1. IntroductionEnteropathogenic Yer

1. Introduction
Enteropathogenic Yersinia enterocolitica are the third leading cause of bacterial diarrhoea in France 1 and Europe. 2 These bacteria have an animal reservoir and are transmitted by the faecal-oral route. The real incidence of Yersinia infections is unknown because reporting of human yersiniosis cases is not compulsory in France. Based on the number of strains sent to the French Yersinia National Reference Laboratory (YNRL), the rate of Yersinia isolation has been estimated to be 2.1/100,000. 3 This number is probably largely underestimated because the recovery of these bacteria from stools is difficult. In France and in Europe yersinioses usually occur as sporadic cases, 4 although a few outbreaks have been described. 5 and 6

Between July 1st and September 27, 2008, two clinical pathology laboratories in Creuse (central France), 83 kilometres distant, isolated 8 Y. enterocolitica strains from diarrhoeal patients. The YNRL confirmed that they were pathogenic strains. The very uncommon isolation of pathogenic Y. enterocolitica from this region suggested a possible common source of contamination. An in depth analysis of Y. enterocolitica strains isolated from this area and a temporal follow up of human yersinioses cases was performed.
2. Methods and materials
All strains were subjected to phenotypic analyses (biotyping, serotyping, and for biotype 4 isolates phage typing).7 For Pulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE) of biotype 4 isolates, genomic DNA was prepared in agarose plugs and digested with PmeI. The macrorestriction fragments were resolved with a CHEF-DRIII apparatus (Bio-Rad Laboratories) in 1% agarose gels at 14 °C, using an electric field of 6 V/cm and an angle of 120°. For Multiple-Locus Variable tandem repeat Analysis (MLVA), genomic DNA was extracted with the Gentra Puregen kit (Qiagen), and the six repeats previously selected 8 were subjected to PCR amplification. The sizes of the PCR products were determined by capillary electrophoresis with an ABI Prism 310 genetic analyzer (Applied Biosystems).

3. Results and discussion
All 8 strains isolated in Creuse during summer 2008 were pathogenic Y. enterocolitica biotype 4, serotype O:3 and phage type VIII (4/O:3/VIII) ( Table 1, highlighted in grey), suggesting a possible exposure to a common source of contamination. However, an epidemiological investigation launched at the regional level did not identify any links between the cases. A PFGE analysis yielded 3 distinct restriction profiles for these 8 strains ( Table 1), arguing against a unique source of contamination. This was confirmed by MLVA typing, which identified 5 different profiles ( Table 1). Three strains had the same MLVA profile and pulsotype 2, and a fourth strain also of pulsotype 2 differed from the other 3 at a single MLVA locus. This suggested that despite the absence of identified epidemiological links between the clinical cases, half of the patients might have been exposed to the same pathogenic strain. However, since unrelated Y. enterocolitica 4/O:3 strains were isolated from the four other cases, it nevertheless indicated an unusual increase in the circulation of different pathogenic strains in Creuse.
A retrospective analysis of the database of the YNRL showed that between 1991 and 2001, the average number of pathogenic Y. enterocolitica isolated by these two laboratories was 1.5/year. This trend increased between 2002 and 2007, with an average of 4.7 strains/year ( Figure 1). A prospective study of the strains isolated in Creuse during the entire year 2008 and over the following two years confirmed the increasing trend, with a total of 33 pathogenic Y. enterocolitica strains isolated between 2008 and 2010 (average of 11 strains/year). Most of these strains were of bioserotype 4/O:3 (26 strains) and had the common phage type VIII (24 strains), but two had the infrequent phage type IXa ( Table 1). The seven remaining pathogenic strains were of bioserotype 2/O:9 ( Table 1), which is the second most common bioserotype in France. 7 Therefore, the increased number of human yersiniosis cases in Creuse was caused by at least three phenotypically distinct pathogenic Y. enterocolitica strains.
To further evaluate the diversity of the 4/O:3/VIII strains isolated between 2008 and 2010 in Creuse, a PFGE analysis was carried out. Eight pulsotypes were found among the 24 strains. Pulsotype 2 predominated in 2008, but was not found later on. Pulsotypes 1 and 3 persisted, but in low noise, while pulsotype 4, which was not detected during the summer 2008 episode, became the most frequent (8 strains) in the following years (Table 1). However, only 2 of the 8 strains of pulsotype 4 shared the same MLVA profile. They were isolated in November by the same laboratory, suggesting a possible common source of contamination for the two patients. This could also hold true for the two patients infected with Y. enterocolitica 4/O:3/IXa isolates that displayed identical MLVA profiles and were isolated at one day interval ( Table 1). With these few exceptions, all other 4/O:3 and 2/O:9 strains exhibited distinct MLVA profiles. The pathogenic strains responsible for human yersinioses in Creuse were therefore remarkably diverse.

Altogether our data indicate an unusual increase in the isolation rate of pathogenic Y. enterocolitica in Creuse since the 2000s, with a peak in 2008. No changes in laboratory practices, staff, or data reporting to the YNRL occurred in the two laboratories. The high diversity of the pathogenic isolates over several years in two different laboratories demonstrate that these cases were not caused by a common source of contamination or by the expansion of a specific Y. enterocolitica clone. Rather, this phenomenon is reminiscent of the sudden onset of Y. pseudotuberculosis infections in France during the winter 2004-2005 that was most likely due to environmental conditions favourable for the expansion of rodent reservoirs. 9 After the peak of 2008 (14 strains), the number of pathogenic Y. enterocolitica isolated in Creuse remained above the average in 2009 (12 strains) and 2010 (7 strains), but then severely declined ( Figure 1), suggesting that the conditions that favoured the occurrence of human yersinioses in Creuse did not persist. Since pigs are the main reservoir of Y. enterocolitica 4/O:3, changes in pig farming might have had an influence on the occurrence of yersiniosis in Creuse. However, arguing against this hypothesis was the observation that 2/O:9 strains also were isolated in higher numbers during the years 2008-2010 although they usually have other animal reservoirs (cattle). Human Y. enterocolitica infections occur all year round in France, but with a peak during the warmest months. This was the case for the cluster of strains isolated during summer 2008. However, of the 33 human cases that occurred during the 3 years follow up study, only 18 (54.4%) of them happened during the warmest months ( Table 1). Moreover, no major differences in maximal and minimal temperatures or in pluviometry were observed in Creuse between years with low and high numbers of Y. enterocolitica isolation.

