The results of the present study sh

The results of the present study showed that there is a positive and significant relationship between extroversion and happiness; in other words, by increasing the amount of extroversion, happiness will also be increased. The results of this part of study is compatible with other studies (Kousta and McCarry, 1980; Berbner and Martine, 1995; Forenham & Cheng, 1997; Hiyez & Joseph, 2000; Hilez & Argile, 2001; Cheng and Forenham, 2003; Garousi Farshi and Colleagues 2006). Also, there is a negative and significant relationship was seen between neuroticism and happiness (Kousta and McCarry, 1980; Berbner and Martine, 1995; Denou and Kouper, 1998; Garousi Farshi and olleagues, 2006). Foujita, Dainer and Sandewik (1991) assessed the correlation between extroversion and experiencing positive emotions 80% and found that neuroticism and experiencing negative emotions are nearly indistinguishable. All psychological studies conducted in this field prove existing a positive relationship between extroversion and happiness (Aragile, 2003). The results of longitudinal study performed by Kasta, McCra and Nouris showed that extroversion is the best predictor of happiness and introversion is the best predictor of negative emotions and unhappiness. The results of five studies performed by Aragile and Lou (1990,1991), Donaldson, Breani and Ward (1995) and Francis, Browen, Lester and Philip Chelck (1998) have shown that happiness is positively correlated with extroversion and negatively correlated with neuroticism and is not correlated with psychosis. This finding is consistent with the definition of happiness made by Ayzenk (1998) who maintains that
happiness is something named extroversion with stability (Francis, 1999). Having various studies, Deniw and Kouper (1998) and Aragile, Martine and Lou (1995) reported that extroversion and happiness are correlated with each other in 22% and 45%, respectively. According to the results taken into considered concerning personality traits and happiness and according to the fundamental definitions and concepts underlying happiness, it has been found that happy people eschewed from negative emotions, including depression and anxiety and are seeking for gaining positive and sincere relations with others (Argile, Martine and Lou, 1995). The extroverts have more emotional stability and feelings of happiness. Diner, Sandewik, Powet and Foujita (1992) made some assumptions in explaining the relationship between extroversion and happiness: according to the first assumption, the extroverts spend more time with others and being with others is more exhilarating for them than just being alone (Deiner, Larson and Emanner, 1984). It is indicated in the second hypothesis that the extroverts experience more positive emotions due to having more active rewarding system. Therefore, their happiness is not related to being more social. According to the third assumption, people in advanced societies are compelled to spend more time in the community. Hence, the person-situation interaction is led to more happiness for the extroverts, while it is not the case for the introverts. It is also indicated in the fourth hypothesis that the extroverts experience more positive
