In addition, the output gap may hav

In addition, the output gap may have been underestimated during this period. The existence of such a mistake has been given an important role during the period by many analysts. Such a consistent string of mistakes would not be too surprising. During this period, productivity and potential output both exhibited a surprising slowdown in growth, a development which is still largely unexplained by economists. At the same time, demographic factors, especially the entrance of the baby boom generation into the labor force, created an increase in the natural rate of unemployment that also was unexpected. Indeed, there was a widespread view that an unemployment rate of 4% was a suitable benchmark rate for policy. In contrast, recent (time-varying) estimates of the natural rate that prevailed during this period are in the 6 to 6½% range (e.g., Gordon 1997). Both of these factors–an underestimate of the GDP gap and the natural rate of unemployment–could have contributed to unduly easy policy, since it may have appeared at the time that inflationary pressures were less severe than they really were.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ช่องว่างผลผลิตอาจมีได้ตลอดในช่วงเวลานี้ การดำรงอยู่ของความผิดพลาดได้ให้มีบทบาทสำคัญในระหว่างงวด โดยนักวิเคราะห์หลายคน ดังกล่าวสอดคล้องสายอักขระของข้อผิดพลาดจะไม่น่าแปลกใจเกินไป ในระหว่างรอบระยะเวลา ผลผลิต และศักยภาพ การแสดงผลนี้ ทั้งจัดแสดงการเจริญเติบโต การพัฒนาซึ่งจะไม่ได้อธิบาย โดยนักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ยังคงชะลอตัวน่าแปลกใจ ในเวลาเดียวกัน ปัจจัยทางประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเข้าของรุ่นบูมเด็กมาแรง สร้างเพิ่มขึ้นในอัตราการว่างงานที่ยัง ไม่ได้คาดคิดเป็นธรรมชาติ แน่นอน ถูกมองอย่างแพร่หลายว่า มีอัตราว่างงาน 4% เป็นอัตรามาตรฐานเหมาะสำหรับนโยบาย ตรงกันข้าม ประเมินล่าสุด (เวลาแปรผัน) อัตราธรรมชาติที่แผ่ขยายไปในช่วงเวลานี้ได้ใน 6 ช่วง 6½% (เช่น กอร์ดอน 1997) ทั้งนี้ปัจจัยการประมาทของช่องว่างของ GDP และอัตราการว่างงานธรรมชาติ – สามารถมีส่วนร่วมนโยบายวิพากษ์ง่าย เนื่องจากอาจมีปรากฏในขณะที่แรงกดดันเงินเฟ้อรุนแรงน้อยกว่าพวกเขาจริงๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังมีช่องว่างการส่งออกอาจได้รับการประเมินในช่วงเวลานี้ การดำรงอยู่ของความผิดพลาดดังกล่าวได้รับบทบาทสำคัญในช่วงระยะเวลาโดยนักวิเคราะห์หลายคน เช่นสตริงที่สอดคล้องกันของความผิดพลาดจะไม่เป็นที่น่าแปลกใจมากเกินไป ในช่วงเวลานี้ในการผลิตและการส่งออกที่มีศักยภาพทั้งการชะลอตัวของการจัดแสดงที่น่าแปลกใจในการเจริญเติบโตและการพัฒนาซึ่งเป็นส่วนใหญ่ยังคงไม่ได้อธิบายโดยนักเศรษฐศาสตร์ ในขณะเดียวกันปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเข้าของคนรุ่นเบบี้บูมเข้าไปในกำลังแรงงานที่สร้างขึ้นการเพิ่มขึ้นของอัตราการว่างงานตามธรรมชาติของที่ยังไม่คาดคิด อันที่จริงมีเป็นมุมมองอย่างกว้างขวางว่าอัตราการว่างงานของ 4% เป็นอัตราดอกเบี้ยนโยบายที่เหมาะสมสำหรับ ในทางตรงกันข้ามที่ผ่านมา (เวลาที่แตกต่าง) ประมาณการอัตราธรรมชาติที่ชนะในช่วงเวลานี้อยู่ในช่วง 6 ถึง6½% (เช่นกอร์ดอน 1997) ทั้งสองปัจจัยเหล่านี้-An ประมาทของช่องว่างของ GDP และอัตราตามธรรมชาติของการว่างงานอาจจะมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายเกินควรง่ายเพราะมันอาจจะปรากฏในขณะที่แรงกดดันเงินเฟ้อรุนแรงน้อยกว่าที่พวกเขาจริงๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ผลผลิตช่องว่างอาจจะประมาทในช่วงเวลานี้ การผิดพลาดเช่นได้รับบทบาทสำคัญในช่วงระยะเวลาหลายนักวิเคราะห์ เช่นข้อความที่สอดคล้องกันของความผิดพลาดจะไม่น่าแปลกใจ ในช่วงเวลานี้ ประสิทธิภาพ และศักยภาพการผลิตมีการชะลอตัวทั้งใจในการเจริญเติบโต การพัฒนา ที่ยังไปอธิบาย โดยนักเศรษฐศาสตร์ ใน เวลา เดียวกัน ปัจจัยด้านประชากร โดยเฉพาะทางเข้าของบูมเด็กรุ่นในแรงงาน สร้างเพิ่มขึ้นในอัตราการว่างงานของธรรมชาติ ที่ไม่คาดคิด แน่นอน มีมุมมองที่กว้างขวางที่มีอัตราการว่างงานร้อยละ 4 เป็นอัตราดอกเบี้ยที่เหมาะสมสำหรับนโยบาย ในทางตรงกันข้าม ล่าสุด ( เวลา ) ประมาณการของธรรมชาติในอัตราที่มากกว่าในช่วงเวลานี้อยู่ในช่วง 6 ถึง 6 ½ % ( เช่น กอร์ดอน พ.ศ. 2540 ) ทั้งสองปัจจัยเหล่านี้และการดูถูกของ GDP ช่องว่างและอัตราธรรมชาติ–อัตราการว่างงานอาจจะสนับสนุนนโยบายง่ายจนเกินไป เพราะอาจจะปรากฏในเวลาที่แรงกดดันเงินเฟ้อยังรุนแรงน้อยกว่าที่พวกเขาจริงๆได้