A comparison with the national data collected over the same period (1991-2014) showed opposite trends in the isolation of pathogenic Y. enterocolitica: the period with lower numbers of isolates in France (2002-2009) was the one with higher numbers in Creuse ( Figure 1). Therefore, the increase in human yersinioses observed in Creuse in the 2000s was transient and was most likely caused by local environmental conditions that favoured the expansion/transmission of pathogenic Y. enterocolitica.

Acknowledgements
This study was funded in part by the National Institute of Epidemiological Surveillance in France (InVS).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำEnteropathogenic Yersinia enterocolitica สาเหตุสามท้องเสียแบคทีเรียในฝรั่งเศส 1 และยุโรปได้ 2 แบคทีเรียนี้มีอ่างเก็บน้ำมีสัตว์ และส่งตามเส้นทางปาก faecal เกิดการติดเชื้อ Yersinia จริงไม่รู้จักเนื่องจากรายงานกรณี yersiniosis มนุษย์ไม่บังคับในประเทศฝรั่งเศส ขึ้นอยู่กับจำนวนของสายพันธุ์ที่ส่งไปยังฝรั่งเศส Yersinia แห่งชาติอ้างอิงห้องปฏิบัติ (YNRL), อัตราแยก Yersinia ได้ถูกประมาณ 2.1/100, 000 3 หมายเลขนี้เป็น underestimated คงใหญ่เนื่องจากการฟื้นตัวของแบคทีเรียเหล่านี้จากอุจจาระยาก ในฝรั่งเศส และ ในยุโรป yersinioses มักจะเกิดเป็นกรณีมี 4 แม้กี่ระบาดมีการอธิบาย 5 และ 6ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคมและ 27 กันยายน 2008 ห้องปฏิบัติการพยาธิวิทยาคลินิกสองใน Creuse (กลางฝรั่งเศส), ห่างไกล 83 แยกต่างหาก 8 Y. สายพันธุ์ enterocolitica จากผู้ป่วย diarrhoeal YNRL ได้รับการยืนยันว่า พวกเขามีสายพันธุ์ pathogenic โดดเดี่ยวมากใช่ pathogenic Y. enterocolitica จากภูมิภาคนี้แนะนำทั่วไปแหล่งการปนเปื้อน ความลึก วิเคราะห์สายพันธุ์ Y. enterocolitica ที่แยกต่างหากจากพื้นที่นี้และตามขมับค่ากรณี yersinioses ที่มนุษย์ทำ2. วิธีการและวัสดุทุกสายพันธุ์ถูกต้องวิเคราะห์ไทป์ (biotyping, serotyping และ biotype 4 แยก phage พิมพ์) .7 สำหรับ Electrophoresis เจฟิลด์ Pulsed (PFGE) ของ biotype 4 แยก genomic DNA ถูกเตรียมใน agarose ปลั๊ก และเจ่ากับ PmeI บางส่วนของ macrorestriction ได้รับการแก้ไข ด้วยการเครื่องเชฟ DRIII (ห้องปฏิบัติการชีวภาพ Rad) ในเจ 1% agarose ที่ 14 ° C ใช้สนามไฟฟ้าเป็นของ V 6 ซม.และมุม 120° สำหรับตัวแปรหลายโลกัสโพล ตัวตามกันไปซ้ำวิเคราะห์ (MLVA) genomic DNA ถูกสกัด ด้วยชุด Gentra Puregen (Qiagen), และหกซ้ำก่อนหน้านี้ 8 เลือกถูกต้องขยาย PCR ขนาดของผลิตภัณฑ์ PCR ถูกกำหนด โดยเส้นเลือดฝอย electrophoresis มีการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม 310 ปริซึม ABI (Biosystems ใช้)3. ผลลัพธ์ และสนทนาสายพันธุ์ทั้งหมดที่แยกต่างหากใน Creuse ในช่วงฤดูร้อน 2008 8 ถูก pathogenic Y. enterocolitica biotype 4, serotype ชนิด O:3 และ phage VIII (4 / O:3 / VIII) (ตารางที่ 1 เน้นเป็นสีเทา), แนะนำการถ่ายภาพได้ทั่วไปแหล่งการปนเปื้อน อย่างไรก็ตาม การเปิดตัวระดับภูมิภาคสอบสวนความไม่ระบุการเชื่อมโยงระหว่างกรณี PFGE การวิเคราะห์ผล 3 จำกัดหมดโพรไฟล์เหล่านี้สายพันธุ์ 8 (ตารางที่ 1), โต้เถียงกับแหล่งเฉพาะการปนเปื้อน นี้ถูกยืนยัน โดย MLVA พิมพ์ ซึ่งระบุค่าแตกต่างกัน 5 (ตาราง 1) สายพันธุ์ที่สามมีโพ MLVA เดียวกัน และต้องใช้ pulsotype 2 และสี่ยังของ pulsotype 2 แตกต่างจาก 3 ที่โลกัสโพลการ MLVA เดียว แนะนำว่า แม้การขาดงานของการเชื่อมโยงความที่ระบุระหว่างกรณีคลินิก ครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยอาจมีการสัมผัสกับ pathogenic พันธุ์เดียวกัน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่เกี่ยวข้อง Y. enterocolitica 4 / O:3 สายพันธุ์แยกต่างหากจากสี่กรณีอื่น ๆ แต่ระบุเพิ่มขึ้นผิดปกติในการแพร่กระจายของสายพันธุ์ pathogenic ต่าง ๆ ใน Creuseวิเคราะห์คาดของฐานข้อมูลของ YNRL แสดงให้เห็นว่า ระหว่างปีพ.