emotions than the introverts. In addition, taking into considered this point that anxiety and depression are the characteristics of neurosis factors, people are inclined for experiencing negative occurrences and sociality is one of the features of extroversion factor which cause people to be inclined to experience positive events. It seemingly can be justified that happiness has a negative relationship with neurosis personality traits and has a positive relationship with extroversion. In contrast, personality traits play much role in explaining the happiness variance. These studies indicate that in order for increasing people’s happiness, their inner resources, including their personality traits must be focused on, not on external features such as the amount of income. Therefore, it is recommended that further research be carried out in this regard in order to explore more precisely the relationship between happiness and subscales of each personality factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพาหิรวัฒน์และความสุข; ในคำอื่น ๆ โดยการเพิ่มปริมาณของพาหิรวัฒน์ความสุขก็จะได้รับเพิ่มขึ้น ผลของการเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาครั้งนี้สามารถทำงานร่วมกับการศึกษาอื่น ๆ (kousta และ mccarry 1980; berbner และ martine, 1995; fo​​renham & cheng, 1997; hiyez & joseph, 2000;Hilez & Argile 2001; cheng และ forenham 2003; garousi farshi และเพื่อนร่วมงาน 2006) นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญและถูกมองว่าระหว่างความมั่นคงในอารมณ์และความสุข (kousta และ mccarry 1980; berbner และ martine, 1995; denou และ kouper, 1998; garousi farshi และ olleagues, 2006) Foujita,dainer และ sandewik (1991) การประเมินความสัมพันธ์ระหว่างพาหิรวัฒน์และประสบอารมณ์ในเชิงบวก 80% และพบว่าความมั่นคงในอารมณ์และประสบอารมณ์เชิงลบจะแยกไม่ออกเกือบ การศึกษาทางจิตวิทยาทั้งหมดดำเนินการในด้านนี้ที่มีอยู่พิสูจน์ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างพาหิรวัฒน์และความสุข (aragile, 2003) ผลการศึกษาระยะยาวดำเนินการโดย kasta,mccra nouris และแสดงให้เห็นว่าพาหิรวัฒน์เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีที่สุดของความสุขและการฝังตัวอยู่เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีที่สุดของอารมณ์เชิงลบและความทุกข์ ผลการศึกษาห้าดำเนินการโดย aragile และ lou (1990,1991), โดนัลด์และ breani วอร์ด (1995) และฟรานซิส browen,เลสเตอร์และฟิลิป chelck (1998) แสดงให้เห็นว่ามีความสุขมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพาหิรวัฒน์และมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความมั่นคงในอารมณ์และไม่ได้มีความสัมพันธ์กับโรคจิต การค้นพบนี้สอดคล้องกับคำนิยามของความสุขที่ทำโดย ayzenk (1998) ที่ยืนยันว่า
