โดยเฉพาะอนุพันธ์สเปกตรัมที่ไม่เกิดความเข้มวงดนตรีและเศษส่วน ส่วนญาติจะได้รับโดยตรงจากพวกเขา ในที่สุด เสียงจะเพิ่มขึ้นในช่วงนี้ ซึ่งขึ้นอยู่กับคุณภาพของข้อมูลเบื้องต้น ทำให้วงเงินในขอบเขตที่ความละเอียด สามารถเพิ่ม แม้จะมีข้อเสียเหล่านี้ ทั้งสองวิธีจะมีประโยชน์มากสำหรับการระบุความถี่ในองค์ประกอบซับซ้อน spectra และตำแหน่งวงดนตรีเหล่านี้จากนั้นจะสามารถใช้เป็นส่วนประกอบของการป้อนพารามิเตอร์คงที่วงตามปกติเหมาะสมในต้นฉบับที่ไม่ผ่านแสง . ก่อนที่จะใช้เทคนิคเหล่านี้มียอดคงเหลือเนื่องจากไอน้ำต้องรอบคอบ หักออกจากสเปกตรัมดิบเพราะสารปนเปื้อนการปลอมเหมือนที่จากไอน้ำจะถูกเพิ่มโดยวิธีการเหล่านี้ ยอดเขาแหลมของไอน้ำสามารถเชื่อถือได้หักออกโดยตรวจสอบและฉันเขต ( ~ 650 cm ( 1 ) ของสเปกตรัม เมื่อ H2O ( ในทางตรงกันข้ามกับ d2o ) บัฟเฟอร์ที่ใช้และการวิเคราะห์และฉันเป็นวงพยายามสเปกตรัมและพื้นที่รอบ ๆ 2125 เซนติเมตร 1 เหมาะกับการตรวจสอบลบที่ถูกต้องของของเหลว เพราะเขตนี้มักจะฟรีจากโปรตีนและไขมันค่า . ในบางกรณีลบสมบูรณ์ของน้ำแถบเป็นไปไม่ได้เพราะน้ำผูกไว้กับโปรตีน สามารถแสดงการเปลี่ยนแปลงรูปทรงดนตรี