ศ. 2534 ถึงปีค.ศ. 2001 จำนวนเฉลี่ยของ Y. enterocolitica pathogenic ที่แยกต่างหาก โดยห้องปฏิบัติการทั้งสองนี้คือ 1.5 ปี แนวโน้มนี้เพิ่มระหว่าง 2002 และ 2007 โดยเฉลี่ยของสายพันธุ์ 4.7 ปี (รูปที่ 1) การศึกษาอนาคตของสายพันธุ์ที่แยกต่างหากใน Creuse ในปี 2008 และต่อไปนี้สองปียืนยันแนวโน้มเพิ่มขึ้น มีทั้งหมด 33 pathogenic Y. enterocolitica สายพันธุ์แยกต่างหากระหว่างปี 2008 และ 2010 (เฉลี่ยปีละ 11 สายพันธุ์) สายพันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ bioserotype 4 / O:3 (26 สายพันธุ์) และชนิด phage ทั่ว VIII (24 สายพันธุ์), แต่สองชนิด phage ดำรัส IXa (ตารางที่ 1) เซเว่นคงเหลือ สายพันธุ์ pathogenic ได้ bioserotype 2 / O:9 (ตารางที่ 1), ซึ่งเป็น bioserotype ที่สองมากที่สุดในฝรั่งเศส ดังนั้น 7 เพิ่มจำนวน yersiniosis มนุษย์ใน Creuse ที่เกิดจากสามน้อย phenotypically หมด pathogenic Y. enterocolitica สายพันธุ์การประเมินหลากหลาย 4 เพิ่มเติม / O:3 / VIII สายพันธุ์ที่แยกต่างหากระหว่างปี 2008 และ 2010 ใน Creuse วิเคราะห์ PFGE ได้รับการดำเนินการ 8 pulsotypes พบในสายพันธุ์ 24 Pulsotype 2 predominated ในปี 2008 แต่ไม่พบในภายหลัง Pulsotypes 1 และ 3 ที่ยังคงอยู่ แต่ในเสียงรบกวนต่ำ pulsotype 4 ขณะที่ไม่พบในตอนฤดูร้อน 2008 เป็นสุดบ่อย (8 สายพันธุ์) ในปีต่อไปนี้ (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม 2 เท่าของสายพันธุ์ 8 ของ pulsotype 4 ร่วมกันโพ MLVA เดียวกัน พวกเขาถูกแบ่งแยกในเดือนพฤศจิกายนห้องปฏิบัติการเดียวกัน แนะนำแหล่งทั่วไปของผู้ป่วย 2 การปนเปื้อน นี้อาจยังถือจริงสำหรับสองผู้ป่วยติดเชื้อ Y. enterocolitica 4 / O:3 / IXa แยกที่แสดงค่า MLVA เหมือนกัน และถูกแยกในช่วงเวลาหนึ่งวัน (ตารางที่ 1) มีข้อยกเว้นเหล่านี้สองสาม 4 อื่น ๆ / O:3 และ 2 / สายพันธุ์ O:9 จัดแสดง MLVA โพรไฟล์ที่แตกต่างกัน ดังต่าง ๆ มากมายหลากหลายสายพันธุ์ pathogenic ชอบมนุษย์ yersinioses ใน Creuse ได้ทั้งหมด ข้อมูลบ่งชี้ผิดปกติเพิ่มขึ้นในอัตราแยก pathogenic Y. enterocolitica ใน Creuse ตั้งแต่ 2000s มีสูงสุดในปี 2008 ไม่เปลี่ยนแปลงในการปฏิบัติในห้องปฏิบัติการ พนักงาน หรือข้อมูลที่รายงาน YNRL เกิดขึ้นในห้องปฏิบัติการสอง สูงหลากหลาย pathogenic แยกหลายปีในห้องปฏิบัติการแตกต่างกันสองแสดงให้เห็นว่า กรณีเหล่านี้ก็ไม่เกิด โดยแหล่งพบการปนเปื้อน หรือการขยายตัวของการโคลนเฉพาะ Y. enterocolitica ค่อนข้าง ปรากฏการณ์นี้ได้ของเริ่มมีอาการฉับพลันของเชื้อ pseudotuberculosis Y. ในฝรั่งเศสในช่วงฤดูหนาวปี 2004-2005 ที่มักเนื่องจากสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับการขยายตัวของปริมาณ rodent 9 หลังจากจุดสูงสุดของปี 2008 (14 สายพันธุ์), จำนวน pathogenic Y. enterocolitica แยกต่างหากใน Creuse ยังคงสูงกว่าค่าเฉลี่ยในปี 2552 (12 สายพันธุ์) และ 2010 (7 สายพันธุ์), แต่แล้ว ลดลงอย่างรุนแรง (รูปที่ 1), การแนะนำว่า เงื่อนไขที่ favoured เกิดมนุษย์ yersinioses ใน Creuse ไม่ได้คงอยู่ เนื่องจากสุกรเป็นอ่างเก็บน้ำหลักของ Y. enterocolitica 4 / O:3 การเปลี่ยนแปลงใน การทำฟาร์มหมูอาจจะมีผลต่อการเกิด yersiniosis ใน Creuse อย่างไรก็ตาม โต้เถียงกับสมมติฐานนี้เป็นที่สังเกตที่ 2 / O:9 สายพันธุ์ยังถูกแยกต่างหากในตัวเลขที่สูงในช่วงปี 2008-2010 แม้ว่าพวกเขามักจะมีอ่างเก็บน้ำอื่น ๆ สัตว์ (วัวควาย) มนุษย์ Y. enterocolitica ติดเชื้อเกิดขึ้นตลอดทั้งปี ในประเทศฝรั่งเศส แต่สูงสุดในช่วงเดือนอบอุ่น นี้เป็นกรณีคลัสเตอร์ของสายพันธุ์ที่แยกต่างหากในระหว่างฤดูร้อน 2008 อย่างไรก็ตาม กรณีบุคคล 