ความสุขเป็นสิ่งที่ชื่อพาหิรวัฒน์ที่มีความมั่นคง (ฟรานซิส, 1999) มีการศึกษาต่างๆdeniw และ kouper (1998) และ aragile, martine และ lou (1995) รายงานว่าพาหิรวัฒน์และมีความสุขมีความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ใน 22% และ 45% ตามลำดับ ตามผลนำมาพิจารณาเกี่ยวกับลักษณะบุคลิกภาพและความสุขและเป็นไปตามข้อกำหนดพื้นฐานและแนวความคิดพื้นฐานที่มีความสุขจะได้รับพบว่าคนที่มีความสุขจากการคาดอารมณ์เชิงลบรวมถึงภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลและกำลังมองหาสำหรับการดึงดูดความสัมพันธ์ที่ดีและจริงใจกับคนอื่น ๆ (Argile, martine และ lou, 1995) extroverts มีความมั่นคงและความรู้สึกของความสุขทางอารมณ์มากขึ้น อาหารเย็น sandewik,powet และ Foujita (1992) ทำสมมติฐานบางอย่างในการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างพาหิรวัฒน์และมีความสุขตามสมมติฐานแรก extroverts ใช้เวลามากขึ้นกับผู้อื่นและการได้อยู่กับคนอื่น ๆ เป็นที่ทำให้ดีอกดีใจมากขึ้นสำหรับพวกเขามากกว่าเพียงแค่คนเดียว (deiner Larson และ emanner , 1984)จะมีการระบุไว้ในสมมติฐานที่สองที่ extroverts สัมผัสอารมณ์ในเชิงบวกมากขึ้นเนื่องจากมีระบบที่คุ้มค่าใช้งานมากขึ้น ดังนั้นความสุขของพวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกับการเป็นสังคมมากขึ้น ตามสมมติฐานที่สามคนที่อยู่ในสังคมชั้นสูงจะถูกบังคับให้ใช้เวลามากขึ้นในชุมชน ด้วยเหตุนี้ปฏิสัมพันธ์คนสถานการณ์ที่นำไปสู่​​ความสุขมากขึ้นสำหรับ extroverts ในขณะที่มันไม่ได้เป็นกรณี introverts มันจะแสดงยังอยู่ในสมมติฐานที่สี่ที่ extroverts สัมผัสอารมณ์ในเชิงบวกมากขึ้นกว่า introverts
นอกจากคำนึงถึงการพิจารณาจุดที่ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าเป็นลักษณะของปัจจัยโรคประสาทนี้คนมีแนวโน้มที่พบเกิดขึ้นในทางลบและสังคมเป็นหนึ่งในคุณสมบัติของปัจจัยพาหิรวัฒน์ซึ่งทำให้คนที่จะมีแนวโน้มที่จะพบเหตุการณ์ที่เป็นบวก มันดูเหมือนจะสามารถเป็นธรรมที่มีความสุขมีความสัมพันธ์เชิงลบที่มีลักษณะบุคลิกภาพโรคประสาทและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพาหิรวัฒน์ ในทางตรงกันข้ามลักษณะบุคลิกภาพมีบทบาทสำคัญมากในการอธิบายความแปรปรวนความสุข การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าในการสั่งซื้อเพื่อเพิ่มความสุขของผู้คนทรัพยากรภายในของพวกเขารวมทั้งลักษณะบุคลิกภาพของพวกเขาจะต้องมุ่งเน้นไปที่ไม่ได้อยู่ในลักษณะภายนอกเช่นจำนวนของรายได้ ดังนั้นขอแนะนำว่าการวิจัยต่อไปจะดำเนินการในเรื่องนี้เพื่อสำรวจอย่างแม่นยำมากขึ้นความสัมพันธ์ระหว่างความสุขและความ subscales ของแต่ละปัจจัยบุคลิกภาพ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการศึกษาปัจจุบันพบว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ และค่าบวกระหว่าง extroversion สุข ในคำอื่น ๆ โดยการเพิ่มจำนวน extroversion ความสุขจะมีเพิ่มขึ้นด้วย ผลการศึกษาส่วนนี้จะเข้ากันได้กับการศึกษาอื่น ๆ (Kousta และ McCarry, 1980 Berbner และ Martine, 1995 Forenham &เฉิง 1997 Hiyez &โจเซฟ 2000 Hilez & Argile, 2001 เฉิงและ Forenham, 2003 Garousi Farshi และเพื่อนร่วมงาน 2006) ยัง มีค่าเป็นลบ และมีเห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง neuroticism และความสุข (Kousta และ McCarry, 1980 Berbner และ Martine, 1995 Denou และ Kouper, 1998 Garousi Farshi และ olleagues, 2006) Foujita Dainer และ Sandewik (1991) ประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง extroversion และประสบปัญหาเรื่องอารมณ์บวก 80% และพบว่า neuroticism และประสบอารมณ์ลบจำแนกไม่ได้เกือบ ศึกษาจิตวิทยาทั้งหมดในฟิลด์นี้พิสูจน์ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง extroversion และความสุข (Aragile, 2003) ที่มีอยู่ ผลการศึกษาระยะยาวที่ดำเนินการ โดย Kasta McCra และ Nouris พบว่า extroversion จำนวนประตูที่ดีที่สุดของความสุข และ introversion จำนวนประตูที่ดีที่สุดของอารมณ์ลบและทุกข์ ผลการศึกษา 5 โดย Aragile และลู (1990,1991), Donaldson, Breani และ Ward (1995) และ ฟรานซิส Browen รอนโต้และฟิลิป Chelck (1998) ได้แสดงว่า ความสุข เป็นบวก correlated extroversion correlated ในเชิงลบกับ neuroticism และไม่ correlated กับหมอ ค้นหานี้จะสอดคล้องกับนิยามของความสุขโดย Ayzenk (1998) ที่รักษาที่
