The allowance for doubtful accounts

The allowance for doubtful accounts is a reduction of the total amount of accounts receivable appearing on a company’s balance sheet. The allowance for doubtful accounts represents management’s best estimate of the amount of accounts receivable that will not be paid by customers.



If a company is using the accrual basis of accounting, it should record an allowance for doubtful accounts, since it provides an estimate of future bad debts that improves the accuracy of the company’s financial statements. Also, by recording the allowance for doubtful accounts at the same time it records a sale, a company is properly matching the projected bad debt expense against the related sale in the same period, which provides an accurate view of the true profitability of a sale.

For example, a company records $10,000,000 of sales to several hundred customers, and projects (based on historical experience) that it will incur 1% of this amount as bad debts, though it does not know exactly which customers will default. It records the 1% of projected bad debts as a $100,000 debit to the Bad Debt Expense account and a $100,000 credit to the Allowance for Doubtful Accounts. The Bad Debt Expense is charged to expense right away, and the Allowance for Doubtful Accounts becomes a reserve account that offsets the account receivable of $10,000,000 (for a net receivable outstanding of $9,900,000).

Later, several customers default on payments totaling $40,000. Accordingly, the company credits the accounts receivable account by $40,000 to reduce the amount of outstanding accounts receivable, and debits the Allowance for Doubtful Accounts by $40,000. This entry reduces the balance in the allowance account to $60,000. The entry does not impact earnings in the current period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบี้ยเลี้ยงสำหรับหนี้สงสัยสูญเป็นการลดลงของยอดรวมของลูกหนี้ปรากฏในงบดุลของบริษัท ค่าเผื่อหนี้สงสัยสูญสำหรับแสดงถึงการประเมินผู้บริหารสุดยอดของลูกหนี้ที่จะไม่ชำระเงิน โดยลูกค้าถ้าบริษัทใช้เกณฑ์คงค้างบัญชี มันควรบันทึกเป็นเบี้ยเลี้ยงสงสัย เนื่องจากมีการประเมินในอนาคตหนี้สูญที่ปรับปรุงความถูกต้องของงบการเงินของบริษัท ยัง โดยบันทึกค่าสำหรับหนี้สงสัยสูญในเวลาเดียวกันที่บันทึกการขาย บริษัทจะถูกจับคู่ค่าใช้จ่ายหนี้สูญที่คาดจากการขายที่เกี่ยวข้องในเวลาเดียวกัน ซึ่งมีมุมมองถูกต้องของผลกำไรที่แท้จริงของการขายตัวอย่าง บริษัทบันทึกราคาขายกับลูกค้าหลายร้อย $10,000,000 และโครงการ (ตามประวัติศาสตร์ประสบการณ์) ว่า มันจะใช้ 1% ของจำนวนนี้เป็นหนี้สูญ แต่ไม่ทราบว่าลูกค้าที่จะเริ่มต้น บันทึก 1% ของคาดการณ์สูญเป็น $100000 เดบิตบัญชีค่าใช้จ่ายหนี้สูญและเครดิต 100000 เหรียญ เพื่อหักบัญชีหนี้สงสัยสูญ ค่าใช้จ่ายหนี้สูญคิดค่าใช้จ่ายทันที และเบี้ยเลี้ยงสำหรับหนี้สงสัยสูญเป็น บัญชีสำรองที่ชดเชยลูกหนี้ของ $10,000,000 (สำหรับการสุทธิลูกหนี้ค้างชำระของ $9,900,000)ภายหลัง ลูกค้าหลายเริ่มต้นเกี่ยวกับการชำระเงินรวม $40000 ตาม บริษัทเครดิตบัญชีลูกหนี้บัญชี โดย $40000 ลดยอดลูกหนี้ค้างชำระ และเดบิตหักสงสัย โดย $40000 รายการนี้ลดยอดดุลในบัญชีหักไป $60000 รายการมีผลกำไรในรอบระยะเวลาปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญลดลงของจำนวนลูกหนี้ที่ปรากฏบนงบดุลของ บริษัท ฯ ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญหมายถึงการประมาณการที่ดีที่สุดของผู้บริหารของจำนวนลูกหนี้ที่จะไม่ได้รับเงินจากลูกค้า. หาก บริษัท ใช้เกณฑ์คงค้างก็ควรบันทึกค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญเนื่องจากมันมีการประมาณการในอนาคต หนี้สูญที่ช่วยเพิ่มความถูกต้องของงบการเงินของ บริษัท ฯ นอกจากนี้โดยการบันทึกค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญในเวลาเดียวกันจะบันทึกการขาย บริษัท จะถูกต้องตรงกับค่าใช้จ่ายหนี้สูญที่คาดการณ์กับการขายที่เกี่ยวข้องในช่วงเวลาเดียวกันซึ่งมีมุมมองที่ถูกต้องของการทำกำไรที่แท้จริงของการขายตัวอย่างเช่น บริษัท บันทึก $ 10,000,000 จากการขายไปหลายร้อยลูกค้าและโครงการ (ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในอดีต) ว่ามันจะเกิดขึ้น 1% ของเงินจำนวนนี้เป็นหนี้ที่ไม่ดีแม้ว่ามันจะไม่ทราบว่าลูกค้าจะเริ่มต้น มันบันทึก 1% ของคาดการณ์หนี้สูญเป็น 100,000 ดอลลาร์เดบิตไปยังบัญชีค่าใช้จ่ายหนี้สูญและเครดิต $ 100,000 ถึงค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ ค่าใช้จ่ายหนี้สูญเป็นค่าใช้จ่ายเป็นค่าใช้จ่ายทันทีและค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญจะกลายเป็นทุนสำรองที่ชดเชยลูกหนี้ของ $ 10,000,000 (สำหรับสุทธิลูกหนี้ที่โดดเด่นของ $ 9,900,000). ต่อมาลูกค้าหลายรายเริ่มต้นในการชำระเงินเป็นจำนวนเงินรวม $ 40,000 ดังนั้น บริษัท สินเชื่อบัญชีลูกหนี้โดย $ 40,000 ถึงลดปริมาณของหนี้ค้างชำระและเดบิตค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญโดย $ 40,000 รายการนี้จะช่วยลดยอดเงินในบัญชีค่าเผื่อการ $ 60,000 รายการไม่ได้ส่งผลกระทบต่อผลประกอบการในงวดปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญมีการลดลงของจำนวนลูกหนี้ที่ปรากฏในงบดุลของบริษัท ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ หมายถึง การประมาณการที่ดีที่สุดของจำนวนลูกหนี้ที่ไม่ชำระเงินโดยลูกค้าการจัดการ .