33 ที่เกิดขึ้นในช่วงปี 3 ติดตามศึกษา 18 (54.4%) เท่านั้นที่เกิดขึ้นในช่วงเดือนอบอุ่น (ตาราง 1) ยิ่งไปกว่านั้น ความแตกต่างไม่สำคัญ ในอุณหภูมิสูงสุด และน้อยที่สุด หรือ ใน pluviometry สุภัค Creuse ระหว่างปีมีจำนวนสูง และต่ำของ Y. enterocolitica แยกเปรียบเทียบกับข้อมูลแห่งชาติรวบรวมในช่วงเดียวกัน (1991-2014) พบแนวโน้มข้ามแยก pathogenic Y. enterocolitica: ระยะกับเลขล่างของฝรั่งเศส (2002-2009) ที่แยกได้หนึ่งกับตัวเลขที่สูงใน Creuse (รูปที่ 1) ดังนั้น เพิ่ม yersinioses มนุษย์ที่พบใน Creuse ใน 2000s เป็นชั่วคราว และส่วนใหญ่ที่เกิดจากสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นที่ขยายตัว/ส่ง pathogenic Y. enterocolitica favouredถาม-ตอบการศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนโดยที่ชาติสถาบันของความเฝ้าระวังในประเทศฝรั่งเศส (InVS)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
Enteropathogenic Yersinia enterocolitica เป็นสาเหตุที่สามของโรคอุจจาระร่วงจากเชื้อแบคทีเรียในฝรั่งเศสและยุโรป 1 2 แบคทีเรียเหล่านี้มีอ่างเก็บน้ำสัตว์และจะถูกส่งโดยเส้นทางอุจจาระช่องปาก อุบัติการณ์ที่แท้จริงของการติดเชื้อ Yersinia ไม่เป็นที่รู้จักเพราะรายงานของกรณี yersiniosis มนุษย์ไม่บังคับในฝรั่งเศส ขึ้นอยู่กับจำนวนของสายพันธุ์ที่ส่งไปยังฝรั่งเศส Yersinia ห้องปฏิบัติการแห่งชาติอ้างอิง (YNRL) อัตราการแยก Yersinia ที่ได้รับการคาดว่าจะมี 2.1 / 100,000 3 จำนวนนี้อาจจะประเมินส่วนใหญ่เพราะการฟื้นตัวของเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้จากอุจจาระเป็นเรื่องยาก ในประเทศฝรั่งเศสและในยุโรป yersinioses มักจะเกิดขึ้นเป็นระยะ ๆ กรณีที่ 4 แม้จะมีการระบาดของโรคไม่กี่ได้รับการอธิบาย 5 และ 6 ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคมและ 27 กันยายน 2008 สองห้องปฏิบัติการพยาธิวิทยาคลินิกใน Creuse (กลางฝรั่งเศส), 83 กิโลเมตรห่างไกลแยก 8 Y. enterocolitica สายพันธุ์จากผู้ป่วยโรคอุจจาระร่วง YNRL ได้รับการยืนยันว่าพวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรค แยกเรื่องผิดปกติมาก enterocolitica วายที่ทำให้เกิดโรคจากภูมิภาคนี้แนะนำแหล่งที่พบการปนเปื้อนที่เป็นไปได้ ในการวิเคราะห์เชิงลึกของ Y. enterocolitica สายพันธุ์ที่แยกได้จากพื้นที่นี้และชั่วติดตามกรณีของมนุษย์ได้ดำเนินการ yersinioses. 2 วิธีการและวัสดุสายพันธุ์ทั้งหมดได้ภายใต้การวิเคราะห์ฟีโนไทป์ (พิมพ์ไบโอ, serotyping และ biotype 4 แยกพิมพ์ phage) 0.7 สำหรับ Pulsed สนามเจล Electrophoresis (PFGE) ของไบโอไทป์ 4 ไอโซเลท, ดีเอ็นเอถูกจัดทำขึ้นในปลั๊ก agarose และย่อยด้วย PmeI เศษ macrorestriction ได้รับการแก้ไขด้วยเครื่องมือ CHEF-DRIII (Bio-Rad ห้องปฏิบัติการ) ใน 1% agarose เจลที่ 14 องศาเซลเซียสโดยใช้สนามไฟฟ้า 6 V / cm และมุม 120 องศา สำหรับหลายตัวแปรทีควบคู่การวิเคราะห์ซ้ำ (MLVA) ดีเอ็นเอถูกสกัดด้วยชุด Gentra Puregen (Qiagen) และหกซ้ำเลือกก่อนหน้านี้ 8 ถูกยัดเยียดให้ขยาย PCR ขนาดของผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการพิจารณา PCR โดยอิเส้นเลือดฝอยที่มีการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม ABI ปริซึม 310 (Applied Biosystems). 