ความสุขเป็นสิ่งที่ชื่อ extroversion มีเสถียรภาพ (ฟรานซิส 1999) มีการศึกษาต่าง ๆ Deniw และ Kouper (1998) และ Aragile, Martine และ Lou (1995) รายงานว่า extroversion และความสุขมี correlated กัน 22% และ 45% ตามลำดับ ตามผลการดำเนินการเป็นพิจารณา เกี่ยวกับลักษณะนิสัยและความสุข และ ตามข้อกำหนดพื้นฐานและแนวคิดต้นแบบความสุข จะพบว่า คนมีความสุข eschewed จากอารมณ์ลบ รวมถึงภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล และกำลังมองหาความสัมพันธ์ทางบวก และจริงใจกับผู้อื่น (Argile, Martine และ Lou, 1995) ได้รับ Extroverts มีเสถียรภาพมากกว่าอารมณ์และความรู้สึกของความสุข Diner, Sandewik Powet และ Foujita (1992) ทำสมมติฐานบางอย่างในการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างความสุขและ extroversion: ตามสมมติฐานแรก extroverts ใช้เวลากับผู้อื่น และอยู่กับผู้อื่นได้มากขึ้นต้องการมากกว่าเพียง การอยู่คนเดียว (Deiner, Larson Emanner, 1984) ระบุไว้ในสมมติฐานที่สองว่า extroverts ที่ประสบการณ์อารมณ์บวกมากขึ้นเนื่องจากมีระบบรางวัลอยู่ ดังนั้น ความสุขของพวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกับการสังคมมากขึ้น ตามสมมติฐานที่ 3 คนในสังคมขั้นสูงที่ถูกต้องใช้เวลามากขึ้นในชุมชน ดังนั้น โต้ตอบสถานการณ์บุคคลจะนำไปสู่ความสุขเพิ่มมากขึ้นสำหรับ extroverts ขณะไม่ได้กรณี introverts นอกจากนี้ยังมีการระบุไว้ในสมมติฐานสี่ว่า extroverts ที่ประสบการณ์บวกเพิ่มเติม
อารมณ์กว่า introverts จะ นอกจากนี้ พิจารณาพิจารณาจุดนี้ว่า ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้ามีลักษณะของโรคประสาทปัจจัย คนมีแนวโน้มการประสบเหตุการณ์ลบ และ sociality เป็นหนึ่งในคุณลักษณะของ extroversion ปัจจัยที่ทำให้คนจะอยากสัมผัสเหตุการณ์บวก ได้มันดูเหมือนว่าสามารถรับการพิสูจน์ว่า ความสุขมีความสัมพันธ์เชิงลบกับลักษณะนิสัยโรคประสาท และมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับ extroversion ในทางตรงกันข้าม ลักษณะนิสัยเล่นบทบาทมากในการอธิบายความแปรปรวนของความสุข การศึกษานี้บ่งชี้ว่า ในใบสั่งสำหรับการเพิ่มความสุขของผู้คน ทรัพยากรภายในของพวกเขา รวมถึงการลักษณะนิสัยต้องจะมุ่งเน้นใน ไม่อยู่ในลักษณะภายนอกเช่นจำนวนรายได้ ดังนั้น ขอแนะนำว่า เพิ่มเติมงานวิจัยทำในเหตุนี้ออกแบบได้แม่นยำมากความสัมพันธ์ระหว่างความสุขและ subscales ของแต่ละปัจจัยบุคลิกภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลจากการศึกษาในปัจจุบันที่เห็นว่ามีความสัมพันธ์ในเชิงบวกและที่สำคัญระหว่างความสุขและ extroversion ในคำอื่นๆโดยการเพิ่มจำนวนของ extroversion ความสุขจะได้เพิ่มขึ้นด้วย ผลที่ได้จากส่วนนี้ของการศึกษาสามารถใช้กันได้กับการศึกษาอื่นๆ( kousta และ mccarry 1980 berbner และ martine 1995 forenham & Cheng 1997 hiyez &โยเซฟ 2000hilez & argile 2001 Cheng และ forenham 2003 garousi farshi เพื่อนร่วมงานและ 2006 ) นอกจากนั้นยังมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญและที่สำคัญได้เห็นระหว่างความสุขและ neuroticism ( kousta และ mccarry 1980 berbner และ martine 1995 denou และ kouper 1998 garousi farshi และ olleagues 2006 ) โบสถ์ Foujitadainer และ sandewik ( 1991 )ประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง extroversion และรับประสบการณ์อารมณ์ความรู้สึกในเชิงบวก 80% และพบว่าอารมณ์ความรู้สึกด้านลบ neuroticism และพบมีเกือบจะไม่สามารถแยกออกได้ การศึกษาในเชิงจิตวิทยาทั้งหมดจัดให้บริการอยู่ในฟิลด์นี้พิสูจน์ความสัมพันธ์ที่มีอยู่ในเชิงบวกระหว่างความสุขและ extroversion ( aragile 2003 ) ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ดำเนินการโดย kastamccra nouris extroversion และแสดงให้เห็นว่าเป็นตัวทำนายที่ดีที่สุดของการสนใจกับสิ่ง ภายใน ตัวและความสุขเป็นตัวทำนายที่ดีเยี่ยมของความทุกข์และอารมณ์ความรู้สึกทางลบ ผลการศึกษาของห้าดำเนินการโดย aragile และ Lou Lou ( 1990,1991 ) Banta , Donaldson , Canadian National breani และคุก( 1995 )และฟรานซิส browenเลสเตอร์และฟิลลิป chelck ( 1998 )ได้แสดงให้เห็นว่าความสุขคือความสัมพันธ์กับ extroversion และเกิดผลกระทบในทางลบความสัมพันธ์กับ neuroticism ในเชิงบวกและมีความสัมพันธ์ด้วยจิตวิปลาสไม่ได้ การค้นหานี้มีความสอดคล้องกับคำนิยามของความสุขทำให้โดย ayzenk ( 1998 )ผู้ที่รักษาไว้ซึ่งความสุข
ซึ่งจะช่วยเป็นบางสิ่งบางอย่างชื่อ extroversion พร้อมด้วย เสถียรภาพ ( Francis 1999 ) มีการศึกษาอย่างหลากหลายdeniw และ kouper ( 1998 )และ aragile martine และ Lou Lou ( 1995 )รายงานว่าความสุขและ extroversion มีความสัมพันธ์ด้วยกันใน 22% และ 45% ตามลำดับ ตามผลที่ได้เข้าสู่การพิจารณาเกี่ยวกับความสุขและคุณสมบัติความเป็นตัวตนและตามแนวความคิดและคำนิยามของความสุขพื้นฐานที่พื้นฐานมีการพบว่าประชาชนมีความสุขดีรอบคอบจากอารมณ์ความรู้สึกทางลบรวมถึงความกังวลและความตกต่ำและกำลังมองหาสำหรับรับความสัมพันธ์ในเชิงบวกและความจริงใจให้กับบุคคลอื่น( argile martine และ Lou Lou 1995 ) extroverts ที่มีความรู้สึกและความมั่นคงมากขึ้นทางด้านอารมณ์ความรู้สึกของความสุข ร้านอาหาร sandewikpowet และโบสถ์ Foujita ( 1992 )ทำให้สมมุติฐานในอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างความสุขและ extroversion ตามสมมุติฐานครั้งแรกที่ extroverts ที่ใช้เวลาช่วงเวลาที่มากกว่าพร้อมด้วยผู้อื่นและพร้อมด้วยคนอื่นน่าตื่นตาตื่นใจมากสำหรับเขามากกว่าเพียงการอยู่คนเดียว( deiner Larson effect และ emanner 1984 )มีระบุไว้ในข้อสมมุติฐานที่สองที่ extroverts จะได้รับประสบการณ์ความรู้สึกในเชิงบวกเนื่องจากมีระบบรางวัลมากขึ้น ดังนั้นความสุขของพวกเขาไม่มีความเกี่ยวข้องกับการทางสังคมมากขึ้น ตามสมมุติฐานที่สามที่ผู้คนในสังคมขั้นสูงจะถูกบังคับให้ใช้ช่วงเวลาที่มากกว่าในชุมชน ดังนั้นบุคคล - สถานการณ์การเป็นที่นำไปสู่ความสุขมากขึ้นสำหรับ extroverts ในขณะที่มันไม่ใช่กรณีที่สำหรับ introverts ได้ โรงแรมมีระบุไว้ในข้อสมมุติฐานที่สี่ที่ extroverts จะได้รับประสบการณ์ในเชิงบวก
อารมณ์ความรู้สึกมากกว่า introverts ยัง ในการเพิ่มการเข้าสู่การพิจารณาจุดนี้ว่าพายุดีเปรสชั่นและความวิตกกังวลได้ลักษณะของปัจจัย neurosisผู้คนมีจิตใจโน้มเอียงทางลบเหตุการณ์ที่เกิดซ้ำสำหรับการรับประสบการณ์และชอบรวมกันเป็นหนึ่งในความโดดเด่นของปัจจัย extroversion ซึ่งเป็นสาเหตุให้ประชาชนได้เพื่อรับประสบการณ์กิจกรรมทางบวก มันดูเหมือนจะมีเหตุผลที่ว่าความสุขมีความสัมพันธ์เชิงลบที่มีลักษณะเฉพาะตัวตน neurosis และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับ extroversion ในความเปรียบต่างคุณสมบัติความเป็นตัวตนมีบทบาทมากในอธิบายถึงความแตกต่างความสุข การศึกษานี้แสดงให้ทราบว่าในการสั่งซื้อเพื่อความสุขของประชาชนเพิ่มขึ้นทรัพยากรด้านในของตนรวมถึงคุณสมบัติความเป็นตัวตนของพวกเขาจะต้องเน้นที่ไม่ได้อยู่ในความโดดเด่นทางด้านนอกเช่นจำนวนเงินของรายได้ ดังนั้นเป็นโรงแรมที่ได้รับการแนะนำว่าการวิจัยเพิ่มเติมเป็นไปในเรื่องนี้ในการสั่งซื้อเพื่อการสำรวจได้อย่างแม่นยำมากขึ้นความสัมพันธ์ระหว่าง subscales และความสุขของปัจจัยความเป็นส่วนตัวแต่ละ.