It activates my shame. When I was a

It activates my shame. When I was a kid when I was about six years studying elementary education at School. Near my house that day I was having lunch. And it's bad luck or fate or I do not know. The fruit is eaten banana teacher provided. The banana is a fruit that I did not like. I find it disgusting I try to eat it first. I feel bad to have eaten it. I have vomited in front of friends, but embarrassing is that there are many people in the area. I'm actually very shy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเรียกฉันละอายใจ เมื่อผมเป็นเด็กเมื่อประมาณ 6 ปีเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษา ใกล้บ้านของฉัน วันที่ฉันมีอาหารกลางวัน และก็โชคร้าย หรือโชคชะตาหรือผมไม่รู้ ผลไม้ครูกินกล้วยให้ได้ กล้วยเป็นผลไม้ที่ไม่ได้ชอบ ฉันค้นหาน่าขยะแขยงพยายามจะกินก่อน รู้สึกไม่ดีได้กิน ฉันมีอาเจียนหน้าเพื่อน แต่ไม่อายที่มีคนจำนวนมากในพื้นที่ ผมขี้อายมากจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันป็นความอัปยศของฉัน เมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กเมื่อผมอยู่ประมาณหกปีที่กำลังเรียนชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียน ใกล้บ้านของฉันวันนั้นผมมีอาหารกลางวัน และมันก็เป็นโชคดีหรือโชคชะตาหรือผมไม่ทราบว่า เป็นผลไม้ที่กินกล้วยให้ครู กล้วยเป็นผลไม้ที่ฉันไม่ชอบ ฉันคิดว่ามันน่าขยะแขยงฉันพยายามที่จะกินมันเป็นครั้งแรก ผมรู้สึกดีที่จะได้กินมัน ฉันได้อาเจียนออกมาในหน้าของเพื่อน แต่ที่น่าอายคือว่ามีคนจำนวนมากในพื้นที่ ฉันจริงขี้อายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำให้ความอับอายของฉัน เมื่อตอนผมเป็นเด็ก ผมก็ประมาณ 6 ปี เรียนระดับประถมศึกษาที่โรงเรียน ใกล้ๆบ้านวันนั้นผมกินข้าวเที่ยง มันเป็นโชคร้าย หรือโชคชะตา หรือ ไม่รู้ ผลไม้ที่กินกล้วย ครูให้ กล้วยเป็นผลไม้ที่ฉันไม่ชอบ ฉันคิดว่ามันน่ารังเกียจ ฉันพยายามที่จะกินมันก่อน ผมรู้สึกไม่ดีที่จะกินมัน ฉันได้อาเจียนต่อหน้าเพื่อนแต่ที่น่าอายคือ มีหลายคนในพื้นที่ ที่จริงฉันขี้อายมาก