3 ผลการทดลองและการอภิปรายทั้งหมด 8 สายพันธุ์ที่แยกได้ใน Creuse ในช่วงฤดูร้อนปี 2008 ที่ทำให้เกิดโรค Y. enterocolitica biotype 4 serotype O: 3 และประเภท phage VIII (4 / O: 3 / VIII) (ตารางที่ 1 เน้นสีเทา) บอกรับเป็นไปได้ ไปยังแหล่งที่พบการปนเปื้อน อย่างไรก็ตามการสอบสวนทางระบาดวิทยาเปิดตัวในระดับภูมิภาคไม่ได้ระบุการเชื่อมโยงใด ๆ ระหว่างกรณี การวิเคราะห์ผล PFGE 3 โปรไฟล์ข้อ จำกัด ที่แตกต่างกันสำหรับทั้ง 8 สายพันธุ์ (ตารางที่ 1) เถียงกับแหล่งที่มาของการปนเปื้อนที่เป็นเอกลักษณ์ของ นี้ได้รับการยืนยันจากการพิมพ์ MLVA ซึ่งระบุ 5 รูปแบบที่แตกต่างกัน (ตารางที่ 1) สามสายพันธุ์ที่มีรายละเอียดเหมือนกัน MLVA และ pulsotype ที่ 2 และสายพันธุ์ที่สี่ยัง 2 pulsotype แตกต่างจาก 3 อื่น ๆ ในสถานที่ MLVA เดียว นี้ชี้ให้เห็นว่าแม้จะขาดการเชื่อมโยงทางระบาดวิทยาระบุระหว่างกรณีคลินิกครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่อาจจะได้รับการสัมผัสกับสายพันธุ์เดียวกันที่ทำให้เกิดโรค แต่เนื่องจากไม่เกี่ยวข้อง Y. enterocolitica 4 / O: 3 สายพันธุ์ที่แยกได้จากสี่กรณีอื่น ๆ ก็ยังคงแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นผิดปกติในการไหลเวียนของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคที่แตกต่างกันใน Creuse. การวิเคราะห์ย้อนหลังของฐานข้อมูลของ YNRL แสดงให้เห็นว่าระหว่าง 1991 และปี 2001 ค่าเฉลี่ยของจำนวน enterocolitica วายที่ทำให้เกิดโรคที่แยกจากห้องปฏิบัติการทั้งสองเป็น 1.5 / ปี แนวโน้มนี้เพิ่มขึ้นระหว่างปี 2002 และปี 2007 มีค่าเฉลี่ยของสายพันธุ์ 4.7 / ปี (รูปที่ 1) การศึกษาในอนาคตของสายพันธุ์ที่แยกได้ใน Creuse ในช่วงตลอดทั้งปี 2008 และในช่วงสองปีต่อมาได้รับการยืนยันแนวโน้มเพิ่มขึ้นมีทั้งหมด 33 สายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรค Y. enterocolitica แยกระหว่างปี 2008 และ 2010 (เฉลี่ย 11 สายพันธุ์ / ปี) ที่สุดของสายพันธุ์นี้มาจาก bioserotype 4 / O: 3 (26 สายพันธุ์) และมีการทำลายจุลินทรีย์ชนิดที่พบบ่อย VIII (24 สายพันธุ์) แต่มีสองชนิดที่ทำลายจุลินทรีย์ไม่บ่อยนัก IXA (ตารางที่ 1) เจ็ดสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคที่เหลืออยู่ของ bioserotype 2 / O: 9 (ตารางที่ 1) ซึ่งเป็น bioserotype ที่พบมากที่สุดเป็นอันดับสองในประเทศฝรั่งเศส 7 ดังนั้นจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้ป่วย yersiniosis มนุษย์ใน Creuse เกิดจากอย่างน้อยสามลักษณะภายนอกที่แตกต่างกันทำให้เกิดโรคสายพันธุ์ Y. enterocolitica. เพื่อประเมินความหลากหลายของ 4 / O: 3 / VIII สายพันธุ์ที่แยกได้ระหว่างปี 2008 และ 2010 ใน Creuse เป็น การวิเคราะห์ PFGE ได้ดำเนินการ แปดสายพันธุ์ที่ถูกพบใน 24 สายพันธุ์ Pulsotype 2 อำนาจในปี 2008 แต่ไม่พบในภายหลัง สายพันธุ์ที่ 1 และ 3 ยังคง แต่ในเสียงต่ำในขณะที่ pulsotype 4 ซึ่งไม่พบในช่วงฤดูร้อน 2008 ตอนนี้กลายเป็นที่พบบ่อยที่สุด (8 สายพันธุ์) ในปีต่อไปนี้ (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตามมีเพียง 2 จาก 8 สายพันธุ์ที่ใช้ร่วมกัน 4 pulsotype เดียวกันรายละเอียด MLVA พวกเขาถูกแยกออกในเดือนพฤศจิกายนโดยห้องปฏิบัติการเดียวกันแนะนำแหล่งที่พบการปนเปื้อนที่เป็นไปได้สำหรับผู้ป่วย นอกจากนี้ยังอาจถือเป็นจริงสำหรับสองผู้ป่วยที่ติดเชื้อวาย enterocolitica 4 / O: 3 / IXA ไอโซเลทที่แสดงโปรไฟล์ MLVA เหมือนกันและที่แยกได้ในช่วงเวลาหนึ่งวัน (ตารางที่ 1) โดยมีข้อยกเว้นเหล่านี้ทั้งหมดอีก 4 / O: 3 และ 2 / O: 9 สายพันธุ์ที่จัดแสดงรูปแบบที่แตกต่างกัน MLVA สายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคความรับผิดชอบในการ yersinioses มนุษย์ใน Creuse จึงมีความหลากหลายอย่างน่าทึ่ง. พรึบข้อมูลของเราแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นผิดปกติในอัตราการแยกของ enterocolitica วายที่ทำให้เกิดโรคใน Creuse ตั้งแต่ยุค 2000 โดยมีจุดสูงสุดในปี 2008 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการปฏิบัติในห้องปฏิบัติการพนักงาน หรือข้อมูลที่รายงาน YNRL ที่เกิดขึ้นในห้องปฏิบัติการทั้งสอง ความหลากหลายสูงของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในสองห้องปฏิบัติการที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่ากรณีเหล่านี้ไม่ได้เกิดจากแหล่งที่พบการปนเปื้อนหรือโดยการขยายตัวของโคลน