ถ้า บริษัท ใช้ระบบบัญชีเกณฑ์คงค้าง ควรบันทึกค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญเนื่องจากมันมีการประเมินในอนาคตหนี้สูญที่ปรับปรุงความถูกต้องของงบการเงินของ บริษัท . นอกจากนี้โดยการบันทึกค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ ในเวลาเดียวกัน มันบันทึกการขาย บริษัท ถูกต้องตรงกับการคาดการณ์หนี้เสียค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการขายในช่วงเวลาเดียวกัน ซึ่งมีมุมมองที่ถูกต้องของอัตราผลตอบแทนที่แท้จริงของการขาย

ตัวอย่างบริษัทบันทึก $ 10000000 การขายให้กับลูกค้าหลายร้อย และโครงการ ( ตามประสบการณ์เดิม ) ว่า จะต้องเสีย 1 % ของยอดเงินนี้เป็นหนี้เสีย แม้ไม่รู้ว่าที่ลูกค้าจะเริ่มต้น มันบันทึก 1% คาดหนี้เสียเป็น $ 100000 เดบิตเข้าบัญชีค่าใช้จ่ายหนี้สูญและ $ 100000 เครดิตค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ .ค่าใช้จ่ายหนี้สูญเป็นค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายทันที และค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ กลายเป็นว่าชดเชยบัญชีลูกหนี้บัญชีสำรองของ $ 10000000 ( สำหรับยอดลูกหนี้สุทธิของ $ 9900000 ) .

ต่อมาเริ่มต้นหลายลูกค้าชำระเงินรวม $ 40 , 000 ดังนั้น บริษัท เครดิต บัญชีลูกหนี้ บัญชีจาก $ 40000 ลดยอดเงินของบัญชีลูกหนี้คงค้างและเดบิตค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญโดย $ 40 , 000 รายการนี้ลดยอดเงินในบัญชีค่าใช้จ่าย $ 60 , 000 รายการที่ไม่ส่งผลกระทบต่อรายได้ในช่วงปัจจุบัน