Silva (2004) worked with Arabica co

Silva (2004) worked with Arabica coffee cv. ‘Obatã IAC 1669-20’ under irrigated and non-irrigated conditions in three different macroclimatic regions of the State of São Paulo, Brazil, and showed that under field conditions that withholding irrigation for 60 days in the months of July and August favored leaf water to reach potentials ranging from 1.1 to -1.6 MPa. These potentials were more effective in flowering synchronization, allowing uniformity of fruit maturation

(Fig. 2) and good fruit production. The higher number of flowerings episodes and the low uniformity in the production of the plants continuously irrigated (-0.5 MPa) development; moreover, they do not quantify the reflexes confirm the need for a drought period for flowering synchronization. This author also observed that low water potentials (-2.5 to -2.8 MPa) of the non-irrigated plants significantly reduced the number of flowers when compared to the irrigated plants, reflected in the final production, indicating the need of irrigation to assure an appropriate floral initiation (Emerson Alves da Silva, unpublished data).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซิลวา (2004) ทำงานกับกาแฟอาราบิก้าพันธุ์ ' Obatã IAC 1669-20' ภายใต้เงื่อนไขชลประทาน และ ชลประทานไม่ใช่ในสามภูมิภาค macroclimatic ต่าง ๆ ของรัฐเซาเปาลู บราซิล และแสดงให้เห็นว่าภายใต้เงื่อนไขที่มีฟิลด์ที่หักณที่จ่ายชลประทาน 60 วันในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคมที่ชื่นชอบน้ำใบถึงศักยภาพตั้งแต่ 1.1 ถึง-1.6 MPa ศักยภาพเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการประสานการออกดอก ช่วยให้ความสม่ำเสมอของการเจริญเติบโตของผลไม้ (รูป 2) และการผลิตไวน์ จำนวนตอน flowerings และสม่ำเสมอต่ำในการผลิตพืชการชลประทานอย่างต่อเนื่อง (-0.5 MPa) พัฒนา นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้กำหนดปริมาณ reflexes ยืนยันความต้องการระยะเวลาแห้งแล้งสำหรับการซิงโครไนส์ดอก นี้ผู้เขียนสังเกตว่า น้ำต่ำศักยภาพ (-2.5 -2.8 การ MPa) ของพืชชลประทานไม่ลดจำนวนของดอกไม้เมื่อเปรียบเทียบกับพืชชลประทาน ในการผลิตสุดท้าย ระบุต้องการชลประทานมั่นใจเริ่มต้นดอกไม้ที่เหมาะสม (Emerson Alves da Silva ไม่เปิดเผยข้อมูล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซิลวา (2004) ทำงานร่วมกับกาแฟอาราบิก้าพันธุ์ 'Obata IAC 1669-1620' ภายใต้เงื่อนไขในเขตชลประทานและนอกเขตชลประทานในสามภูมิภาค macroclimatic แตกต่างกันของรัฐเซาเปาโลประเทศบราซิลและแสดงให้เห็นว่าภายใต้สภาพสนามที่หัก ณ ที่จ่ายการชลประทานเป็นเวลา 60 วันในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคมที่ชื่นชอบน้ำในใบ ไปถึงศักยภาพตั้งแต่ 1.1 -1.6 MPa ศักยภาพเหล่านี้มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการประสานการออกดอกที่ช่วยให้การเจริญเติบโตสม่ำเสมอของผลไม้

(รูปที่. 2) และการผลิตไม้ผลที่ดี จำนวนที่สูงขึ้นของ flowerings ตอนและความสม่ำเสมอในระดับต่ำในการผลิตพืชอย่างต่อเนื่องในเขตชลประทาน (-0.5 MPa) การพัฒนา; นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้วัดปริมาณการตอบสนองยืนยันความจำเป็นสำหรับระยะเวลาที่ภัยแล้งสำหรับการประสานการออกดอก ผู้เขียนคนนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าศักยภาพน้ำต่ำ (-2.5 เพื่อ -2.8 MPa) ของพืชนอกเขตชลประทานอย่างมีนัยสำคัญลดจำนวนของดอกไม้เมื่อเปรียบเทียบกับพืชชลประทานสะท้อนให้เห็นในการผลิตขั้นสุดท้ายแสดงให้เห็นความต้องการของการชลประทานเพื่อให้มั่นใจว่าเหมาะสม เริ่มต้นดอกไม้ (เมอร์สันอัลเวสดาซิลวา, ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซิลวา ( 2004 ) ทำงานกับกาแฟอาราบิก้าพันธุ์ ' โอบัดฮัล IAC 1669-20 ' ภายใต้เงื่อนไขในนาชลประทานและไม่แตกต่างกัน 3 macroclimatic ภูมิภาคของรัฐเซาเปาลู , บราซิล , และพบว่าภายใต้สภาวะที่หัก ณที่จ่ายน้ำเป็นเวลา 60 วันในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคมที่ชื่นชอบน้ำใบถึงศักยภาพตั้งแต่ 1.1 - 1.5 MPa ศักยภาพเหล่านี้มีประสิทธิภาพในการออกดอก ให้ความสม่ำเสมอของการสุกผลไม้( รูปที่ 2 ) และการผลิตผลไม้ดี สูงกว่าจำนวนของ flowerings ตอนและมีค่าต่ำในการผลิตพืชที่ปลูกอย่างต่อเนื่อง ( - 0.5 MPa ) การพัฒนา นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้วัดการตอบสนองยืนยันความต้องการระยะสั้นเพื่อการออกดอกประสาน ผู้เขียนพบว่าศักยภาพต่ำ ( - 2.5 - 2.8 MPa ) ขององค์กรชลประทานพืชลดจำนวนดอกเมื่อเทียบกับผลผลิตพืช ผลในการผลิตขั้นสุดท้าย ระบุความต้องการของชลประทานเพื่อรับประกันการริเริ่มดอกไม้ที่เหมาะสม ( Emerson Alves ดา ซิลวา , ข้อมูลเผยแพร่ )