enterocolitica วายที่เฉพาะเจาะจง แต่ปรากฏการณ์นี้เป็นที่ระลึกของการโจมตีอย่างฉับพลันของวาย pseudotuberculosis การติดเชื้อในประเทศฝรั่งเศสในช่วงฤดูหนาว 2004-2005 ที่มีแนวโน้มมากที่สุดเนื่องจากสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อการขยายตัวของอ่างเก็บน้ำหนู 9 หลังจากที่จุดสูงสุดของปี 2008 (14 สายพันธุ์) จำนวนของ enterocolitica วายที่ทำให้เกิดโรคที่แยกได้ใน Creuse ยังคงสูงกว่าค่าเฉลี่ยในปี 2009 (12 สายพันธุ์) และ 2010 (7 สายพันธุ์) แต่จากนั้นปรับตัวลดลงอย่างรุนแรง (รูปที่ 1) บอกว่า เงื่อนไขที่ได้รับการสนับสนุนการเกิดขึ้นของ yersinioses มนุษย์ใน Creuse ไม่ได้ยังคงมีอยู่ ตั้งแต่หมูเป็นอ่างเก็บน้ำหลักของ Y. enterocolitica 4 / O: 3, การเปลี่ยนแปลงในฟาร์มสุกรอาจจะมีอิทธิพลต่อการเกิดขึ้นของ yersiniosis ใน Creuse แต่เถียงกับสมมติฐานนี้เป็นข้อสังเกตที่ 2 / O: 9 สายพันธุ์ที่ยังถูกแยกในตัวเลขที่สูงขึ้นในช่วงปี 2008-2010 แม้ว่าพวกเขามักจะมีอ่างเก็บน้ำสัตว์ (วัว) การติดเชื้อวาย enterocolitica มนุษย์เกิดขึ้นตลอดทั้งปีในฝรั่งเศส แต่มีจุดสูงสุดในช่วงเดือนที่ร้อนที่สุดของ นี่เป็นกรณีสำหรับกลุ่มของสายพันธุ์ที่แยกได้ในช่วงฤดูร้อนปี 2008 อย่างไรก็ตามใน 33 กรณีของมนุษย์ที่เกิดขึ้นในช่วง 3 ปีที่ติดตามศึกษาเพียง 18 (54.4%) ของพวกเขาเกิดขึ้นในช่วงเดือนที่ร้อนที่สุด (ตารางที่ 1) นอกจากนี้ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในอุณหภูมิสูงสุดและน้อยที่สุดหรือ pluviometry ถูกตั้งข้อสังเกตใน Creuse ระหว่างปีที่มีตัวเลขต่ำและสูงของการแยก Y. enterocolitica. การเปรียบเทียบกับข้อมูลที่เก็บรวบรวมชาติในช่วงเวลาเดียวกัน (1991-2014) แสดงให้เห็นแนวโน้มตรงข้าม แยกของ Y. enterocolitica ที่ทำให้เกิดโรค: ช่วงเวลาที่มีตัวเลขที่ต่ำกว่าของสายพันธุ์ในประเทศฝรั่งเศส (2002-2009) เป็นคนหนึ่งที่มีตัวเลขที่สูงขึ้นใน Creuse (รูปที่ 1) ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของ yersinioses มนุษย์สังเกตใน Creuse ในยุค 2000 เป็นชั่วคราวและได้รับส่วนใหญ่เกิดจากสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นที่ได้รับการสนับสนุนการขยายตัว / การส่ง enterocolitica วายที่ทำให้เกิดโรค. กิตติกรรมประกาศการศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนในส่วนของสถาบันแห่งชาติของการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาในประเทศฝรั่งเศส (InVS)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
enteropathogenic เยอซิเนีย enterocolitica เป็นที่สามที่เป็นสาเหตุของโรคอุจจาระร่วงจากฝรั่งเศส 1 และยุโรป 2 แบคทีเรียเหล่านี้มีอ่างเก็บน้ำสัตว์และจะถูกส่ง โดยเส้นทางในช่องปาก . อุบัติการณ์ที่แท้จริงของเชื้อเยอซิเนียไม่รู้จักเพราะการรายงานกรณีเยอซินิโอซิสมนุษย์ไม่ได้เป็นภาคบังคับในฝรั่งเศสขึ้นอยู่กับจำนวนของสายพันธุ์ที่ส่งไปยังฝรั่งเศสเยอซิเนียอ้างอิงแห่งชาติห้องปฏิบัติการ ( ynrl ) , อัตราการแยกเยอซิเนียได้ถูกประเมินเป็น 2.1/100000 . 3 เลขนี้อาจเป็นเพราะส่วนใหญ่ประเมินการฟื้นตัวของแบคทีเรียเหล่านี้จากอุจจาระยาก ในฝรั่งเศสและในยุโรป yersinioses มักจะเกิดขึ้นเป็นกรณีเป็นระยะ 4 แม้ว่าไม่กี่ระบาดได้อธิบายไว้5 และ 6

ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม และ 27 กันยายน 2008 , สองห้องปฏิบัติการพยาธิวิทยาคลินิกในจังหวัดเคริซส่วนกลาง ( ฝรั่งเศส ) , 83 กิโลเมตรไกลแยก 8 Y enterocolitica สายพันธุ์จากผู้ป่วยอุจจาระร่วง . การ ynrl ยืนยันว่าพวกเขาเป็นสายพันธุ์ที่ก่อโรค . ที่พิสดารมาก การแยกเชื้อ Y enterocolitica จากภูมิภาคนี้แนะนำแหล่งกำเนิดที่เป็นไปได้ของการปนเปื้อนในการวิเคราะห์ความลึกของ Y enterocolitica สายพันธุ์ที่แยกได้จากพื้นที่และเวลาติดตามกรณี yersinioses มนุษย์กระทำ .
2 วิธีการและวัสดุ
ทุกสายพันธุ์ถูกการวิเคราะห์ฟีโนไทป์ ( biotyping การสำรวจ , และไบโอไทป์ 4 แยกฟาจพิมพ์ ) 7 สำหรับการเจลอิเล็กโตรโฟรีซิสฟิลด์ ( PFGE ) ไบโอไทป์ 4 สายพันธุ์ดีเอ็นเอถูกเตรียมใน , ปลั๊กและย่อยด้วย pmei . การ macrorestriction ชิ้นส่วนถูกแก้ไขได้ด้วย chef-driii ( ห้องปฏิบัติการเครื่องมือ RAD BIO ) 1% เจล ( ที่ 14 ° C โดยใช้สนามไฟฟ้า 6 v / cm และมุม 120 องศา . สำหรับหลาย ๆตนตัวแปรตีคู่ซ้ำ ( mlva ) การวิเคราะห์จีโนมดีเอ็นเอกับเจนทรา Puregen ชุด ( เพิ่ม )และหกซ้ำเลือกก่อนหน้านี้ 8 จะถูกขยายโดย . ขนาดของสินค้าทั้งหมดจะถูกกำหนดโดย capillary electrophoresis โดย ABI ปริซึม 310 พันธุกรรมวิเคราะห์ ( Applied Biosystems ) .

3 ผลและการอภิปราย
ทั้งหมด 8 สายพันธุ์ ที่แยกได้ในช่วงฤดูร้อน 2008 เป็นเชื้อโรคจังหวัดเคริซ Y enterocolitica ไบโอไทป์ 4 type O : 3 และเฟจชนิด 8 ( 4 / O : 3 / 8 ) ( ตารางที่ 1เน้นสีเทา ) แนะนำการเป็นไปได้ที่จะเป็นแหล่งทั่วไปของการปนเปื้อน อย่างไรก็ตาม การสอบสวนทางระบาดวิทยาที่เปิดตัวในระดับภูมิภาคไม่ระบุการเชื่อมโยงใด ๆระหว่างคดี การวิเคราะห์ PFGE ให้ผล 3 โปรไฟล์จำกัดที่แตกต่างกันเหล่านี้ 8 สายพันธุ์ ( ตารางที่ 1 ) เถียงกับแหล่งที่เป็นเอกลักษณ์ของการปนเปื้อน นี้ได้รับการยืนยันโดย mlva พิมพ์ดีดซึ่งระบุถึง 5 โปรไฟล์ที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 1 ) 3 สายพันธุ์ได้เหมือนกัน mlva โปรไฟล์และดิจิตอล 2 , และสายพันธุ์ที่ 4 ของดิจิตอล 2 แตกต่างจากอื่น ๆ 3 ที่ mlva ตนเดียว นี้แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีการขาดการเชื่อมโยงระหว่างคดี ระบุ ระบาดวิทยาคลินิก ครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยอาจได้รับการสัมผัสกับเชื้อโรคสายพันธุ์เดียวกัน อย่างไรก็ตามเนื่องจากไม่เกี่ยวข้อง enterocolitica 4 Y / O : 3 สายพันธุ์ ที่แยกได้จากสี่กรณีอื่น ๆ มันยังคงพบที่ผิดปกติเพิ่มในการไหลเวียนของสายพันธุ์ที่ก่อโรคที่แตกต่างกันในจังหวัดเคริซ .
การวิเคราะห์ย้อนหลังของฐานข้อมูลของ ynrl พบว่าระหว่างปี 1991 และ 2001 โดยจำนวนเชื้อโรค . enterocolitica แยกโดยทั้งสองห้องปฏิบัติการคือ 1.5/year .แนวโน้มนี้เพิ่มขึ้นระหว่างปี 2002 และ 2007 โดยเฉลี่ย 4.7 สายพันธุ์ / ปี ( รูปที่ 1 ) การศึกษาอนาคตของสายพันธุ์ที่แยกได้ในจังหวัดเคริซตลอดทั้งปี 2551 และต่อไปนี้สองปียืนยันแนวโน้มเพิ่มขึ้น , มีทั้งหมด 33 โรค Y enterocolitica สายพันธุ์ที่แยกระหว่าง 2008 และ 2010 ( เฉลี่ย 11 สายพันธุ์ / ปี )ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์เหล่านี้ของ bioserotype 4 o / : 3 ( 26 สายพันธุ์ ) และได้พบว่าประเภทที่ 8 ( 24 สายพันธุ์ ) แต่สองมีไม่บ่อยนักว่าประเภท IXA ( ตารางที่ 1 ) เจ็ดเหลือเชื้อโรคสายพันธุ์ของ bioserotype 2 / O : 9 ( ตารางที่ 1 ) ซึ่งเป็น bioserotype ที่พบมากที่สุดที่สองในฝรั่งเศส 7 เพราะฉะนั้นเพิ่มจำนวนคดีเยอซินิโอซิสมนุษย์จังหวัดเคริซเกิดจากอย่างน้อยสาม phenotypically เชื้อโรคสายพันธุ์แตกต่างกัน enterocolitica Y .
เพิ่มเติม ประเมินความหลากหลายของ 4 / 3 / 8 o : สายพันธุ์ที่แยกระหว่าง 2008 และ 2010 ในจังหวัดเคริซ การวิเคราะห์ PFGE ได้ดําเนินการ แปด pulsotypes พบ 24 สายพันธุ์ ดิจิตอล 2 predominated ในปี 2008 แต่ก็ไม่พบในภายหลังpulsotypes 1 และ 3 หาย แต่เสียงต่ำ ในขณะที่ดิจิตอล 4 ซึ่งไม่พบในช่วงฤดูร้อน 2008 ตอน เป็นบ่อยที่สุด ( 8 สายพันธุ์ ) ในปีต่อไปนี้ ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม เพียง 2 จาก 8 สายพันธุ์ดิจิตอล 4 แชร์ ข้อมูล mlva เดียวกัน พวกเขาแยกในเดือนพฤศจิกายน โดยปฏิบัติการเดียวกันแนะนำแหล่งที่มาของการปนเปื้อนที่เป็นไปได้ทั่วไป 2 คน นี้ยังถือเป็นจริงสำหรับสองผู้ป่วยที่ติดเชื้อ enterocolitica 4 Y / O : 3 / IXA สายพันธุ์ที่แสดงเหมือนกัน mlva โปรไฟล์และถูกแยกในช่วงวัน ( ตารางที่ 1 ) มีข้อยกเว้นบางเหล่านี้ ทั้งหมดอื่น ๆ 4 O / : 3 และ 2 / O : 9 สายพันธุ์ ( mlva โปรไฟล์ที่แตกต่างกันเชื้อโรคสายพันธุ์ของมนุษย์ที่รับผิดชอบใน yersinioses จังหวัดเคริซดังนั้นน่าทึ่งหลากหลาย

ทั้งหมดข้อมูลบ่งชี้ความผิดปกติในการเพิ่มอัตราของเชื้อโรค . enterocolitica ในจังหวัดเคริซตั้งแต่ 2000 , กับจุดสูงสุดในปี 2008 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการปฏิบัติ เจ้าหน้าที่ห้องปฏิบัติการ หรือข้อมูลการรายงานการ ynrl เกิดขึ้นในสองห้องปฏิบัติการความหลากหลายสูงของเชื้อโรคสายพันธุ์กว่าหลายปีในสองห้องปฏิบัติการต่าง ๆ แสดงให้เห็นว่า กรณีนี้ไม่ได้เกิดจากแหล่งที่พบการปนเปื้อน หรือขยายเฉพาะ Y enterocolitica โคลน แต่ปรากฏการณ์นี้เป็นรำลึกของการโจมตีอย่างฉับพลันของ Ypseudotuberculosis เชื้อในฝรั่งเศสในช่วงฤดูหนาวปี พ.ศ. 2547-2548 นั้นน่าจะเกิดจากสภาพดีสำหรับการขยายตัวของสัตว์ฟันแทะแหล่งสิ่งแวดล้อม 9 หลังจากที่ยอดของปี 2008 ( 2 สายพันธุ์ ) , จำนวนของเชื้อโรค . enterocolitica แยกจังหวัดเคริซยังคงสูงกว่าค่าเฉลี่ยในปี 2009 ( 12 สายพันธุ์ ) และ 2010 ( 7 สายพันธุ์ ) แต่แล้วลดลงอย่างรุนแรง ( รูปที่ 1 )แนะนำว่า เงื่อนไขว่า การเกิดของมนุษย์ yersinioses ในจังหวัดเคริซไม่คงอยู่ ตั้งแต่หมูเป็นแหล่งหลักของ enterocolitica 4 Y / O : 3 , การเปลี่ยนแปลงในการเลี้ยงสุกรอาจจะมีอิทธิพลต่อการเกิดของเยอซินิโอซีสในจังหวัดเคริซ . อย่างไรก็ตาม การโต้เถียงกับสมมติฐานนี้ สังเกตว่า 2 / o :9 สายพันธุ์ยังแยกในตัวเลขที่สูงขึ้นในช่วงปี 2551-2553 ถึงแม้ว่าพวกเขามักจะมีแหล่งอื่น ๆของสัตว์ ( วัว ) มนุษย์ . enterocolitica เชื้อเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปี ในฝรั่งเศส แต่ด้วยยอดระหว่างเดือนที่อบอุ่นที่สุด . นี้เป็นกรณีสำหรับกลุ่มของสายพันธุ์ที่แยกได้ในช่วงฤดูร้อนปี 2551 อย่างไรก็ตาม จาก 33 กรณีมนุษย์ที่เกิดขึ้นในช่วง 3 ปีที่ติดตามศึกษาแค่ 18 ( 54.4 เปอร์เซ็นต์ ) ของพวกเขาเกิดขึ้นในเดือนที่อบอุ่น ( ตารางที่ 1 ) และไม่มีความแตกต่างหลักในสูงสุดและอุณหภูมิใน pluviometry น้อยที่สุด หรือพบในจังหวัดเคริซระหว่างปีต่ำและตัวเลขของ enterocolitica แยก Y .

เปรียบเทียบกับประเทศ เก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเวลาเดียวกัน ( 1991-2014 ) พบแนวโน้มในการแยกเชื้อวาย ตรงข้ามenterocolitica : ระยะเวลากับการลดจำนวนเชื้อในฝรั่งเศส ( 2002-2009 ) คือ หนึ่ง มีตัวเลขที่สูงกว่าในจังหวัดเคริซ ( รูปที่ 1 ) ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของมนุษย์ที่พบใน yersinioses จังหวัดเคริซใน 2000 เป็นแบบชั่วคราว และน่าจะเกิดจากสภาพแวดล้อมท้องถิ่นที่ได้รับการส่งผ่านเชื้อโรค enterocolitica / Y .

ขอบคุณ
การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนในส่วนของสถาบันการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาในฝรั่งเศส ( invs )